1 / 23

Sytuacja życiowa osób bezdomnych

Sytuacja życiowa osób bezdomnych. dr Paweł Rydzewski Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Administracji w Lublinie. Przedmiot i metoda badań.

yvonne
Download Presentation

Sytuacja życiowa osób bezdomnych

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Sytuacja życiowa osób bezdomnych dr Paweł Rydzewski Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Administracji w Lublinie

  2. Przedmiot i metoda badań • Badania przeprowadzono metodą kwestionariuszową, techniką badawczą był indywidualny wywiad bezpośredni, przebiegający z wykorzystaniem standaryzowanego kwestionariusza wywiadu jako narzędzia badawczego. • Próba badawcza składa się z 500 osób bezdomnych, z którymi przeprowadzono wywiady na terenie Lublina (339 osób), Chełma (67 osób), Zamościa (66 osób) i Białej Podlaskiej (28 osób).

  3. Przedmiot i metoda badań c.d. • Wywiady najczęściej przeprowadzano w schroniskach dla bezdomnych (36,4%). Poza tym na dworcach autobusowych lub kolejowych (19,6%), ulicach, parkach lub działkach (11,6%), noclegowniach (6%), domach opieki społecznej (0,8%) i innych miejscach (25,6%) takich jak jadłodajnie, bary, ośrodki pobytu dziennego, klatki schodowe, itp.

  4. Przedmiot i metoda badań c.d. • Badania terenowe zostały przeprowadzone w styczniu, lutym i marcu 2010 roku, przez grupę 15 ankieterów, studentów socjologii WSPA w Lublinie. Badania terenowe zostały poprzedzone szkoleniem ankieterów, z których każdy otrzymał dodatkowo instrukcję dla ankieterów w formie pisemnej

  5. Przedmiot i metoda badań c.d. • Przeciętny czas realizacji wywiadu wynosił 30 minut (najkrótszy wywiad trwał 10 minut, najdłuższy 90 minut). Zdecydowana większość badanych była nastawiona przyjaźnie i zainteresowana wywiadem (67,8%). 27,8% badanych współpracowało, lecz nie było zainteresowanych badaniem, tylko 4,3% było zniecierpliwionych lub niechętnych, a tylko jeden respondent (0,2%) był nastawiony wrogo.

  6. Przedmiot i metoda badania c.d. • Łącznie zbadano 430 mężczyzn i 67 kobiet. Średnia wieku z badanej próbie to 47,8 lat. Najmłodszy respondent miał 19 lat, najstarszy – 84 lata. Przeciętny staż bezdomności wynosi 7,3 lat.

  7. Cechy społeczno-demograficzne osób bezdomnychc.d. • Wśród zbadanych bezdomnych przeważali mężczyźni (85,5%). Średni wiek wynosił ok. 48 lat. • Wśród bezdomnych przeważają osoby z wykształceniem zasadniczym zawodowym (46,2%). Rzadziej - wykształceniem średnim (25,8%) i podstawowym (22,2%). Bezdomni w wykształceniem wyższym stanowią 5,8%.

  8. Cechy społeczno-demograficzne bezdomnych c.d. • Średni staż bezdomności wynosi przeciętnie 7,3 roku (7,6 w przypadku mężczyzn, 5,2 w przypadku kobiet). • Większość bezdomnych (60,8%) posiada dzieci, w tym jedno dziecko – 18,5%, dwoje dzieci – 22,9%, troje lub więcej dzieci – 19,3%.

  9. Przyczyny bezdomności • Najczęstszą przyczyną bezdomności mężczyzn jest alkoholizm, a także bezrobocie i wyrzucenie z mieszkania, natomiast najczęstszą przyczyną bezdomności kobiet jest wyrzucenie z mieszkania, a także alkoholizm i ucieczka przed przemocą w rodzinie. • W opinii bezdomnych mężczyzn, za ich sytuację przede wszystkim odpowiedzialni są oni sami lub ich najbliższa rodzina, natomiast w opinii bezdomnych kobiet, za ich stan odpowiedzialna jest przede wszystkim najbliższa rodzina oraz one same.

  10. Przyczyny bezdomności c.d. • Jeżeli zastosować typologię przyczyn bezdomności, to kolejność jest następująca: • typ mieszkaniowy • typ finansowy • typ uzależnień Łącznie wymienione typy stanowią ponad 80% wszystkich przypadków

  11. Marginalizacja i wykluczenie • Wykluczenie bardzo duże dotyczy 28,3% bezdomnych, duże – 51,6%, umiarkowane – 17,8%, niewielkie – 2,2% bezdomnych. Wykluczenie bardzo duże dotyka częściej mężczyzn niż kobiety • Wykluczenie bardzo duże rośnie wraz z wiekiem. Wykluczenie umiarkowane natomiast jest częstsze w młodszych kategoriach wiekowych • Częstość wykluczenia bardzo dużego maleje wraz ze wzrostem wykształcenia i rośnie wraz ze stażem bezdomności

  12. Problemy zdrowotne • Bezdomni często cierpią na różnego rodzaju dolegliwości zdrowotne. Niemal połowa bezdomnych uskarża się na bezsenność i bóle głowy. Skala problemów zdrowotnych rośnie wraz z wiekiem. Są też one częstsze wśród bezdomnych kobiet. • Prawie 1/4 bezdomnych było hospitalizowanych w ostatnim roku, zaś ok. 1/5 bezdomnych było niezdolnych do wykonywania pracy zawodowej lub codziennych obowiązków w związku z chorobą lub obrażeniami ciała. 1/5 bezdomnych ma przyznaną grupę inwalidzką lub stopień niepełnosprawności.

  13. Uzależnienia i konflikty z prawem • Do picia alkoholu przyznaje się mniej niż 1/4 bezdomnych. Z tych, którzy przyznają się do picia alkoholu, blisko 1/3 pije kilka razy w miesiącu, a co szósty bezdomny pije codziennie lub częściej. W tej ostatniej grupie, pijących szczególnie intensywnie, jest znacznie więcej mężczyzn niż kobiet. Częstość spożycia alkoholu maleje wraz z poziomem wykształcenia.

  14. Uzależnienia i konflikty z prawem c.d. • Papierosy pali blisko 3/4 bezdomnych. Natomiast narkotyki bierze niewielu bezdomnych. • Kłopoty z policją lub strażą miejską w następstwie spożycia alkoholu ma 32,6% bezdomnych.

  15. Kontakty z rodziną • Najczęściej bezdomni mają rodziny, chociaż wraz z wiekiem częstość posiadania rodziny maleje. • Większość bezdomnych ma też własne dzieci, ale ok. 1/3 mężczyzn i ok. 1/5 kobiet nie utrzymuje z nimi kontaktu. • Spośród bezdomnych posiadających żyjących rodziców (lub rodzica), częste i regularne kontakty utrzymuje z nimi 22,2%. • Spośród zamężnych / żonatych bezdomnych, aż 60,1% nie utrzymuje kontaktów z mężem lub żoną.

  16. Kontakty z rodziną c.d. • Bezdomni bardzo często wychowywali się w rodzinach patologicznych. Blisko połowa pochodzi z rodzin, w których ojciec lub matka nadużywali alkoholu, a (w przybliżeniu) co dziesiąty bezdomny pochodzi z rodziny, w której ktoś z najbliższych został skazany prawomocnym wyrokiem sądu.

  17. Aktywność zawodowa i źródła dochodów • Najczęstszymi źródłami dochodu bezdomnych są prace dorywcze lub sezonowe (30,6%) oraz zasiłki z pomocy społecznej (28,1%). Dla 13,4% bezdomnych podstawowym źródłem dochodu jest emerytura lub renta, a dla 10,3% - żebranie. Rzadko podstawą dochodu jest praca stała (4,3%), zasiłek dla bezrobotnych (5,9%), świadczenia z ZUS (2,2%) lub alimenty (0,6%). • Aktualnie lub ostatnio wykonywanym zawodem lub zajęciem najczęściej jest / była praca w charakterze robotnika niewykwalifikowanego (34,2%). Na drugim miejscu według częstości wykonywanego zawodu lub zajęcia znalazło się zatrudnienie w usługach (25,4%), na miejscu trzecim – praca w charakterze robotnika wykwalifikowanego (19,7%).

  18. Aktywność zawodowa i źródła dochodów c.d. • Bezdomnych zapytano także o przyczynę niepodejmowania pracy zarobkowej (jeżeli taka sytuacja miała miejsce). Większość (55,5%) stwierdziła, iż jest to spowodowane brakiem ofert pracy, 21% tłumaczy to złym stanem zdrowia, natomiast pozostali (11,7%) uważają, że nie opłaca się pracować.

  19. Próby wyjścia z bezdomności i przyczyny niepowodzeń • Blisko 3/4 bezdomnych chciałoby wyjść z bezdomności jak najszybciej. Częściej tego pragną kobiety oraz osoby z wykształceniem wyższym. • Tylko nieco ponad połowa bezdomnych podejmowała próby wyjścia z bezdomności; również częściej czyniły to kobiety i osoby z wykształceniem wyższym. • Chęć jak najszybszej zmiany swojej sytuacji wiąże się z mieszkaniowym i finansowym typem przyczyn bezdomności, zaś chęć dalszego życia w obecnych warunkach, wiąże się z typem rodzinnym przyczyn bezdomności.

  20. Próby wyjścia z bezdomności i przyczyny niepowodzeń c.d. • W celu powrotu do normalnego życia, bezdomni najczęściej (blisko 3/4) podejmują pracę zawodową. Tę formę częściej preferują mężczyźni, jej częstość rośnie również wraz z poziomem wykształcenia. • Ci bezdomni, którzy nie chcą zmienić swojej sytuacji życiowej, to najczęściej osoby o długim stażu bezdomności i starszym wieku. • Niepowodzenie prób wyjścia z bezdomności, sami bezdomni tłumaczą przede wszystkim tym, iż nie dopisuje im szczęście w życiu (41,5%), a także - iż na przeszkodzie stanęła zła wola innych ludzi (25,3%), zabrakło im sił, aby próbować dalej mimo niepowodzeń (20,3%).

  21. Wykorzystanie i ocena pomocy instytucjonalnej • Bezdomni często korzystają z pomocy instytucjonalnej, np. blisko połowa korzysta z noclegów i posiłków organizowanych przez Ośrodki Pomocy Społecznej. • 40,5% bezdomnych korzystających z pomocy Ośrodka Pomocy Społecznej uważa, że instytucja ta spełnia większość ich oczekiwań, 25,9% uważa, że OPS spełnia wszystkie oczekiwania, 22,6% - spełnia tylko niektóre oczekiwania, zaś 6,4% - uważa, że OPS nie spełnia ich żadnych oczekiwań.

  22. Wykorzystanie i ocena pomocy instytucjonalnej c.d. • Z pomocy instytucji częściej korzystają kobiety oraz osoby o najkrótszym stażu bezdomności, jak również ci bezdomni, których głównym źródłem dochodów są alimenty, zasiłek dla bezrobotnych lub zasiłek z pomocy społecznej. • Z pomocy instytucji w większym zakresie korzystają bezdomni żyjący w grupach niż żyjący indywidualnie lub w związkach koleżeńskich.

  23. Dziękuję za uwagę

More Related