1 / 14

BEZ GRANIC Biuletyn informacyjny dla rodziców, nauczycieli i przyjaciół

BEZ GRANIC Biuletyn informacyjny dla rodziców, nauczycieli i przyjaciół dzieci nauczanych indywidualnie. I semestr roku szkolnego 2006/2007 Nr 1 (4). Drodzy Czytelnicy! W tym dniu radosnym, oczekiwanym, gdzie gasną spory, goją się rany, życzymy zdrowia Wam i miłości,

vea
Download Presentation

BEZ GRANIC Biuletyn informacyjny dla rodziców, nauczycieli i przyjaciół

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. BEZ GRANIC Biuletyn informacyjny dla rodziców, nauczycieli i przyjaciół dzieci nauczanych indywidualnie I semestr roku szkolnego 2006/2007Nr 1 (4) Drodzy Czytelnicy! W tym dniu radosnym, oczekiwanym, gdzie gasną spory, goją się rany, życzymy zdrowia Wam i miłości, niech mały Jezus w sercach zagości, szczerości duszy, zapachu ciasta, przyjaźni, która jak miłość wzrasta,  kochanej twarzy, co rano budzi i,  wokół pełno życzliwych ludzi! 1 DALEJ

  2. Tak się bawiliśmy… Podróż dookoła świata – Dziki Zachód W roku szkolnym 2006/2007 podróż „Dookoła Świata” rozpoczęliśmy spotkaniem z Dzikim Zachodem. Nasza wspólna wyprawa do krainy kowbojów odbyła się dnia 21 października 2006 roku w OSW nr 3. Mieliśmy okazję osobiście poznać „prawdziwych” kowbojów z Kujawsko-Pomorskiego Stowarzyszenia Muzyki Country, którzy swoim strojem, tańcem i opowieściami przybliżyli nam kulturę Dzikiego Zachodu. Na samym początku przy rytmach Bonanzy przywitali nas tańcem. Muzyka country jest charakterystycznym elementem Dzikiego Zachodu, dlatego nasi goście specjalnie zatańczyli dla nas typowe tańce kowbojskie, które tańczy się w parach lub w grupie. Swoim przebraniem zaprezentowali stroje kowbojskie oraz opowiedzieli o zwyczajach na Dzikim Zachodzie. Mieliśmy okazje przymierzyć prawdziwy kapelusz i paski kowbojskie, buty kowbojki, zobaczyliśmy jak wyglądają ostrogi. Na pożegnanie zrobiliśmy sobie pamiątkowe zdjęcia z kowbojami i zatańczyliśmy wszyscy razem przy muzyce country, ale to nie był koniec naszego spotkania. Teraz my mieliśmy okazję pobawić się w kowbojów. Pierwszą konkurencją było odgadnięcie i naśladowanie odgłosów konia. Potem jak na kowbojów przystało strzelaliśmy do celu z pistoletu, ale na wodę! Każdy spróbował swoich sił i mógł się poczuć jak prawdziwy zdobywca Dzikiego Zachodu. Dużo radości przyniosła nam zabawa w „poszukiwaczy skarbów”. W pojemnikach z piaskiem za pomocą rąk i sita szukaliśmy „grudek złota”. Szkoda, że nie były to prawdziwe „nuggety” (czyli bryłki złota), bo bylibyśmy teraz baaaaaaardzo bogaci! To nie jest koniec naszej podróży!!! W lutym zapraszamy na kolejne spotkanie, tym razem będzie to Bal Karnawałowy. Zobaczymy i sami osobiście się przekonamy, jak bawią się ludzie na innych kontynentach. Zapraszamy wszystkich, oczywiście w przebraniu karnawałowym i z dużą dawką dobrego humoru! Organizatorzy spotkań z cyklu „Dookoła Świata”: Sylwia Kurland, Dorota Kurkiewicz, Mirka Górska, Hanna Brzezińska WRÓĆ 2 DALEJ

  3. Tak się bawiliśmy… Mikołajki, Mikołajki Jeszcze czuję radosne zmęczenie, jeszcze słyszę wesoły śpiew chórku, a już śpieszę, by donieść Wam o naszej imprezie. Posłuchajcie... Szóstego grudnia, w same imieniny ulubieńca wszystkich dzieci - Świętego Mikołaja, spotkaliśmy się w Klubie Osiedlowym „Heros”. Na nasze mikołajkowe zaproszenie zjechało do Fordonu wielu gości: dzieci z nauczania indywidualnego, uczniowie z naszej szkoły, młodzież z warsztatów terapii zajęciowej „MEDAR”, grupy rewalidacyjne z DPS „Słoneczko”, rodzice, opiekunowie, terapeuci i nauczyciele. W sumie gościnny próg „Herosa” przekroczyło około 80 osób. A ponieważ z nastaniem grudnia rozpoczyna się adwentowy czas magii, również na naszej imprezie cuda się działy. Przede wszystkim, choć trudno w to uwierzyć, dzięki niezwykłej mocy, wszystkich zebranych udało się przywołać Mikołaja, a nawet... dwóch! Powiecie, że to niemożliwe? A jednak, możliwe. Wyobraźcie sobie, że odkryliśmy pewien czarodziejski sposób: błękitna droga, bieluteńkie śnieżynki, trochę kleju, mnóstwo chętnych rąk do pracy i już powstał śnieżny szlak dla sań Mikołaja. Ale to nie wszystko. Aby czar się dopełnił, niezbędny okazał się wielki kalendarz adwentowy z portretem Mikołaja. I wiecie co się stało? Po otwarciu okienka numer 6 do naszej cudnie wystrojonej sali wkroczył Mikołaj. Już się pięknie przywitał z gośćmi, już zaprosił do zabawy, gdy nagle w drzwiach pojawił się drugi jegomość w czerwonej szacie i z wielkim worem na plecach. (ciąg dalszy na str. 4) WRÓĆ 3 DALEJ

  4. (ciąg dalszy ze str. 3) Oj, wszyscy zdziwili się bardzo! A wiecie, dlaczego tak się stało? Bo w minionym roku wszystkie dzieci były bardzo grzeczne, pilnie się uczyły i przede wszystkim... wierzyły w świętego Mikołaja. To dlatego właśnie, przy wtórze przesympatycznego zespołu „Misz-Masz”, mogliśmy się bawić w towarzystwie aż dwóch Mikołajów. Jak się zapewne domyślacie, dzieci bardzo niecierpliwie czekały na prezenty. Na szczęście Mikołajowie szczodrzy byli: łakocie, pluszowe kwiaty i notesiki ucieszyły wszystkich. Myślicie, że to już koniec? Oczywiście, że nie. Kolejne okienka kalendarza oraz wręczone wszystkim gałązki jodeł, świerków, żywotników i jałowców zapowiedziały nam szybkie nastanie Świąt Bożego Narodzenia. Nie zabrakło też okazji do wymiany wrażeń. Miła atmosfera spotkania przy kawie i ciastkach sprawiła, że żegnając się goście nasi zapowiadali swe liczne przybycie na szkolne spotkanie z kolędami. W tym miejscu nie pozostaje mi nic innego jak nadmienić, że organizatorkom, gościom i Mikołajom przez cały czas zabawy swą życzliwą pomocą służyła klasa 1f z XV Liceum Ogólnokształcącego wraz z wychowawczynią Małgorzatą Bucior. I to na tyle. A może aż tyle. Rozstrzygnięcie tej kwestii pozostawiam wszystkim uczestnikom imprezy mikołajkowej w „Herosie.” Marzena Adamska WRÓĆ 4 DALEJ

  5. Zaproszenie do Filharmonii Pomorskiej !!! Rok szkolny poświęcony jest nauce, zdobywaniu i poszerzaniu wiedzy, zgodnie z programem nauczania. W ramach edukacji istnieje przedmiot pod nazwą muzyka. Jako nauczyciele mamy zaszczyt i sposobność prowadzić edukację muzyczną w trakcie audycji organizowanych przez Filharmonię Pomorską. Systematycznie, co miesiąc w wyznaczonym terminie odbywają się koncerty przeznaczone dla młodych melomanów. Tematyka spotkań jest bardzo zróżnicowana, zgodna z kalendarium muzycznym oraz porą roku. W koncertach uczestniczą muzycy Filharmonii Pomorskiej wykonujący utwory znanych kompozytorów, całość prowadzi wesoło i bardzo interesująco pani Adriana Kortas. W trakcie koncertu do gry na instrumentach zapraszane są dzieci z widowni. Październikowe spotkanie nosiło tytuł „O skrzypcach i szlachetnej rywalizacji”. Uczestnicy poznali budowę i wygląd instrumentu oraz jego możliwości techniczne. Wysłuchali wielu utworów wirtuozów tego instrumentu: Paganiniego, Sarasatego, Wieniawskiego. Mieli również okazję usłyszeć kilka słów o twórczości tego ostatniego i XIII Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym jego imienia. Koncert listopadowy zatytułowany „Pieśń jesienna” pozwolił uczestnikom poznać nowe oblicze instrumentów muzycznych. Ilustracyjny charakter granych utworów wzbudził wiele emocji w dzieciach. Żywiołowość i reakcje widowni podczas wykonywania utworu „Grzmoty i błyskawice” były ogromne. Słuchając wielu malowniczych utworów, między innymi „Pieśni jesiennej” Piotra Czajkowskiego, uczestnicy rozmawiali o nastrojach i kolorach w muzyce. „Choinka w lesie” to tytuł grudniowego spotkania w Filharmonii Pomorskiej. A kto tę choinkę zasiał w lesie? To pytanie Marii Konopnickiej wraz z muzyką Zygmunta Noskowskiego wprowadzi dzieci w atmosferę świat Bożego Narodzenia. W trakcie koncertu wysłuchają one wielu pięknych, świątecznych piosenek i pieśni, wspólnie zanucą kolędę, a pani Ada opowie o muzycznych tradycjach świątecznych. Na kolejne spotkanie wszyscy uczniowie nauczani indywidualnie mają osobiste zaproszenie pani Adriany Kortas. Mirosława Górska WRÓĆ 5 DALEJ

  6. WRÓĆ 6 DALEJ

  7. Prezent… Do Bożego Narodzenia odliczamy już ostatnie dni. Pragniemy, aby wieczór wigilijny był wyjątkowy: pachnący tradycyjnymi potrawami, rozświetlony blaskiem świątecznego drzewka, pełen wzruszeń i magii. I jak co grudzień wpadamy w panikę: co sprezentować naszym pociechom - „Przecież Gwiazdka jest tylko raz w roku!”. Może więc nowe ciepłe rękawiczki, a może tę kolorową książeczkę, którą widzieliśmy w księgarni na rogu, a może ten śliczny sweterek w paski, w którym naszemu dziecku tak byłoby do twarzy, albo lalę z kokardami we włosach lub autko z własnym napędem, i słodycze, górę słodyczy... A może... może, by tak... Jest taki prezent, który pozwala dziecku rozwijać się, uczyć, wzrastać, stawać się coraz silniejszym oraz wykorzystywać te możliwości, które w nim drzemią. Ofiarowując dziecku ten dar, jesteśmy w stanie zdziałać cuda. Możemy sprawić, że dziecko będzie samo siebie lubić, a przez to i zdobywać poczucie własnej wartości. Pozwolimy mu też w ten sposób na nabywać coraz to nowe umiejętności, wyrażać własną wolę: chcę-nie chcę, lubię-nie lubię, tak lub nie. Jednak ze wszystkich następstw, żadne nie jest tak ważne, jak wewnętrzne poczucie dziecka, że jest kochane i lubiane. Właśnie to przyjęcie młodego człowieka takim, jakim jest, stanowi najważniejszy znak miłości. Spytacie, co jest tym niezwykłym darem? Już spieszę z odpowiedzią: to AKCEPTACJA. Bo czuć się akceptowanym, to znaczy czuć się kochanym. A poczucie, że jest się kochanym, jest jedną z najskuteczniejszych znanych nam sił wzmacniających zarówno psychicznie, jak i fizycznie. Czując czuły dotyk, widząc ciepłe spojrzenie, słysząc miły ton głosu bliskich mu osób, dziecko wiedzie życie z poczuciem zaufania, że świat jest wspierający i przyjazny. Uzyskując uwagę, będąc nagradzanym i docenianym, także dostając aprobatę dla swoich kolejnych osiągnięć, pociecha otrzymuje emocjonalne „głaski”. To one właśnie sprawiają, że nasz syn czy córka stają się tym, kim stać się mogą. Czyż nie jest to dar największy? Dając dziecku swoją akceptację, dajemy mu radość i naszą miłość. Kiedy więc w wieczór wigilijny, będziemy pod choinką składać kolejne prezenty, pamiętajmy także o czułym dotyku, przyjaznych słowach, wspólnym podziwianiu migoczących lampek oraz bliskości, jaką dać mogą tylko Ci, którzy nas kochają! Serdecznie pozdrawiam Marzena Adamska WRÓĆ 7 DALEJ

  8. Obrazek do wspólnego kolorowania WRÓĆ 8 DALEJ

  9. Kilka słów o Wolontariacie w OSW W naszym Ośrodku działają wolontariuszki, młode, chętne do pomocy dziewczyny z Zespołu Szkół Medycznych. Można je spotkać podczas integracyjnych zajęć dla dzieci nauczanych indywidualnie w OSW. W swojej pracy wykazują się dużym zaangażowaniem i pomimo wielu obowiązków szkolnych, zawsze i chętnie służą swoją pomocą. Na pewno można na nich polegać. Motywacją kierującą wolontariuszami jest m.in.: ♥chęć pomagania ludziom potrzebującym, niesienia pomocy, współczucie ludziom będącym w potrzebie; ♥nadzieja na zdobycie nowych doświadczeń i umiejętności, podzielenia się własnymi, zyskanie nowego spojrzenia na różne sprawy; ♥chęć poznania nowych ludzi; ♥ poczucie przydatności: „Jeśli pomogę innym – inni pomogą mnie”; ♥ocena społeczna – wolontariat jest ceniony przez osoby, na których mi zależy. Organizacje na terenie kraju zajmujące się pomocą potrzebującym to m. in.:Fundacja „Świat na Tak” Jolanty Fabisiak, „Polska Akcja Humanitarna” Janiny Ochojskiej, Polski Czerwony Krzyż, Caritas, WOŚP, Monar. W Bydgoszczy Centrum Wolontariatu prowadzą Stowarzyszenia Inicjatyw Regionalnych”, „Alternatywy”, i Stowarzyszenie „Droga do Domu”, ta ostatnia z siedzibą przy Placu Kościeleckich 7, 85-033 Bydgoszcz tel. 0505- 732- 525. W naszym mieście działają również: Fundacja „Siła Serc”, Stowarzyszenie Medar, ZHR, ZHP, Klub Ośmiu, Maltańskie Służby Medyczne, Pomocna Dłoń, a także Kluby Wolontariatu przy Liceach Ogólnokształcących i in. Maria Michewicz WRÓĆ 9 DALEJ

  10. Terapia behawioralna w pracy z dzieckiem autystycznym i z zaburzeniami zachowania Terapia behawioralna polega przede wszystkim na eliminowaniu zachowań niepożądanych, a wzmacnianiu zachowań społecznie akceptowanych poprzez stosowanie bogatego systemu wzmocnień. Polecana jest głównie do pracy z dzieckiem autystycznym i na tym gruncie osiąga się najlepsze efekty, ale stosuje się ją również do pracy z dziećmi z innymi zaburzeniami i upośledzeniami. Pracując tą metodą skupiamy się na ograniczaniu mowy do minimum. Stosujemy wąski zakres jasno i wyraźnie skonstruowanych poleceń oraz pochwał. Podstawowe etapy terapii to: ►Naśladownictwo – polecenie: ”Zrób tak”, ►Dopasowywanie – polecenie: „Dopasuj”, ►Rozumienie mowy – polecenie: „Daj”, „Pokaż”, ►Imitacja werbalna – polecenie: „Powiedz”, ►Umiejętności szkolne – Albumy z zadaniami, ►Grafomotoryka – polecenie: „Zrób tak”, „Narysuj”, ►Samoobsługa – Konkretne polecenie. Jest to metoda: - jednorodna (ponieważ zbiór sformułowanych poleceń jest zawsze taki sam dla wszystkich dzieci), - obiektywna (nie ma miejsca na domysły, a każda umiejętność jest sprawdzalna), - efektywna (umiejętności podzielone są na małe kroki, powtarzane i wzmocnione systemem motywacyjnym). Gorąco polecam pracę terapią behawioralną. Sama stosuję ją w pracy z dzieckiem trudnym i widzę, że uczeń poczynił ogromne postępy i odnosi coraz to nowe sukcesy dydaktyczno – wychowawcze. Paulina Syczuk WRÓĆ 10 DALEJ

  11. Warto przeczytać… Maria Walczkowska-Dutka, „Program nauki komunikacji dla dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi”, Kraków 2005 Prezentowana pozycja książkowa skierowana jest zarówno do nauczycieli, jak i rodziców, kształtujących życie osób niepełnosprawnych. Znajdziemy tu: - propozycję pomocy w tworzeniu programów terapeutycznych; - wiele cennych pomysłów dla rodziców, którzy chcą nawiązać kontakt ze swoim dzieckiem; - prezentację elementów metody G. Domana, - informacje o dotyku w nauce komunikacji, - wiadomości na temat motywowania i utrwalania pozytywnych zachowań. Dzięki zamieszczonym w tej pozycji praktycznym informacjom, możemy kontynuować i monitorować samodzielnie terapię dziecka w domu, a także nauczyć się porozumiewania z własnym dzieckiem, które nie mówi. Namawiam do zapoznania się z tą książką, ponieważ znajdziemy tu cenne wskazówki do nawiązania kontaktu z dzieckiem. Sądzę, że i Ty, Drogi Czytelniku znajdziesz w niej coś nowego i wartościowego. Możliwe, że prezentowany sposób komunikacji jest odpowiedni dla osób, z którymi masz kontakt. Maria Michewicz WRÓĆ 11 DALEJ

  12. Nasze przepisy kulinarne Paszteciki z kapustą i grzybami Ciasto: 2 szklanki mąki, 15 dag margaryny Kasia, 4 dag drożdży, pół szklanki śmietany, 1 żółtko, szczypta soli, cukier do smaku. Wszystkie składniki razem wyrabiamy i rozwałkowujemy. Farsz: 1 kg ugotowanej kapusty kiszonej, pół kg pieczarek – przesmażyć. Ugotowaną kapustę i przesmażone pieczarki zmielić w maszynce, doprawić solą i pieprzem. Tak przygotowanym farszem nadziewać ciasto podzielone na kwadraciki. Piec około 30 min. w temp. 180 C. Sposób przygotowania: Mak sparzyć gorącą wodą, odcedzić, ponownie zalać wrzątkiem i pozostawić na całą noc. Następnego dnia odcedzić na sicie i zemleć 2-3 razy w maszynce do mięsa (z sitkiem o małych otworach). Zmielony mak przełożyć do miski, dodać cukier, aromat, sparzone rodzynki i wymieszać. Do drugiej miski przesiać mąkę, dodać jajko i tyle wody, aby powstało po zagnieceniu dość twarde ciasto. Ciasto przełożyć na posypaną mąką stolnicę, cienko rozwałkować. Pozwolić mu nieco przeschnąć, a potem pokroić „w zapałki”. W garnku zagotować wodę, posolić, na wrzącą wrzucać kluski i chwilę gotować. Ugotowane kluski przelać letnią wodą i polać masłem. Wymieszać kluski z masą makową. Kluski z makiem 15dag maku 1 jajko 10 dag cukru 1 szklanka mąki pszennej 2 łyżki masła aromat waniliowy 5 dag rodzynek sól WRÓĆ 12 DALEJ

  13. Zupa z suszonych śliwek Śliwki ugotować w niewielkiej ilości wody (np. 20 dag śliwek, 1,5 litra wody), dodać cukier do smaku i zagęścić mączką kartoflaną, można dodać słodką śmietanę. Podawać z makaronem. Ryby po cygańsku Zalewa: 2 szklanki wody, pół szklanki oleju, 1 mały przecier pomidorowy, 1 mały ketchup, 4 łyżki octu, 2 łyżki cukru, sól do smaku. 1 kg filetów rybnych, warzywa, 4 cebule, 1 słoik ogórków konserwowych, 1 słoik papryki konserwowej (czerwonej). Ciasto: 1 szklanka mąki, 1 jajko, pół szklanki wody, 1 łyżka vegety. Sposób przygotowania: Filety pokroić w kwadraty. Połączyć składniki ciasta i obtoczyć w nim ryby. Tak przygotowane usmażyć na rozgrzanym tłuszczu. Warzywa pokroić w drobną kostkę i usmażyć. Zagotować składniki zalewy. Układać warstwami w misce, na zmianę warzywa – ryby – warzywa – ryby... Zalać zalewą. Smacznego życzy Anna Siuda WRÓĆ 13 DALEJ

  14. Biuletyn informacyjny wydawany w Ośrodku Szkolno-Wychowawczym nr 3, przy ul. Granicznej 12, w Bydgoszczy, przez nauczycieli nauczania indywidualnego. Redaktor:Dorota Kurkiewicz Zespół redagujący numer 4 biuletynu:Marzena Adamska, Mirosława Górska, Sylwia Kurland, Maria Michewicz , Anna Siuda, Paulina Syczuk Opracowanie graficzne prezentacji multimedialnej: Katarzyna Krajnik WRÓĆ 14 ZAKOŃCZ

More Related