TROSKA O WŁASNY ROZWÓJ DUCHOWY POWINNOŚCIĄ KATECHETY

1. TROSKA O WŁASNY ROZWÓJ DUCHOWY POWINNOŚCIĄ KATECHETY Rzeczy wielkie rodzą się w cierpieniu… mgr Grzegorz Zwoliński doradca metodyczny ds. nauki religii

2. OBRAZ KATECHETY • Katecheta – człowiek udzielający nauki wiary na podstawie misji kanonicznej • „Katecheza jest wychowaniem w wierze dzieci, młodzieży i dorosłych. Obejmuje przede wszystkim nauczanie doktryny chrześcijańskiej, przekazywanej na ogół w sposób systematyczny i całościowy dla wprowadzenia wierzących w pełnię życia chrześcijańskiego” (CatechesiTradendae 18) • Katecheta jako nauczyciel, wychowawca i świadek

3. KATECHETA JAKO NAUCZYCIEL • Pośrednik z Jezusem i przekaziciel Jego nauki • Chrystus w centrum nauczania • Nurty nauczania: • kerygmatyczny (treść objawienia) • antropologiczny (życie i egzystencja człowieka) • integralny (równowaga teologiczna i antropologiczna)

4. KATECHETA JAKO WYCHOWAWCA • „Katecheza jest wychowaniem w wierze dzieci, młodzieży i dorosłych.” (CT 18) • Przekazuje nie tylko wiadomości, ale powinien również kształtować postawy, wzbudzać potrzebę życia według wartości, wzmacniać wolę dążenia ku dobru • Konieczna jest dojrzałość ludzka i wiarygodność chrześcijańska

5. KATECHETA JAKO ŚWIADEK WIARY • „Człowiek współczesny bardziej wierzy świadkom, aniżeli nauczycielom, bardziej doświadczeniu, aniżeli doktrynie, bardziej życiu i faktom, aniżeli teoriom” (Jan Paweł II) • Konsekwentnie wskazuje na Chrystusa, nie zatrzymuje uwagi na sobie • Rozumie swoje chrześcijaństwo jako styl życia

6. ISTOTA ROZWOJU DUCHOWEGO • „Bądźcie i wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski” (Mt 4,48) • Rozwój duchowy powinien być: • ilościowy (Przypowieść o ziarnku gorczycy) • jakościowy (Przypowieść o zaczynie) • Istotnym czynnikiem doskonałości jest miłość • Pełniejsze zjednoczenie z Trójcą Świętą powinno odzwierciedlać się w doskonalszym pełnieniu swych obowiązków stanu

7. POJĘCIE DUCHOWOŚCI KATECHETY • Duchowość specyficznie katechetyczna związana jest z pełnioną w Kościele posługą Słowa: • słuchanie Słowa Bożego • rozważanie Słowa Bożego • osobowy kontakt z Chrystusem i wspólnotą Kościoła • Jest ona niekończącym się procesem wewnętrznego doskonalenia, wzrostu świadomości, motywacji i decyzji

8. FORMACJA DUCHOWA • „Szczególnie uprzywilejowane miejsce w rozwoju osobowym katechety powinna zajmować formacja duchowa” (Jan Paweł II) • Wielkość duchowa: • kultura osobista • wykształcenie umysłu • przygotowanie pedagogiczne • uczestnictwo w życiu mistycznym Chrystusa

9. FORMACJA DUCHOWA • Niezbędna jest umiejętność łączenia wymogów życia codziennego z postawą człowieka wierzącego • Konieczność prawdziwego entuzjazmu wiary

10. OSOBISTE KSZTAŁTOWANIE DUCHOWOŚCI • „Bycie w Chrystusie” jako najgłębsza jedność osobowa z Nim • Rozwijanie przynależności do Kościoła oraz nieustanne odkrywanie swojego charyzmatu i powołania

11. OSOBISTE KSZTAŁTOWANIE DUCHOWOŚCI • Rozpoznawanie i odczytywanie Objawienia Bożego w codziennym życiu • Otwieranie się na Działanie Ducha Świętego, a przez to na katechizowanych

12. OWOCE WEWNĘTRZNEJ PRACY NAD SOBĄ • Ciężka, mozolna praca nad sobą, połączona niekiedy z cierpieniem doznawanym od innych ludzi, zaowocuje radością, cierpliwością, pokojem, zapałem ducha, pokorą, otwartością, empatią itp. • Stabilizacja życia duchowego ma zatem proste przełożenie na kreatywność katechety

13. Dziękuję za uwagę mgr Grzegorz Zwoliński doradca metodyczny ds. nauki religii