310 likes | 473 Views
PRAWO KARNE. XIX WIEKU. DZIAŁY PRAWA KARNEGO. NAUKA O PRZESTĘPSTWIE NAUKA O KARZE. NAUKA O PRZESTĘPSTWIE. ŹRÓDŁA PRZESTĘPCZOŚCI. I. INDETERMINISTYCZNE II. DETERMINISTYCZNE. UJĘCIE INDETERMINISTYCZNE. UJĘCIE DETERMINISTYCZNE. OKREŚLANIE PRZESTĘPSTWA -UJĘCIA.
E N D
PRAWO KARNE XIX WIEKU
DZIAŁY PRAWA KARNEGO NAUKA O PRZESTĘPSTWIE NAUKA O KARZE
ŹRÓDŁA PRZESTĘPCZOŚCI • I. INDETERMINISTYCZNE • II. DETERMINISTYCZNE
FORMALNA DEFINICJA PRZESTĘPSTWA • KODEKS KARNY NIEMIECKI 1871 § 2. Za czyn jedynie wówczas można skazać na karę, jeżeli ta kara przed popełnieniem czynu była w ustawie oznaczona. W razie różnicy ustaw od czasu popełnienia czynu do jego osądzenia zastosować należy ustawę łagodniejszą.
KATALOG PRZESTĘPSTW-KRYTERIA PODZIAŁU • I. TRYB ŚCIGANIA • WŁAŚCIWOŚĆ ORGANÓW SĄDOWYCH • SANKCJA KARNA
PRZYKŁADY KODEKSÓW THERESIANA 1768 LANDRECHT PRUSKI 1794
PRZYKŁADY KODEKSÓW KODEKS NAPOLEONA 1810 KODEKS KARZĄCY 1818 KODEKS PRUSKI 1851 KODEKS AUSTRIACKI 1852 KODEKS OGOLNONIEMIECKI 1871 KODEKS ROSYJSKI TAGANCEWA 1903
KLASYCZNE POJĘCIE PRZESTĘPSTWA • I. CZYN • II. ZGODNY Z USTAWOWYM ZESPOŁEM ZNAMION • BEZPRAWNY • ZAWINIONY
PRZYKŁAD OPISU CZYNU ZGODNEGO Z USTAWOWYM ZESPOŁEM ZNAMION • KODEKS KARZĄCY KROLESTWA POLSKIEGO 1818 Art.. 113. Morderstwo. Kto w zamiarze odjęcia życia człowiekowi dopuszcza się czynu, z którego śmierć koniecznie następuje, ten zbrodnie morderstwa popełnia.
PRZYKŁADY • KODEKS KARZĄCY 1818: Art. 16. O złym zamiarze. Nie masz zbrodni bez złego zamiaru. Zły zamiar nie tylko jest wtenczas, gdy zły skutek, który z czynu nastąpił był przewidziany i zamierzony, ale i wtenczas, gdy w inny zły skutek, który z onegoż rzeczywiście wyniknął, podług naturalnego biegu rzeczy łatwo mógł być przewidziany.
PRZYKŁADY • KODEKS ROSYJSKI TAGANCEWA 1903: 48. Przestępstwo będzie uważane za umyślne nie tylko gdy winowajca pragnął jego popełnienia, lecz także świadomie godził się z nastąpieniem skutku warunkującego przestępność czynu. Przestępstwo będzie uważane za nieostrożne nie tylko gdy go winowajca nie przewidział, choć mógł lub powinien był je przewidzieć, lecz także gdy przewidując nastąpienie skutku, warunkującego przestępność czynu, lekkomyślnie przypuszczał, że skutkowi temu zapobiegnie.
PRZYKŁADY • KODEKS KARZĄCY 1818: • Art. 17. Przyczyny wymawiające zły zamiar. Czyn lub opuszczenie nie poczytuje się za zbrodnię, jeżeli: a) sprawca używania rozumu jest zupełnie pozbawiony; b) cierpi zmysłów pomieszanie i w czasie takowym dopuścił się szkodliwego czynu; c) jeżeli popełnił czyn szkodliwy, jednak w zupełnym – bez zamiaru popełnienia zbrodni – pijaństwie albo w takowym zmysłów obłąkaniu, iż sam nie wiedział, co czynił […].
PRZYKŁADY • KODEKS ROSYJSKI TAGANCEWA 1903: 38. Nie będzie poczytane za winę przestępstwo, popełnione przez osobę, która w czasie jego popełnienia nie mogła rozumieć natury i znaczenia tego co czyniła lub kierować swojemi postępkami wskutek chorobliwego rozstroju czynności duchowych albo nieprzytomności, albo też niedorozwoju umysłowego, pochodzącego z wady cielesnej lub choroby. 40. Nie będzie poczytane za winę przestępstwo, popełnione przez małoletniego, który nie skończył lat dziesięciu. 41. Nie będzie poczytane za winę przestępstwo, popełnione przez małoletniego od lat dziesięciu do siedemnastu, który nie mógł rozumieć natury i znaczenia tego, co czynił, lub kierować swemi postępkami […].
UDZIAŁ W PRZESTĘPSTWIE • KODEKS KARNY NIEMIECKI 1871: § 47. Jeżeli kilku popełnia przestepstwo wspólne, każdy podlega karze jako sprawca. § 48. Jako podżegacz ulega karze, kto umyślnie nakłonił innego do popełnienia przezeń przestępstwa podarunkami lub obietnicą, groźbą, nadużyciem powagi lub władzy, umyślnem wywołaniem lub podtrzymywaniem błędu albo innemi sposobami. Podżegaczowi należy wymierzyć karę podług tej samej ustawy, jaką stosuje się do czynu, do którego świadomie podżegał. § 49. Jako pomocnik ulega karze, kto radą lub czynem świadomie pomógł sprawcy do popełnienia zbrodni albo występku. Pomocnikowi należy wymierzyć karę według tej samej ustawy, jaka stosuje się do czynu, do którego świadomie dopomógł, ma ja atoli złagodzić według zasad przyjętych dla karania za usiłowanie.
USIŁOWANIE - PRZYKŁAD • KODEKS KARNY NIEMIECKI 1871: • § 43. Kto urzeczywistnił postanowienie popełnienia zbrodni lub występku czynami obejmującymi początek wykonania tej zbrodni lub występku, tego należy ukarać za usiłowanie, jeżeli zamierzonej zbrodni lub wystepku nie dokonano. Wszelako usiłowanie wystepku w tych jedynie wypadkach ulega karze, w których ustawa wyraźnie to postanawia. • § 44. Za usiłowaną zbrodnię lub występek należy karać łagodniej, niż za dokonaną.