Polskie szkoły wyższe

1. Polskie szkoły wyższe Konstytucja RPArt.70 […]4. Władze publiczne zapewniają obywatelom powszechny i równy dostęp do wykształcenia. W tym celu tworzą i wspierają systemy indywidualnej pomocy finansowej i organizacyjnej dla uczniów i studentów. Warunki udzielania pomocy określa ustawa.5. Zapewnia się autonomię szkół wyższych na zasadach określonych w ustawie.

2. Organizacja studiów – system boloński 19 czerwca 1999 roku ministrowie edukacji z 29 państw europejskich podpisali Deklarację Bolońską. Ma ona na celu utworzenie Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego do roku 2010. Dokument z 1999 roku, zawierający cele zadania prowadzące do zbliżania systemów szkolnictwa wyższego krajów, rozpoczął tzw. Proces Boloński. Obecnie realizacji Procesu Bolońskiego uczestniczy już 40 państw. Systematycznie odbywają się konferencje państw sygnatariuszy na których uzgadnia się weryfikuje cele zadania.

3. Celem reformy było jak największe ujednolicenie szkolnictwa w krajach europejskich. Dzięki niej młodzież zyskała możliwość podjęcia studiów za granicą bez potrzeby pokonywania różnic wynikających z ich odmiennej organizacji. We wszystkich krajach w których wprowadzono tzw. System boloński , stworzono przejrzyste mechanizmy oceniania. Zaczęto także stosować system punktów kredytowych ( ECTS- Europejski System Transferu Punktów). Umożliwia on zaliczenie okresu studiów odbytych przez studenta w uczelni partnerskiej. System Boloński obejmuje III Stopnie :

4. I StopieńStudia licencjackie/ inżynierskieStudia trzyletnie umożliwiające uzyskanie tytułu licencjata lub inżyniera. Ich ukończenie umożliwia zdobycie wyższego wykształcenia i kontynuacje nauki na II i III stopniu II Stopień Studia magisterskieStudia dwuletnie umożliwiające uzyskanie tytułu magistra i kontynuowanie nauki na studiach II stopnia III StopieńStudia doktoranckieStudia trzy-lub czteroletnie, umożliwiające zdobycie stopnia naukowego doktora

5. Jakie są zalety procesu bolońskiego? * Zwiększenie mobilności studentów oraz kadry naukowej * Możliwość kontynuacji kształcenia w innej dziedzinie i/lub na innej uczelni w kraju lub w Europie * Możliwość zakończenia nauki po pierwszym stopniu * Proste i przejrzyste przedstawienie zasad odbywania studiów i wymagań koniecznych do ich zaliczenia dzięki wprowadzeniu ECTS * Rozwój współpracy europejskiej w zakresie zapewniania jakości kształcenia * Wymiar społeczny szkolnictwa wyższego - równy dostęp i możliwość ukończenie studiów

6. Jakie są wady procesu bolońskiego? * Ujednolicenie i standaryzacja programów studiów – zanik różnorodności w programie studiowania * Ilość punktów ECTS nie zawsze adekwatna do wkładu pracy w zaliczenie przedmiotu * Przypisywanie punktów ma charakter sztuczny i arbitralny * Obniżanie poziomu grupy przez studentów, którzy ukończyli pierwszy stopień studiów w innej dziedzinie * Zamykanie kierunków niszowych, np. esperanto logia

7. Wybór kierunku studiów Zgodnie z Ustawą o systemie oświaty zdanie egzaminu maturalnego upoważnia każdego abiturienta do kontynuacji nauki na studiach wyższych-zarówno na uczelniach publicznych, jak i niepublicznych. Wybór kierunku powinien zostać dobrze przemyślany. Należy wziąć pod uwagę swoje zainteresowania i zdolności , umiejętność wykorzystania ich w dążeniu do uzyskania zawodu , który chcielibyśmy wykonywać, a także zapotrzebowanie na rynku pracy. Przed podjęciem decyzji warto zorientować się w możliwościach , jakie daje wybór danego kierunku, zapoznać się z ofertą uczelni oraz zasięgnąć opinii osób już studiujących. W trakcie studiów można zaangażować się w wiele zajęć dodatkowych lub zdecydować się na jednoczesną naukę na drugim kierunku. Właściwe rozplanowanie czasu w takiej sytuacji stanowi ważną umiejętność , przydatną w późniejszej pracy zawodowej

8. Zasady przyjmowania kandydatów na uczelnie wyższe Każda uczelnia w Polsce ma indywidualne przepisy rekrutacyjne, co wynika z autonomiczności tych placówek. Dlatego zanim abiturient wybierze kierunek studiów, powinien zapoznać się z uchwałą senatu danej szkoły wyższej w sprawie zasad i trybu przyjmowania kandydatów oraz zakresu egzaminów wstępnych. Informacje tego typu są publikowane na stronach internetowych uczelni a także w informatorach. Dzięki nim kandydat może określić , czy ma szanse dostać się na wybrany kierunek. Wszystkie uczelnie stawiają wymogi zdania egzaminu maturalnego oraz uzyskania jak największej liczby punktów z określonych przedmiotów. Punkty te przelicza komputer z zastosowaniem odpowiednich mnożników. Przelicznik jest inny dla każdego przedmiotu i rodzaju egzaminu. Najlepiej zdecydować się na maturę z przedmiotów branych pod uwagę w postępowaniu rekrutacyjnym na studia i zdać je na poziomie rozszerzonym.

9. Postępowanie kwalifikacyjne na studia Przykład 1. Jeżeli kandydat nie zdawał danego przedmiotu na egzaminie maturalnym, to uzyskuje zero punktów za ten przedmiot.2. Wynik egzaminu mnoży się przez mnożnik przedmiotu, a wynik egzaminu na poziomie rozszerzonym dodatkowo przez 1,5.3. & 6 Uchwały senatu określa szczegółowe zasady kwalifikacji ocen kandydatów z matura międzynarodową.4. Szczegółowe zasady klasyfikacji i ocen określa & 7 Uchwały Senatu.

10. Warunki przyjęć na uczelnie Wszystkie uczelnie ustalają limity przyjęć na poszczególne rodzaje studiów. Mogą one być różne dla tego samego kierunku na rozmaitych uczelniach. Zdarza się , że podczas pierwszego naboru limit nie zostaje wypełniony. Komisja rekrutacyjna ma wówczas ma prawo wybrać kandydatów z listy rezerwowej. Pod uwagę brane są osoby z najwyższą liczbą punktów. Jeśli po ogłoszeniu wstępnej listy przyjętych, okaże się , że ktoś nie dostał się na wybrany kierunek , nie warto od razu rezygnować. Osoby nowo przyjęte nie dostarczają często na czas pełnej dokumentacji i zostają skreślone z wykazu przyczyn proceduralnych.

11. Lista wymaganych dokumentów , składanych przy potwierdzeniu woli nauki na danym kierunku obejmuje zazwyczaj: - własnoręcznie podpisany formularz podania o przyjęcie na studia- oryginał lub odpis świadectwa dojrzałości-kopię dowodu osobistego lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość-dwie, trzy aktualne fotografuje -zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do studiowania na danym kierunku

12. Charakterystyka wybranych kierunków studiów

13. Edukacyjne programy unijne Uniwersytety z niemal całej europy współpracują ze sobą realizując różne programy unijne. Są skierowane do studentów, kadry dydaktycznej i administracyjnej. Obejmują studia, praktyki, wyjazdy zagraniczne w celach edukacyjnych jak i doskonalenia zawodowego. Promuje się mobilność pracowników na europejskim rynku pracy oraz wdraża innowacyjne rozwiązania edukacyjne podnoszące kwalifikacje zawodowe. Kształcenie ma odpowiadać potrzebą rynku pracy. Prowadzone są programy partnerskie, co oznacza , że polskie uczelnie również przyjmują zagranicznych studentów. Programy unijne obejmują również , badania , nauczania , debaty oraz finansowe wspieranie młodych naukowców, twórców nowych projektów.

14. Programy FRSE Uczenie się przez całe życie "Uczenie się przez całe życie" to program Unii Europejskiej, w skład którego wchodzą programy Erasmus, Leonardo da Vinci, Comenius i Grundtvig. Jego celem jest rozwój różnych form uczenia się poprzez wspieranie współpracy między systemami edukacji i szkoleń w krajach uczestniczących. Erasmus Skierowany jest do szkół wyższych, ich studentów i pracowników. Umożliwia między innymi wyjazdy studentów za granicę na część studiów i na praktykę. Leonardo da Vinci Celem programu jest promowanie mobilności pracowników na europejskim rynku pracy oraz podnoszenie jakości i innowacyjności kształcenia i szkolenia zawodowego.

15. Program Comenius Program Comenius jest skierowany do: -uczniów korzystających z edukacji szkolnej do końca szkoły średniej; -szkół określonych przez państwa członkowskie; -nauczycieli i pozostałego personelu tych szkół; -stowarzyszeń, organizacji non profit, organizacji pozarządowych i przedstawicieli podmiotów związanych z oświatą szkolną; -osób oraz podmiotów odpowiedzialnych za organizację i realizację oświaty i edukację na poziomie lokalnym, regionalnym i krajowym; -ośrodków badawczych i podmiotów zajmujących się kwestiami uczenia się przez całe życie; -podmiotów oferujących usługi w zakresie doradztwa zawodowego i poradnictwa, związane z jakimkolwiek aspektem uczenia się przez całe życie.

16. Cele szczegółowe Programu Comenius: -rozwijanie wśród młodzieży i kadry nauczycielskiej wiedzy o różnorodności kultur i języków europejskich oraz zrozumienia jej wartości; -pomaganie młodym ludziom w nabyciu podstawowych umiejętności i kompetencji życiowych niezbędnych dla rozwoju osobistego, przyszłego zatrudnienia i aktywnego obywatelstwa europejskiego. Cele operacyjne Programu Comenius: -poprawa pod względem jakościowym i ilościowym mobilności, w której uczestniczą uczniowie i kadra nauczycielska z różnych państw członkowskich; -poprawa pod względem jakościowym i ilościowym partnerstw pomiędzy szkołami z różnych państw członkowskich, tak aby objąć wspólnymi działaniami oświatowymi w okresie trwania programu przynajmniej 3 miliony uczniów; -zachęcanie do nauki nowożytnych języków obcych; -wspieranie tworzenia innowacyjnych i opartych na TIK treści, usług, metodologii uczenia oraz praktyk w zakresie uczenia się przez całe życie; -wzmacnianie jakości i wymiaru europejskiego kształcenia nauczycieli; wspieranie poprawy metod dydaktycznych i zarządzania.

17. Działania wspierane w ramach Programu Comenius: a. Mobilność obejmująca: -wymianę uczniów i kadry; -mobilność w szkołach dla uczniów oraz staże w szkołach lub przedsiębiorstwach dla kadry nauczycielskiej; -uczestnictwo w szkoleniach dla nauczycieli i pozostałej kadry nauczycielskiej; wizyty studyjne i przygotowawcze w ramach działań związanych z mobilnością, -partnerstwem, projektami lub sieciami (również seminaria kontaktowe); praktyki dla nauczycieli i przyszłych nauczycieli; b. Tworzenie partnerstw c. Projekty wielostronne d. Wielostronne sieci Kraje uczestniczące: 27 krajów członkowskich Unii Europejskiej: Austria, Belgia, Bułgaria, Czechy, Cypr, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niemcy, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Węgry, Włochy, Wielka Brytania kraje EFTA/EOG: Islandia, Liechtenstein, Norwegia kraj kandydujący do członkostwa w Unii Europejskiej: Chorwacja, Turcja oraz Szwajcaria.

18. Źródła: Arkadiusz Janicki; „W centrum uwagi”, wyd. Nowa Era, Warszawa 2011 Internet (www.wikipedia.org

19. Koniec Dominika Warchoł klasa Ib