Grupowe podejmowanie decyzji w organizacji Syndrom grupowego myślenia

1. Grupowe podejmowanie decyzji w organizacjiSyndrom grupowego myślenia Wykonała: Anna Sałamacha

2. Zalety grupowego podejmowania decyzji w organizacji • Grupa posiada większy potencjał twórczy, wiedzę, energię i umiejętności, • Zapewnia różne perspektywy i podejścia do problemu decyzyjnego, • Przekonanie co do słuszności decyzji, gdy się brało udział w jej podejmowaniu, • Brak zniekształceń w przekazywaniu informacji • Większa satysfakcja z pracy • Podwyższenie umiejętności pracy w grupie

3. Zalety grupowego podejmowania decyzji w organizacji • Wyższa jakość decyzji, która zależy od: • celów osób uczestniczących w procesie podejmowania decyzji, • zasobu ich wiedzy, • wielkości grupy, • rozbieżności w preferowanych sposobach rozwiązania problemu, • struktury problemu do rozwiązania. • Posiada pozytywny wpływ na relacje w grupie • Powoduje wzrost identyfikacji podwładnych z celami firmy

4. Wady grupowego podejmowania decyzji w organizacji • Duża ilość czasu • Możliwość zdominowania dyskusji grupowej przez jednostkę • Akceptacja pierwszego kierunku działania • Rozwiązanie może być zdominowane przez preferencje członków grupy • Syndrom grupowego myślenia • Skrajność decyzji

5. Analiza specyfiki problemu Indywidualne rozwiązanie problemu: • Zagadnienia rozpatrywane sekwencyjnie (myślenie konwergencyjne) • Niezależność decydenta • Akceptacja innych nie jest istotna • Oryginalny charakter rozwiązań Grupowe rozwiązanie problemu: • Dotyczy problemów złożonych z części • Problem wymaga zróżnicowanych punktów widzenia odrębnych ekspertyz • Niezbędna akceptacja grupowa • Dostarcza rozwiązań wysokiej jakości

6. Elementy zespołowego podejmowania decyzji (Chmiel) • Zdefiniowanie problemu • Określenie możliwych rozwiązań • Ewaluacja rozwiązań • Wybór najlepszego rozwiązania

7. I. Zdefiniowanie problemu • Rozpoznanie problemu – obserwacja otoczenia • Problem: zespoły traktujące problem jak zagrożenie • Skuteczność zespołów „skoncentrowanych na problemie” • Zalecenia: definiowanie problemu przez rozbicie na elementy i analiza komponentów

8. II. Określenie możliwych rozwiązań Techniki wytwarzania rozwiązań Burza mózgów i jej warianty: • Jednoosobowa burza mózgów • Mieszana burza mózgów • Jednoczesne ocenianie • Metoda 66 • Metoda 635

9. III. Ewaluacja rozwiązań Musi się opierać na kryteriach związanych z zadaniem. Syndrom grupowego myślenia (Koźmiński): „Zespół zniekształceń, który może wystąpić w trakcie podejmowania decyzji przez grupę wówczas, gdy dążenie grupy do konsensusu i spójności przeważa nad dążeniem do podjęcia możliwie najlepszej decyzji.”

10. Objawy SGM wg I. Janisa • iluzja nieomylności i pewności siebie, • lekceważenie niepomyślnych informacji, • wiara we własną etykę zawodową, nieuwzględnianie etycznych i moralnych aspektów decyzji, • lekceważące traktowanie wyników i osób spoza zespołu, • wywieranie nacisku dla wymuszenia konformizmu,

11. Objawy SGM wg I. Janisa • samocenzurowanie się (aby uniknąć powtarzających się negatywnych reakcji grupy, krytyczni jej członkowie decydują się w końcu milczeć), • iluzja jednomyślności (milczenie jest traktowane jako wyraz zgody), • filtrowanie informacji, tzn. członkowie grupy starają się nie dopuścić informacji sprzecznych ze zdaniem grupy.

12. Badania Janis’a • Klęska podczas ataku Japończyków na Pearl Harbor, • Inwazja w Zatoce Świń • Wojna wietnamska.

13. Defekty SGM wg Janis’a • ograniczenie dyskusji do rozważania zaledwie paru działań bez analizowania pełnej gamy alternatyw, • unikanie przez grupę powtórnego analizowania tego sposobu działania, który już na początku był preferowany, • zlekceważenie przez członków grupy tych sposobów działania, które początkowo zostały ocenione jako niezadowalające przez większość grupy,

14. Defekty SGM wg Janis’a • korzystanie przez grupę w małym stopniu z możliwości uzyskania informacji od ekspertów, którzy mogliby oszacować zyski i straty, • wykazywanie przez grupę selektywnej tendencyjności w sposobie reagowania na informacje zależnie od tego czy są one w zgodzie z wcześniej podjętymi decyzjami czy nie.

15. Zalecenia chroniące przed skutkami SGM • Lider grupy powinien każdemu z członków grupy wyznaczyć rolę wymagającą krytycznej oceny proponowanych rozwiązań. • Bezstronność przywódców w hierarchii organizacji • Powołanie kilku niezależnych grup podejmujących decyzję i oceniających się nawzajem.

16. Zalecenia chroniące przed skutkami SGM • Grupa decydentów powinna dzielić się chwilami na podgrupy, gdy bada się możliwość zrealizowania alternatyw. • Należy wysłuchać opinii ekspertów spoza grupy. • Jeżeli polityczne rozważania prowadzą do konfrontacji z rywalizującym narodem, to sporo czasu należy poświęcić przyjrzeniu się wszystkim sygnałom ostrzegawczym pochodzącym od rywali.

17. Zalecenia chroniące przed skutkami SGM • Każdy członek grupy powinien dyskutować wygenerowane rozwiązania z ludźmi spoza grupy. • Uczestnictwo „adwokata diabła” „Kongregacja do Spraw Kanonizacji Świętych Kościoła Katolickiego” „Sługa Boży”, „Błogosławiony”, „Święty” • „Spotkanie ostatniej szansy”

18. IV. Wybór najlepszego rozwiązania • Na podstawie wcześniejszej analizy • Racjonalna implementacja

19. Dziękuję za uwagę!!!