LABORATORIUM PRAKTYK EDUKACYJNYCH KLUCZOWE PROCEDURY SUS OBSERWACJA WYBRANEJ GRUPY UCZNIÓW

1. LABORATORIUM PRAKTYK EDUKACYJNYCHKLUCZOWE PROCEDURY SUSOBSERWACJA WYBRANEJ GRUPY UCZNIÓW

2. Co chcieliśmy osiągnąć? 1. Lepsze wyniki nauczania. 2. Większe zaangażowanie uczniów. 3. Zwiększenie świadomości uczenia się

3. Wprowadzenie procedury • Analiza wyników sprawdzianu po szkole podstawowej w wybranej klasie laboratoryjnej. 2. Przeprowadzenie diagnoz i analiza ich wyników na początku klasy pierwszej. Zestawienie wyników diagnoz ze sprawdzianem. • 3. Stworzenie mapy klasy – podział na 3 grupy • Uczniowie z najniższymi wynikami • Grupa średnia • Uczniowie osiągający dobre wyniki, ale nie na miarę swoich możliwości

4. 4. Pierwsze obserwacje całej klasy prowadzone przez nauczycieli przedmiotów (w czasie ok-obserwacji, podczas spaceru edukacyjnego) oraz przez nauczyciela wspomagającego, który jest z klasą 18 godzin w tygodniu. Główny kierunek obserwacji - jak klasa pracuje technikami OK, jak uczniowie angażują się w lekcję. 5. Omówienie uczniów podczas spotkań z trenerami. Wybór uczniów, nad którymi należało pracować z każdej grupy.

5. 6. Obserwacja wybranych uczniów bez arkuszy: • poziom zaangażowania uczniów w zależności od stosowanej metody pracy, • interakcje pomiędzy nauczycielem i uczniem oraz pomiędzy uczniami. KORZYŚCI:Wypracowanie skuteczniejszych metod pracy w tej klasie. KLASA LEPIEJ PRACUJE METODĄ WARSZTATOWĄ, W MAŁYCH GRUPACH. TRUDNOŚCI – nauczyciele na podstawie obserwacji automatycznie dokonywali oceny uczniów, za bardzo skupiano się na poziomie wykonanego przez ucznia zadania a nie jego reakcjach

6. 7. Stworzenie arkusza do obserwacji. TRUDNOŚCI: Dużo wniosków nasuwało się poza arkuszem. Jeden nauczyciel obserwował kilku uczniów, nie dostrzegał wszystkiego.

7. CO ZMIENILIŚMY???? • jeden nauczyciel koncentruje się na maksymalnie dwóch uczniach, • obserwacja jednego ucznia odbywa się na kilku lekcjach, w krótkim odstępie czasu • obserwacja bez arkusza • nauczyciel zapisuje spostrzeżenia (wygląd, mimika, postawa, zaangażowanie ucznia) • nauczyciel przedstawia całej grupie nauczycieli uczących w tej klasie to co zaobserwował, BEZ WNIOSKÓW I OCENY • omówienie ucznia i wnioski z obserwacji (nie tylko metody pracy ale i usadzenie, oferty wspomagania ucznia i jego rodziców, wspólne działania kadry pedagogicznej)

8. Po wprowadzeniu zmian w sposobie obserwacji i analizie osiągnięć i zachowania uczniów stworzyliśmy nową mapę klasy i wybraliśmy uczniów do obserwacji.

9. Co daje nam wypracowana procedura? • Działania dotyczące wybranych uczniów przekładają się na zmianę uczenia w całej klasie. • Wypracowaliśmy metody, dzięki którym uczniowie są bardziej zaangażowani w proces uczenia. • Znamy indywidualne potrzeby uczniów, przez co możemy wspierać ich rozwój i eliminować negatywne zachowania i trudności. • Możemy zmienić sposób spostrzegania danego ucznia po analizie pracy na różnych przedmiotach. • Skuteczniejsze oddziaływania dydaktyczne i wychowawcze.

10. Korzyści dla klasy • W klasie II B udało się utrzymać średnią ocen klasyfikacyjnych na półrocze na tym samym poziomie co w klasie pierwszej. • Obserwowani uczniowie osiągnęli lepsze wyniki w klasie drugiej. • Stosowane metody pracy wpłynęły pozytywnie na zachowanie uczniów.

11. Procedura w skrócie: • Analiza osiągnięć uczniów. • Podział klasy na grupy o różnym potencjale edukacyjnym. • Wyłonienie z każdej grupy uczniów potrzebujących wsparcia. • Obserwacje wybranych uczniów zgodnie z wypracowanymi zasadami. • Spotkanie zespołu nauczycieli uczących w klasie. • Ustalenie sposobów wspierania rozwoju uczniów.