Ustawa z dnia 24 września 2010 r. o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym, oraz

1. Ustawa z dnia 24 września 2010 r. o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym, oraz konsekwencje jej wprowadzenia. Zmiany dla uprawnionego do rybactwa. Departament Rybołówstwa MRiRW Spała, 9 grudnia 2010

2. Przebieg procesu legislacyjnego ustawa z dnia 24 września 2010 r. o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym • W Departamencie Rybołówstwa w Wydziale Rybactwa Śródlądowego w roku 2008 przygotowano projekt ustawy o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym wykonujący obowiązki nałożone na Polskę rozporządzeniami wspólnotowymi, w zakresie rybactwa śródlądowego, dotyczącymi ochrony i odbudowy zasobów węgorza europejskiego[1] wykorzystywania gatunków obcych w chowie i hodowli ryb[2] oraz zbierania danych statystycznych w zakresie chowu i hodowli ryb [3]. • Pismem z dnia 19 sierpnia projekt przekazano do uzgodnień wewnątrzresortowych, które zakończono w dniu 26 sierpnia 2008 r. • W dniu 10 września 2008 r. projekt ustawy uwzględniający uwagi przekazane przez komórki organizacyjne MRiRW Departament Rybołówstwa przekazał do Departamentu Prawno-Legislacyjnego (uzyskano akceptację Dep. Prawno-Legislacyjnego oraz Sekretarza Stanu w MRiRW Pana Kazimierza Plocke). [1]Rozporządzenie Rady (WE) nr 1100/2007 z dnia 18 września 2007 r. ustanawiające środki służące odbudowie zasobów węgorza europejskiego (Dz. Urz. UE  L 168 z 22.09.2007, str. 17). [2]Rozporządzenie Rady (WE) nr 708/2007 z dnia 11 czerwca 2007 r. w sprawie wykorzystania w akwakulturze gatunków obcych i niewystępujących miejscowo (Dz. Urz. UE L 248 z 28.09. 2007, str. 1). [3]Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego I Rady (WE) nr 762/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie statystyk w dziedzinie akwakultury, uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 788/96 (Dz. Urz. UE L z 13.08.2008, str. 1).

3. Przebieg procesu legislacyjnego ustawa z dnia 24 września 2010 r. o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym 4) Projekt ustawy o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym, stosownie do uchwały Nr 49 Rady Ministrów z dnia 19 marca 2002 r. Regulamin pracy rady Ministrów (M. P. Nr 13, poz. 221, z późn. zm.) w dniu 19 listopada 2008 r. został przesłany do konsultacji społecznych. W trakcie ich trwania organizacje rybackie działające w obszarze rybactwa śródlądowego zgłosiły szereg uwag. Zgodnie z ich oczekiwaniami, w celu uzgodnienia wspólnego stanowiska odnośnie zaproponowanych zmian, - w dniach 16 grudnia 2008 r. i 13 stycznia 2009 r. zorganizowano spotkania konsultacyjne. • Dodatkowo w dniu 29 stycznia 2009 r. w odbyła się konferencja podsumowująca przeprowadzone prace uzgodnieniowe. Wprowadzono zmiany, które obejmowały art. 7, art. 8, art. 20, art. 23 ustawy oraz jej przepisy karne.

4. Przebieg procesu legislacyjnego ustawa z dnia 24 września 2010 r. o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym 5) tekst projektu ustawy został zamieszczony na stronie internetowej Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi w Biuletynie Informacji Publicznej i każdorazowo aktualizowany po wprowadzeniu poprawek do projektu. Zaczęły wpływać uwagi do projektu od osób i podmiotów zainteresowanych pracami nad ustawą. W trakcie prac nad projektem ustawy, po zamieszczeniu tekstu projektu w Biuletynie Informacji Publicznej Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, stosownie do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414), zainteresowanie pracami nad projektem ustawy o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym, w trybie art. 7 ustawy o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa, zgłosiło dziewięć podmiotów.

5. Przebieg procesu legislacyjnegoustawa z dnia 24 września 2010 r. o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym 6) Projekt ustawy skonsultowany z organizacjami społeczno-zawodowymi po weryfikacji Departamentu Prawno-Legislacyjnego i ponownym podpisaniu w dniu 20 lutego 2009 r. oraz akceptacji przez Sekretarza Stanu w MRiRW Pana Kazimierza Plocke, został przesłany 24 lutego 2009 r. do Ministra Członka Rady Ministrów Pana Michała Boniego do zaopiniowania oceny skutków regulacji (OSR). Odpowiedź z uwagami uzyskano pismem z dnia z dnia 10 marca 2009 r.

6. Przebieg procesu legislacyjnego ustawa z dnia 24 września 2010 r. o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym 7) 16 marca 2009 r. projekt ustawy z naniesionymi poprawkami (wypracowany wspólnie z pracownikiem Departamentu P-L), w celu skierowania na ścisłe Kierownictwo MRiRW przekazano do weryfikacji przez Dyrektora Departamentu Prawno-Legislacyjnego . W wyniku ustaleń kierownictwa Departamentu Prawno-Legislacyjnego projekt uległ weryfikacji.

7. Przebieg procesu legislacyjnego ustawa z dnia 24 września 2010 r. o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym 8) W dniu 15 lipca 2009 r. projekt ustawy przekazano do uzgodnień międzyresortowych. Ponieważ zgłoszono szereg uwag do niniejszego projektu, w dniu 11 września 2009 r. odbyła się konferencja uzgodnieniowa z przedstawicielami resortów. 9) Projekt ustawy został także skonsultowany z Komisją Wspólną Rządu i Samorządu Terytorialnego i w dniu 26 sierpnia 2009 r. pozytywnie przez nią zaopiniowany.

8. Przebieg procesu legislacyjnego ustawa z dnia 24 września 2010 r. o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym • W dniu 9 października 2009 r.projekt ustawy został przyjęty na posiedzeniu Komitetu Europejskiego Rady Ministrów i rekomendowany Stałemu Komitetowi Rady Ministrów. (ponownie zgłoszone zostały uwagi przez Ministerstwo Finansów, Rządowe Centrum Legislacji oraz Ministerstwo Rozwoju Regionalnego) • Stały Komitet Rady Ministrów dniu 29 października 2009 r. rozpatrzył i przyjął projekt. • W dniu 9 grudnia 2009 r. odbyła się Komisja Prawnicza. • Po naniesieniu poprawek do projektu przesłano go pod obrady Rady Ministrów, gdzie w dniu 29 grudnia 2009 r. został przyjęty. • Projekt ustawy wraz z projektami aktów wykonawczych przekazano w dniu 1 kwietnia 2010 r. do rozpatrzenia Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej.

9. Przebieg procesu legislacyjnego ustawa z dnia 24 września 2010 r. o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym • I CZYTANIE W KOMISJACH odbyło się : 24-06-2010   • PRACA W KOMISJACH PO I CZYTANIU   • II CZYTANIE NA POSIEDZENIU SEJMU pos. nr 71 dn. 22-07-2010 decyzja : skierowano ponownie do komisji w celu przedstawienia sprawozdania skierowano do : Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi   • PRACA W KOMISJACH PO II CZYTANIU • III CZYTANIE NA POSIEDZENIU SEJMU pos. nr 72 dn. 05-08-2010 • Ustawę przekazano Prezydentowi i Marszałkowi Senatu dnia 6.08.2010   • STANOWISKO SENATU uchwała Senatu : 16-08-2010 wniósł poprawki skierowano : dnia 17-08-2010 do Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi   • PRACA W KOMISJACH NAD STANOWISKIEM SENATU z dn. 21-09-2010 • ROZPATRYWANIE NA FORUM SEJMU STANOWISKA SENATU pos. nr 74 dn. 24-09-2010 przyjęto poprawki   • Ustawę przekazano Prezydentowi do podpisu dnia 28-09-2010

10. Przebieg procesu legislacyjnego ustawa z dnia 24 września 2010 r. o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym Podczas prac nad projektem ustawy w Sejmie Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi wprowadziła do projektu trzy poprawki. 1- W art. 4 ust. 3 wprowadzono zapis gwarantujący prawo pierwszeństwa do zawarcia umowy na rybackie korzystanie z wód na dalszy okres osobie będącej stroną dotychczasowej umowy. 2- W art. 8 w ust. 1 dodano pkt 3a, który daje możliwość dodatkowej ochrony ryb przez zastosowanie limitów połowu na łowisku, natomiast 3- w art. 10 w ust. 1 pkt 1 dokonano uszczegółowienia zapisów.

11. Przebieg procesu legislacyjnego ustawa z dnia 24 września 2010 r. o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym Prezydent podpisał ustawę dnia 13.10.2010 r. Ustawę ogłoszono 27 października 2010 r. w Dz. U. Nr 200, poz. 1322 Ustawa obowiązuje od 27 listopada 2010 r.

12. Zmiany wprowadzone do ustawy o rybactwie śródlądowym: • Nowe obowiązki wynikające z wejścia w życie ustawy z dnia 24 września 2010 r. o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym (Dz. U. 2010 nr 200 poz. 1322)

13. Zmiany wprowadzone do ustawy o rybactwie śródlądowym: • Nowe art. 2a-2d dotyczą ochrony i odbudowy zasobów ryb w tym tworzenia odpowiednich programów, analizy ich wdrażania i przekazywania sprawozdań. Zgodnie z przepisem przejściowym (art. 2 noweli) Plan gospodarowania zasobami węgorza, o którym mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1100/2007 z dnia 18 września 2007 r. ustanawiającego środki służące odbudowie zasobów węgorza europejskiego, przekazany Komisji Europejskiej do zatwierdzenia przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, uznaje się za program ochrony i odbudowy zasobów ryb. Nowe przepisy art. 2c oraz art. 2d ust. 2 i 3 ustawy o rybactwie śródlądowym stosuje się odpowiednio [co oznacza konieczność wydania rozporządzenia wdrażającego plan; oraz przygotowywanie sprawozdań odpowiednim organom UE; • przepis art. 2d ust. 3 zobowiązuje podmioty objęte programem do podejmowania działań przewidzianych w programie i współpracy z organami kontrolnymi. Ścisła współpraca MRiRW oraz IRŚ i MIR będzie niezbędna dla właściwej realizacji tego przepisu.

14. Zmiany wprowadzone do ustawy o rybactwie śródlądowym: • Drugim elementem powiązanym z Planem węgorzowym a wynikającym z ustawy jest obowiązek wystąpienia do uprawnionych jednostek o wydania nowej opinii dla operatów rybackich ustanowionych na wodach, które są objęte planem (de facto dotyczy to wszystkich operatów). Odpowiednie przepisy ujęte są w art. 4 noweli:. • Art. 4. 1. Operat rybacki sporządzony i pozytywnie zaopiniowany przez uprawnioną jednostkę, przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowuje ważność, z zastrzeżeniem ust. 2, oraz art. 6b i 6c ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym dodanych niniejszą ustawą, do dnia upływu terminu, o którym mowa w art. 6a ust. 2 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym, liczonego od dnia wydania pozytywnej opinii o operacie rybackim. • 2. Operat rybacki, o którym mowa w ust. 1, sporządzony dla obwodu rybackiego, którego wody są objęte programem ochrony i odbudowy zasobów ryb, wymaga uzyskania nowej opinii. Opinia jest wydawana w zakresie zgodności z tym programem.

15. Zmiany wprowadzone do ustawy o rybactwie śródlądowym: 3. Uprawniony do rybactwa jest obowiązany wystąpić o wydanie opinii, o której mowa w ust. 2, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie aktu prawnego wprowadzającego program ochrony i odbudowy zasobów ryb. 4. Na wniosek uprawnionego do rybactwa, złożony po otrzymaniu pozytywnej opinii, o której mowa w ust. 2, organ administracji publicznej, z którym uprawniony do rybactwa zawarł umowę, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym, dokonuje zmian w tej umowie w takim zakresie, jaki jest niezbędny do dostosowania zasad prowadzenia gospodarki rybackiej w obwodzie rybackim do rodzaju, zakresu lub harmonogramu działań podstawowych określonych w programie ochrony i odbudowy zasobów ryb.

16. Zmiany wprowadzone do ustawy o rybactwie śródlądowym: • Następnym zagadnieniem, które będzie zależeć od RZGW i KZGW, jest kwestia możliwości przeredagowania operatów rybackich, w taki sposób żeby w związku ze zwiększonymi zarybieniami węgorzem zmodyfikować pozostałą gospodarkę zarybieniową i umowę zawartą z RZGW (art. 4 ust. 4 praktycznie zobowiązuje do tego dyrektora RZGW). • Istnieje możliwość zmiany umów agencyjnych w taki sposób, by ograniczyć wielkość wpłat pieniężnych do maksymalnie obecnie obowiązującej kwoty (opłata roczna nie większa niż równowartość 0,5 dt żyta/ha ) a pozostałą cześć pieniężną czynszu przeznaczyć na materiał zarybieniowy (węgorz), który wprowadzony do wód Skarbu Państwa przecież również jest obciążeniem publiczno-prawnym. Rozwiązałoby to problem w szczególności tych użytkowników/dzierżawców, którzy cierpią z powodu znacznych zmian cen zboża (pszenicy) nie powiązanych ze zmianami cen ryb. Wydaje się, że udałoby się porozumieć w tym zakresie z RZGW.

17. Zmiany wprowadzone do ustawy o rybactwie śródlądowym: • Po pierwsze dzięki przeglądowi operatów pod kątem zgodności z celami Planu gospodarowania zasobami węgorza istnieje możliwość zapewnienia lepszego ujęcia w operatach gospodarki zarybieniowej tym gatunkiem (jeżeli jest to uzasadnione z biologicznego punktu widzenia konieczność prowadzenia zarybień z odpowiednio elastycznym podejściem: a więc ujęcie rzeczowe (różne sortymenty szklisty i obsadowy) i finansowe) a także zweryfikowania kwestii zasadności pełnegoprzegradzania koryt rzecznych na odpływach z obwodów, odniesienia się do urządzeń hydrotechnicznych negatywnie oddziałujących na stan zasobów węgorza itp.

18. Zmiany wprowadzone do ustawy o rybactwie śródlądowym: Art. 5. 1. Uprawniony do rybactwa jest obowiązany na wniosek właściwego dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej, w terminie miesiąca od dnia otrzymania wniosku, przekazać do katastru wodnego kopię operatu rybackiego, który został sporządzony i pozytywnie zaopiniowany przez uprawnioną jednostkę przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. Do kopii operatu rybackiego dołącza się kopię opinii. 2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy uprawnionego do rybactwa, który przekazał kopię operatu rybackiego wraz z kopią opinii przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zgodnie z umową, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym.

19. Obowiązki I. Prowadzenie prac legislacyjnych nad wydaniem nowych aktów prawnych wynikających z wprowadzenia zmian do ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 189, poz. 1471): a) rozporządzenia ministra właściwego do spraw rybołówstwa wprowadzające „Plan Gospodarowania Zasobami Węgorza w Polsce” (art. 2c ust. 3 zmienionej ustawy o rybactwie śródlądowym); b) rozporządzenia w sprawie wykazu gatunków ryb uznanych za nierodzime, dla których nie jest wymagane zezwolenie na ich wprowadzanie polegające na zarybieniu powierzchniowych wód śródlądowych oraz do obiektów chowu i hodowli ryb, warunków tego wprowadzenia oraz wykazu gatunków ryb uznanych za rodzime (art. 3f zmienionej ustawy o rybactwie śródlądowym); c) rozporządzenia w sprawie sposobu wnoszenia opłat za zezwolenia na prowadzenie działań z wykorzystaniem ryb gatunku uznanego za nierodzimy (art. 3h ust. 4 zmienionej ustawy o rybactwie śródlądowym); d) rozporządzenia w sprawie sposobu prowadzenia dokumentacji gospodarki rybackiej (art. 4a ust. 2 zmienionej ustawy o rybactwie śródlądowym); e) rozporządzenia w sprawie oceny wypełniania obowiązku prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej (art. 6 ust. 4 zmienionej ustawy o rybactwie śródlądowym).

20. Zmiany wprowadzone do ustawy o rybactwie śródlądowym: Nowe obowiązki wynikające z wdrożenia do ustawy rozporządzenia Rady (WE) nr 708/2007 w sprawie wykorzystania w akwakulturze gatunków obcych i niewystępujących miejscowo: • utworzenie i obsługa zespołu ekspertów do spraw związanych z wydawaniem zezwoleń w zakresie wykorzystania ryb gatunków obcych oraz ryb niewystępujących miejscowo, jako organu opiniodawczo-doradczego ministra właściwego do spraw rybołówstwa; • wydawanie zezwoleń, w drodze decyzji administracyjnej, na działania z wykorzystaniem ryb gatunków obcych: a) w obiektach chowu i hodowli, jako nowe zadanie; b) w zarybianiu wód śródlądowych, zgodnie z nowo wprowadzoną procedurą; 3. prowadzenie rejestru wprowadzeń i przeniesień ryb gatunków obcych wykorzystywanych w akwakulturze i wprowadzonych do powierzchniowych wód śródlądowych na które wydano zezwolenia, przy czym niezbędna jest aktualizacja rejestru oraz jego bezpłatne udostępnianie państwom członkowskim i opinii publicznej. W kontekście planowanych zmian do przepisów Wspólnotowych niezbędne będzie rozszerzenie prowadzenia rejestru o wykaz zamkniętych zakładów akwakultury.

21. Rozporządzenia wykonawcze • art. 3h ust. 4 zawiera upoważnienie dla ministra właściwego ds. rybołówstwa do określenia w drodze rozporządzenia sposobu wnoszenia opłat za zezwolenia na prowadzenie działań z wykorzystaniem ryb gatunku uznanego za nierodzimy. Mając na względzie zapewnienie skutecznego uiszczania opłat, ustalono, że obowiązek wniesienia opłaty za zezwolenia na działanie z wykorzystaniem ryb gatunku uznanego za nierodzimy, powstaje z chwilą złożenia wniosku o wydanie zezwolenia. W przypadku, gdy zespół ekspertów ustali, że do wydania decyzji, niezbędne jest przeprowadzenie oceny ryzyka ekologicznego, pozostała część należnej opłaty, wnoszona jest niezwłocznie po przekazaniu wnioskodawcy tej informacji. Projekt rozporządzenia w sprawie sposobu wnoszenia opłat za zezwolenia na prowadzenie działań z wykorzystaniem ryb gatunku uznanego za nierodzimy zawiera ustalenie, że opłaty stanowiąc dochód budżetu państwa, będą wnoszone na rachunek bankowy lub w kasie urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw rybołówstwa, tj. organu wydającego zezwolenie. W projekcie rozporządzenia wskazano również, że dowód potwierdzający wniesienie opłat wnioskodawca będzie dołączał do wniosku.

22. Rozporządzenia wykonawcze Projekt z dnia 7 grudnia 2010 r. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI1) z dnia ……………………………….. 2010 r. w sprawie sposobu wnoszenia opłat za zezwolenia na prowadzenie działań z wykorzystaniem ryb gatunku uznanego za nierodzimy Na podstawie art. 3h ust. 4 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 189, poz. 1471, z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 i Nr 200, poz. 1322) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Opłata zawydaniezezwolenia, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym, zwanej dalej „ustawą”, jest wnoszona wraz z wnioskiem o wydanie tego zezwolenia w wysokości połowy opłaty określonej w art. 3h ust. 1 pkt 1 ustawy. 2. W przypadku konieczności przeprowadzenia oceny ryzyka ekologicznego pozostałą część opłaty, o której mowa w art. 3h ust. 1 pkt 1 ustawy, jest wnoszona niezwłocznie po przekazaniu wnioskodawcy informacji o konieczności przeprowadzenia tej oceny. § 2. Opłata za przedłużenie okresu ważności zezwolenia, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy, jest wnoszona wraz z tym wnioskiem. § 3. Opłaty wymienione w § 1 i 2, są wnoszone na rachunek bankowy lub w kasie urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw rybołówstwa. § 4. Dowód potwierdzający wniesienie opłat wymienionych w § 1 i 2, wnioskodawca dołącza do wniosku. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MINISTER ROLNICTWA I ROZWOJU WSI

23. Rozporządzenia wykonawcze • na podstawie art. 3f ustawy o rybactwie śródlądowym minister właściwy do spraw rybołówstwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska został zobowiązany do określenia, w drodze rozporządzenia: • wykazu gatunków ryb uznanych za nierodzime oraz warunki, w szczególności techniczne, organizacyjne lub gospodarcze, wprowadzania ryb tych gatunków do powierzchniowych wód śródlądowych oraz do obiektów chowu i hodowli, dla których nie jest wymagane zezwolenie, • wykazu gatunków ryb uznanych za rodzime. Projekt rozporządzenia w sprawie wykazu gatunków ryb uznanych za nierodzime, dla których nie jest wymagane zezwolenie na ich wprowadzanie polegające na zarybieniu powierzchniowych wód śródlądowych oraz do obiektów chowu i hodowli, warunków tego wprowadzenia oraz wykazu gatunków ryb uznanych za rodzimesporządzono mając na względzie potrzebę ochrony i utrzymania różnorodności biologicznej oraz konieczność zapobiegania negatywnemu wpływowi działań związanych z wprowadzeniem ryb gatunku obcego na środowisko, a także wyniki badań i dostępną wiedzę w zakresie stosowanych w rybactwie śródlądowym praktyk gospodarczych i ich potencjalnego wpływu na środowisko.

24. Rozporządzenia wykonawcze ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI1) z dnia ……………………………….. 2010 r. w sprawie wykazu gatunków ryb uznanych za nierodzime, dla których nie jest wymagane zezwolenie na ich wprowadzanie polegające na zarybieniu powierzchniowych wód śródlądowych oraz do obiektów chowu i hodowli, warunków tego wprowadzenia oraz wykazu gatunków ryb uznanych za rodzime  Na podstawie art. 3f ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 189, poz. 1471, z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 i Nr 200, poz. 1322) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1. wykaz gatunków ryb uznanych za nierodzime, dla których nie jest wymagane zezwolenie na wprowadzenie polegające na zarybieniu powierzchniowych wód śródlądowych, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym, zwanej dalej „ustawą”; 2. wykaz gatunków ryb uznanych za nierodzime, dla których nie jest wymagane zezwolenie na wprowadzenie polegające na wykorzystaniu gatunków tych ryb w celu prowadzenia ich chowu lub hodowli, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy; 3. warunki wprowadzenia gatunków ryb uznanych za nierodzime, dla których nie jest wymagane zezwolenie, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy; 4. wykaz gatunków ryb i raków wód śródlądowych uznanych za rodzime. § 2. Wykaz gatunków, o którym mowa w § 1 pkt 1, jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia. § 3. Wykaz gatunków, o którym mowa w § 1 pkt 2, jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia. § 4. Wykaz gatunków, o którym mowa w § 1 pkt 4, jest określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

25. Rozporządzenia wykonawcze • § 5. Wprowadzenie gatunków ryb uznanych za nierodzime wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, może być dokonywane, jeżeli: • 1) w operacie rybackim uwzględniono i uzasadniono wprowadzenie ryb tych gatunków, określono rodzaj i ilość materiału zarybieniowego oraz oceniono wpływ wprowadzenia na stan ekologiczny ekosystemów wodnych; • 2) materiał zarybieniowy wprowadzanych gatunków ryb pochodzi z obiektu chowu lub hodowli ryb, w którym w ostatnich trzech latach od daty zarybienia nie stwierdzono występowania gatunku niedocelowego w rozumieniu art. 3 pkt 8 rozporządzenia Rady (WE) nr 708/2007 z dnia 11 czerwca 2007 r. w sprawie wykorzystania w akwakulturze gatunków obcych i niewystępujących miejscowo (Dz. Urz. UE L 168 z 28.06.2007, str. 1). • § 6. 1. Wprowadzenie gatunków ryb uznanych za nierodzime wymienionych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, może być dokonywane, jeżeli: • 1) obiekt przeznaczony do chowu lub hodowli, do którego uprawniony do rybactwa wprowadza ryby, spełnia wymagania weterynaryjne określone dla danej działalności w zakresie chowu lub hodowli zwierząt akwakultury oraz rozrodu ryb; • 2) obiekt przeznaczony do chowu lub hodowli, do którego uprawniony do rybactwa wprowadza ryby jest zabezpieczony przed przedostawaniem się organizmów hodowlanych do wód powierzchniowych; • 3) w obiekcie są przeprowadzane coroczne kontrole pod kątem obecności gatunków niedocelowych, a w przypadku stwierdzenia występowania takiego gatunku podejmowane są działania ograniczające ich występowanie oraz dodatkowe działania uniemożliwiające wydostanie się osobników do środowiska; • 4) w dokumentacji prowadzonej gospodarki rybackiej odnotowywane są przypadki występowania gatunków niedocelowych oraz podejmowanych działań zabezpieczających i unieszkodliwiających; • 2. Zamknięte zakłady akwakultury, w rozumieniu art. 3 pkt 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 708/2007 z dnia 11 czerwca 2007 r. w sprawie wykorzystania w akwakulturze gatunków obcych i niewystępujących miejscowo (Dz. Urz. UE L 168 z 28.06.2007, str. 1), mogą wprowadzać i utrzymywać wszystkie gatunki ryb nierodzimych w celu prowadzenia ich chowu lub hodowli, przy spełnieniu warunków:

26. Rozporządzenia wykonawcze a) zgłoszenia obiektu do wykazu zamkniętych zakładów akwakultury prowadzonego przez ministra właściwego do spraw rybołówstwa wraz z informacją jakie gatunki w jakiej ilości są hodowane w obiekcie oraz coroczne aktualizowanie tych danych; b) sprawdzania spełniania wymogów ustanowionych w art. 3 pkt 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 708/2007, a w przypadku braku ich spełniania, poinformowania o tym niezwłocznie prowadzącego wykaz zamkniętych zakładów akwakultury; c) transportowanie gatunków nierodzimych dokonywane jest w sposób zapobiegający ucieczce tych gatunków. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi W porozumieniu: Minister Środowiska

27. Zmiany wprowadzone do ustawy o rybactwie śródlądowym: • art. 3g ust. 1 zobowiązuje do utworzeniazespołu ekspertów do spraw związanych z wydawaniem zezwoleń oraz innych spraw w zakresie wykorzystania ryb gatunków obcych oraz ryb gatunków niewystępujących miejscowo. W związku z tym, Departament Rybołówstwa opracuje zarządzenie w sprawie utworzenia zespołu ekspertów, m.in. opiniującego wnioski o wydanie zezwolenia na działania z wykorzystaniem ryb z gatunków nierodzimych. Zgodnie z art. 3g ust. 5 ustawy o rybactwie śródlądowym członków zespołu ekspertów powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rybołówstwa, uwzględniając w składzie zespołu ekspertów przedstawiciela wskazanego przez ministra właściwego do spraw środowiska.

28. Rozporządzenia wykonawcze • w związku z wprowadzeniem zmiany do art. 7 ust. 1 ustawy o rybactwie śródlądowym polegającej na dopuszczeniu pozyskiwania ryb na przynętę przy użyciu podrywki wędkarskiej, niezbędne jest określenie parametrów podrywki wędkarskiej w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 12 listopada 2001 r. w sprawie połowu ryb oraz warunków chowu, hodowli i połowu innych organizmów żyjących w wodzie(Dz. U. Nr 138, poz. 1559, z 2003 r. Nr 17, poz. 160 oraz z 2009 r. Nr 94, poz. 780). Przyjęto, że podrywka wędkarska, zgodnie z wcześniej obowiązującymi przepisami, zostanie określona jako narzędzie do połowu przynęty w celach amatorskiego połowu ryb, gdzie powierzchnia siatki nie może przekraczać 1m2, a wielkość oczek - 5 mm.

29. Rozporządzenia wykonawcze PROJEKT ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI z dnia ………………………2010 r. o zmianie rozporządzenia w sprawie połowu ryb oraz warunków chowu, hodowli i połowu innych organizmów żyjących w wodzie Na podstawie art. 2 ust. 2 i art. 21 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 189, poz. 1471, z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 i Nr 200, poz. 1322) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 12 listopada 2001 r. w sprawie połowu ryb oraz warunków chowu, hodowli i połowu innych organizmów żyjących w wodzie (Dz. U. Nr 138, poz. 1559, z 2003 r. Nr 17, poz. 160 oraz z 2009 r. Nr 94, poz. 780, z 2010 r. Nr 104, poz. 654) w § 11 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „ust. 3. Powierzchnia siatki podrywki wędkarskiej nie może przekraczać 1m2 , a wielkość oczek – 5 mm.” § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie 14 dni o dnia ogłoszenia. MINISTER ROLNICTWA I ROZWOJU WSI W porozumieniu: MINISTER ŚRODOWISKA

30. DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ

31. Zmiany wprowadzone do ustawy o rybactwie śródlądowym: W art. 20 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: • „6. Amatorski połów ryb przy użyciu sprzętu pływającego, o którym mowa w ust. 2, odbywa się z zachowaniem zasad bezpieczeństwa przy uprawianiu żeglarstwa, określonych w przepisach o kulturze fizycznej.”.

32. IV. Wydawanie stanowisk dotyczących celowości dokonania zmiany w operacie rybackim, w przypadku konieczności dostosowania zasad prowadzenia gospodarki rybackiej do planów lub programów w dziedzinie rybactwa śródlądowego (art. 6a ust. 4). V. Wydawanie decyzji administracyjnych nakazujących uprawnionemu do rybactwa przekazanie operatu rybackiego do ponownego zaopiniowania - w uzasadnionych wypadkach, w szczególności, gdy opinia do operatu rybackiego jest wadliwa, nierzetelna lub obciążona błędem, który uniemożliwia dokonanie oceny prowadzenia gospodarki rybackiej w obwodzie rybackim (art. 6b).

33. 62) Art. 37a dodany przez art. 67 pkt 4 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz.U.10.127.857) z dniem 16 października 2010 r Art. 37a. (62) 1. Prowadzenie statków przeznaczonych do uprawiania sportu lub rekreacji, zwane dalej "uprawianiem turystyki wodnej", wymaga: 1) posiadania odpowiedniej wiedzy i umiejętności z zakresu żeglarstwa; 2) przestrzegania zasad bezpieczeństwa przy uprawianiu turystyki wodnej. 2. Przepisy ust. 1 dotyczą statków przeznaczonych do uprawiania turystyki wodnej: 1) o napędzie żaglowym (jachtów żaglowych), które mogą być wyposażone w pomocniczy napęd mechaniczny; 2) o napędzie mechanicznym (jachtów motorowych), w tym także skuterów wodnych, łodzi pneumatycznych i poduszkowców; 3) o napędzie innym niż żaglowy lub mechaniczny. 3. Uprawianie turystyki wodnej na jachtach żaglowych o długości kadłuba powyżej 7,5 m lub motorowych o mocy silnika powyżej 10 kW wymaga posiadania dokumentu kwalifikacyjnego wydanego przez właściwy polski związek sportowy.

34. 4. Nie wymaga posiadania dokumentu kwalifikacyjnego uprawianie turystyki wodnej na jachtach motorowych o mocy silnika do 75 kW i o długości kadłuba do 13 m, których prędkość maksymalna ograniczona jest konstrukcyjnie do 15 km/h. W przypadku jachtów przeznaczonych do najmu, uprawianie turystyki wodnej wymaga odbycia przez prowadzącego jacht szkolenia z zakresu bezpieczeństwa na wodzie. Wymóg ten nie dotyczy osób posiadających kwalifikacje z zakresu żeglugi morskiej lub śródlądowej określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 5. 5. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb przeprowadzania szkolenia, o którym mowa w ust. 4, wzór dokumentu potwierdzającego odbycie szkolenia oraz wykaz kwalifikacji z zakresu żeglugi morskiej lub śródlądowej, których posiadanie zwalnia z obowiązku odbycia szkolenia, biorąc pod uwagę potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi.

35. Węgorz Wprowadzony w oparciu o rozporządzenie Rady (WE) 1100/2007 Plan gospodarowania zasobami węgorza stanowi szansę odbudowy zasobów węgorza europejskiego, a także gospodarki węgorzowej. Plan gospodarowania zasobami węgorza w Polsce po ocenie naukowo-technicznej sporządzanej przez ICES został zatwierdzony przez Komisję Europejską (decyzja z dnia 6 stycznia 2010 r.) Polski Plan zakłada prowadzenie działań na polu zwiększenia rekrutacji węgorza do polskich wód (wspomaganie gospodarki zarybieniowej i swobodnej wędrówki) oraz w zakresie ograniczenia śmiertelności wywołanej czynnikami antropogenicznymi (np. połowami, oddziaływaniem elektrowni wodnych, degradacją siedlisk itd.). W związku z czym wdrażane są środki prawne, pomocowe i kontrolne, w szczególności dotyczące: 1. Zwiększenia zarybień; 2. Udrażniania szlaków migracji; 3. Ograniczenia połowów profesjonalnych i amatorskich: - ustanowienie okresu ochronnego (od 15 czerwca do 15 lipca), - ujednolicenie wymiaru ochronnego (50 cm), - wprowadzenie limitu połowu dziennego na wędkę - 2 sztuki/dobę, - poprawa selektywności narzędzi połowowych. 4. Działań uzupełniających: - ograniczenie presji kormorana, - ograniczenie kłusownictwa (IUU), - ukierunkowanie środków kontrolnych. 5. Prowadzenia monitoringu.