50 likes | 157 Views
Ik adem 't koude van de nacht in als ware het mijn gedachten geborgen in depressie. Ik smolt weg in het duister en genoot van dit alles tot ik liefde leerde kennen.
E N D
Ik adem 't koude van de nacht inals ware hetmijn gedachtengeborgen in depressie
Ik smolt wegin het duisteren genoot van dit allestot ik liefdeleerde kennen
Mijn wereld werd witen hemelse paradijzenverscholen tussen 't grijskwamen tot bloeiwaar mijn blik zagen woord gesproken werd
Ik genoot in tweevouddaar ik joualtijd meeneemin mijn hart-koesterend-
Mag ik joudit leven biedenvan paradijselijkvolgenoegenen onze klanken zullensamenkomen tot één zang