1 / 20

Yaşam Desteğinin Sonlandırılması Kararı

Yaşam Desteğinin Sonlandırılması Kararı. Nevin Uysal, MD Medical College of Wisconsin Division of Pulmonary and Critical Care Medicine. YOĞUN BAKIM SEMPOZYUMU, 6-8 EKİM 2011, İSTANBUL. Tanımlar. Yaşam desteğinin kısıtlanması – artırılmaması (“witholding”)

Download Presentation

Yaşam Desteğinin Sonlandırılması Kararı

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Yaşam Desteğinin Sonlandırılması Kararı Nevin Uysal, MD Medical College of Wisconsin Division of Pulmonary and Critical Care Medicine YOĞUN BAKIM SEMPOZYUMU, 6-8 EKİM 2011, İSTANBUL

  2. Tanımlar • Yaşam desteğinin kısıtlanması – artırılmaması (“witholding”) • İleri derecede KOAH’ı olan hastanın entübe edilmemesi • Yaşam desteğinin sonlandırılması (“withdrawing”) • Beyin ölümü gerçekleşmiş bir hastayı mekanik ventilasyondan ayırma

  3. Yoğun bakımda meydana gelen ölümlerin çoğu yaşam desteğinin kısıtlanması ya da sonlandırılması sonrası meydana gelmektedir Am J Respir Crit Care Med 1997;155:15-20 Am J Respir Crit Care Med 1998;158:1163-7 Crit Care Med 1997;25:1324-31

  4. En sıklıkla uygulandığı ülke ABD • 1987-1988  %51(114/224) • 1992-1993  %90 (179/200) • Hasta ya da hasta yakınlarının % 90’ı verilen karara 5 günden kısa bir süre içerisinde uymuş, %4’ü karara itiraz etmiştir Am J Respir Crit Care Med 1997;155:15-20

  5. ABD • 5910 yoğun bakım hastası (ABD, çok merkezli) • Kardiyopulmoner resüsitasyon (CPR) dahil tam yaşam desteği sonucu ölüm %23 • CPR hariç tam yaşam desteği sonucu ölüm %22 • Yoğun bakım desteğinin kısıtlanması sonucu ölüm %10 • Yoğun Bakım desteğinin sonlandırılması sonucu ölüm %38 • Yoğun bakımlar arasında önemli farklılıklar gözlenmiştir • Yoğun bakım tipi • Hastane tipi • Hasta yoğunluğu • Yoğun bakım mortalitesi ile alakalı değil Am J Respir Crit Care Med 1998;158:1163-7

  6. Avrupa • Londra ve Cape Town • Tersiyer YBÜ’ler • % 81.5  tedavi kısıtlanmasına bağlı ölüm • % 86.7  tedavi sonlandırılmasına bağlı ölüm • Fransa • 1175 ölüm • % 53  tedavi kısıtlanmasına ya da sonlandırılmasına bağlı ölüm • İtalya • 84 yetişkin ünitesi • 3793 ölüm • %62 tedavilerin kısıtlamasına bağlı • Karar çoğunukla hekim tarafından alınmış Int Care Med 1996;22:1020-5 Lancet 2001;357:9-14 JAMA 2003;290:790-7 Int Care Med 2010;36:1495

  7. Avrupa • Tedavilerin kısıtlanması ya da sonlandırılmasının sebepleri • Çoklu organ yetmezliği • Tedavilerin faydasızlığı • Hayat kalitesinin düşmesi • Verilen kararları etkileyen diğer faktörler • İleri yaş • Akut ya da kronik hastalıklar • Yoğun bakımda kalış süresi • Hastanın bulunduğu coğrafi bölge • Hastanın dini Int Care Med 1996;22:1020-5 Lancet 2001;357:9-14 JAMA 2003;290:790-7

  8. Avrupa ve Kuzey Amerika arasındaki farklar • Avrupa  Kararlar % 44 oranında hasta ya da hasta yakınlarına sorulmadan verilmektedir • Avrupa  % 2 ötonazi (Hollanda) • Avrupa  YBÜ tedavilerinin kısıtlanmasının en büyük sebebi yeterli YBÜ yatağı olmaması Crit Care Med 1999;27:1626-33

  9. Güney ve Kuzey Avrupa arasındaki farklar • Güney Avrupa daha konservatif Crit Care Med 1999;27:1626-33

  10. Temel Prensipler • Faydalı tedavilerin verilmesi • Faydasız tedavilerin başlanmaması ya da sonlandırılması • “Faydasız” (futile) • Fizyolojik etki yaratma olasılığı düşük (physiologicalfutility) • Sağkalım olasılığı < %1 (quantitativefutility) • Hastanın anlamlı bir şekilde varlığını devam ettirmesine katkısı yok (qualitativefutility) • Girişim hastanın yakın zamanda öleceği gerçeğini değiştirmez (imminentdemisefutility) • Haftalar ya da aylar içinde ölüme yol açacak bir hastalığa sahip olma (lethalconditionfutility) Current Opinion in Anesthesiology 2011;24:160

  11. Hasta Seçimi • Objektif kriterler pek çok ünite için belirlenmemiş • Yatış ve taburcu • Tedavilerin kısıtlanması ve sonlandırılması • Semptomatik tedaviler J Med Ethics 2000;26:435-440 Crit Care Med 2001;29(suppl):N2-9

  12. Pek çok ünite prospektif, objektif veri toplamıyor • Yatışlar • Sayı, ölüm oranı, yatışı reddetme oranı • Yaşam desteğinin sonlandırılması • Kriterler, kararın nasıl alındığı • Sonlandırma süreci • Metod, dokümentasyon, hemşirenin rolü • Hasta ve hasta yakınlarını bilgilendirme

  13. Skorlama Sistemleri • Skorlama sistemleri (APACHE, SAPS, MPM, vb) yardımcı olamaz • Sistemlerin geliştirildiği üniteler dışında ölçme gücü zayıf • Hiçbir model sağkalım olasılığını dışlayamaz • Hastanın orijinal çalışmada temsili yetersiz olabilir • Skorlamada yatış verileri esas alınır • Bazı hastaların klinik seyri beklenmedik şekilde gelişebilir • Skorlama sistemleri hastane içi mortaliteyi tahmin eder (hastane sonrası sağkalım, fonksiyonel kapasite ve hayat kalitesini değil) Am J Respir Crit Care Med 1991;144:726-31 Am J Respir Crit Care Med 1997;156:1715-8

  14. Hangi tedavileri kapsar? • Kan ürünleri transfüzyonu • Hemodiyaliz • TPN • Enteral nütrisyon • Antibiyotikler • İntravenöz sıvılar • Vazopresörler • Mekanik ventilasyon • Daha geç dönemde JAMA 2002;288:2732-40

  15. Yöntem • Terminal ayırma (“terminal weaning”) • MV desteğinin giderek azaltılması • Solunum frekansı • PEEP • Tidal volüm • FiO2 • Terminal ekstübasyon • MV desteğinin birden kesilmesi ve ekstübasyon

  16. Terminal ayırma • Süreci uzatır • Solunum sıkıntısı daha kolay tedavi edilir • Aşırı sekresyon ya da üst hava yolu obstrüksiyonu problemlerini ortadan kaldırır • Hasta terminal ayırma dönemini tolere edip yaşayabilir (%11) • Terminal ekstübasyon • Süreci kısaltır • Solunum sıkıntısı ani geliştiğinden tedavisi zor olabilir • Sekresyona bağlı solunum sıkıntısı yaşanabilir JAMA 2002;288:2732-40

  17. Semptomatik Tedaviler • Çok önemli • Sedasyon ve analjezi • Opioid ve benzodiazepinler ideal • Morfin, fentanil, hidromorfin • Midazolam, lorazepam • Nöroleptikler tercih edilmemeli Crit Care Med 2001;29:2332-48

  18. Ne kadar ve ne sıklıkta verelim? • Yeteri kadar • Bir çalışmada • Diazepam saatte 2.2 mg’dan 9.8 mg’a titre edilmiştir • Morfin saatte 3.3 mg’dan 11.2 mg’a titre edilmiştir • Bu dozlarda kullanıldıklarında, MV sonlandırıldıktan ölüme kadar olan süreyi kısaltmadıkları gösterilmiştir • Tedavilerin etkinliği yakından takip edilmeli, gerekiyorsa doz artırımına gidilmelidir • Nöromusküler ajanlar • Etki süresinin geçmesi beklenmelidir Crit Care Med 2001;29:2332-48 Chest 2004;126:286-93 N Eng J Med 2000;342:1921-2 N Eng J Med 2000;342:508-11

  19. Ülkemizde Durum • Ülkemizdeki uygulamaları yansıtan veri yoktur • Yetersiz YBÜ yatağının olduğu bir gerçek • “No CPR”, “DNR” kararı en azından akademik hastanelerde doktorlar arasında tartışılmakta ve uygulanmakta • Desteğin sınırlanması ya da geri çekilmesi ile ilgili süreç daha belirsiz: etik kurul

  20. Tartışılması Gereken Noktalar • ‘Faydasız’ tedavilerin uygulanması etik değildir • Hasta ve hasta yakınlarının karara dahil edilmesi • Dini inanış ve kültürel değerler • Eğitim düzeyi, karar verme kapasitesi • Sürecin tıbbi kayıtlara geçirilmesi • Uygulama ile yazılı dokümentasyon arasında uyuşmazlık olmamalı

More Related