150 likes | 308 Views
Polityka gospodarcza a polityka budżetowa UGW. Główne elementy koordynacji polityk gospodarczych. Ogólne Wytyczne Polityki Gospodarczej. podstawowy instrument koordynacji polityk gospodarczych w ramach UE,. Europejska Strategia Zatrudniania – Proces luksemburski.
E N D
Ogólne Wytyczne Polityki Gospodarczej • podstawowy instrument koordynacji polityk gospodarczych w ramach UE,
Europejska Strategia Zatrudniania – Proces luksemburski Wytyczne w procesie luksemburskim oparte zostały na czterech filarach.
Proces Cardiff • Celem poprawa funkcjonowania rynku produktów oraz rynku kapitałowego (ich uelastycznienie), • Dążenie do jak najbardziej efektywnego funkcjonowania w warunkach wolnej konkurencji przy zmieniającej się koniunkturze,
Proces koloński • forma koordynacji nastawiona na wzajemne powiązanie polityki makroekonomicznej oraz kształtowania płac, • został zapoczątkowany z myślą o systemowym tworzeniu warunków pozwalających minimalizować ryzyko powstawania sytuacji kryzysowych oraz konfliktów i napięć społecznych.
Strategia lizbońska • Cel: osiągnięcie przez Unię do 2010 roku pozycji najbardziej konkurencyjnej, opartej na wiedzy i najbardziej dynamicznie rozwijającej się gospodarki na świecie.
Strategia lizbońska • kontynuacja reform strukturalnych, • położenie większego nacisku na badania i rozwój technologiczny oraz rozwój tzw. społeczeństwa informacyjnego, • ukierunkowanie kombinacji polityki makroekonomicznej na utrzymanie zdrowej gospodarki i korzystnych perspektyw wzrostu gospodarczego, • dokonanie zmian w europejskim modelu socjalnym.
Strategia lizbońska • Zatrudnienie: • Wskaźnik zatrudnienia na poziomie 67 % w 2005 roku oraz 70 % w 2010 roku, • Wskaźnik zatrudnienia kobiet na poziomie 57 % w 2005 roku oraz 60 % w 2010 roku, • Wskaźnik zatrudnienia osób w wieku 55-64 na poziomie 50 % w 2010 roku,
Strategia lizbońska • Badania i innowacje: • Zwiększenie do 2010 roku wydatków na badania i rozwój technologiczny do 3 % PKB, • 100 % szkół podłączonych do internetu, • Spójność społeczna: • Zmniejszenie do 2010 roku o połowę liczby osób przerywających edukację na poziomie podstawowym, • Zmniejszenie do 2010 roku liczby osób zagrożonych ryzykiem ubóstwa.
Polityka budżetowa Krok 1 Deficyt >3%PKB i/lub Dług>60%PKB Kraje członkowskie Przekazują dane Komisji Europejskiej Deficyt <3%PKB i/lub Dług<60%PKB Brak ryzyka nadmiernego deficytu Procedura nie jest uruchomiona Krok 2 Komisja Europejska Przygotowuje Raport Ryzyko nadmiernego deficytu Krok 3 Przekazanie Radzie opinii i zaleceń przez Komisję Komitet Ekonomiczny i Finansowy przedstawia swoją opinię Nadmierny deficyt występuje Nie ma nadmiernego deficytu Decyzja Rady Krok 4 Krok 5 Rada kieruje zalecenia do kraju członkowskiego Procedura zakończona
Polityka budżetowa Krok 5 Rada kieruje zalecenia do kraju członkowskiego Krok 6 Rada dokonuje oceny efektywności działań podjętych przez kraj członkowski Krok 7 Rada stwierdza, że skuteczne działania nie zostały podjęte; zalecenia zostają podane do publicznej wiadomości Kraj członkowski zastosował niezbędne środki; procedura zostaje zawieszona; Rada i Komisja monitorują sytuację budżetową Krok 8 Nadmierny deficyt istnieje; Rada przekazuje dodatkowe zalecenia Deficyt skorygowany; procedura zakończona Nadmierny deficyt istnieje; Rada przekazuje dodatkowe zalecenia Deficyt skorygowany; procedura zakończona Deficyt skorygowany; procedura zakończona Nadmierny deficyt dalej istnieje; Rada może uchwalić sankcje Deficyt skorygowany; procedura zakończona Nadmierny deficyt dalej istnieje; Rada może uchwalić sankcje Krok 9
Pakt Stabilności i Wzrostu Cel Paktu: • sprecyzowanie przedstawionej procedury dotyczącej nadmiernego deficytu, • sprecyzowanie zasad stosowania sankcji wobec krajów, które nie zwalczą takiego deficytu w odpowiednim czasie.
Pakt Stabilności i Wzrostu Pakt Stabilności i Wzrostu Postanowienia o charakterze represyjnym Postanowienia o charakterze prewencyjnym
Pakt Stabilności i Wzrostu - sankcje • zalecenia przez Radę, • podanie zalecenia do publicznej wiadomości, • wniesienie nieoprocentowanego depozytu, • przepadek depozytu na rzecz Unii /kara/.