Strategia lizbo ńska i węgierska polityka zatrudnienia

1. Strategia lizbońska i węgierska polityka zatrudnienia LászlóKordás 29 kwitnia 2006r. Balatongyörök

2. Europejska Strategia Zatrudnienia • 1997 – proces luksemburski – początki Europejskiej Strategii zatrudnienia • 2000 – proces lizboński – do roku 2010 UE ma się stać najbardziej dynamicznie rozwijającą się, opartą na nauce gospodarką światową • 2005- ocena strategii lizbońskiej

3. Cele unijne dotyczące zatrudnienia – proces lizboński na rok 2005 • podnieść poziom zatrudnienia do 67% • Poziom zatrudnienia kobiet winien osiągnąć 57% na rok 2010 • poziom zatrudnienia winien osiągnąć 70% • poziom zatrudnienia kobiet winien przekroczyć 60% • poziom zatrudnienia osób starszych (55-64 lat) podnieść do 50% Realizację celów wspierają środki funduszy strukturalnych

4. Rewizja strategii lizbońskiej 2005 • Wytyczone cele nie zostały zrealizowane, względne zacofanie UE w stosunku do USA i Japonii wzrosło, • jest za dużo celów, • i brakuje szerokiej koordynacji. • Uczynione kroki: • → koncentrowanie celów i działań na wzrost gospodarczy i zatrudnienie • → skoordynowany program akcji dot. gospodarki i zatrudnienia

5. Wzmocniona strategia lizbońska • nowe, integrowane dyrektywy → Narodowy Program Działań (Akcji) • Dyrektywy makroekonomiczne (polityka fiskalna, płacowa, zrównoważone emerytury i systemy opieki zdrowotnej, polityka podatkowa) • Dyrektywy mikroekonomiczne (pogłębienie rynku wewnętrznego, uatrakcyjnienie otoczenia dla przedsięiorstw, rozwój infrastruktury, Badanie+Rozwój, innowacja) • Dyrektywy dot. zatrudnienia

6. Wskazówki dot. zatrudnienia 3 priorytety – 8 dyrektyw (wskazówek) • Zwiększenie udziału rynku pracy i modernizacja socjalnych systemów ochronnych. • Zwiększenie zdolności dostosowawczej pracobiorców i przedsiębiorstw i zwiększenie elastyczności rynków pracy. • Efektywniejszy rozwój zasobów ludzkich drogą lepszego szkolenia i kształcenia.

7. Cele unijne i narodowe wyrażone w liczbach

8. Cechy charakterystyczne węgierskiego rynku pracy Niskie zatrudnienie i niskie bezrobocie: • Wysoki udział osób trwale nieobecnych na rynku pracy • Niska aktywność w poszukiwaniu posad • Znaczne różnice terytorialne zarówno po stronie popytu jak i podaży siły roboczej • Nadzwyczaj niskie zatrudnienie osób o niskim wykształceniu szkolnym

9. Cele węgierskiej polityki zatrudnienia • Więcej miejsc pracy – rozszerzenie zatrudnienia • Lepsze miejsca pracy • Dostęp do pracy dla wszystkich (możliwość podjęcia pracy dla wszystkich)

10. Konkurencyjność – spójność społeczna i zatrudnienie Konkurencyjność Zatrudnienie Spójność społeczna

11. Zatrudnieniei konkurencyjność • Rozszerzenie zatrudnienia • więcej zatrudnionych • wykształcona siła robocza • skoordynowanie podaży i popytu siły roboczej • Konkurencyjność • • zasoby ludzkie jako czynnik wzrostu • elastyczna, konkurencyjna siła robocza i organizacje pracownicze • wzrasta podstawa podatku • maleje zapotrzebowanie na transfery socjalne , jest możliwość zmniejszenia podatku

12. Zatrudnienie stanowi kluczowy czynnik spójności • Spójność społeczna • redukcja różnic dochodowych, wzrost wynagrodzeń • inegracja społeczna • równość szans Rozszerzenie zatrudnienia • Wspieranie wejścia na rynek pracy • Poprawa możliwości zatrudnienia • Przyjmujący, przychylny rynek pracy

13. Węgierska strategia zatrudnienia – rozdział Narodowego Planu Działań Oparty o poprzedni plan akcji i ocenę palityki zatrudnienia na wybór priorytetów, dyrektyw miały wpływ priorytety makroekonomiczne: - stabilność, rozszerzenie zasobów i ich „uwidocznienie” - zachowanie konkurencyjności i jej poprawa

14. Węgierska strategia zatrudnienia Na podstawie dokumentu pt. „Narodowy Program Działań na rzecz wzrostu zatrudnienia”: • Rozszerzenie zatrudnienia, • Zwiększenie aktywności • Wspomaganie przekształcenia strukturalnego, wzmocnienie zdolności dostosowawczej (adaptacyjnej)

15. Wydzielone cele strategii zatrudnienia • Powołanie zintegrowanego systemu usług socjalnych, które w przypadku ludzi w wieku zawodowoczynnym potrafi sobie radzić z brakiem aktywności i niekorzystnymi sytuacjami socjalnymi, kładąc akcent na stymulowanie aktywności rynkowej. • Udostępnienie dla wszystkich – w tym i dla ludzi o niskim wykształceniu – możliwości nauki przez całe życie. • Opracowanie w systemie oówiatowym wiedzy i umiejętności potrzebnych do udziału w rynku pracy.

16. Wydzielone cele strategii zatrudnienia (cd.) • Poprawa możliwości zatrudnienia i walka z dyskryminacją w miejscu pracy w interesie zwiększenia udziału w rynku pracy grup osób znajdujących się w niekorzystnej sytuacji. • Wspieranie działań służących poprawie stanu zdrowia i zachowaniu zdrowia, w celu zmniejszenia liczby osób trwale nieobecnych na rynku pracy. • Zmnożona koordynacja strategii i działań terytorialnych, dotyczących rynku pracy i szkolenia w celu zredukowania różnic terytorialnych w zatrudnieniu.

17. Środki służące do realizacji strategii • Fundusz Rynku Pracy • Fundusze strukturalne – programy operatywne • Budżet państwa • Inne źródła

18. Dokumenty krajowe ugruntujące wykorzystanie funduszy strukturalnych w latach 2007-2013 Narodowy limit referencyjny programy operatywne: Rozwój zasobów ludzkich program operatywny ESZA Rozwój infrastruktury zasobów ludzkich, operatywny program ESZA

19. Operatywny program rozwoju zasobów ludzkich Wszechobejmujący cel Zwiększenie udziału rynku pracy (Cel w liczbach: na 2013 rok wzrost raty działalności o 6 punktów procentowych) Cele specyficzne Poprawienie koordynacji popytu i podaży siły roboczej Umiarkowanie różnic terytorialnych w działalności Wspomaganie dostosowania się do zmian Wzmocnienie bazy wiedzy i innowacji Polepszenie stanu zdrowia i zdolności do wykonywania pracy Wzmocnienie solidarności społecznej Priorytety strategiczne Możliwości zatrudnienia Zdolność przystosowania (adaptacja) Wzmocnienie elastycznego dostosowania się systemu edukacji do wymogów społeczno-gospodarczych Zwiększenie efektywności edukacji, szkolenia, poprawa dostępu i wzmocnienie stworzenia szans Wzmocnienie roli systemów edukacji i szkoleń wraz z rozwojem potencjału innowacyjnego Udział społeczny i innowacja Doprowadzenie do lepszego przyjęcia przez społeczeństwo ludzi znajdujących się w niekorzystnej sytuacji í Region środkowych Węgier

20. Co jest czynnikiem determinującym dla branży? Dostosowanie się do zmian: • Dostęp dla wszystkich do kształcenia dla dorosłych • Sygnalizowanie restrukturyzacji i zarządzania nią • Elastyczność i bezpieczeństwo na rynku pracy • Umocnienie partnerstwa między aktorami rynku pracy, rozwijanie instytucji i mechanizmów dialogu społecznego

21. Restrukturyzacja • Potrzebna jest współpraca wielu aktorów: pracodawców, przedstawicieli wielu dziedzin działalności rządu (gospodarka, zatrudnienie, szkolnictwo)przedstawicieli lokalnych, partnerów socjalnych itp. • Jest to kwestia nie tylko gospodarki lecz i konkurencyjności oraz zatrudnienia • Ważne: prognozy związane z restrukturyzacją (prognozy krajowe, regionalne, lokalne, branżowe) • Wspomaganie przygotowań do zmian na szczeblu przedsiębiorstw i pracobiorców: kształcenie/przeszkolenie; nacelowane usługi z zakresu zatrudnienia, eksploatowanie systemów wspierających restrukturyzację

22. Dziękuję za uwagę!