260 likes | 463 Views
Układy cząstek. Środek masy. Środek masy ciała lub układu ciał to punkt, który porusza się tak, jak gdyby była w nim skupiona cała masa układu, a wszystkie siły zewnętrzne były przyłożone w tym punkcie. Środek masy – dwie cząstki. m u – masa układu. Środek masy – n cząstek. W 3D:.
E N D
Środek masy Środek masy ciała lub układu ciał to punkt, który porusza się tak, jak gdyby była w nim skupiona cała masa układu, a wszystkie siły zewnętrzne były przyłożone w tym punkcie.
Środek masy – dwie cząstki mu – masa układu
Środek masy – n cząstek W 3D:
Środek masy – ciała rozciągłe W 3D: mu – masa całego ciała Środek masy nie musi leżeć w obrębie tego układu.
Środek masy a równowaga Środek masy: Równowaga: Chwiejna (nietrwała) Stabilna (trwała)
Lewitacja na krześle Ciało jest w równowadze, gdy jego środek ciężkości (masy) znajduje się nad jego podstawą.
Skok wzwyż Skok wzwyż techniką Fosbury flop - środek masy przechodzi pod porzeczką
Pęd Pęd cząstki: p = mv W jęz. francuskim Quantité de mouvement - ilość ruchu II zasada dynamiki: Szybkość zmian pędu cząstki jest równa wypadkowej sił działających na cząstkę i ma kierunek tej siły.
Pęd Wyrażenia Fwyp = dp/dt i Fwyp = ma są równoważnymi postaciami II zasady dynamiki.
Pęd i popęd F = Dp/Dt FDt = Dp popęd siły zmiana pędu „Siła pomnożona przez czas jej działania jest równa zmianie pędu”
Zmiana pędu F Dt FDt
Pęd układu cząstek Pęd układu cząstek: P = muvŚM II zasady dynamiki: Fwyp = dP/dt = muaŚM Fwyp– wypadkowa sił zewnętrznych działających na układ. Siły działające między składnikami układu cząstek (siły wewnętrzne) nie występują w równaniu.
Zachowanie pędu Jeżeli układ jest izolowany (nie działają siły zewnętrzne) i zamknięty (cząstki nie przybywają i nie ubywają): Fwyp = dP/dt = 0 pęd układu się nie zmienia! Inny zapis: P = const lub Ppocz = Pkońc Zasada zachowania pędu: Jeżeli na układ cząstek nie działają siły zewnętrzne lub ich wypadkowa jest równa zeru, to całkowity pęd P układu nie ulega zmianie.
Zderzenia Zderzenie zachodzi, gdy dwa lub więcej ciał działa na siebie stosunkowo dużymi siłami w stosunkowo krótkim czasie.
Zderzenia sprężyste i niesprężyste Zderzenie, w którym całkowita energia kinetyczna układu nie zmienia się w wyniku zderzenia, nazywane jest zderzeniem sprężystym.
Zderzenia sprężyste i niesprężyste Zderzenie, w którym całkowita energia kinetyczna układu nie jest zachowana (zmienia się) w wyniku zderzenia, nazywane jest zderzeniem niesprężystym. Crash at Crush, 15.09.1896
Zamiana energii kinetycznej na energię termiczną w zderzeniu niesprężystym
Zderzenia - zachowanie pędu Jeśli zderzenie zachodzi w układzie zamkniętym (masa nie ulega zmianie) i izolowanym (wypadkowa sił zewnętrznych działająca na ciała w układzie jest równa zeru), to pędy zderzających się ciał mogą się zmieniać, lecz całkowity pęd układu P nie może ulec zmianie, niezależnie czy zderzenie jest sprężyste, czy niesprężyste.
Zderzenia niesprężyste Zasada zachowania pędu: p1pocz + p2pocz = p1końc + p1końc m1v1pocz+ m2v2pocz= m1v1końc+ m2v2końc Niech przed zderzeniem m2 pozostaje w spoczynku tzn. v2pocz= 0. Wspólną prędkość przylegających do siebie ciał po zderzeniu oznaczmy V. m1v1pocz = (m1 + m2)V Wniosek: V < v1pocz
Zderzenia sprężyste Zasada zachowania pędu: p1pocz + p2pocz = p1końc + p2końc m1v1pocz+ m2v2pocz= m1v1końc+ m2v2końc Zachowanie energii kinetycznej: m1v21pocz+ m2v22pocz= m1v21końc+ m2v22końc
Zderzenia sprężyste Niech przed zderzeniem m2 pozostaje w spoczynku tzn. v2pocz= 0: m1v1pocz= m1v1końc+ m2v2końc m1v21pocz= m1v21końc+ m2v22końc Rozwiązanie:
Zderzenia sprężyste I. Ciała o jednakowych masach: Wniosek: ciała ‘wymieniają’ się prędkościami II. Ciało m2 ma bardzo dużą masę Wniosek: ciało 1 odbija się, ciało 2 ma małą prędkość
Zderzenia sprężyste III. Ciało m1 ma bardzo dużą masę Wniosek: ciało 1 porusza się do przodu, bez zmiany prędkości, ciało 2 ma 2 razy większą prędkość niż ciało 1