Rada szkoleniowa Zespół Szkół Specjalnych Krosno Odrzańskie Praca z dzieckiem z wadą słuchu

1. Rada szkoleniowaZespółSzkół SpecjalnychKrosno OdrzańskiePraca z dzieckiem z wadą słuchu Lucyna Biłgorajska Beata Pluta

2. Plan prezentacji: • Definicja pojęcia surdopedagogika • Etiologia wad słuchu • Rys historyczny • Niektóre metody porozumiewania się z osobą niesłyszącą • Praktyczne wskazówki dla nauczycieli dzieci z wadą słuchu

3. Definicja pojęcia surdopedagogika Surdopedagogika jest działem pedagogiki specjalnej, zajmującym się teorią i praktyką kształcenia osób z wadą słuchu, a więc osób niesłyszących (głuchych) i słabo słyszących (niedosłyszących, z resztkami słuchu).

4. Klasyfikacja Surdopedagogika stosuje różne klasyfikacje osób z wadą słuchu, zależnie od kryterium: • Ze względu na czas wystąpienia wady • Ze względu na stopień uszkodzenia • Ze względu na dodatkowe (sprzężone) uszkodzenia • Ze względu na miejsce uszkodzenia • Ze względu na czas występowania przyczyny powodującej wadę słuchu

5. Etiologia wad słuchu: Wadę wrodzoną mogą powodować czynniki genetyczne (wada dziedziczna) lub te, które zadziałają na dziecko w okresie życia płodowego bądź w czasie porodu.

6. Rys historyczny Hieronim Cardano (1501-1576)-pierwszy teoretyk kształcenia głuchych Jan Konrad Amman (1692r.)-pierwsza znacząca publikacja Samuel Heinicke zakłada w 1778r. szkołę dla głuchych w Lipsku (początek metody tzw. niemieckiej (ustnej) Ks. Karol de L’Epee zakłada w Paryżu szkołę dla głuchych, w której nauczał tzw.metodą francuską (migową) W Polsce: ksiądz Jakub Falkowski w 1817r. w Warszawie zakłada Warszawski Instytut Głuchoniemych i Ociemniałych (na Placu Trzech Krzyży). Następnie założono szkoły we Lwowie i Poznaniu.

7. Niektóre metody porozumiewania sięz osobą niesłyszącą • Metoda migowa • Daktylografia • Fonogesty • Mowa kombinowana • Metoda totalnej komunikacji • Metoda ustna

8. Implanty ślimakowe Wszczep ślimakowy jest rodzajem elektronicznej protezy słuchowej, która zastępuje uszkodzony narząd odbiorczy. Zadaniem wszczepu jest odbiór dźwięków z otoczenia i poprzez stymulację akustyczno – elektryczną dostarczenie ich do ośrodków słuchowych w centralnym układzie nerwowym, gdzie są odbierane jako wrażenia słuchowe.

9. Praktyczne wskazówki dla nauczycieli - otaczamy dziecko życzliwością i opieką, - dbamy o to, by dziecko siedziało w pierwszej ławce i widziało twarz mówiącego nauczyciela, - mówimy do dziecka powoli i wyraźnie, patrzymy dziecku w twarz, - sprawdzamy, czy dziecko wie, czy ma napisane, co jest zadane na następną lekcję, - dbamy o korzystną atmosferę w klasie, właściwy stosunek koleżanek i kolegów do dziecka niesłyszącego, -

10. - współpracujemy z rodzicami dziecka, • nie traktujemy dziecka z niedosłuchem zbyt pobłażliwie, motywujemy je do działania, • dbamy by dziecko wykonywało ćwiczenia oddechowe, fonacyjne i artykulacyjne, rozwijające słownictwo, poprawność gramatyczną i umiejętność budowania zdań, by brało udział w specjalistycznej terapii,

11. zwracamy uwagę na głos uczniów niesłyszących i nie pozwalamy im zbyt głośno mówić, szczególnie w czasie mutacji, - umieszczamy na różnych przedmiotach napisy/etykiety/ w celu ułatwienia dziecku kojarzenie znaków graficznych z odpowiednimi desygnatami.

12. Bibliografia: • „Pedagogika specjalna” (red.) W. Dykcik, wyd. VIII, UAM Poznań 2009 • „Listy do rodziców dzieci z wadą słuchu” M. Góralówna, ZG PZG, WSiP Warszawa 1991 • „Fonogesty jako narzędzie formowania języka dzieci z uszkodzonym słuchem” K. Krakowiak UMCS Lublin 1995 • „Rady i wskazówki dla rodziców i wychowawców dzieci z uszkodzonym słuchem” S. Schmid-Giovannini, PKA Warszawa 1995 • „Pedagogika specjalna” O. Lipkowski, wyd. V, PWN Warszawa, 1981 • „Terapia logopedyczna dzieci z zaburzeniami mowy i słuchu” G. Gunia, Impuls Kraków 2010 • „Podniesienie efektywności kształcenia uczniów” MEN 2011 • „Szkoła specjalna” nr 4/2006 • „Logopedia” I. Styczek, PWN 1979

13. ……… Dziękuję za uwagę