Ενότητα 18 Από την άφιξη του Όθωνα (1833) έως την 3 η Σεπτεμβρίου 1843

1. Ενότητα 18Από την άφιξη του Όθωνα (1833) έως την 3η Σεπτεμβρίου 1843 Κώστας Μπακάλης history-logotexnia.blogspot.com

2. Α. Η ΕΚΛΟΓΗ ΚΑΙ Η ΑΦΙΞΗ ΤΟΥ ΟΘΩΝΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

4. ▲ Συνθήκη του Λονδίνου (1832) Οι εκπρόσωποι των Μεγάλων Δυνάμεων αποφασίζουν για τα σύνορα του ελληνικού κράτους. Τοιχογραφία Αθήνα, Βουλή των Ελλήνων

5. Άφιξη του Όθωνα στο Ναύπλιο,25 Ιαν. 1833 • Τι σας θυμίζει η υποδοχή του Όθωνα; • Ποιος τον διάλεξε για μονάρχη της Ελλάδας; • Και η Α΄ Εθνοσυνέλευση που προέβλεπε «αβασίλευτη Δημοκρατία» ; Τι απέγιναν οι αποφάσεις της; Γιατί; • Τι περίμενε από το νεαρό βασιλιά ο ελληνικός λαός; • Ποιες νομίζετε ήταν οι προθέσεις του;

6. ► Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, αρ. 1, Ναύπλιο, 16 Φεβρ. 1833 • Πώς περιγράφεται ο τίτλος του βασιλιά της Ελλάδας; • Πώς ονομάζεται το πολίτευμα όπως προκύπτει από τον τίτλο του βασιλιά; • Σε ποιες γλώσσες είναι γραμμένο το διάταγμα;

7. Πώς από την αβασίλευτη Δημοκρατία που ψήφισε η Α΄ Εθνοσυνέλευση (1822) φτάσαμε στην «Απόλυτη Μοναρχία» (1835;) ► Στη σφραγίδα του ελληνικού κράτους από την περίοδο που ο Όθωνας κυβερνούσε απολυταρχικά (1833–1843) διαβάζουμε: «Όθωνας με το έλεος του Θεού βασιλιάς της Ελλάδας».

8. ► Οι Μεγάλες Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία): ▲ Όθων, ΒασιλεύςτηςΕλλάδος

10. ► Η είσοδος του Όθωνα στο Ναύπλιο

11. Ποια στάση απέναντι στο νεαρό μονάρχη υιοθετούν τα πρόσωπα των πινάκων; • Ποια νομίζετε ήταν τα κίνητρα όσων πλησίαζαν τον Όθωνα; • Ψάξτε στο λεξικό τη λέξη: «Καμαρίλα».

12. Κτήριο Παλαιάς Βουλής (οδ. Σταδίου σήμερα), προσωρινή κατοικία Όθωνα στην Αθήνα

13. Β.ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΑΝΤΙΒΑΣΙΛΕΙΑΣ (1833-1835)

14. Ορισμός: Μέχρι την ενηλικίωση του Όθωνα η διακυβέρνηση του κράτους ανατέθηκε σε μια επιτροπή Βαυαρών αξιωματούχων, που διόρισε ο πατέρας του  Αντιβασιλεία: Τα κυριότερα μέλη της ήταν:

15. Οι στόχοι της Αντιβασιλείας:

16. Οργάνωση κράτους κατά την αντιβασιλεία Διοίκηση: Διοικητική διαίρεση κράτους επί Όθωνα

17. ► Το πρώτο σχέδιο για τη νέα πόλη της Αθήνας, που έκαναν οι αρχιτέκτονες Σταμάτης Κλεάνθης και Εδουάρδος Σάουμπερτ. Όταν η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους το 1834 ήταν μια μικρή και καταστραμμένη πόλη. Γρήγορα όμως χτίστηκαν νέα κτίρια και η πόλη μεγάλωσε. Ο Όθωνας την έκανε πρωτεύουσα της Ελλάδας, επειδή το όνομά της θύμιζε τους αρχαίους Έλληνες και τον πολιτισμό τους.

19. ▲ Χαρακτικό με Βαυαρούς στρατιώτες να συγκρούονται με άτακτους πολεμιστές. Το 1833 υπήρχαν στο ελληνικό βασίλειο5.000 περίπου άτακτοι πολεμιστές. Οι πιο πολλοί είχαν πολεμήσει στην Ελληνική Επανάσταση και περίμεναν βοήθεια από την κυβέρνηση. Όμως ο νέος στρατός που δημιούργησε η Αντιβασιλεία τούς άφηνε απ’ έξω. Οι αυστηροί κανόνες, η σκληρή εκπαίδευση και η πειθαρχία, η εξάρτηση του στρατού από την κεντρική εξουσία και οι χαμηλοί μισθοί είχαν αποτέλεσμα να πάνε σ’ αυτόν μόνο 35 παλιοί πολεμιστές.

20. ◄ ΠανεπιστήμιοΠώς ονομάζεται σήμερα το Πανεπιστήμιο Αθηνών;Γιατί; Εκπαίδευση: αναμόρφωση, • 7ετή Δημοτικά Σχολεία(αλληλοδιδακτικά) • 3ετή Ελληνικά Σχολεία & Γυμνάσια (Β/βάθμια εκπ/ση) • 1837 Πανεπιστήμιο και Πολυτεχνικό Σχολείο • Όμως παραμέληση εκπαίδευσης κοριτσιών

21. ▲ Αριστερά το πρώτο κτίριο όπου στεγάστηκε το Πανεπιστήμιο της Αθήνας, που ιδρύθηκε το 1837 και είχε τέσσερις σχολές (Νομική, Θεολογική, Φιλοσοφική και Ιατρική). Δεξιά ακουαρέλα του 1842 του Δανού αρχιτέκτονα Κρίστιαν Χάνσεν με το κτίριο του Πανεπιστημίου, που άρχισε να χτίζεται το 1839. Στο Πανεπιστήμιο μπορούσαν να γραφτούν μόνο φοιτητές. Η πρώτη φοιτήτρια έγινε δεκτή το 1890.

23. ΕλληνικήΕκκλησία: Αυτοκέφαλη, δηλ. χωρισμός από Οικουμενικό Πατριαρχείο, περιορισμός μονών. ◄ Προσωπογραφία του Θεόκλητου Φαρμακίδη, 1858, έργο του Διονυσίου Τσόκου.

24. Η στάση των Ελλήνων έναντι της Αντιβασιλείας: ◄ Αντίδραση:

25. α. Η άποψη του μέλους της Αντιβασιλείας Γκέοργκ Λούντβιχ φον ΜάουρερΜόλις αποβιβαστήκαμε, κυκλοφορήσαμε μια προκήρυξη με την οποία ζητούσαμε να μας χαρίσει ο Ελληνικός Λαός πρώτα απ’ όλα την εμπιστοσύνη του. [...] Για ν’ αποκτήσει ο τόπος ηρεμία, δημοσιεύσαμε αυστηρότατους νόμους –με προσωρινό φυσικά χαρακτήρα– εναντίον εκείνων που θα επιχειρούσαν να διασαλεύσουν την τάξη. [...] Με τα μέτρα που πήραμε σχετικά με τη Δικαιοσύνη και το Στρατό, αποκαταστάθηκε η τάξη και η ασφάλεια [...], σταμάτησαν οι ληστείες και οι πειρατείες. Με τη βαθμιαία οργάνωση στα θέματα της διοίκησης, ταχτοποιήθηκαν ένα σωρό ζητήματα, και με τη σιγουριά που απλώθηκε παντού, άρχισε να αναπτύσσεται η γεωργία, το εμπόριο και η βιομηχανία.Γκ. Λ. φον Μάουρερ, Ο Ελληνικός Λαός (Χαϊδελβέργη 1835), μτφρ. Ό. Ρομπάκη, Αφοί Τολίδη, Αθήνα 1976, σ. 733 και 735. Τρεις διαφορετικές απόψεις για το έργο της Αντιβασιλείας

26. β. Η άποψη του Βαυαρού αξιωματούχου Ρούντχαρτ Ο Ίγκνατς φον Ρούντχαρτ διετέλεσε για λίγο, το 1837, αρχηγός του βασιλικού οίκου της Ελλάδας (θέση παρόμοια με αυτή του σημερινού πρωθυπουργού), αλλά διαφώνησε με τον Όθωνα και παραιτήθηκε.Δε σκοπεύω να κατηγορήσω την Αντιβασιλεία, αλλά δεν μπορώ να κρύψω την παρατήρηση ότι [...] οι δημόσιοι άντρες, που είχαν αναλάβει τη διακυβέρνηση και τη διοίκηση της Ελλάδας, δεν έπρεπε να ξεκινήσουν από τις δικές τους αντιλήψεις και από το διοικητικό τυπικό [...] αλλά να θεσπίσουν ρυθμίσεις που να ταιριάζουν στην κατάσταση της φτωχής και εξαντλημένης χώρας [...] Έπρεπε στην αρχή να περιοριστούν στη θεμελίωση του κράτους βάσει των κοινοτήτων που ήδη υπήρχαν [...]Μ.Χ. Τσαπόγας, «Το ανέκδοτο ‘’κυβερνητικό πρόγραμμα’’ του IgnazvonRudhart για την πολιτειακή και διοικητική οργάνωση της Ελλάδας (1836)», Το Σύνταγμα, 15, σ. 273-4, Γ. Γιαννόπουλος , Δοκίμια Θεωρίας και Διδακτικής της Ιστορίας, Βιβλιογονία, Αθήνα 1997, σ. 144.

27. γ. Η άποψη του Μακρυγιάννη, αντιπάλου της ΑντιβασιλείαςΌτι οι Μπαυαρέζοι και οι οπαδοί τους Έλληνες θέλαν να μας φάνε κι’ ο Θεός μας γλύτωσε από τους κακούς τους σκοπούς. Και πασκίζαμεν έξω και μέσα με τρόπον και κατηχούσαμεν τους ανθρώπους ίσως και κινηθούμεν διά τα έξω και λευτερωθούμεν κ’ εμείς εδώ μέσα και κάμωμεν νόμους στέρεους και διοικηθούμεν ως άνθρωποι˙ ότι μας κυβερνούν οι ανθρωποφάγοι με το «έτζι θέλω» και κρίμα ’στα αίματα και θυσίες οπού κάμαμεν. Μακρυγιάννης, Απομνημονεύματα, επιμ. Ι. Βλαχογιάννη (1907), Γιοβάνης, Αθήνα 1968, τόμ. 2, σ. 109.

28. Γ.ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΜΟΝΑΡΧΙΑΣ ΟΘΩΝΑ(1835-1843)

30. Ο Όθων δίνει οδηγίες στους υπασπιστές του

31. ▲ Όθων και Αμαλία

33. Βαυαροκρατία στην Ελλάδα ◄ Ignaz_von_Rudhart_-_griechischer_Ministerpräsident Ο Ιγνάτιος φον Ρούντχαρτ ή Ρούδχαρτ ή Ιππότης δε Ρουδάρτ ήταν Βαυαρός νομικός και πολιτικός, πρωθυπουργός της Ελλάδας κατά το 1837, στη διάρκεια της βασιλείας του Όθωνα.

34. Δ.Η 3Η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1843

35. ΑΙΤΙΑ. Κοινωνικά Προβλήματα – Δυσαρέσκεια:

36. Επιπλέον, η Ελλάδα αδυνατούσε να εξοφλήσει τα δάνειά της, με αποτέλεσμα οι Δυνάμεις να επιβάλουν οικονομικό έλεγχο στη χώρα και περικοπή των κρατικών δαπανών.  Κάτι κάτι μου θυμίζει αυτό…

37. Αίτημα: • ΠαραχώρησηΣυντάγματος απομάκρυνσηΒαυαρών, οικονομική & κοινωνικήανακούφιση

38. Νύχτα 2 – 3 Σεπτεμβρίου 1843 Δυνάμεις της φρουράς των Αθηνών και πολίτες, με αρχηγό συνταγματάρχη Δημ. Καλλέργη & Μακρυγιάννη συγκεντρώθηκαν έξω από Ανάκτορα και απαίτησαν την παραχώρηση Συντάγματος.

40. Το Κίνημα της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 Λαϊκή λιθογραφία

41. ▲ Φωτογραφία του 1868 με το παλάτι του Όθωνα(σήμερα στεγάζει τη Βουλή των Ελλήνων) και την πλατεία Συντάγματος μπροστά του(την πλατεία των Ανακτόρων, όπως την ονόμαζαν τότε). Στις 3 Σεπτεμβρίου 1843 η στρατιωτική φρουρά της Αθήνας, που την υποστήριζαν οι κάτοικοι της πόλης, συγκεντρώθηκε σ’ αυτή την πλατεία και ανάγκασε το βασιλιά να συγκαλέσει εθνοσυνέλευση και να παραχωρήσει σύνταγμα. Γι’ αυτό η πλατεία αυτή ονομάστηκε μετά Πλατεία Συντάγματος.

42. ◄ Η Πλατεία Συντάγματοςτην 3η Σεπτεμβρίου 1843 ▲ Έκτακτο παράρτημα της εφημερίδας Αιών για το κίνημα της 3ης Σεπτεμβρίου 1843.

43. ▲ Η Πλατεία Συντάγματος σήμερα

44. Αντιλαμβάνεστε τη διαφορά ανάμεσα στην απόλυτη μοναρχία και τη συνταγματικήμοναρχία; Χωριστείτε σε δυο ομάδες και οργανώστε συζήτηση:

45. ▲ Σχολιάστε την γελοιογραφία:

46. Αντιδυναστικές διεργασίες «Στο μεταξύ, η εξέλιξη των κοινωνικο-οικονομικών δομών της χώρας ήταν υπερβολικά αργή. Η απόλυτη μοναρχία του βασιλιά Όθωνα, με την πολυάριθμη βαυαρική αυλή του, είχε σαν βασικό χαρακτηριστικό την πλήρη περιφρόνηση των αναγκών και των πραγματικών επιδιώξεων των Ελλήνων. Ο λαός, στην πιο μεγάλη αθλιότητα, και η άρχουσα τάξη που είχε αναδειχθεί κατά, και μετά, την επανάσταση (ιδιοκτήτες της γης, προύχοντες και στρατιωτικοί αρχηγοί), ήταν βαθύτατα δυσαρεστημένοι. Η βαυαρική διοίκηση, αποκομμένη ολότελα από τις αυτόχθονες δυνάμεις, είχε επιβάλει έναν απροκάλυπτο δεσποτισμό. Αυτή η κατάσταση πραγμάτων ελάχιστα μεταβλήθηκε από την επανάσταση του 1843, που οδήγησε στην καθιέρωση του πρώτου Συντάγματος (1844). Οι περιορισμοί που επιβλήθηκαν στην απόλυτη εξουσία του μονάρχη ήταν φαινομενικοί, γι΄ αυτό τα τρία μεγάλα κόμματα, που αντιπροσώπευαν απροκάλυπτα τα συμφέροντα των προστάτιδων δυνάμεων (και που ονομάζονταν αποκαλυπτικότατα το αγγλικό, το γαλλικό και το ρωσικό κόμμα) ελίσσονταν με σκοπό την απόκτηση της βασιλικής ευνοίας. Μόνο όταν ο οικονομικός έλεγχος τερματίστηκε, το 1860, έγινε κάποια πρόοδος, μαζί με την εμφάνιση μιας νέας πολιτικής γενιάς και με τα πρώτα σημεία κεφαλαιοκρατικής ανάπτυξης. Η βιομηχανική δραστηριότητα έμενε βεβαιότατα σε πολύ περιορισμένα επίπεδα, αλλά η ταχύτατη αύξηση της εμπορικής ναυτιλίας και η αλματώδης ανάπτυξη του εμπορίου είχαν επακόλουθο τη δημιουργία και την άνοδο της αστικής τάξης». Κ. Τσουκαλάς, Η Ελληνική τραγωδία, 1981, σ. 10.