POSLOVNE KOMUNIKACIJE

1. POSLOVNE KOMUNIKACIJE VJEŽBE I DIO

2. ULOGA, ZNAČAJ, ZADATAK POSLOVNIH KOMUNIKACIJA • Bitno je pronaći pravi kanal putem kojega ćemo pravu i dobro definisanu poruku poslati do primaoca. • Kvalitet odnosa unutar neke zajednice i njena efikasnost prevashodno zavisi od komunikacije među članovima zajednice. • Vještina komuniciranje je u osnovi prirodni talenat: - Načini komuniciranja, komunikacioni kanali, pravila komuniciranja su u dobro organizovanim zajednicama uglavnom manje ili više dobro definisani - Međutim, samo od pojedinca zavisi hoće li dobrom komunikacijom ostvariti veću harmoniju odnosa i veću efikasnost organizacije.

3. Za poslovni uspjeh u savremenim uslovima najbitnije je poznavanje i svakodnevno razmjenjivanje informacija što je nemoguće bez efikasne komunikacije. • U savremenom poslovnom svjetu postoje dvije tendencije: • Standardizacija poslovnih odnosa (engleski jezik postaje oficijalni jezik savremenog poslovnog svijeta, zajedno sa njim preuzimaju se komunikacijske osobine i običaji anglosaksonskog svijeta) • Poznavanje i uvažavanje lokalnih varijeteta i običaja, tradicije i navika ljudi iz određenih sredina.

4. Od kvaliteta komunikacije zavise mnoge životne situacije i poslovni rezultati: • Političke odluke • Sudske presude • Poslovni potezi • Na njih uveliko utiče to što: • Se neko nije dobro izrazio • Neko nešto nije razumio • Se pojavila štamparska greška • Se radilo o lošim radio ili tel vezama

5. Opšta kultura pojedinca ili grupe • Lijepo ponašanje prema: • Porodici i rodbini • Drugovima i prijateljima • Kolegama • Učesnicima u poslovnim kontaktima • Kultura ophođenja • Odnos prema stvarima koje nas okružuju • Odnos prema prirodnoj sredini • Poslovna kultura • Odnos prema radu • Odnos prema radnoj disciplini

6. Poslovna kultura pojedinca ili grupe • Opšta kultura • Kultura usmene i pismene komunikacije • Kultura govora • Lijepo ponašanje

7. Pojam komunikacije • Sveukupnost različitih oblika veza i dodira između pripadnika društva. • Psihosocijalna komunikacija razmatra prenošenje psihićkih sadržaja sa jedne osobe ili grupe na drugu. • Materijalna komunikacija razmatra prenošenje ili razmjenu dobara između pojedinaca ili grupa nekog društva. • Masovna komunikacija se bavi primanjem i emitovanjem poruka u sredstvima javnog informisanja i u masmedijima. • Osnovni preduslov društvene komunikacije je objektivnost važenja materijalnih znakova saopštenja tj njihovo interpersonalno značenje.

8. Poslovna komunikacija • Usmeni ili pismeni kontakt između poslovnih partnera, koji raspolažu potrebnim pumomoćijima od svojih poslovnih sredina za rješavanje postojećih, prošlih i budućih poslovnih situacija i problema.

9. Nastanak čovjeka • Čovjek djeluje posredstvom • Svoje ličnosti • Svoga djela • Usađuje svoju ličnost u svoje djelo i tako produžuje svoje postojanje preko trajanja svog života • Samo čovjek je • Biće budućnosti i ideala • Biće kod koga ono što treba da bude određuje sadašnju aktivnost • Biće koje snagom svoga razuma čini svoju djelatnost svrsishodnom • Ljudski rod • Sa biološke tačke gledišta predstavlja jednu vrstu (homo sapiensa) • Se djeli na manje zajednice ili rase • Nastao je procesom uspravljanja i oslobađanjem ruku za rad, izradom i svjesnom upotrebom oruđa, razvojem govora i društvenim razvitkom. • Nastaje u trenutku kada čovjek upoznaje prirodu i stavlja je u svoju službu.

10. Čovjek je potomak drevnih antropoida ali i biće sposobno da samo utiče na tok svog života kroz: • Rad • Mišljenje • Međusobno sporazumjevanje • Namjensko stvaranje kulturnih dobara • Druge djelatnosti • Sa obzirom na razvoj čovjeka postoje različiti stavovi i teorije: • Aristotel je ukazivao na činjenicu da se razvoj čovjeka mora dovesti u vezu sa prirodom koja ga okružuje • Čarls Darvin je isticao da se čovjek mogao razviti na afričkom kontinentu (iz grupe uskonosnih majmuna šimpanzi i gorila, dodajući ovome driopiteka čovjekovog hipotetičkog pretka), ali je porjeklo čovjeka odredio i na neke djelove Evrope • Engels je u koljevku današnjeg čovjeka uključio, pored Afrike i Evrope, i djelove današnje Azije. • Antropolog Božo Škrelj smatra da se čovjek razvio iz jedne vrste i predpostavlja da prirodni uslovi za razvoj ljudske vrste nisu istovremeno postjali u različitim djelovima Zemlje. • Vojislav Radovanović kaže da su oruđa za rad i proizvodna sredstva učinila prvog čovjeka nezavisnim od primatskih predaka i omogućila mu širenje iz tropskih oblasti.

11. Širenje čovječanstva, populacije, varijabiliteti (rase) • Prvobitne migracije su bile: • Lutalačke • Nomadska kretanja sakupljača • Kretanja lovaca i ribolovaca • Još tokom najstarijeg kamenog doba čovjek je naselio najveći dio Zemlje • Pokretačka snaga za ta kretanja je bila: • Biološke prirode (prirodni priraštaj) • Ekonomske prirode (traženje sredstava za život)

12. Populacija • Популација је група јединки исте врсте која насељава одређени простор и могу међусобно да се размножавају дајући потомство. • У природним условима ретко се могу наћи јединке које читав живот проводе изоловано. Све јединке једне врсте, које насељавају једно станиште, успостављају одређене међусобне односе и односе са спољашњом средином. Тако чине биолошки систем који се назива популација. • Све биолошке врсте постоје у природи у облику популација, при чему је свака врста представљена одређеним бројем популација. Тако нпр., популацију представљају све јединке маслачка на једној ливади, дивље свињеу једној шуми или слепи мишеви у једној пећини.

13. Čovječanstvo se smatra jednom cjelinom koja je sastavljena od određenih populacija koje činje njenu varijabilnost • Populacija je ćelija rasnog procesa koji se odvija pod dejstvom biološke i društvene čovjekove prirode i učvršćuje je: • Endogamija • Etnička tradicija • Običajna tradicija • Poulacija je promjenjiva kategorija: • Nijedna biološka niti etnička zajednica ne predstavlja jedinstvenu srodničku cjelinu • Rasni varijeteti ljudskih populacija povezani su sa geografskom životnom sredinom koju nastanjuje neka zajednica • Veza sa životnom sredinom je danas mnogo manja nego u prošlosti • Za obrazovanje rasa veliku ulogu su odigrali procesi ukrštanja usred migracija čime su se obrazovali novi mješoviti rasni tipovi • Rasa nije ni politička, ni društvena, ni istorijska već je biološka kategorija: • Rasne razlike su uvjek nasljedne • U definisanju rase kao osnove se uzimaju: boja kose, kože i očiju, oblik lica, tjelesna visina • Pored prirodnih postoje i drugi činioci: teritorija, geografska sredina, vrjeme, društvena organizacija i politička zbivanja

14. Teritorija je važna u stvaranju populacije iz sledećih razloga: • Svaka ljudska zajednica se obrazuje na određenom prostoru • U okviru toga se javljaju lokalne varijante, grupe i tipovi • Razlikuju se po materijalnoj kulturi i etničkoj teritoriji • Geografska sredina je bitna u formiranju populacije tamo gdje je neka zajednica geografskim faktorom odvojena od okoline • Vrijeme igra ulogu u tome što ako je neka zajednica duže vremena izolovana od drugih, tada će se javiti veće razlike • Društvena situacija je u vezi sa: • Stepenom razvoja ljudskog društva • Demografskom i populacionom strukturom: * razvoj bez ukrštanja sa spoljnim svetom * preseljavanje u nove uslove života * mješanje sa došljacima * tradicionalna kultura * primanjr jezika od strane jedne ili druge grupe • Političke situacije su izazivale kretanja u istoriji ljudskog roda (kolonijalna carstva u prošlosti

15. Predrasude u stvaranju rasa su prouzrokovale: • Rasizam • Nenaučne postavke • Korjeni za ovo leže u samim ljudima i njihovim shvatanjima što je karakteristično za ego i etnocentrizam

16. Mobilnost čovječanstva • Velike ljudske zajednice se mogu obrazovati na: • Privrednom principu (nomadi, ratari, lovci, stočari i savremene zajednice) • Kulturnom principu (pismo, jezik, tehnološki razvoj) • Migracije nastaju prilikom preseljavanja naroda ili njegove brojne grupe na bliža ili dalja rastojanja i njihovim uzajamnim odnosom sa zatečenim stanovništvom. • Migracije obično obuhvataju dio zajednice, pa je moguće da se ovaj dio zajednice tokom istorije udalji i oblikuje novu zajednicu koja se po stvorenim vrjednostima bitno razlikuje od matice • Formiranje jedne ljudske zajednice može se objasniti: • Razmatranjem mjesta porjekla • Razmatranjem premještanja u prostoru • Razmatranjem geografskog momenta, mada on nije presudan jer širenjem u prostoru narod ostaje isti stim što usputno gubi neke elemente kulture i prihvata elemente druge.

17. Ekumena – oblast čovjekove nastanjenosti na zemlji • Granice joj zavise od kosmičkih i zemaljskih prirodnih uslova i mogućnosti • Njen osnovni uslov je kopno što je i postojbina ljudskog roda • Obično se poklapa sa oblastima rječne erozije i denudacije • Nije stalna, nepokretna i nepromjenjiva • Razvojem tehnike i tehnologije sve se više pomjeraju granice ekumene • Anekumena – obuhvata nenastanjene djelove kopna i vodene površine, zaleđene oblasti. Više od 2/3 Zemljine površine spada u anekumenske oblasti.

18. U toku posljednjih 1000 godina stanovništvo zemlje se povećalo 14 puta • Tokom 20tog vijeka stanovništvo se povećalo za više od 2,5 puta • Najbrže raste stanovništvo Latinske Amerike i Afrike, a najsporije Evrope. • Oko 50% stanovništva živi u Aziji • Migracije su uslovljene: • Ekonomskim faktorima • Globalnom ekonomskom situacijom • Istorijskim događajima (ratovi) • Politikom (prisilne migracije) • Religijoznim faktorom • Tehničkim i tehnološkim dostignućima

19. Vrijednosti • Vrednosti su određeni standardi pomoću kojih se shvata da li je nešto poželjno ili nepoželjno, dobro ili loše za pojedinca, grupu, zajednicu, društvo, državu. • Mogu se shvatiti i kao pozitivno ili negativno značenje nekog objekta, pojave ili procesa, povezano sa željama, interesima i mišljenjima ljudi. To znači da svijet vrijednosti nije svijet objektivnih datosti, već svijet koji čovjek stalno stvara i osmišljava pa se za vrijednosti kaže da važe a ne da postoje. • Prema kriteriju opštosti, vrednosti se mogu podeliti na • univerzalne vrednosti (život, sloboda), • grupne vrednosti (pravda, jednakost, ekonomski uspeh) i • lične vrednosti (dobrota, lepota, znanje). • Prema karakteristikama i područjima ispoljavanja, vrednosti se dale na: • saznajne (istina, nauka, znanje), • ekonomske (rad, korisnost, bogatstvo, proizvodnja, profit, tržište), • političke (vlast, moć, demokratija, parlamentarizam, pluralizam), • religijske (sveto, nedodirljivo, neporecivo), • estetske (lepo, prijatno, ugodno), • moralne (dobro, pošteno, humano, ljudsko), • pravne (zakonski, pravično, nezavisno).

20. Vrednosti su društvena i istorijska kategorija, dakle, podložna stalnim promenama. • Razvojem društva, formira se, razvija i menja sistem vrednosti kao skup vrednosnih obrazaca društvenih grupa i zajednica. • Nije dobro za jedno društvo ako se sve usvojene vrednosti i vrednosne orjantacije dugo zadržavaju. Isto tako, loše je ako se vrednosni sistem često menja. I jedno i drugo izaziva zbunjenost, dezorjentaciju, nespokoj i nepoverenje kod ljudi

21. Vrednosti su društveno uslovljene kategorijei u tom pogledu razlikujemo: • Pasivne vrednosti. One zavise od stepena razvijenosti i karaktera društva. Ono ih formira, usmerava, odlučujuće utiče na njih. • Aktivne vrednosti koje utiču na društvo, na njegov razvoj, njegove glavne osobine, usmeravaju njegov tok, koriguju njegovu “putanju”. • Vrednosti mogu biti čuvari tradicije, ali i pokretači novog, promena, napretka. Vrednosti su često odlučujući momenti stabilizacije (stabilnosti) nekog društva, ali često mogu biti i uzrok stagnacije i raspada društva. Može se reći da je kriza društva i kriza sistema vrednosti uzajamno proporcionalan odnos.

22. Svijest • Intelektualna funkcija koja podrazumjeva ljudsku sposobnost uviđanja veza i odnosa, i predviđanje posljedica raznih ponašanja i događanja. • Psihička funkcija koja podrazumjeva • sposobnost čovjeka da misli i da osjeća • da zna da misli i osjeća • da je svjestan činjenice da misli i osjeća • Veliki je značaj samosvjesti kao ljudske psihičke osobine po kojoj se čovjek razlikuje od svake vještački stvorene inteligencije. • Svjest koja nam daje saznanje o sopstvenom postojanju, koja omogućava da shvatimo svoje JA, postoji samo kod čovjeka i preduslov je moralnog ponašanja.

23. Pomoću svjesti mi: • Sposnajemo sopstveni integritet i jedinstvenost (ja sam jedan i neponovljiv) • Spoznajemo kontinuitet svoje ličnosti (ja sam onaj isti koji sam bio i prije) • Prepoznajemo sebe kao čovjeka iz čega proizilazi moralno ponašanje, djelovanje i prosuđivanje. • Planiramo i proektujemo postupke u skladu sa ciljevima u budućnosti. • Samo ljudsko biće može sebi postavljati pitanje svrhe postojanja.