Karolina Litwińska „Dziwny jest ten Świat.” Zwierzęta i dziwne miejsca na Ziemi

1. Karolina Litwińska „Dziwny jest ten Świat.”Zwierzęta i dziwne miejsca na Ziemi

2. Tygrys Biały Biały tygrys – jeden z wielu wariantów ubarwienia tygrysa Panthera tigris (ssak z rodziny kotowatych). Jego cechami charakterystycznymi są: kremowe lub białe umaszczenie sierści, różowy nos, niebieskie oczy oraz czarne, szare lub brązowe pasy. Osobniki albinotyczne o śnieżnobiałym kolorze futra, posiadające prawie niewidoczne pasy lub ich brak, nazywane są Królowymi Śniegu . Jest osobliwością, poszukiwaną przez ogrody zoologiczne. W naturze tygrysy te żyją jedynie w subtropikalnych lasach Bengalu, w północno-wschodnich Indiach. Nie są one jednak innymi podgatunkami, lecz wariantami kolorystycznymi żyjącego tam podgatunku (Panthera tigris tigris). Rzadziej białe osobniki występują u tygrysa amurskiego (Panthera tigris altaica). Wszystkie białe koty trzymane w ogrodach zoologicznych pochodzą od jednego ojca o imieniu Mohman, którego schwytano w 1820 roku. Rodzicami białych tygrysów mogą być także dwa normalnie ubarwione koty. Jest to jednak możliwe tylko wtedy, jeśli co najmniej jeden[potrzebne źródło] z nich jest nosicielem upośledzonego genu, odpowiedzialnego za wytwarzanie odpowiedniej ilości melaniny.

3. Tygrys Bengalski

4. Krokodyl nilowy Krokodyl nilowy (Crocodylus niloticus) – jeden z trzech gatunków krokodyli występujących w Afryce i drugi pod względem wielkości, zaraz po krokodylu różańcowym, w rodzinie krokodylowatych. Może osiągać długość 5,5 metrów i masę blisko 1 tony. Występuje prawie w całej Afryce na południe od Sahary i na Madagaskarze. Był czczony w starożytnym Egipcie.

5. Irbis ( pantera śnieżna) Irbis, zwany też panterą śnieżną i śnieżnym leopardem (Panthera uncia) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych (Felidae), występujący na terenach Azji Środkowej.

6. Delfin Delfin – ogólne określenie wodnych ssaków z rzędu waleni, z rodzin Delphinidae (delfiny oceaniczne) i Platanistidae (delfiny słodkowodne)[1], obejmujące średniej wielkości walenie charakteryzujące się wydłużonym pyskiem i obecnością melonu.

7. lew Lew (Panthera Leo) – duży, mięsożerny sk lądowy saz rodziny kotowatych, drugi po tygrysie – co do wielkości – wśród czterech ryczących wielkich kotów. Jedyny kot żyjący w zorganizowanych grupach socjalnych, zaliczany do tzw. wielkiej piątki Afryki – pięciu najbardziej niebezpiecznych zwierząt afrykańskich (słoń, nosorożec, bawół, lew i lampart). Samiec lwa, łatwo rozpoznawalny po grzywie, może ważyć 150–250 kg. Największy znany samiec ważył 375 kg, był to lew o imieniu Simba, żył on do 1970 roku w Colchester Zoo. Samice są znacznie mniejsze, ważą 110–160 kg (największe 185 kg) i nie mają grzywy. Samce zajmują się zdobywaniem i obroną terytorium oraz ochroną stada i zapładnianiem samic. Samice polują i opiekują się lwiątkami. Lwy zamieszkiwały niegdyś Afrykę, Azję i Europę, a jeśli uznać lwy amerykańskie za podgatunek Panthera Leo– to również Amerykę Północną i Południową. Współcześnie występują tylko w Afryce, gdzie są narażone na wyginięcie i szczątkowo w Indiach, gdzie ich stan liczebny określony został jako krytyczny.

8. Wrota piekieł Turkmenistan "Wrota piekieł" w Turkmenistanie, niedaleko miejscowości Derweze, to ogromny otwór w ziemi. Nie byłoby w nim nic fascynującego, gdyby nie fakt, że od trzydziestu siedmiu lat nieustannie w środku pali się ogień. Żarząca się dziura to efekt działalności człowieka, który w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku na tym terenie poszukiwał złóż gazu ziemnego. Podczas wiercenia geologicznego badacze natrafili na podziemną jaskinię, której strop zawalił się w trakcie ich pracy. Aby zapobiec ulatnianiu się do atmosfery niebezpiecznych gazów, które wypełniały dziurę, geolodzy postanowili je wypalić. Do tej pory ognia nie ugasiły największe ulewy, a wysoką temperaturę czuć jeszcze kilkaset metrów dalej.

9. Oko Sahary (lub Oko Afryki) Mauretania To tajemnicze zjawisko geologiczne leży na zachodnim krańcu Sahary w granicach terytorium Mauretanii. Najlepiej prezentuje się z dużej wysokości, ponieważ jego średnica mierzy aż 50 kilometrów. Dokładnie widać je na zdjęciach satelitarnych NASA. Oko Sahary (Richat Structure) to formacja skalna o niejasnej genezie. Wśród naukowców krążą bardzo różne teorie na temat jej powstania. Badacze tego zjawiska długo przypisywali mu wulkaniczne pochodzenie. Obecnie uważa się, że Oko Sahary to wypiętrzona skała osadowa uformowana wskutek erozji. Od czasu pierwszych misji kosmicznych w latach sześćdziesiątych, przykuwa ono uwagę szczególnie fizyków i geologów.

10. Jaskinia Kryształowa Meksyk Ta niezwykła jaskinia w meksykańskim stanie Chihuahua znajduje się tuż przy kopalni Naica, 300 metrów pod ziemią. Została odkryta przypadkiem w 2000 roku przez drążących tunel górników. W Jaskini Kryształowej znajdują liczne kryształy gipsu osiągające kolosalne rozmiary - nawet do 12 metrów długości. W grocie panują ekstremalne warunki klimatyczne - temperatura wynosi do 60 st. C, a wilgotność powietrza prawie 100%. Z tego względu jej eksplorowanie jest możliwe tylko w specjalnych kombinezonach ochronnych. W przeciwnym razie pobyt w jaskini nie może przekraczać dziesięciu minut.

11. The Wave USA Formacje piaskowców zwane "The Wave" znajdują się na pograniczu Utah i Arizony w USA. Powstały w erze jurajskiej, prawie 200 milionów lat temu, z przekształcenia pustynnych wydm. Największe struktury osiągają rozmiary do dwudziestu metrów szerokości i trzydziestu sześciu metrów długości. Między malowniczymi skałami prowadzi szlak Coyote Buttes. The Wave cieszy się ogromnym zainteresowaniem fotografów, jednak wejście na teren parku, w którym znajdują się te struktury obwarowane jest pewnymi ograniczeniami. Dziennie może podziwiać je tylko dwadzieścia osób.

12. Salar de Uyuni Boliwia Salar de Uyuni leży na wysokości 3,5 tys. m n.p.m. w boliwijskich Andach i jest pozostałością słonego jeziora. Dziś w miejscu dawnego zbiornika wodnego znajduje się ogromna pustynia pokryta białą skorupą, pod którą zalegają warstwy soli bogate w lit. To największe solnisko na świecie i jedno z największych źródeł pozyskiwania litu. Powierzchnia pustyni wynosi 10,5 tys. kilometrów kwadratowych. Na terenie Salar de Uyuni znajduje się hotel, który w całości wykonany jest z bloków solnych.

13. Grobla Olbrzyma Irlandia Północna Zespół 37 tysięcy ciemnych bazaltowych kolumn zwany Groblą Olbrzyma to jedna z największych atrakcji Irlandii Północnej. Formacja powstała około 60 milionów lat temu wskutek wybuchu wulkanicznego. Ogromne masy płynnej skały zostały wyrzucone podczas eksplozji i zastygły w formie regularnych wielościanów. Odkryto je w 1693 roku, ale zainteresowanie szerszej publiczności zyskały dopiero później, kiedy zainteresowali się nimi badacze.

14. Blue Hole Belize Blue Hole, a w dosłownym tłumaczeniu Błękitna Dziura, to olbrzymich rozmiarów lej krasowy utworzony w obrębie Morza Karaibskiego. Jego średnica ma 300 metrów, głębokość - ponad 120 metrów. Otacza go charakterystyczny pierścień rafy. Blue Hole leży ok. 80 kilometrów od Belize City. Najpiękniej prezentuje się z lotu ptaka (to zjawisko widoczne jest nawet z kosmosu!) - dokładnie widać wtedy kontrast kolorów wody wypełniającej morską studnię i otaczającego ją morza. Miejsce to cieszy się szczególnym zainteresowaniem nurków, którzy schodzą do 40 metrów w głąb, gdzie rozpadlina rozszerza się i zaczyna strop podwodnej jaskini wypełnionej stalaktytami.

15. Suche Doliny McMurdo Antarktyda To największa oaza antarktyczna, czyli obszar, którego nie skuwa lód. Doliny znajdują się na Ziemi Wiktorii, ale - jak sugeruje nazwa - wcale nie są suche (jeżeli określenie to odnieść do lądolodu, jest ono jak najbardziej adekwatne). Ich dnem płyną strumienie wody pochodzącej z topniejących lodowców oraz rzeki, w tym największa rzeka Antarktydy - Onyx. Napływ lądolodu od zachodu blokują Góry Transantarktyczne. W oazie panują warunki pustynne m.in. obniżona wilgotność

16. The End