PODATKI W UE

1. PODATKI W UE FRANCJA

2. Francuski system podatkowy składa się z sześciu rodzajów podatków: podatków bezpośrednich, podatków pośrednich, podatków rejestracyjnych (droits d’enregistrement), podatku majątkowego (impôt sur la fortune), podatków od funduszu płac (składki na budownictwo mieszkaniowe, programy stażowe oraz bieżące szkolenia), oraz pozostałych podatków. Podatki pobierają dwie różne grupy podmiotów: władze centralne i lokalne.

3. Do głównych podatków bezpośrednich należą: od dochodu: • podatek dochodowy od osób prawnych, • podatek dochodowy od osób fizycznych; od aktywów: • podatek od działalności gospodarczej (la taxe professionnelle), • podatek od nieruchomości, • podatek mieszkaniowy. Głównym podatkiem pośrednim jest podatek od wartości dodanej VAT, a także podatek od wynagrodzeń.

4. W odniesieniu do osób fizycznych obowiązują następujące podstawowe grupy podatków i składek obowiązkowych: • Podatek dochodowy (impôt sur le revenu) ; • Podatek od lokalu mieszkalnego (taxe d’habitation); • Podatek od nieruchomości zabudowanej (taxe foncière – bâti); • Podatek od nieruchomości niezabudowanej (taxe foncière – non bâti); • Podatek od lokali niezamieszkałych (taxe sur les logements vacants); • Podatek (opłata) od odbiorników TV (redevance audiovisuelle); • Podatek solidarnościowy od majątku (impôt de Solidarité sur la Fortune – ISF); • Składki społeczne (contributions sociales).

5. W odniesieniu do osób prawnych obowiązują następujące podstawowe grupy podatków i składek obowiązkowych: • Podatek od dochodów przemysłowych i handlowych (benéfices industriels et commerciaux); • Podatek od dochodów poza-handlowych (benéfices non commerciaux); • Podatek od działalności rolniczej (benéfices agricoles); • Podatek od spółek (impôt sur les sociétés); • Roczne opodatkowanie ryczałtowe (imposition forfataire annuelle); • VAT (TVA); • Podatek zawodowy (taxe profesionelle); • Podatek od nieruchomości zabudowanej (taxe foncière – bâti); • Podatek od nieruchomości niezabudowanej (taxe foncière – non bâti);

6. a także • Podatek (opłata) od odbiorników TV (redevance audiovisuelle); • Podatek od niektórych typów pojazdów mechan. – tzw. winiety (Vignette); • Podatek od biur (taxe sur les bureaux); • Podatek od pojazdów posiadanych przez przedsiębiorstwo; • Podatek od płac pracowników (taxe sur les salaries) – płacą firmy nie podlegające podatkowi VAT; • Podatek od dokształcania (taxe d’apprentissage); • Składka na ciągłe kształcenie zawodowe (participation à la formation professionnelle continue); • Składka na działalność budowlaną (participation à l’effort de construction) – firmy zatrudniające powyżej 10 pracowników.

7. Podatek dochodowy od osób fizycznych Podatek dochodowy od osób fizycznych (impôt sur le revenu) jest to podatek od dochodu rocznego osoby (rodziny) podlegającej opodatkowaniu. Obywatele polscy przebywający czasowo we Francji mogą podlegać opodatkowaniu na terenie tego kraju, lecz nie powinni płacić wtedy podatków w Polsce. Sprawy te reguluje m.in. Umowa między Rządem PRL a Rządem Republiki Francuskiej z dnia 20.06.1975 r. w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku.

8. Do dochodów podlegających opodatkowaniu zalicza się: • wynagrodzenie z działalności zawodowej lub innej przynoszącej zysk, • dochód z rzeczy (dóbr) ruchomych i nieruchomych (nieruchomości), • dochód od wartości majątku ruchomego i nieruchomego, • dochody z działalności rolniczej, • dochody z działalności przemysłowej, handlowej i rzemieślniczej, • renty, • posiadany (lub nabyty lub pozyskany) majątek (tzw. podatek od nabytego majątku – ISF).

9. Do dochodów nie podlegających opodatkowaniu zalicza się: • renty przyznane z tytułu wypadku przy pracy, • emerytury wojskowe, • wynagrodzenie z tytułu posiadania odznaczenia Legii Honorowej, • odszkodowania orzeczone przez sąd, • świadczenia wypłacane przez Państwo (np. w ramach pomocy społecznej), • renty inwalidzkie.

10. Nie podlegają opodatkowaniu we Francji dochody pracowników zagranicznych misji dyplomatycznych i konsularnych (np. polskich) mających swoje siedziby na terenie Francji. Zgodnie z ustawą dla inicjatywy gospodarczej 28, od 1.01.2004r. zwolnione zostały z podatku spadki i darowizny związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jednak w takiej sytuacji osoby zainteresowane (pracownicy, przedsiębiorcy) winni się upewnić, jakie warunki powinny być spełnione aby przejęcie dóbr nie wiązało się z dodatkowymi opłatami czy podatkami.

11. Od podatku można odliczyć (w granicach ustalonych limitów) wydatki i koszty poniesione m.in. na: • opłatę składek związkowych przez pracowników, • wydatki mieszkaniowe, • koszty inwestycji realizowanych w wynajmowanych nieruchomościach, • koszty wynajęcia (zatrudnienia) opiekunki dla dziecka, • koszty związane z zatrudnieniem pracowników w miejscu zamieszkania, • koszty związane z uczęszczaniem dzieci do szkoły, • koszty sanatorium, • koszty prowadzenia księgowości, • wykup akcji (udziałów) spółki przez pracownika, • koszty świadczeń na działalność społeczną.

12. Podatek progresywny Stawki podatkowe dla osób fizycznych zależą we Francji od wysokości osiągniętego dochodu i kształtują się: • dochód poniżej 4.262 €, stopa procentowa  0,00% • dochód 4.262 € - 8.383 €, stopa procentowa 6,83% • dochód 8.383 € - 14.754 €, stopa procentowa 19,14% • dochód 14.754 € - 23.888 €, stopa procentowa 28,26% • dochód 23.889 € - 38.868 €, stopa procentowa 37,38% • dochód 38.869 € - 47.932 €, stopa procentowa 42,62% • dochód powyżej 47.933 €, stopa procentowa 48,09%

13. Podatek od osób prawnych (spółek) Za osoby prawne podlegające opodatkowaniu podatkiem od spółek (IS) uznaje się: • spółki akcyjne (sociétés anonymes), • spółki akcyjno – komandytowe (sociétés en commandite par actions), • spółki komandytowe (sociétés en commandite simple), • spółki z o. o. (sociétés à responsabilité limité), • spółki akcyjne uproszczone (sociétés par actions simplifiées), • spółdzielnie (sociétés coopératives), • zakłady państwowe i jednostki posiadające autonomię finansową, • wszystkie osoby prawne, których działalność przynosi zysk, • spółki cywilne prowadzące działalność przemysłową lub handlową, • spółki jednoosobowe, których wspólnikiem jest osoba prawna.

14. Zysk podlegający opodatkowaniu Dochodem osób prawnych, w tym spółek (IS) są zyski pochodzące z działalności przemysłowej, handlowej, rzemieślniczej. Dochód podlegający opodatkowaniu pochodzi z działalności prowadzonej na terenie Francji. Natomiast, spółki francuskie mogą wykazać obok korzyści finansowych osiągniętych we Francji – także i te osiągnięte za granicą. Wyróżnia się dwie metody określenia zysku podlegającego opodatkowaniu: • metoda zysku realnego – dotyczy dużych i średnich spółek (suma rezultatu działalności, przyrostu wartości majątkowych i innych korzyści brutto pomniejszona o koszty i opłaty związane z prowadzeniem działalności), • metoda mikro-przedsiębiorstw, odnosząca się do małych spółek.

15. Niektóre spółki mogą skorzystać z ulg podatkowych lub z czasowego wyłączenia z opodatkowania. Dotyczy to nowo założonych spółek w regionach (departamentach) gdzie promowany jest rozwój infrastruktury przemysłowej. Przedsiębiorstwa mające swą siedzibę w wolnych strefach miejskich (zones franches urbaines) są zwolnione całkowicie z podatku od osób prawnych przez okres 60 miesięcy, a następnie częściowo przez okres 48 miesięcy (stopniowo co rok: 80%, 60%, 40% i 20%). Zwolnione z podatku są również dochody spółki nie przekraczające 3 000 € w ostatnim roku obrachunkowym.

16. Podstawowa stawka podatku dochodowego dla spółek (IS) wynosi 33,33%. Spółki płacące podatek (IS) są obowiązane płacić dodatkowy podatek, do którego dochodzi składka społeczna (contribution sociale sur IS) Deklarację podatkową składa każdy podmiot gospodarczy do 30 kwietnia. Do deklaracji dołączyć należy: bilans roczny, RZiS, wykaz środków trwałych, amortyzacji, wykaz zadłużenia spółki oraz informacje dotyczące samej spółki (rozkład kapitału, filie, oddziały). Podatek płaci się zaliczkowo w 4 ratach (20 lutego, 20 maja, 20 sierpnia, 20 listopada).

17. Wysokość podatku ryczałtowego (zaliczki na poczet podatku) w skali rocznej zależy od wysokości obrotów firmy i jest naliczana zgodnie z poniższą orientacyjną skalą: • obroty poniżej 76.000 euro 0 euro • obroty od 76.000 euro do 150.000 euro 750 euro • obroty od 150.000 euro do 300.000 euro 1.125 euro • obroty od 300.000 euro do 750.000 euro 1.575 euro • obroty od 750.000 euro do 1.500.000 euro 2.175 euro • obroty od 1,5 mln euro do 7,5 mln euro 3.750 euro • obroty od 7,5 mln euro do 15 mln euro 15.000 euro • obroty od 15 mln euro do 75 mln euro 18.750 euro • obroty ponad 75 mln euro 30.000 euro

18. Podatek od dokształcania Pracodawcy – osoby fizyczne i prawne, prowadzące działalność przemysłową, handlową, rzemieślniczą, rolniczą lub spółdzielczą, prowadzący dokształcanie młodych pracowników, zobowiązani są do zapłaty podatku na dokształcanie (taxe d’apprentissage) w wysokości 0,5% rocznej sumy wynagrodzeń brutto (w departamentach Haut Rhin, Bas Rhin i Mosele – 0,2%), premii i innych gratyfikacji zarówno finansowych jak i w naturze.

19. Podatek na ustawiczne podnoszenie kwalifikacji zawodowych • 0,55% (od 1.01.2005 r.) od sumy wynagrodzeń w przedsiębiorstwach zatrudniających do 10 osób, • 1,6% od sumy wynagrodzeń w przedsiębiorstwach zatrudniających powyżej 10 osób.

20. Podatek na inwestycje budowlane Jest to podatek obciążający pracodawców (z wyjątkiem Państwa jako pracodawcy, jednostek terytorialnych, rolników) zatrudniających powyżej 10 pracowników, wpłatą 0,45% sumy wynagrodzeń roku poprzedniego. Podatek ten jest przeznaczany na inwestycje mieszkaniowe dla pracowników, z czego 8/9 sumy podatku jest przeznaczone na dofinansowywanie tych inwestycji w postaci pożyczek dla pracowników, wpłat tytułem pożyczek lub subwencji, dopłat do budowy lub remontu mieszkań, których właścicielem jest pracodawca, a które są przeznaczone do zasiedlenia przez pracowników. Pozostała 1/9 wysokości podatku jest przeznaczona na finansowanie budowy lub adaptacji mieszkań dla pracowników imigracyjnych.

21. Podatek VAT Standardowa stawka VAT wynosi 19,6%, jednak w wielu przypadkach obowiązują stawki obniżone. W szczególności, stawka 5,5% jest stosowana do żywności, niektórych wyrobów rolnych, leków, wyposażenia osób niepełnosprawnych, transportu publicznego, przedstawień teatralnych, widowisk i przedstawień cyrkowych, muzeów, ogrodów zoologicznych, kempingów, domów starców, energii elektrycznej i gazu (5,5% lub 2,5%), książek, hoteli, transportu publicznego, gazet i czasopism (5,5% lub 2,1%), niektórych rodzajów rozrywki itp. Stawka 20,6 dotyczy m. In. samochodów, restauracji, nieruchomości etc. Niektóre usługi oraz eksport są zwolnione z VAT. Transakcje bankowe, finansowe i ubezpieczeniowe, nauka oraz niektóre rodzaje najmu nieruchomości to główne usługi zwolnione z VAT. Towary eksportowane podlegają w całości zwolnieniu.

22. Podatek od wynagrodzeń Podatek od wynagrodzeń (taxe sur les salaires) dotyczy tylko tych pracodawców, którzy nie płacą podatku VAT. Oprócz tego, nie obciąża on: • państwa w jego wydatkach budżetowych, • jednostek terytorialnych (regiony, departamenty, gminy), • przedsiębiorstw rolniczych. Podstawę naliczania podatku stanowi suma wynagrodzeń wypłaconych w ciągu roku ubiegłego ogółowi personelu. Stawki podatku od wynagrodzeń zależą od wysokości indywidualnego wynagrodzenia. Progi podatkowe:

23. Podatek od nieruchomości i biur Podatek od nieruchomości obciąża tylko osoby prawne posiadające nieruchomości na terenie Francji. Stawka podatku wynosi 3% od wartości nieruchomości i jest płatyn jednorazowo. Dodatkowo w regionie Ile de France obowiązuje tzw. „taxe sur les bureaux” płacona od lokali biurowych (powyżej powierzchni 100 m2), i lokali handlowych używanych w celach zawodowych (>2 500 m2) oraz powierzchni magazynowych (>5 000 m2). Niektóre konwencje międzynarodowe podpisane przez Francję przewidują ulgi w opłacie tego podatku

24. Cła Stawki celne są jednolite na terenie całej UE. Są one publikowane w dokumencie zwanym: Wspólnotowy Kodeks Celny, który po akcesji stał się też polską taryfą celną. Dobra przywiezione do Francji z innego państwa należącego do Unii, w tym Polski, nie podlegają granicznym procedurom celnym. To samo dotyczy towarów sprowadzanych do Francji, a pochodzących spoza UE, pod warunkiem, że przeszły procedurę celną w innym kraju członkowskim. Zasadą jest obowiązek wniesienia wymaganej opłaty celnej (jeśli obowiązuje na dany importowany produkt pochodzący z kraju trzeciego), jednorazowo przy wprowadzeniu towaru na wspólny obszar celny. Eksport większości produktów z UE do krajów trzecich, nie jest objęty ograniczeniami. Towary importowane spoza UE gdy tylko znajdą się na terenie Francji, podlegają także podatkowi VAT, nawet jeżeli nie nastąpiła zmiana właściciela towarów.

25. Cło naliczane jest wg taryfy obowiązującej dla danej kategorii produktów i wg wartości towarów. Informacje o stawkach celnych oraz obowiązujących przepisach można otrzymać w urzędach celnych lub też znaleźć na stronach internetowych administracji francuskiej http://www.douane.gouv.fr. W urzędach celnych są, bezpłatnie udostępniane broszury informujące o obowiązujących procedurach celnych.

26. Zakładanie działalności gospodarczej Warunkiem uruchomienia działalności gospodarczej jest uzyskanie zezwolenia na pobyt i pracę. Zezwolenie na pobyt wydają prefektury policji, na pracę - placówki Ministerstwa Zatrudnienia i Solidarności. Cudzoziemcy spoza UE prowadzący we Francji samodzielną działalność gospodarczą oraz pełniący kierownicze funkcje w tamtejszych spółkach handlowych muszą ponadto uzyskać kartę zagranicznego handlowca (carte de commercant etranger). Wnioski w tych sprawach należy składać w Ambasadzie Francji w Warszawie.

27. Osoba, która otrzyma kartę handlowca, w ciągu 3 miesięcy od jej wydania zobowiązana jest do przedstawienia w prefekturze wyciągu z rejestru handlowego prowadzonego przez sądy gospodarcze (Tribunal de Commerce) lub z wykazu zawodów prowadzonego przez władze departamentu (jednostka administracyjna kraju). Wówczas przedsiębiorca otrzymuje dziewięciocyfrowy numer identyfikacyjny. Niedopełnienie tych formalności powoduje unieważnienie karty handlowca. Przedsiębiorca jest zobowiązany w ciągu 15 dni od rozpoczęcia działalności gospodarczej do wystąpienia o wpis do rejestru handlowego, prowadzonego przez sąd gospodarczy właściwy dla miejsca zamieszkania (w przypadku osób fizycznych) lub siedziby (gdy chodzi o osoby prawne). Posiadacz karty handlowca zagranicznego, który zakończył działalność gospodarczą lub zawiesił ją na dłużej niż miesiąc, zobowiązany jest ją zwrócić. A prowadzenie firmy bez takiego dokumentu karane jest grzywną w wysokości 3750 euro i sześciomiesięcznym aresztem.

28. Podatki od obrotu We Francji podatek od nabycia nieruchomości obciąża grunty i budynki. Stawki wynoszą 14,2% w przypadku działek niezabudowanych i 5,4% - pod budynkami mieszkalnymi. Sprzedaż gruntów budowlanych jest wolna od podatku, gdy nabywca zobowiąże się do ich zabudowy w ciągu 4 lat. Jeżeli jednak tego nie zrobi, zapłaci 22,6%. Francuski podatek giełdowy wynosi: 3% od obrotu papierami wartościowymi do 1 min franków i 1,5% powyżej tej kwoty.

29. Za handel zbożem płaci się 0,26%, a za inne transakcje kupna-sprzedaży 0,20%. Opłata za zarejestrowanie spółki: 1% wartości wkładów i 11,4% od wkładów rzeczowych w postaci budynków i majątku wniesionych przez osoby niepodlegające podatkowi dochodowemu od osób prawnych. W przypadku podwyższenia kapitału uiścić trzeba 1% lub 11,4%, z wyjątkiem wkładów gotówkowych, oraz 3% od przekształcenia zapasów lub zysku.

30. Zarobki Minimalna płaca jest o wiele wyższa niż np. w Polsce (około 200 euro) i wynosi tam prawie 1200 euro. Często zbiorowe umowy podpisywane z pracodawcą regulują wysokość minimalnego wynagrodzenia i jest ono często wyższe niż te zagwarantowane przez państwo. Przykładowe zarobki we Francji w wybranych branżach: • * górnictwo - 1390 euro* budownictwo - 1087 euro* produkcja – 1193 Najniższa płaca to - 7,19 euro za godzinę, lub 1090,48 euro miesięcznie przy 151,67 godzinach pracy.

31. Godziny pracy We Francji obowiązuje 35 godzinny tydzień pracy. Wszelkie godziny nadliczbowe rekompensowane są w postaci pieniężnej bądź jako dodatkowe dni wolne od pracy. Maksymalny wymiar godzin nadliczbowych regulowany jest dekretem, bądż w umowach podpisywanych pomiędzy pracodawcą a związkami zawodowymi i ich ilość nie może przekroczyć 180 lub 130 nadgodzin rocznie na pracownika. W przypadku pieniężnego ekwiwalentu za nadgodziny (jeśli nie jest to inaczej ustalone w umowach zbiorowych), każda z pierwszych ośmiu dodatkowych godzin zwiększa wynagrodzenie o 25%, a kolejne o 50%.

32. GDZIE SZUKAĆ INFORMACJI: Wydział Ekonomiczno-Handlowy Ambasady Polski we Francji, 86, rue de la Faisanderie, 75116 Paris, tel. (00331) 45 04 10 20), faks: (00331) 45 04 63 17, e-mail: weh@weh.ambassade.pologne-org.netwww.weh.ambassade.pologne.net Instytut Polski, 31, rue Jean Goujon, 75008 Paris, tel. (00331)53 93 90 13), faks: (00331) 45 62 07 90, e-mail: dyrektor.instytut@pologne-org.net Ambasada Francji w Polsce, sekcja konsularna, ul. Puławska 17, 02-515 Warszawa, tel. (0-prefiks-22) 529 30 00, faks: (0-prefiks-22) 529 30 04 Polska Izba Handlowo-Przemysłowa we Francji, 25, rue Taitbout, 75009 Paris, tel. (00331) 40 22 95 34, faks: (00331) 40 22 94 42, e-mail: sekretariat@ccips.org Francuska Agencja ds. Inwestycji Międzynarodowych, 2, Avenue Velazquez, 75008 Paris, tel. (00331) 40 74 73 64, faks: (00331) 40 74 74 01, www.investinfrance.org Agencja ds. Tworzenia Przedsiębiorstw, 14, rue Delambre, 75682 Paris Cedex 14, tel. (00331) 42 18 58 58, faks: (00331) 42 18 58 00, www.apce.fr Stowarzyszenie Francja-Polska dla Europy, 4, rue de la Michodiere, 75002 Paris, tel. (00331) 53 05 00 00, faks: (00331) 53 05 00 10, e-mail: france-pologne@affp.org Paryska Izba Przemysłowo-Handlowa, 2, rue de Viarmes, 75001 Paris, tel. (00331) 53 40 46 00, faks: (00331) 45 08 36 66, www.ccip.fr

33. Źródło: http://www.eco.amb-pologne.fr/infor/infor2006.pdf http://www.rcie.lodz.pl/dokumenty/broszury/cie/bibl_system_podatkowy_w_unii_europejskiej.pdf http://pagesperso-orange.fr/polclub/biznesfrancja.htm