670 likes | 1.11k Views
Geometria maswerków gotyckich. Sztuka i architektura średniowiecza r omanizm gotyk. X - XIII w. . XII - XV w. Jak rozpoznać gotyk?. wysokie, strzeliste kościoły. przypory i łuki przyporowe, sklepienia krzyżowo-żebrowe. ostrołukowe zakończenia okien i portali.
E N D
Sztuka i architektura średniowiecza romanizmgotyk X - XIII w. XII - XV w.
wysokie, strzeliste kościoły przypory i łuki przyporowe, sklepienia krzyżowo-żebrowe
duże okna wypełnione barwnymi witrażami • maswerki • rozety
Maswerk o prostej konstrukcji – okno kościoła w Moret-sur-Lonig niedaleko Paryża
Odcinek AB - podstawa ostrołuku. PktC – wierzchołek ostrołuku. Trójkąt ABC - równoboczny. Konstrukcja ostrołuku klasycznego
Ostrołuki klasyczne w katedrze Notre-Dame w Paryżu (z lewej) oraz we Fryburgu Bryzgowijskim (z prawej)
Trójkąt ABC – równoramienny. AC = BC > AB Konstrukcja ostrołuku smukłego (wysokiego)
Ostrołuki smukłe w katedrze w Vendome (z lewej) i Fryburgu Bryzgowijskim (z prawej)
Trójkąt ABC – równoramienny. AC = BC < AB Konstrukcja ostrołuku szerokiego
Ostrołuki szerokie w katedrze w Moret (z lewej) oraz w Poitiers (z prawej)
Ostrołuki nad drzwiami katedry w Tarragonie (z lewej) oraz głównym wejściem kościoła w Batalha (z prawej)
Ośli grzbiet złożony z dwóch łuków symetrycznych względem środka S - konstrukcja
Ośli grzbiet złożony z dwóch łuków symetrycznych względem środka S – katedra we Fryburgu (z lewej) oraz kościół Saint-Vivien w Rouen (z prawej)
Ośli grzbiet łączący dwa ostrołuki – klasztor Batalha w Portugalii
Ośle grzbiety utworzone z okręgów stycznych – kościół w Szampanii
Przykład podziału okna gotyckiego – okno dwudzielne Ostrołuk klasyczny na trójkącie równobocznym
Okna dwudzielne katedry we Fryburgu Bryzgowijskim (z lewej) i w Starsburgu (z prawej)
Przestrzeń nad ostrołukami wewnętrznymi okna dwudzielnego wypełniona wieloma okręgami - konstrukcja
Przestrzeń nad ostrołukami wewnętrznymi okna dwudzielnego wypełniona wieloma okręgami – klasztor w Batalha
Okna trójdzielne Bardzo smukłe ostrołuki skrajne, ostrołuk środkowy - klasyczny Trzy ostrołuki wewnętrzne klasyczne
Przestrzeń nad ostrołukami wewnętrznymi okna trójdzielnego wypełniona wieloma okręgami - konstrukcja
Przestrzeń nad ostrołukami wewnętrznymi okna trójdzielnego wypełniona wieloma okręgami – katedra w Barcelonie (z lewej) oraz klasztor w Poblet w Hiszpanii (z prawej)
Okna wielodzielne katedry w Mediolanie (czterodzielne; z lewej), w Beauvais (pięciodzielne; w środku) i kościoła w Rothenburgu (pięciodzielne; z prawej)
Wieloliść (trójliść) skonstruowany z trzech okręgów parami stycznych zewnętrznie
Od trójliścia do dziesięcioliścia Środki okręgów tworzących wieloliść są wierzchołkami wielokąta foremnego.
Dzisięcioliść w katedrze w Moret-sur-Loing (z lewej) oraz wieloliście kościoła w Poitiers (z prawej)
Rozeta podzielona na 11 równych części – katedra w Troia we Włoszech
Rybie pęcherze w kościele w Rothenburgu (z lewej) oraz katedrze w Strasburgu (z prawej)
Trzy okręgi styczne parami mogą utworzyć tzw. łezkę. Rysunek po prawej: dwa rybie pęcherze i łezka
Wpisywanie okręgów w podwójną łezkę (1) – dwa największe możliwe okręgi poziome i dopisane do nich dwa okręgi pionowe
Wpisywanie okręgów w podwójną łezkę (2) – dwa największe możliwe okręgi pionowe i dopisane do nich dwa okręgi poziome
Wpisywanie okręgów w podwójną łezkę (3) –cztery okręgi o jednakowych promieniach