420 likes | 544 Views
Identyfikacja modów pulsacji gwiazd sdBv. Andrzej Baran UMK Toruń AP Kraków 22 11 2004. astrosejsmologia wyznaczanie stopnia modu oscylacji własności gwiazd sdBv identyfikacja stopnia modu dla gwiazdy KPD2109+4401 obserwacje Balloon 090100001. Astrosejsmologia.
E N D
Identyfikacja modówpulsacji gwiazdsdBv Andrzej Baran UMK Toruń AP Kraków 22 11 2004
astrosejsmologia • wyznaczanie stopnia modu oscylacji • własności gwiazd sdBv • identyfikacja stopnia modu dla gwiazdy KPD2109+4401 • obserwacje Balloon 090100001
Astrosejsmologia Astrosejsmologia jest sztuką łączenia obserwowanych pulsacji z modelami teoretycznymi w celu wyznaczenia wewnętrznych lub ewolucyjnych własności gwiazd. Mike D. Reed • poprawnie zidentyfikować mody pulsacji • powiązać częstotliwości z parametrami fizycznymi ad.1. multiplety, modele teoretyczne, wielobarwna fotometria ad.2. problem wprost, odwrotny lub rożnicowy problem odwrotny
= 2, m=1 = 2, m=2 Wykład J. Daszyńska - Daszkiewicz
= 3, m=0 = 3, m=1 = 3, m=2 = 3, m=3
= 8, m=1 = 8, m=2 = 8, m=3
Przykład krzywej zmian jasności gwiazdy pulsującej
Multi Site Spectroscopic Telescope Woolf et al., 2002, MNRAS, 329, 49
Wyznaczanie stopnia modu pulsacji • metoda ta jest oparta na wielobarwnej fotometrii (i) spektroskopii • obserwablami są: częstotliwość, amplitudy oraz fazy Daszyńska-Daszkiewicz et al., 2003, A&A, 407, 999
otrzymujemy liniowe równanie na dwie niewiadome: wielkości A, f oraz są w ogólności zespolone posiadając obserwacje w co najmniej trzech filtrach (6 równań), metodą najmniejszych kwadratów możemy wyznaczyć l
obserwacje spektroskopowe mogą polepszyć rozwiązanie: możemy wyznaczyć ze spektroskopii wówczas w równaniu fotometrycznym: eliminujemy jedną niewiadomą, otrzymując liniowe równanie na f
Pomyślna identyfikacja dla trzech gwiazd typu Scuti
Nomenklatura • Powszechna nazwa na pulsujące podkarły typu B: • sdBv • subdwarf Bvariable pulsacje typu p (oraz g) • EC14026, nazwa zaczęrpnięta od pierwszej odkrytej (EC14026-2647), oficjalna nazwa to: V361 Hya pulsacje typu g • Betsy stars – Elizabeth Green
Podkarły sdB • obiekty o masie ~ • promień gwiazdy ~
ewolucja nie jest dobrze znana • składają się z helowego jądra oraz bardzo cienkiej wodorowej otoczki • tworzą Rozszerzoną Gałąź Horyzontalną • połowa znanych sdB znajduje się w układzie podwójnym
Historia gwiazd sdBv rozpoczęła się wraz z pojawieniem dwóch prac: • Charpinet et al., 1996, ApJ, 471L, 103 • Kilkenny et al., 1997, MNRAS, 285, 640 • Do dzisiaj znamy 32 pulsujące gwiazdy sdB
poprzez analogię do gwiazd β Cephei oraz SPB poszukiwano również sdBv z długimi okresami: Green et al., 2003, ApJ, 583L, 31 doniosła o odkryciu 27 obiektów pulsujących w modach g • w bieżącym roku odkryto mody g w gwiazdach EC14026: PG1605, HS2201, HS0702, Balloon
Kryteria doboru obiektów • okresy oscylacji ~ co najmniej kilka minut (>5) • amplituda oscylacji ~ co najmniej kilkanaście mmag • jasność ~ do 13mag • • KPD2109, PG0048 – dostępna fotometria wielobarwna • PG1716+426, P>45min, A<2mmag, B=13.7 • PG1144+615, P~350s, A<10mmag, B=13.2 • i oczywiście Balloon 090100001
Robert Kurucz model atmosfery prawo pociemnienia brzegowego użyto w formie:
Dziennik obserwacyjny • obserwacje prowadzono od 17VIII do 25IX 2004 • dane zebrano w dwóch obserwatoriach: • Suhora – 17VIII – 19IX, filtry UBVR • Loiano – 22IX – 25IX, filtr V • taki okres czasu daje: • 2tyg. sesja WET-u daje: • w każdym filtrze, zebrano: ~19 nocy, ~130h • czasy ekspozycji: 7 pkt/okres
Mt. Suhora Observatory Filtr U Filtr B Filtr V Filtr R
Analiza FT przeprowadzona z użyciem programów: Zbyszek Kołaczkowski i inni } mody g ? mod o największej amplitudzie tryplet } mody kombinacyjne