1 / 1

Reakcja [4+2]cykloaddycji otrzymanego dienofila z cyklopentadienem

Wpływ zmiennych środowiskowych na reakcje [4+2]cykloaddycji z użyciem chiralnych pochodnych kwasu akrylowego Karolina Koszewska Kierownik i opiekun pracy: dr Anna Piątek Praca magisterska wykonana w Pracowni Stereokontrolowanej Syntezy Organicznej. Cele pracy

mairi
Download Presentation

Reakcja [4+2]cykloaddycji otrzymanego dienofila z cyklopentadienem

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Wpływ zmiennych środowiskowych na reakcje [4+2]cykloaddycji z użyciem chiralnych pochodnych kwasu akrylowego Karolina Koszewska Kierownik i opiekun pracy: dr Anna Piątek Praca magisterska wykonana w Pracowni Stereokontrolowanej Syntezy Organicznej • Cele pracy • synteza N-akroilo-(2R)-fenchano-8,2-sultamu • wykorzystanie otrzymanego dienofila w reakcji [4+2]cykloaddycji z cyklopentadienem w wybranych rozpuszczalnikach • określenie nadmiarów enancjomerycznych dla przeprowadzonych reakcji Dielsa-Aldera • synteza oraz badania strukturalne trzech pochodnych sultamu Oppolzera • Reakcja [4+2]cykloaddycji od lat jest szeroko stosowana w syntezie organicznej. W reakcji tej w dogodny sposób można wprowadzić nowe centra stereogeniczne oraz podstawniki do cyklicznych sześcioczłonowych produktów. Reakcja [4+2]cykloaddycji jest efektywna pod względem atomowym, co oznacza, że wszystkie atomy występujące w substratach, obecne są również w produktach. Do głównych zalet tego procesu należy zaliczyć generowanie jednorazowo do czterech nowych centrów stereogenicznych, przy wysokiej stereoselektywności reakcji. W literaturze znane są reakcje [4+2]cykloaddycji, na których wydajność jak i stereoselektywność mają wpływ: kataliza za pomocą kwasów Lewisa, temperatura, ciśnienie oraz charakter rozpuszczalnika1. • Synteza N-akroilo-(2R)-fenchano-8,2-sultamu • Fenchon 1 poddałam reakcji ze stężonym roztworem kwasu siarkowego w obecności bezwodnika octowego2 (Schemat 1). Kwas sulfonowy 2 przeprowadziłam w chlorek kwasowy 3, a następnie w sulfonamid 4. Związek 4 poddałam reakcji cyklizacji w środowisku kwasu solnego otrzymując iminę 5.Na drodze reakcji redukcji z użyciem NaBH4 iminę 5 przekształciłam w sultam 6, który wykorzystałam do reakcji z chlorkiem akroilu w celu uzyskania pożądanego dienofila 7. Synteza oraz badania strukturalne trzech pochodnych sultamu Oppolzera Reakcja [4+2]cykloaddycji otrzymanego dienofila z cyklopentadienem Uzyskaną pochodną akrylową 7 wykorzystałam w reakcji Dielsa-Aldera z użyciem cyklopentadienu (Schemat 2). Reakcje prowadziłam w temperaturze 400C w różnych rozpuszczalnikach w celu zbadania ich wpływu na nadmiary enancjomeryczne otrzymanych produktów. Na drodze jednoetapowej syntezy sultamu Oppolzera z odpowiednim chlorkiem kwasowym otrzymałam pochodne 10a-c (Schemat 4), które następnie wykorzystałam do badań strukturalnych. Schemat 4 Schemat 2 Dla produktu 10c uzyskano strukturę rentgenograficzną, która pozwoliła na określenie wzajemnego usytuowania grup SO2/C=O jako anti. Sposób określania konwersji oraz nadmiarów enancjomerycznych reakcji Z otrzymanej mieszaniny produktów endo 8a-bi egzo8c-d wykonano widmo 1H NMR, co pozwoliło na określenie konwersji procesu. Po wydzieleniu produktu endo, zredukowałam go do mieszaniny alkoholi, które poddałam reakcji z chlorkiem benzoilu3 (Schemat 3). Otrzymane estry 9a-b oczyściłam na kolumnie chromatograficznej, a następnie za pomocą wysokosprawnej chromatografii cieczowej określiłam nadmiar enancjomeryczny. Proces ten powtórzyłam dla każdej przeprowadzonej reakcji, a otrzymane wyniki umieściłam w tabeli 1. Schemat 3 Struktura rentgenograficzna związku 10c. Wnioski Przeprowadzone przeze mnie badania pozwoliły na opracowanie dogodnej drogi określania nadmiaru enancjomerycznego reakcji [4+2]cykloaddycji z wykorzystaniem techniki wysokosprawnej chromatografii cieczowej i pozwolą w przyszłości zastosować ją w szerszym spektrum badań. Uzyskana zaś struktura rentgenograficzna pochodnej 10c, pozwoliła na ocenę jej konformacji w reakcji Dielsa-Aldera. Schemat 1 Przykładowy chromatogram HPLC Tabela 1 Literatura 1.a) A. Kucharska, Praca Magisterska, Wydział Chemii UW, 1998;b) Ch. Chapuis, A. Kucharska, P. Rzepecki, J. Jurczak , Helv. Chim. Acta,1998,81,324; c) Ch. Chapuis, A. Kucharska, P. Rzepecki, J. Jurczak , Helv. Chim. Acta,1998,81,2314; W. Oppolzer, Ch. Chapuis, G. Bernardinelli, Helv. Chim. Acta,1984, 67,1397. 2. A. Chojnacka, Praca Doktorska, Wydział Chemii UW, 2006. 3. M. J. Diego-Castro, H. C. Hailes, Chem. Commun., 1998, 1549.

More Related