260 likes | 556 Views
Zastosowanie współczesnych metod numerycznych w projektowaniu implantów. TOMASZ WALCZAK, BOGDAN MARUSZEWSKI, ROMAN JANKOWSKI Instytut Mechaniki Stosowanej, Politechnika Poznańska, Katedra Neurochirurgii i Neurotraumatologii, Uniwersytet w Poznaniu. Choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa.
E N D
Zastosowanie współczesnych metod numerycznych w projektowaniu implantów TOMASZ WALCZAK, BOGDAN MARUSZEWSKI, ROMAN JANKOWSKI Instytut Mechaniki Stosowanej, Politechnika Poznańska, Katedra Neurochirurgii i Neurotraumatologii, Uniwersytet w Poznaniu
Choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa • Dotyczy każdego człowieka już po 18 roku życia • Spowodowana jest często nieprawidłowa konformacją kręgosłupa
Prowadzi do nieprawidłowego rozkładu obciążeń i naprężeń • Prowadzi do degeneracji stawów oraz dysków międzykręgowych
Dysk zdrowy • Dysk stary
Dysk częściowo zdegenerowany • Dysk całkowicie zdegenerowany
W konsekwencji prowadzi do wypadania dysków – dyskopatii • Utraty stabilności kręgosłupa • Ucisk na rdzeń kręgowy • Dolegliwości bólowe • Niedokrwienie mózgu • Paraliż
Leczenie operacyjne dyskopatii • Operacyjne usunięcie dysku międzykręgowego • Wstawienie implantu ze stopów tytanu, włókien węglowych, PEEK • Odzyskanie stabilności kręgosłupa • Zmniejszenie ruchliwości
Dlaczego projektować nowe implanty? • 92% przypadków prezentuje radiologiczne cechy przeciążenia sąsiednich jednostek ruchowych, co nie zawsze ma związek z pogorszeniem stanu klinicznego. Z badań eksperymentalnych wynika, że segmenty sąsiadujące z usztywnionymi jednostkami ruchowymi narażone są na przeciążenie i zwiększoną ruchomość. • Również obserwacje kliniczne wskazują na rozwój zmian zwyrodnieniowych w sąsiednich jednostkach ruchowych u 25 – 50% chorych po 10 latach. Od 6 do 19% z tych chorych wymagało ponownej operacji szyjnego odcinka kręgosłupa.
Dlaczego projektować nowe implanty? • Ogromne koszty najprostszych implantów • Brak indywidualizacji problemu • Brak konkurencji w Polsce • Wciąż brak idealnych materiałów
Stosowane metody obliczeniowe • Metoda Elementów Skończonych (MES) • Najpopularniejsza • Łatwo dostępna • Brak alternatyw
F. Galbusera et al. / Medical Engineering & Physics 30 (2008) 1127–1133
Wady metody MES • Duże nakłady finansowe • Bardzo duża złożoność obliczeniowa • Duże nakłady czasowe
Metoda rozwiązań podstawowych • Stosowana od lat 50 XX wieku • Stosowana do rozwiązywania każdego równania różniczkowego, którego znamy rozwiązania podstawowe • Bezsiatkowa • Do znalezienia rozwiązania wystarcza zdefiniować warunki brzegowe w punktach kolokacji oraz zbiór punktów na zewnątrz badanego obszaru – tzw. punktów źródłowych
Punkty kolokacji Punkty źródłowe (z) Badany obszar (x) • Rozwiązanie podstawowe : U=U(x,z) pewna funkcja spełniająca równanie rządzące w obszarze • Rozwiązanie zagadnienia definiujemy jako kombinację liniową rozwiązań • podstawowych • Współczynniki tej kombinacji wyznaczamy w taki sposób aby rozwiązanie spełniało warunki brzegowe w zadanych punktach kolokacji
Równania rządzące • Na gruncie liniowej teorii sprężystości dla jednorodnego ciała o stałych parametrach materiałowych w trójwymiarowym obszarze Ω równania Cauchyego-Naviera dla przemieszczeń u1, u2, u3 maja postać:
warunki brzegowe zdefiniowanymi na ∂Ω postaci: • gdzie ∂Ω jest brzegiem obszaru Ω a operator Bi dla i=1,2,3 określa warunek brzegowy Dirichleta, Neumanna lub Robina.
Definiując odkształcenie eij jako: naprężenia możemy otrzymać z prawa Hooka: i za ich pomocą wyrazić oddziaływujące siły ti w postaci: w powyższych wzorach stałe Lamego λ i μ określone są zależnościami: gdzie E jest modułem sprężystości a ν współczynnikiem Poissona.
Dla ulokowanego na zewnątrz badanego obszaru punktu źródłowego Z działającego na punkt rozwiązania podstawowe układu równań Cauchyego-Naviera mają postać:
Rozwiązanie (poszukiwane przemieszczenia) otrzymujemy jako kombinację liniową rozwiązań podstawowych postaci: Gdzie 3N wymiarowy wektor Z zawiera współrzędne punktów źródłowych Zj natomiast N wymiarowe wektory a, b, c zawierają niewiadome współczynniki. Po rozwiązaniu powyższego układu równań liniowych z 3N niewiadomymi współczynnikami możemy wyznaczyć zgodnie z powyższymi wzorami naprężenia, przemieszczenia oraz odkształcenia w dowolnym punkcie rozważanego obszaru.
Zalety metody • Prostota implementacji • Możliwość kontroli błędów rozwiązania na poziomie algebry liniowej • Możliwość szacowania dokładności rozwiązania na podstawie spełniania warunków brzegowych • Możliwość poprawy jakości rozwiązań poprzez odpowiednią regulację położeń punktów kolokacji i punktów źródłowych • Mnogość zagadnień jakie można efektywnie rozwiązać za pomocą tej metody
Wciąż nie ma na rynku dostępnego systemu stosującego metodę rozwiązań podstawowych do rozwiązywania różnych zagadnień inżynierskich!!!