180 likes | 514 Views
Mechanika Kwantowa. II. Matematyczne podstawy MK. WYKŁAD 6. Funkcja falowa. Plan wykładu. funkcja falowa – podstawowe własności, redukcja wektora stanu, wartość oczekiwana i nieoznaczoność, gęstość prądu prawdopodobieństwa, twierdzenie Ehrenfesta. Funkcja falowa.
E N D
Mechanika Kwantowa II. Matematyczne podstawy MK WYKŁAD 6 Funkcja falowa
Plan wykładu • funkcja falowa – podstawowe własności, • redukcja wektora stanu, • wartość oczekiwana i nieoznaczoność, • gęstość prądu prawdopodobieństwa, • twierdzenie Ehrenfesta.
Funkcja falowa Dla pojedynczej cząstki, funkcja falowa jest amplitudą gęstości prawdopodobieństwa znalezienia cząstki w otoczeniu punktu w chwili czasu t, tzn.: Powinien zachodzić związek: czyli
Funkcja falowa Tak więc funkcja spełnia warunek:
Funkcja falowa Nie wszystkie matematycznie poprawne rozwiązania równania Schrödingera są fizycznie sensowne!!! Sens funkcji falowej mają rozwiązania należące do klasy funkcji całkowalnych z kwadratem. Klasa dopuszczalnych fizycznie rozwiązań jest węższa niż klasa wszystkich możliwych rozwiązań.
Funkcja falowa Funkcja falowa jest wektorem stanu w reprezentacji położeniowej . Funkcja falowa (wektor stanu) układu kwantowego reprezentuje stan wiedzy (obserwatora) o tym układzie.
Redukcja funkcji falowej Jeżeli w układzie fizycznym opisanym stanem dokonamy pomiaru wielkości fizycznej A otrzymując an – jedną z wartości własnych obserwabli A, to po pomiarze stanem układu jest unormowany rzut stanu na (unormowany) wektor własny odpowiadający zmierzonej wartości własnej:
Redukcja funkcji falowej Redukcja funkcji falowej zachodząca w chwili pomiaru jest jednym z najbardziej tajemniczych aspektów mikroświata i do dziś budzi istotne kontrowersje
Wartość oczekiwana Mechanika kwantowa, w przeciwieństwie do fizyki klasycznej, nie pozwala przewidywać wyników pojedynczego pomiaru. Wiedząc jak układ jest przygotowany (znając odpowiednią funkcję falową) możemy jedynie obliczać prawdopodobieństwa takich czy innych rezultatów pomiaru.
Wartość oczekiwana • Zakładamy, że wielkości fizycznej A odpowiada obserwabla A o wartościach własnych ani wektorach własnych un stanowiących bazę ortonormalną w przestrzeni funkcji falowych. Stan układu opisywany jest funkcją falową . • Tworzymy bardzo wiele identycznych układów, każdy przygotowany w stanie . • Mamy:
Wartość oczekiwana • Prawdopodobieństwo pojedynczego pomiaru o wartości ak wynosi Mamy więc (notacja „bra-ketowa”):
Wartość oczekiwana • Notacja „całkowa”:
Nieoznaczoność • Nieoznaczoność obliczamy wg wzoru: dla widma dyskretnego dla widma ciągłego
Gęstość prądu prawdopodobieństwa • Dla cząstki bezspinowej mamy: • Gęstość prawdopodobieństwa znalezienia cząstki w otoczeniu punku r: • Na mocy twierdzenia Greena otrzymamy:
Gęstość prądu prawdopodobieństwa • Definiując prąd prawdopodobieństwa J: otrzymamy równanie ciągłości prawdopodobieństwa
Twierdzenie Ehrenfesta Kwantowo-mechaniczne równania ruchu dla wartości oczekiwanych położenia i pędu bezspinowej cząstki poruszającej się w polu o potencjale V(r) mają postać (twierdzenie Ehrenfesta): gdzie wartość oczekiwana operatora: