Indywidualne nauczanie

1. Indywidualne nauczanie

2. Podstawa prawna • Art. 71b ust. 1a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 ze zmianami) • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 lutego 2001r. w sprawie orzekania o potrzebie kształcenia specjalnego lub indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży oraz wydawania opinii o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka a także szczegółowych zasad kierowania do kształcenia specjalnego lub indywidualnego nauczania (Dz.U. Nr 13, poz. 114 ze zmianami). • Rozporządzenie* Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 29 stycznia 2003 r. w sprawie sposobu i trybu organizowania indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży (Dz.U. Nr 23, poz. 193).

3. Art. 71b ust. 1a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 ze zmianami) • Indywidualnym nauczaniem obejmuje się dzieci i młodzież, których stan zdrowia uniemożliwia lub znacznie utrudnia uczęszczanie do szkoły.

4. Organizacja indywidualnego nauczania - dokumentacja • Orzeczenie poradni psychologiczno-pedagogicznej o potrzebie indywidualnego nauczania • Wniosek rodziców o zorganizowanie indywidualnego nauczania • Decyzja dyrektora szkoły, do której uczeń uczęszcza w sprawie organizacji indywidualnego nauczania • Plan nauczania ucznia objętego indywidualnym nauczaniem • Projekt organizacyjny (Aneks do Projektu) • Harmonogram zajęć z uczniem nauczanym indywidualnie.

5. Tygodniowy wymiar godzin indywidualnego nauczania §3 rozporządzenia* stanowi, że tygodniowy wymiar godzin indywidualnego nauczania wynosi: 1. Dla uczniów zerowego etapu edukacyjnego (klasy wstępnej) – od 4 do 6 godzin; 2. Dla uczniów klas I – III szkoły podstawowej – od 6 do 8 godzin; 3. Dla uczniów klas IV – VI szkoły podstawowej – od 8 do 10 godzin; 4. Dla uczniów gimnazjum – od 10 do 12 godzin; 5. Dla uczniów szkół ponadpodstawowych i ponadgimnazjalnych – od 12 do 16 godzin.

6. Miejsce prowadzenia indywidualnego nauczania • Zgodnie z §2 ust.4 ww. rozporządzenia “Zajęcia w ramach indywidualnego nauczania prowadzi się w miejscu pobytu ucznia, w szczególności w domu rodzinnym, specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym lub w placówce opiekuńczo-wychowawczej”. Jednakże “W celu pełnego osobowego rozwoju uczniów objętych indywidualnym nauczaniem oraz ich integracji ze środowiskiem rówieśników, dyrektor szkoły w miarę posiadanych możliwości, uwzględniając stan zdrowia dzieci, organizuje im uczestniczenie w życiu szkoły, np. w uroczystościach okolicznościowych”. • Niedopuszczalna jest natomiast sytuacja, gdy dziecko regularnie uczęszcza na lekcje oraz jest “douczane indywidualnie" w ramach przyznanego mu nauczania indywidualnego.

7. Plan nauczania ucznia objętego indywidualnym nauczaniem • Uczeń może być zwolniony z wychowania fizycznego oraz informatyki lub technologii informacyjnej (na ogólnych zasadach) oraz z nauki drugiego obowiązkowego języka obcego (dotyczy ucznia z wadą słuchu lub z głęboką dysleksją – §9 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 7 września 2004 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz. U. Nr 199 poz. 2046. Pozostałe przedmioty ujęte w szkolnym planie nauczania dla danej klasy muszą być realizowane, oczywiście proporcjonalnie do ogólnej liczby godzin nauczania indywidualnego. Uczeń musi być z tych przedmiotów oceniony. Jest to podstawa do klasyfikacji i uzyskania promocji. • Nie należy lekceważyć takich przedmiotów jak plastyka i muzyka. Dla dziecka chorego mają one szczególne walory terapeutyczne.

8. Kwalifikacje nauczycieli prowadzących indywidualne nauczanie • W zakresie przygotowania do nauczania przedmiotowego takie samo jak do pracy w szkole. • W pracy z dziećmi ze starszych klas, gdzie liczba przedmiotów jest duża. wskazane jest łączenie treści przedmiotów humanistycznych i matematyczno-przyrodniczych, tak aby ograniczyć liczbę nauczycieli pracujących z dzieckiem. Takich ograniczeń wymaga organizacja nauczania oraz specyficzne potrzeby dziecka chorego. • Z powyższych względów organizujący nauczanie dyrektor szkoły musi przydzielić nauczanie odpowiednim nauczycielom. Byłoby wskazane i bardzo pomocne, gdyby prowadzący nauczanie posiadali przygotowanie z zakresu pedagogiki leczniczej (terapeutycznej). • Nauczanie dziecka chorego a równocześnie niepełnosprawnego prowadzić powinien nauczyciel z przygotowaniem z zakresu właściwego działu pedagogiki specjalnej (oligofrenopedagogiki, surdopedagogiki, tyflopedagogiki).

9. Indywidualne zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze • Zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze są formą realizacji obowiązku szkolnego przez dzieci i młodzież z upośledzeniem umysłowym w stopniu głębokim. • Mogą one być prowadzone w formie indywidualnej lub zespołowej. • Organizację tych zajęć regulują odrębne przepisy: Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 stycznia 1997 r. w sprawie zasad organizowania zajęć rewalidacyjno-wychowawczych dla dzieci i młodzieży upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim (Dz. U. Nr 14, poz. 76). • Określony w §9 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia wymiar godzin (2 godzin dziennie na zajęciach indywidualnych) jest obligatoryjny. • Zajęcia te może prowadzić wyłącznie nauczyciel posiadający kwalifikacje z zakresu oligofrenopedagogiki. • Sposób organizowania tych zajęć jest analogiczny jak w przypadku nauczania indywidualnego.

10. Gdzie szukać informacji? • www.ko.rzeszow.pl • mrusin@ko.rzeszow.pl

11. Dziękuję za uwagę