1 / 18

Kwasy nukleinowe jako leki

Kwasy nukleinowe jako leki. Porównanie rodzajów strategii antysensowych. Podstawowe mechanizmy aktywności antysensowej. Pożądane cechy ON: długość 17 – 21 nukleotydów sekwencja komplementarna do specyficznej sekwencji celu molekularnego unikanie sekwencji: tworzących niepożądane

nero
Download Presentation

Kwasy nukleinowe jako leki

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript

  1. Kwasy nukleinowe jako leki

  2. Porównanie rodzajów strategii antysensowych

  3. Podstawowe mechanizmy aktywności antysensowej

  4. Pożądane cechy ON: • długość 17 – 21 nukleotydów • sekwencja komplementarna do specyficznej • sekwencji celu molekularnego • unikanie sekwencji: tworzących niepożądane • struktury II-rzędowe, tworzących G-kwartety, • motywów CpG • odporność na działanie nukleaz • zdolność do indukowania działania RNazy H • brak efektów ubocznych Zalety Wady I generacja Oporność na działanie nukleaz Generowanie chiralności Aktywacja RNazy H Wiązanie z białkami/toksyczność II generacja Mniejsza toksyczność Brak aktywacji RNazy H Brak problemów stereochemicznych Gapmery ON chimeryczne (środek PS, na końcach OMe lub MOE) III generacja PNA Niewielka toksyczność Brak indukcji RNazy H Problemy z rozpuszczalnością LNA Duża odporność na działanie nukleaz Wysokie powinowactwo do mRNA

  5. Strategie antysensowe – preparaty ON otrzymywane na drodze syntezy Sekwencja reakcji: 1. Przyłączanie 3’-fosforoamidynowych pochodnych nukleozydów z grupą 5’OH ochronioną grupą DMTr do wolnej grupy 5’OH nośnika lub poprzedniego nukleotydu. 2. Pozostające wolne grupy 5’OH blokuje się poprzez acetylację. 3. Po zsyntezowaniu łańcucha ON - sulfuryzacja Produkt końcowy: mieszanina ON o długości n (produkt dominujący), n-1, n-2, itd.. Z –zasada azotowa DMTr – 4,4’-dimetoksytrytyl Schemat syntezy ON na nośniku stałym

  6. Strategie antysensowe Modele struktur II-rzędowych rybozymu „hammerhead” i enzymu DNA

  7. Modyfikowane nukleotydy wykorzystywane do stabilizacji rybozymów i DNA-enzymów

  8. „Wyciszanie genów” przez cząsteczki RNAi dsRNA – dwuniciowe RNA; RISC – RNA-induced silencing complex

  9. Podstawowe techniki terapii genowej Substytucja – wprowadzenie genu, którego brak w organizmie chorym, a występuje w zdrowym Addycja – wprowadzany gen nie występuje także w organizmie zdrowym

  10. Ogólny schemat procesu produkcyjnego otrzymywania terapeutycznego plazmidowego DNA

  11. Terapeutyczne plazmidowe DNA; typowe specyfikacje procedury zwalniającej Test Specyfikacja Wygląd przejrzysty, bezbarwny roztwór Wielkość, miejsce cięcia zgodność z mapą plazmidu (elektroforeza restrykcyjnego w żelu agarozowym, analiza restrykcyjna) Kolisty plazmid DNA (forma CCC) >95% (elektroforeza w żelu agar., HPLC) DNA, E. coli <0,02 g/g plazmidowego DNA (Southern blot) Białko niewykrywalne (oznaczenie metodą BCA) RNA niewykrywalne (elektroforeza w żelu agar.) Endotoksyna <0,1 EU/g plazmidowego DNA (LAL) Sterylność brak wzrostu po 14 dniach (USP) Specyficzna aktywność Odpowiada standardowi referencyjnemu

  12. Technologie transferu genów w somatycznej terapii genowej

  13. Wirusowe nośniki genów Zasada ogólna: plazmidowe DNA wprowadzone do wirusów pozbawionych własnego materiału genetycznego Retrowirusy (+) Wysoka wydajność transfekcji; integracja chromosomalna (-) wielkość DNA do 10 000 pz; transfekcja tylko do komórek ulegających podziałowi; niebezpieczeństwo aktywacji onkogenów i insercyjnej mutagenezy; w zasadzie wyłącznie ex vivo. Adenowirusy Materiał genetyczny w postaci dwuniciowego DNA; nie następuje integracja chromosomalna; można transfekować komórki nieproliferujące, także in vivo. Adenowirusy II generacji (np. parwowirusy AAV) Materiał genetyczny w postaci jednoniciowego DNA; wymagają obecności wirusów pomocniczych; integracja chromosomalna w chromosomie 19 Problemy generalne: immunogenność; niebezpieczeństwo zanieczyszczenia preparatu wirusami zjadliwymi

  14. Somatyczna terapia genowa - nośniki

  15. Somatyczna terapia genowa - nośniki

  16. Somatyczna terapia genowa - nośniki

  17. Mitochondrialna terapia genowa - nośniki Symulacja komputerowa struktury DQAsomów

More Related