ZMIENIAMY OŚWIATĘ Wpływ funduszy europejskich na rozwój oświaty 14 – 15 listopada 2012

1. ZMIENIAMY OŚWIATĘWpływ funduszy europejskich na rozwój oświaty14 – 15 listopada 2012

2. Struktura prezentacji • Co do tej pory udało się dokonać, a jakie wyzwania stoją przed nami w sytuacjinowej perspektywy finansowej 2014-2020 w następujących obszarach: • Dostęp do edukacji dobrej jakości na wszystkich etapach kształcenia; • Rozwój metod kształcenia ; • Szkolnictwo zawodowe; • Rozwój instrumentów monitorowania oświaty . • Wybrane przykłady dobrych praktyk. • Spójność systemowa podjętych działań. • Problemy do rozwiązania.

3. Cele POKL w zakresie oświaty • Priorytet III: • Wzmocnienie zdolności systemu edukacji w zakresie monitoringu, ewaluacji i badań edukacyjnych oraz ich wykorzystanie w polityce edukacyjnej i zarządzaniu oświatą; • Podniesienie jakości systemu kształcenia i doskonalenia nauczycieli; • Poprawa stopnia powiązania oferty edukacyjnej w zakresie kształceniai szkolenia z potrzebami rynku pracy, w szczególności poprzez dostosowanie programów i materiałów dydaktycznych oraz poprzez wprowadzenie nowych form doskonalenia nauczycieli; • Opracowanie i wdrożenie KRK i KSK oraz upowszechnienie uczenia się przez całe życie.

4. Cele POKL w zakresie oświaty • Priorytet IX: • Zmniejszenie nierówności w upowszechnieniu edukacji, szczególnie pomiędzy obszarami wiejskimi i miejskimi; • Zmniejszenie nierówności w jakości usług edukacyjnych, szczególnie pomiędzy obszarami wiejskimi i miejskimi (w zakresie kształcenia ogólnego); • Podniesienie atrakcyjności i jakości kształcenia zawodowego; • Wzmocnienie rozwoju zawodowego i podnoszenia kwalifikacji nauczycieli, szczególnie na obszarach wiejskich.

5. Kilka danych liczbowych o PO KL • Alokacja finansowa na Priorytet III to ponad 793,7 mln euro • W ramach priorytetu podpisano 340 umów o dofinansowanie (w tym 40 projektów systemowych na ponad 1 mld zł oraz 300 projektów konkursowych na ok. 1,3 mld zł). Największa liczba projektów (190) dotyczy działań związanych z doskonaleniem zawodowym nauczycieli (studia podyplomowe, studia zawodowe dla nauczycieli wychowania przedszkolnego i nauczania początkowego, praktyki w szkołach, programy doskonalenia zawodowego w przedsiębiorstwach). • Alokacja finansowa na Priorytet IX to ponad 1,98 mln euro • W ramach priorytetu podpisano 13,2 tys. umów z projektodawcami o wartości 5,2 mld zł. Największym zainteresowaniem cieszą się działania dotyczące objęcia wychowaniem przedszkolnym dzieci.

6. Dostęp do edukacji dobrej jakości na wszystkich etapach kształcenia • Udało się: • Rozwinąć opiekę i edukację przedszkolną, w tym objąć edukacją przedszkolną wszystkie pięciolatki, a także rozbudzić potrzeby rodziców w tym zakresie i upowszechnić świadomość korzyści płynących dla dzieci; • Wesprzeć indywidualizację nauczania, w tym dotrzeć ze wsparciem do tych grup, które dotąd były tego pozbawione (uzdolnieni uczniowie, dodatkowe zajęcia rozwijające kompetencje kluczowe, zajęcia na rzecz wyrównywania szans); • Wesprzeć utalentowanych – stypendia, rozwój oferty studiów podyplomowych; • Opracować i uruchomić proces wdrożenia nowej podstawy programowej. • .

7. Dostęp do edukacji dobrej jakości na wszystkich etapach kształcenia • Wyzwania: • Zapewnienie opieki i edukacji przedszkolnej dla wszystkich dzieci, tworzenie nowych przedszkoli; • Przeciwdziałanie różnicowaniu się szkół, jako zmniejszanie ryzyka wykluczenia społecznego; • Powszechne przygotowanie młodzieży do uczenia się przez całe życie; umiejętność budowania portfela własnych kompetencji również po skończeniu szkoły jako główny efekt edukacji formalnej; • Podniesienie uczestnictwa osób dorosłych w podnoszeniu swoich kwalifikacji, (w szczególności niewielkie zainteresowanie podnoszeniem kwalifikacji wśród osób z wykształceniem średnim lub niższym niż średnie).

8. Rozwój metod kształcenia • Udało się: • Opracować i wdrożyć oddolnie tworzone programy rozwojowe w szkołach (blisko 10,6 tys. szkół, w tym 5,8 tys. z obszarów wiejskich); • Doposażyć bazę dydaktyczną (nowe pracownie eksperymentalne w szkołach, sale komputerowe); • Podnieść kompetencje nauczycieli, w tym w zakresie korzystania z platform edukacyjnych – rozwój nie tylko bazy informatycznej, ale i metod uczenia; • Opracować i upowszechnić innowacyjne programy nauczania w zakresie przedsiębiorczości, przedmiotów matematyczno-przyrodniczych i technicznych; • Umożliwićuczniom– dzieciom należącym do polskiego kręgu kulturowego przebywającym za granicą, nieposiadającym dostępu do polskojęzycznej edukacji stacjonarnej– kontynuowanie nauki języka ojczystego i w efekcie umożliwienie powrotu do polskiego systemu edukacji.

9. Rozwój metod kształcenia • Wyzwania: • Wsparcie rozwoju zawodowego nauczycieli, w tym wsparcie nauczycieli nauczania początkowego; • Uczenie się od siebie – sieciowanie, ewaluacja wewnętrzna, zespoły szkolne; • Zwiększenie motywacji do doskonalenia zawodowego nauczycieli dyplomowanych; • Dostosowanie oferty szkoleń nauczycieli pod kątem przydatności i efektów pracy w szkole; • Planowanie procesu dydaktycznego, kreatywne modyfikacje, elastyczność.

10. Szkolnictwo zawodowe • Udało się: • Opracować i wdrożyć oddolnie tworzone programy rozwojowe szkół zawodowych (ponad 3,1 tys. szkół i placówek kształcenia zawodowego wdrożyło programy rozwojowe ukierunkowane na zmniejszenie dysproporcji i podnoszenie jakości, z czego ok. 1,6 tys. we współpracy z przedsiębiorstwami); • Opracować i przygotować wdrożenie nowej podstawy programowej kształcenia w zawodach – wdrażana od 1 września 2012; • Opracować poradniki dla autorów szkolnych planów i programów nauczania, przewodniki dla nauczycieli w zakresie prowadzenia przedmiotów ogólnych w powiązaniu z zawodowymi, przewodnik po zawodach, kalkulator do budowy szkolnych planów nauczania; • Przeszkolić nauczycieli. Także poprawić wizerunek szkół zawodowych. Tegoroczna rekrutacja wskazuje na wzrost zainteresowania kształceniem zawodowym.

11. Szkolnictwo zawodowe • Wyzwania: • Uatrakcyjnienie kształcenia zawodowego, większa aktywność szkół zawodowych; • Zwiększenie elastyczności szkolnictwa zawodowego, wypracowanie mechanizmów dostosowywania oferty edukacyjnej do potrzeb lokalnego rynku pracy; • Większa współpraca na linii szkoły-pracodawcy także w obliczu wzrostu znaczenia nabywania doświadczenia zawodowego, wciąż niewielkie zaangażowanie pracodawców w kształcenie zawodowe, w tym w umożliwianie praktyki w swoich firmach; • Modernizacja krajowego systemu kwalifikacji; • Monitoring zawodów deficytowych i nadwyżkowych.

12. Rozwój instrumentów monitorujących oświatę • Udało się: • Stopniowa modernizacja systemu egzaminów zewnętrznych; • Zmiany w nadzorze pedagogicznym – wprowadzenie narzędzi ewaluacji do szkół; • Usprawnienie systemu zbierania i analizy danych dotyczących funkcjonowania systemu oświaty m.in. poprzez rozwój SIO; • Przygotowanie innowacyjnych narzędzi związanych z cyfryzacją oświaty (w tym narzędzia do e-oceniania prac egzaminacyjnych CKE); • Rozwój i instytucjonalizacja systematycznych badań monitorujących efekty kształcenia i diagnozujących bariery rozwoju.

13. Rozwój instrumentów monitorujących oświatę • Wyzwania: • Jednolita i nowoczesna baza danych dla systemu egzaminów zewnętrznych, umożliwiająca stały rozwój narzędzi pomiarowych i sposobów oceniania; • ‎Doskonalenie systemu egzaminów zewnętrznych poprzez wprowadzenie e-oceniania, szerokie szkolenia egzaminatorów oraz ‎podnoszenie jakości ‎oceniania, szkolenia nauczycieli przedmiotów zawodowych, ekspertów, kandydatów ‎na autorów zadań; • Dalsze budowanie kultury ewaluacji pracy szkoły w ramach nowego nadzoru pedagogicznego, budowanie dialogu z rodzicami, pracodawcami i innymi interesariuszami w systemie oświaty; • Otwarcie się uczelni na sprawy oświaty.

14. II. Wybrane przykłady dobrych praktyk • Przykłady dobrane z różnych porządków‎‎ • Diagnoza kompetencji gimnazjalistów; • Edukacyjna wartość dodana; • Zmiana struktury egzaminu gimnazjalnego; • Wdrożenie matury z matematyki jako przedmiotu obowiązkowego; • Opracowanie, wdrożenie i monitorowanie Podstawy programowej kształcenia ogólnego; • Opracowanie i przygotowanie wdrożenia Podstawy programowej kształcenia w zawodach; • Prace nad KRK.

15. Informacja zwrotna o kierunku, w którym zmierza oświata • 2012 – pierwszy rok reformy w szkołach ponadgimnazjalnych;oferta liceów

17. III. Spójność systemowa podjętych działań

18. zdolności uczniów innowacyjność gospodarki rynekpracy edukacja ryzykowykluczenia

19. Perspektywa uczenia się przez całe życie Źródło: G. Conti, J. J. Heckman, 2012.

20. IV. Problemy do rozwiązania • Wczesna edukacja – rozwój narzędzi dla nauczycieli i rozwój kompetencji nauczycieli (edukacja przedszkolna i wczesnoszkolna); • Matematyka i przedmioty przyrodnicze – inwestycje w ludzi i inwestycje w infrastrukturę; • Znaczenie humanistyki, kompetencje i postawy obywatelskie; • Rozwój nowej dydaktyki – metody uczenia się, nowe technologie, rozwijanie umiejętności miękkich na tradycyjnych przedmiotach szkolnych, bez uszczerbku dla usystematyzowanej wiedzy, z korzyścią dla przyszłych pracodawców.

21. Problemy do rozwiązania c.d. • Szkolnictwo zawodowe– kontynuacja modernizacji programowej: moduły i elastyczność rekombinacji portfela kompetencji; • Powiązanie kształcenia ogólnego z zawodowym; • Oferta dla dorosłych; • System egzaminacyjny – nie tylko matura 2015 i egzaminy zawodowe; • Adresowany system wsparcia dla szkół; • Łagodzenie „progów przejścia” pomiędzy etapami edukacyjnymi; • Przeciwdziałanie wykluczeniu wewnątrz szkół i poprzez zróżnicowanie pomiędzy szkołami – wsparcie dla gmin i powiatów w rozwiązywaniu problemów zróżnicowania w edukacji.

22. Przemiany kulturowe zmiana ustrojowa reforma strukturalna nowy egzamin gimnazjalny Zmieniamy oświatę 1989 1991 1999 2009 2012 2015 2022 nowy egzamin maturalny Ustawa o systemie oświaty reforma programowa