E N D
Przemoc domowa (przemoc w rodzinie) – zjawisko społeczne zachodzące, gdy członek rodziny, mąż, żona lub partner próbuje zdominować fizycznie lub psychicznie drugiego partnera, dzieci, rodziców, dziadków, teściów, itp., używając przewagi fizycznej, gróźb, szantażu, w celu zranienia moralnie lub fizycznie.
Przemoc w rodzinie to zamierzone i wykorzystujące przewagę sił działanie przeciw członkowi rodziny, naruszające prawa i dobra osobiste, powodujące cierpienie i szkody
Przemoc domowa charakteryzuje się tym, że:Jest intencjonalna. Przemoc jest zamierzonym działaniem człowieka i ma na celu kontrolowanie i podporządkowanie ofiary. Siły są nierównomierne. W relacji jedna ze stron ma przewagę nad drugą. Ofiara jest słabsza, a sprawca silniejszy. Narusza prawa i dobra osobiste. Sprawca wykorzystuje przewagę siły narusza podstawowe prawa ofiary (np. prawo do nietykalności fizycznej, godności, szacunku itd.). Powoduje cierpienie i ból. Sprawca naraża zdrowie i życie ofiary na poważne szkody. Doświadczanie bólu i cierpienia sprawia, że ofiara ma mniejszą zdolność do samoobrony.
Przemoc domowa wobec dzieci Sprawcami przemocy domowej wobec dzieci bywają zarówno mężczyźni i kobiety, najczęściej rodzice lub opiekunowie, ale także inni członkowie rodziny (dziadkowie, starsze rodzeństwo). Niektóre badania wskazują, że kobiety stosujące przemoc częściej niż mężczyźni kierują ją wobec dzieci
Przemoc domowa wobec dzieci Pewne formy przemocy są tak bardzo wrosłe w tradycyjne pojęcie wychowania, że znajdują wciąż dość szeroką akceptację społeczną. Karanie dzieci, także tzw. "klapsem„ czy biciem aprobują publicznie niektórzy politycy. Do przemocy fizycznej wobec dzieci dochodzi wbrew częstym opiniom nie tylko w rodzinach dysfunkcyjnych, ale także wśród osób z wyższym wykształceniem i wysokim statusem społecznym i materialnym. Niekiedy podłożem przemocy wobec dzieci może być pedofilia. Dzieci zazwyczaj są również pośrednimi ofiarami przemocy domowej, będąc świadkami stosowania przemocy między rodzicami lub opiekunami.
Polska Konstytucja zabraniastosowania kar cielesnych(art. 40).Ponadto od 2010 rokuobowiązuje całkowity zakazstosowania kar cielesnychw wychowaniu w rodzinie.Zakaz ten wprowadziłanowelizacja ustawy oprzeciwdziałaniu przemocyw rodzinie.
Przemoc domowa wobec dzieci to nie tylko: fizyczne karanie, to także przemoc psychiczna, wykorzystywanie seksualne, niezaspokajanie podstawowych potrzeb dziecka
W obszarze przemocy domowej stosowanej wobec dzieci wyróżnia się cztery wymiary tego zjawiska: • Przemoc fizyczną • Przemoc emocjonalną • Zaniedbanie • Wykorzystywanie seksualne
PRZEMOC FIZYCZNA to wszelkiego rodzaju działanie dorosłych (rodzice, opiekunowie) wobec dziecka powodujące nieprzypadkowe urazy/stłuczenia, złamania, zasinienia itp.
Objawy u dzieci dotkniętych przemocą fizyczną: - są poranione w miejscach zakrytych ubraniem, - często posiadają: • blizny • siniaki • powyrywane włosy • ślady uderzeń i skaleczeń • otarcia skóry na klatce piersiowej, plecach pośladkach, tylnich częściach nóg, w okolicy genitaliów • małe ślady oparzeń papierosowych na podeszwach stóp, dłoniach, pośladkach • rany twarzy u niemowląt i małych dzieci • złamania i zwichnięcia • niewidoczne, ale dolegliwe obrażenia wewnętrzne • nietypowe dla danego wieku obrażenia wskazujące, że były rzucane i potrząsane (rozległe ogniska krwotoczne w siatkówce oka)
PRZEMOC EMOCJONALNA to rozmyślne, nie zawierające aktów przemocy fizycznej zachowania dorosłych (rodziców, prawnych opiekunów) wobec dzieci, które powodują znaczące obniżenie możliwości prawidłowego rozwoju dziecka. Prowadzi do zniszczenia pozytywnego obrazu własnej osoby. Typowe zachowania dorosłych wobec dzieci to: wyzwiska, groźby, szantaż, straszenie, emocjonalne odrzucenie, nadmierne wymagania nieadekwatne do wieku i możliwości psychofizycznych dziecka.
Objawy u dzieci dotkniętych przemocą emocjonalną: • Ciągłe nerwowe napięcie • Zaburzenia mowy • Zaburzenia snu • Bóle głowy i brzucha • Moczenie się • Rozdrażnienie • Stałe poczucie winy • Tiki • Lęki • Depresja • Częste kłamstwa • Zamknięcie się w sobie • Ugrzecznione zachowanie
ZANIEDBANIE to niezaspokajanie przez dorosłych (rodziców, prawnych opiekunów) podstawowych potrzeb dziecka zarówno fizycznych (właściwe dżywianie, ubieranie, ochrona zdrowia, edukacja itp.), jak i psychicznych (troska, Poczucie bezpieczeństwa, miłość rodzicielska).
Objawy u dzieci dotkniętych zaniedbaniem: • Ciągły głód • Niedożywienie • Niska waga • Brudne włosy • Niewłaściwe i/lub brudne ubranie • Objawy braku opieki medycznej • Brak uwagi ze strony rodziców i/lub opiekunów
WYKORZYSTYWANIE SEKSUALNE to każde zachowanie osoby dorosłej, silniejszej i/lub starszej, które prowadzi do seksualnego zaspokojenia kosztem dziecka. W tym rozumieniu nadużycia seksualne obejmują zachowania ekshibicjonistyczne, uwodzenie, świadome czynienie z dziecka świadka aktów płciowych, zachęcanie do rozbierania się czy oglądania pornografii, dotykaniem narządów płciowych. Ofiarami wykorzystywania seksualnego padają zarówno dziewczynki, jak i chłopcy.
Wbrew panującemu powszechnie przekonaniu sprawcami wykorzystywania seksualnego nie tylko są mężczyźni (ojciec, ojczym, konkubent), sprawcami bywają również kobiety (matka, macocha, konkubina), jak również inni członkowie rodziny: brat, siostra, dziadkowie, a także „przyjaciele i przyjaciółki” rodziny.
Objawy u dzieci dotkniętych wykorzystywaniem seksualnym: • Często obserwuje się regres w rozwoju np. powrót do ssania palca lub smoczka • Boi się zostać samo • Boi się położyć do łóżka • Unika dotykania • Boi się ciemności • Unika sytuacji w których trzeba się rozebrać np. na lekcji W-F lub na basenie • Przejawia nieadekwatne do swojego wieku zainteresowania seksem • Odtwarza swoje doświadczenia w kontaktach z innymi np. podczas zabawy może dotykać genitaliów innych dzieci
Następstwami przemocy są: • Trudności w nauce, wagarowanie (powtarzanie klas, kończenie szkoły na etapie szkoły podstawowej, gimnazjalnej) • Ucieczki z domu • Spożywanie alkoholu • Palenie papierosów • Branie narkotyków • Trudnienie się prostytucją • Dokonywanie samookaleczeń • Podejmowanie prób samobójczych
Dzieci, które doświadczyły przemocy na ogół nie wiedzą gdzie szukać pomocy. Bardzo często boją się pomocy ze strony organizacji lub instytucji. Świadek sytuacji przemocy domowej wobec dziecka możne zgłosić ten fakt np. do pracownika szkoły, przedszkola, żłobka gdzie uczęszcza dziecko, na policję, do Ośrodka Pomocy Społecznej lub do Sądu Rodzinnego. Zgłoszenie do OPS lub/i Sądu Rodzinnego można wysłać w formie pisemnej jako Wniosek o wgląd w sytuację dziecka. Takiego zgłoszenia można dokonać również anonimowo.
Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie "Niebieska Linia„ prowadzi Pomoc dla osób doświadczających i świadków przemocy w rodzinie.www.niebieskalinia.pl