230 likes | 372 Views
Wprowadzenie do technik efektywnego uczenia Zajęcia 1. Problemy  z tym dziś się zmagamy… wszyscy!. Dzisiejszy świat. niepewność, nieprzewidywalność, gwałtowne, niespotykane na dotychczasową skalę tempo zmian (Bauman, Luhmann, Giddens), nieprawdopodobny przyrost informacji,
E N D
Dzisiejszy świat niepewność, nieprzewidywalność, gwałtowne, niespotykane na dotychczasową skalę tempo zmian (Bauman, Luhmann, Giddens), nieprawdopodobny przyrost informacji, intensywność komunikacji, różnice w operowaniu technologiami, w tym Internetem, walka o uwagę, niebywały rozwój technologiczny, niedostosowanie instytucji do skali, tempa i kierunku zmian – w tym – niestety – dzisiejszej szkoły (Robinson, Fischer, Giddens), brak fundamentów, oparcia, podstawy, zaufania (Sztompka) paradoks wielości wyboru. Chaos.
Grzechy szkoły brak wsparcia szkoły dla rozwoju umiejętności – taniec, sztuka, teatr, film, sport itd. (Mamy nie tylko mózgi, ale i ciała, Robinson), przeładowanie wiedzą, jej rozłączność i fragmentaryczność. Nieróżnicowanie technik uczenia, „jednowymiarowość” zajęć, brak nauki uczenia (Przepis, w którym zawarto składniki, ale pominięto instrukcję), zaniedbywanie nowych technologii i nowych mediów w nauczaniu, brak wsparcia motywacyjnego i celowościowego ucznia (Dlaczego mam się tego uczyć? Bo tak! Ucz się!) nakierowanie na jeden rodzaj inteligencji. pomijanie twórczości, kreatywności, wynalazczości.
5 najważniejszych „rozpoznań” Jak się uczę – rozpoznanie indywidualnego stylu uczenia (wzrokowiec, słuchowiec, kinestetyk) oraz sposobu uczenia (planowe, systematyczne, niesystematyczne). Co mnie interesuję – rozpoznanie zainteresowań, tego, co autentycznie angażuje, czemu poświęcam najwięcej czasu, uwagi, Jakie są moje cele szkolne (teraźniejszość i bliska przyszłość) oraz życiowe (dalsza przyszłość). Czemu/komu poświęcam najwięcej czasu i jak go spędzam – pracy/ nauce (produktywnie, nieproduktywnie), przyjemnościom własnym, rodzinie/ przyjaciołom/ znajomym. Co/ kto mnie motywuję – co powoduje, że mimo trudności, nie poddaje się – jestem konsekwentny i wytrwały, a jeśli tak nie jest, dlaczego.
Pytania, których nie zadajemy Kim chcę być i co chcę robić za 15, 10, 5 lat, 3 lata, za 1 rok, 0,5 roku – jakie są moje cele krótko- i długoterminowe? Dlaczego chcę to robić – jaka jest moja motywacja? Czy jeśli nie mam pomysłu na przyszłość, czy poszukuję swojej drogi i zastanawiam się nad nią? Czy znam swoje silne i słabe strony? Co robię, by realizować swoje cele (jeśli je znam)? Czy wystarczająco dobrze znam siebie? Dlaczego – mimo że wiem, czego chcę – nie udaje mi się wytrwać w postanowieniach? Mam słabą silną wolę? Kto jest dla mnie drogowskazem/ mentorem/ autorytetem? Czy mam osobę, która może być moim przewodnikiem? Czy mam osobę, która wspiera i konstruktywnie krytykuje?
1| Poznaj swój styl uczeniaCo to znaczy?
1| Wykorzystuj te techniki uczenia, które w twoim przypadku są najskuteczniejsze. Testuj, sprawdzaj, ucz się na błędach, odrzucaj. Wybierz tylko to, co działa i przynosi rezultaty. Problem: wymaga czasu i samopoznania
2| Obierz strategię. Planuj uczenie
2| Ustal, ile czasu dziennie poświęcasz na naukę, i trzymaj się tego. Korzystaj z harmonogramów dnia.Zobowiąż się przez sobą do solidnej pracy nad poznaniem siebie. Problem: konsekwencja, praca u podstaw
3| Bądź gotowy na porzucenie „strefy komfortu”
3| Nie oczekuj rezultatów bez pracy i zaangażowania. Ustaw priorytety i trzymaj się ich. Bądź konsekwentny.Problem: pokusy
4| Techniki uczenia to umiejętności, które trzeba posiąść
4| Samo poznanie nie wystarczy, trzeba je opanować, tak jak uczy się tańca, gry gitarze, żonglowania.Problem: wymaga czasu, systematyczności, obserwowania siebie, wytrwałości i wiary, że się uda
5| Obserwuj małe sukcesy. Postęp trwa w czasie
5| (Samo)Motywacja jest motorem najszybszych, najskuteczniejszych, najtrwalszych zmian. Problem: samoobserwacja. Jeśli widzisz cel końcowy, to potrafisz wyznaczyć drogę i widzieć każdy krok naprzód
Czego używać w nauce, bez względu na styl uczenia Wyobraźni, myślenia obrazowego – zobacz to, czego się uczysz, Emocji – poczuj to, czego się uczysz, doświadcz tego, Zabawy, humoru, żartu, ironii, sarkazmu, anegdoty, opowiastki, Doświadczenia, eksperymentu – czy udałoby się sprawdzić to w działaniu lub zobaczyć w naturze (chemia, biologia, fizyka itd.), (samo)poznania – nie bój się pytać, stawiaj pytania sobie i innym, Łącz zmysły – ucz się wyobrażając sobie, dotykając/ czując, smakując, wąchając, słysząc, robiąc/ wykonując, Wiary w siebie i własne możliwości – wspieraj je motywacją zewnętrzną i wewnętrzną, Pasji i zaangażowania – krytykuj, nie zgadzaj się, dyskutuj, Nowych technologii i mediów – blogów, mikroblogów, czytników RSS, podkastów, poczty elektronicznej, wirtualnych słowników i encyklopedii , forów internetowych, czatów tamatycznych, Twórczości – namaluj to, narysuj, stwórz, skonstruuj, zbuduj, opracuj,
Credo Nie bądź obojętny, Zastanawiaj się, myśl, działaj, Wyciągaj wnioski.
Polecana literatura Gordon Dryden, Jeannete Vos, Rewolucja w uczeniu, przeł. Beata Jóźwiak, Poznań 2003. Monika Łukasiewicz, Sukces w szkole, Poznań 2005. Robert Fischer, Uczymy jak myśleć, przeł. Krzysztof Kruszewski, Warszawa 1999. [dostępna w antykwariatach – nakład wyczerpany]. Robert Fischer, Uczymy jak się uczyć, przeł. Krzysztof Kruszewski, Warszawa 1999. [dostępna w antykwariatach – nakład wyczerpany]. Ken Robinson, Oblicza umysłu. Ucząc się kreatywności, przeł. Aleksander Baj, Kraków 2010.