GENEL ÖĞRETİM YÖNTEMLERİ ÇEŞİTLİ ÖĞRETİM YÖNTEMLERİ GÖSTERİ YÖNTEMİ

1. GENEL ÖĞRETİM YÖNTEMLERİ ÇEŞİTLİ ÖĞRETİM YÖNTEMLERİ GÖSTERİ YÖNTEMİ Hazırlayan: Şeyma TEMUÇİN BÖTE-2

2. GÖSTERİ (DEMONSTRASYON) YÖNTEMİ • İçeriği • Planlama • Uygulama • Üstün Yönleri • Eksik Yönleri • Öneriler ve Rehber İlkeler

3. İÇERİK: Gösteri öğretmenin öğrencilerin önünde bir şeyin nasıl yapıldığını göstermek ya da prensibi açıklamak için yaptığı işlemlerdir. Gösteride hem görsel hem işitsel iletişim kullanılır. Gösteri , dinleyiciye hem görebilecek hem de duyabilecekleri bir ortamda materyalin tanıtıldığı, yeniliklerin sınıfa gösterildiği, ilke ve uygulamaları açıklayan gösterilerle konunun açıklandığı bir tekniktir. Bu noktada öğrenciden öğrendiklerini laboratuarlarda uygulaması istenir.

4. Gösterinin en önemli yararı bir işin en uygun biçimde ve ustaca nasıl yapılabildiğini göster-mesidir. Demonstrasyon daha çok psiko-motor davranışların öğretiminde kullanılmakla birlikte görgü kurallarının öğretimi insanlar arası ilişkiler, açıklaması güç olan bazı etkinliklerin gösterilerek örneklendirilmesinde başarıyla uygulanabilir. Gösteriyi öğrenciler, öğretmen, kaynak kişiler ve bunların birleşmesinden oluşan ikili ya da üçlü gruplar verebilir.

5. PLANLAMA: 1. Demonstrasyonun; a. Hazırlık, b. Uygulama, c. İzleme aşamaları planlanır, 2. Gerekli araç ve gereçler sağlanır, bu araç ve gereçlerin öğrencinin günlük yaşantısında kullanabileceği araç ve gereçlere aşağı yukarı benzemelidir,

6. 3. Gösteri basamaklarını gösteren bir plan öğrencinin görebileceği bir yerde yazar, 4. Gösteriyi öğrencilerin rahat görmesini sağlamak amacıyla fiziki koşullar hazırlanır, 5. Gösteri konuyu bilmeyen kişilerin önünde denenir, böylece planlamanın başarılı olup olmadığı incelenir, 6. Gösterinin yazı tahtasında mı, pazen tahtada mı, modelle mi yoksa yapılarak mı gösteri-leceği belirtilir.

7. UYGULAMA: 1. Gösteriyi mümkün olduğu oranda basit tutarak anlaşılması kolaylaştırmalı, 2. Konudan uzaklaşmamaya dikkat edilmelidir, 3. İyi bir iletişim kurulmalı, 4. Konunun anlaşılıp anlaşılmadığı kontrol edilmeli, 5. Gösterinin süresi öğrencinin dikkat düzeyiyle ayarlı olmalı, 6. Konuşma, uygulama ve gösterme bir arada ahenkle yürütülmeli,

8. 7. Zaman zaman yapılanlar özetlenmeli ve önemli noktalara öğrencilerin dikkatleri çekilmeli, 8. Konu uygun olmadığı takdirde gösteri sırasında soru sorulmasına izin verilmemeli, 9. Konu uygun olduğu takdirde yapılan işin bitmiş şekli öğrencilere gösterilmeli, 10. Varsa yazılı materyal gösterinin sonunda dağıtılmalı, 11. Gösteri 1-2 öğrenciye tekrar ettirilmeli, 12. Öğrenci sorularına yer verilmeli, 13. Gösterinin yazılı bir test verilerek değerlendirmesi yapılmalıdır.

9. ÜSTÜN YÖNLERİ: 1. Gösteri öğrencilere olayın gerçek oluşu-munu hem görerek hem işiterek öğrenme imkanı sağlar. Göze ve kulağa hitap ettiği için ilgiyi arttırır. 2. Gösteri kelimelerin yetersiz olduğu fikirler, prensipler, hareketler ve kavramların açıklanması için kullanılır. 3. Diğer tekniklerle yapılacak hatalar burada kolay saptanır ve düzeltilir. 4. Gösteri özellikle beceriler sahasında yararlıdır.

10. 5. Öğrenciler de gösterileri yönetebilirler. Böylece beceri ile tutumların ilişkisi gelişir. 6. Öğrenci materyal ile bir işlem ya da beceriye başlamadan önce o işlemin ya da tecrübesi tehlikeyi azaltır. 7. Yanlış yapa yapa öğrenme için harcanacak zamanı azaltır. 8. İyi bir gösteri işlemin standartlarını ortaya koyar. Konuşulanlar açık ve anlaşılır duruma gelir.

11. EKSİK YÖNLERİ: 1. Gösterinin başarılı olabilmesi için gerekli olan zamanın bulunması her zaman kolay değildir. 2. Eğer öğretmen dönütlere dikkat etmeksizin yalnızca “Göster ve anlat” ilkesini uygularsa etkisiz olabilir. 3. Yeterli pratikten yoksun kişilerin başarılı olması güçtür. 4. Öğretmenin çok fazla planlama ve hazırlık yapmasını gerektirir.

12. 5. Gösteri yöntemi kalabalık sınıflarda ya da çok küçük objelerle tam olarak uygulanamaz. Çünkü iki durumda da öğrencilerin tümü gösteriyi rahatlıkla izleyemeyebilir. 6. Eğer gösterinin görsel kısmı, işitsel kısmı ile tutarlı değilse (birlikte değilse) öğrenciler karıştırabilir. 7. Gösteri “anlama” olmaksızın “taklit etme”ye dayanabilir. 8. Bilişsel ya da yüksek seviyeli duygusal öğrenmede kullanımı güçtür. 9. Pek çok gösteri zaman sarf ettirir.

13. ÖNERİLER VE REHBER İLKELER: 1. Gösteriyi uygulayan kişi bazı özel niteliklere sahip olmalıdır. Gösteri veren birey hoş bir görüntüye sahip olmalıdır. 2. Zaman limitini gözlemek amacı ile gösterinin tümünün provasını ya da tecrübesini yapma, 3. Gösteri zamanı iyi kullanmaya yardım edici nitelikte olmalıdır. 4. Gösteri için basit yani kullanımı kolay araç ve gereçler seçilmeli ve bunlar kullanıma hazır-lanmalıdır.

14. 5. Çalışma alanı gösterinin başarıyla uygulanabileceği nitelikte düzenli ve yapılan işi kolaylaştırıcı olmalıdır. 6. Gösterinin sonunda, basamakların bir özetini verme ya da oluşumuna ilişkin bir özet verilmelidir. 7. Bir işi yapmanın “doğru yolunu” göstermek kadar “yanlış yolunu” da göstermelidir. 8. Dönüt sağlamak için gösteri sırasında sorulardan yararlanmalıdır. 9. Mümkünse bir ya da iki öğrenciye aynen yaptırılmalıdır.