330 likes | 528 Views
موضوع تحقیق: توضیح المقال فی علم رجال. استاد راهنما: جناب آقای سید حمید حسینی. مؤلف:. نویسنده کتاب آیت الله العظمی ملا علی کنی بودند.
E N D
موضوع تحقیق:توضیح المقال فی علم رجال استاد راهنما: جناب آقای سید حمید حسینی
نویسنده کتاب آیت الله العظمی ملا علی کنی بودند. آیتالله العظمی ملا علی کنی، فقیه، اصولی و رجالی در سال 1220 قمری در کن از توابع تهران به دنیا آمد. پدرش میرزا قربانعلی آملی از باغداران و کشاورزان آن دیار بود.
ملا علی از کودکی علاقه به دانش دینی نشان داد و علی رغم خواست پدر که میخواست او نیز مانند پدرانش به باغداری بپردازد، با عزمی راسخ در غیاب بستگان به خواندن دروس عربی و فقهی پرداخت و با تحمل مصائب دروس سطح را به پایان برد. سرانجام پس از گذشت بیست سال از سنش که در کن بود توانست رضایت والدین خود را کسب کند، و بیدرنگ به منظور ورود به حوزه علمیه تهران رهسپار شد.
پس از ورود به تهران، در مدرسه مروی مستقر گردید و با پیگیری تمام، دروس مقدماتی خویش را تکمیل و فقه و اصول را نیز نزد اساتید آن حوزه شروع کرد. پس از مدتی درس و بحث، برای تکمیل علم و درس به اصفهان عزیمت کرد. این شهر در نیمه اول قرن سیزدهم هجری یکی از مراکز علمی مهم شیعه بهشمار میرفت. اما بعد از مدتی آنجا را نیز برای کسب علم بیشتر ترک کرد و به حوزه علمیه نجف اشرف و کربلای معلی وارد شد. سرانجام مرحوم ملا علی کنی بعد از اینکه مجتهدی مسلم و عالمی وارسته گشت در سال 1262 قمری عراق را ترک و وارد ایران شد.
در مدتی که ملاعلی در حال تحصیل بود در شهرهای مختلف اساتید و بزرگانی را درک و از محضر ایشان کسب فیض کرده است، از آن جمله: سید اسدالله اصفهانی، شیخ محمد حسن نجفی معروف به صاحب جواهر، شیخ حسن کاشف الغطاء، شیخ مشکور حولاوی نجفی، شریف العلماء مازندرانی و سید ابراهیم قزوینی معروف به صاحب ضوابط.
آن فقیه برجسته، تربیت شاگردان را یکی از اهداف و مقاصد خود قرار داده بود. برخی از شاگردان او از این قرارند: شیخ موسی شراره عاملی، شیخ محمد باقر نجم آبادی، شیخ اسدالله تهرانی، سید محمود حیاطشاهی، سید محمد لواسانی، سید محمد مرعشی، مولا محمد علی خوانساری، ملا محمد تقی سنجابی، میرزا حسین نایب الصدر، شیخ محمد حسین گرگانی و شیخ حسین بافقی.
اما تالیفات گرانمایه ایشان بسیار است، از آن جمله: ارشاد الامه، ایضاح المشتبهات، تحقیق الدلائل فی شرح تلخیص المسائل (شامل مباحث مستقلی چون کتاب البیع، کتاب الخیارات، کتاب القضاء و کتاب الشهادات،18 کتاب الطهاره و کتاب الصلاة)، تلخیص المسائل، توضیح المقال فی علم الدرایه و الرجال، حاشیه بر قواعد، رساله در استصحاب، رساله در اوامر و نواهی، رساله در مفاهیم و مواعظ حسنه.
هر روز که از حضور حاجی کنی در شهر تهران میگذشت، شناخت مردم از او بیشتر میشد و از آنکه مجتهد جامع الشرایطی در میانشان است، مباهات کرده، حضور او را نعمتی الهی میدانستند. به دلیل افزایش مراجعات و بنا به درخواست مقلدین سرانجام در سال 1271 قمری رساله علمیه و عملیه آن فقیه پارسا به چاپ رسید.
همچنین حدود ده سال بعد ملاعلی کنی تولیت مدرسه مروی را نیز عهده دار شد. ایشان موقعیت علمی و جایگاه معنوی دانشمندان دینی را بسیار محترم می شمرد و به هر وسیلهای در صدد دعوت از آنان، به منظور تدریس در مدرسه مروی بود.
در امور عام المنفعه، مرحوم کنی چون پدر دلسوز، بسیاری از یتیمان درمانده و بی سرپناه را تحت تکفل قرار داده و برای گذران زندگی آنان، مقرری مناسبی در نظر گرفته بود. همچنین ساخت آب انبار و کاروانسرا به منظور رفاه و آسایش قافله ها مثل کاروانسرایی در خاتون آباد نیز از خدمات عمومی و عام المنفعه حاجی بود.
مرحوم محدث قمی مینویسد: "حاج ملا علی مجتهد ساکن دارالخلافه (تهران) از عظمای علمای اسلام است به عزت نفس و مناعت طبع از سایرین ممتاز بود. اهل دیوان وی را رئیس المجتهدین خوانند و حق تعالی او را به نفوذ امر اختصاص بخشید."
مرحوم خوانساری مینویسد: "او از اعاجیب دهر و اکابر علما بود. در روایت و تفسیر و حدیث و علم انساب و رجال عارف بود. در اصول و فروع استاذ و در عصر خویش مرجع خاص و عام، رأی او نافذ و در امر به معروف و نهی از منکرات خوفی به دل نداشت... ."
سید زین العابدین طباطبایی حایری از دوران سخت تحصیل شیخ علی کنی چنین می گوید:"در ایام طلبگی که به نجف اشرف آمده بودم من وآقای شیخ عبدالحسین شیخ العراقین و آخوند ملاعلی کنی در یک حجره از مدارس حوزه علمیه در نهایت فقر و فاقه به سر میبردیم و فقیرتر از همه حاجی کنی بود... ."
اولین سفیر آمریکا در ایران، در خاطرات می نویسد: "... از بزرگترین مجتهدهای حالیه که به منزله رییس عدالتخانه حالیه ممالک فرنگ است، حاجی ملا علی کنی است ... حاجی ملا علی شخص مسنی است و ظاهرا مایل به تجمل نیست بلکه میل به سادگی زیاد دارد، اگر چه املاک او زیاد است، مع هذا نمیخواهد جلال و ظاهر سازی به خرج دهد.
وقتی در کوچه ای راه می رود بر قاطر سفیدی سوار می شود و فقط یک نفر نوکر دارد، اما جمعیت از هر طرف کوچه به جلوی او ازدحام میکنند مثل اینکه وجودی ملکوتی است، اگر یک کلمه بگوید می تواند اعلی حضرت شاه را از سلطنت خلع کند.
وقتی به نزد اعلی حضرت شاه می آید پادشاه به جهت احترام او قیام تمام به عمل می آورد. سربازهایی که در سفارت ممالک متحده آمریکا قراول می کشیدند به من گفتند که اگر چه ما برای حفظ وجود شما اینجا فرستاده شدهایم، اما اگر حاجی ملاعلی امر کند همه شما را میکشیم!"
سرانجام حضرت آیتالله العظمی ملا علی کنی بعد از هشتاد و شش سال خدمت به مردم و شیعه در 27 محرم الحرام سال 1306 قمری، در تهران از دنیا رفت و مردم عالمدوست آن زمان تهران با تعطیل مغازهها، به ناله و سوگواری پرداختند. پس از سه روز عزادری، مراسم تشییع پیکر مطهر حاجی برگزار شد و تشییع کنندگان بدن مطهر ایشان را تا حرم حضرت عبدالعظیم(ع) مشایعت کرده و در مسجد عتیق حرم به خاک سپردند.
مقدمه مؤلف در مقدمه پس از تعریف و بیان موضوع و فایدۀدانش رجال به دلیل نیاز به دانش رجال و دفع شبهات مختلف، که بیشتر از سوی اخباریان برای اثبات بی نیازی از دانش رجال گفته شده, پرداخته است. همچنین مبنای حجّیت رأی رجالی در این بخش بررسی شده است.
خاتمه خاتمۀکتاب به بیان اقسام حدیث اعتبار و اقسام طرق تحمل حدیث و دیگر اقسام حدیث اختصاص یافته و در پایان نیز شرح حال مختصر شصت تن از مشایخ رجال و حدیثِدارای نظرات رجالی آمده است.
منابع: • مکارم الآثار، محمدعلی حبیبآبادی، اصفهان، انجمن کتابخانههای عمومی اصفهان. • علمای مجاهد، محمد حسن رجبی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی. • گنجینه دانشمندان، محمد شریف رازى، تهران، کتابفروشی اسلامیه. • پیام انقلاب، شماره هفتاى و یکم
ثقه حدثنيمحمد بن الحسن بن أحمد بن الوليدوجماعةمشايخي، عن سعد بن عبد الله، عن محمد بن عيسى بن عبيد، عن صفوان بن يحيى، عن الحسين بن أبيغندر، عن أبي عبد الله (عليه السلام)، قال: ثقه ثقه ثقه ثقه
سمعتهيقولفيالبومة، قال: هل أحدمنكمرآهابالنهار، • قيلله: • لا تكادتظهربالنهارولاتظهر الا ليلا، قال: أماانها لم تزلتأويالعمران ابدا فلما ان قتل الحسين (عليهالسلام) آلت علىنفسها ان لا تأويالعمران ابدا ولاتأوي الا الخراب، فلاتزالنهارهاصائمةحزينةحتىيجنهاالليل، فإذاجنهاالليلفلاتزال ترن علىالحسين (عليهالسلام) حتىتصبح