750 likes | 1.53k Views
ÇOCUKLARDA ŞEKİL VE KAVRAM GELİŞİMİ. ÇOCUKTA ŞEKİL GELİŞİMİ. Çocukların şekil gelişimi 3 temel dönem doğrultusunda incelenmektedir: 1) Anlamsız, basit karalamalar dönemi 2) Belirgin şekiller dönemi 3) Anlamlı şekiller dönemi.
E N D
ÇOCUKTA ŞEKİL GELİŞİMİ Çocukların şekil gelişimi 3 temel dönem doğrultusunda incelenmektedir: 1) Anlamsız, basit karalamalar dönemi 2) Belirgin şekiller dönemi 3) Anlamlı şekiller dönemi
Çocukların basit karalamalara ilişkin resimleri 2 yaşlarına doğru başlar. • 2–3 yaşlarında ise belirgin şekillerin oluştuğu görülür. • 3–4 yaşlarında. Anlamlı şekiller ortaya çıkar. • 4 yaşına doğru çocuklar insan, hayvan, bina vb. resimlerini çizerek yeni bir aşamaya ulaşırlar.
Anlamlı şekiller, ‘bileşimler’ ve ‘kümeler’ olarak gelişimlerini sürdürürler. 1) Bileşimler: İki şekilden oluşan çalışmalardır. (örneğin dikdörtgenin içine ya da dışına çizilen daire vb.) araştırmalar bazı bileşimlerin çocuklar tarafından daha sık oluşturulduğunu ortaya koymaktadır. ( örneğin daire içinde çapraz ile oval veya dikdörtgen şekiller).
2) Kümeler: Üç ya da daha fazla şekilden oluşan çalışmalardır. 3-4 yaşlarında çocuklar karmaşık ve sonsuz sayıda kümeleri geliştirmeye başlarlar. Çizimlerde kendine özgü, kişisel bir stilin oluşmaya başladığı dikkati çeker. Anne- baba veya öğretmen bir resmin sahibini diğerinden kolaylıkla ayırt edebilir.
Anlamlı şekiller aşamasında ‘mandala’, ‘güneş’ ve ‘radyal’ olarak nitelendirilen orantılı ve dengeli çizgilerin oluştuğu görülür. Mandala:Daire anlamına gelmektedir. Çocuklar tarafından yapılan mandala daire içinde çaprazlarla bölünen dairelerden oluşmaktadır. Mandala çocuğun sanatsal gelişiminde soyuttan somuta geçişin ifadesidir.
Güneş:Basit bir şekilden oluşan güneş resmi ancak 3 yaş dolaylarındaki çocuklar tarafından çizilebilir. Çocuk önce çeşitli çizgi ve işaretlerden oluşan oval güneşler çizer. 4 yaşlarına doğru eklediği yüz, kol ve bacaklar gibi ayrıntılarla ‘güneş insan’ı oluşturmaya başlar. Mandala ve güneş çocuğun ilk insan resmini gerçekleştirmesinde birer dürtü, uyarıcı olma işlevin görürler.
Radyal(merkezden yayılan çizgiler): Radyal merkez olarak kabul edilen, bir noktadan ya da alandan yayılan çizgiler olarak nitelendirilir. Sağ elini kullanan bir çocuk, sağ dirseğini kaldırarak resim kağıdının ol köşesine doğru ‘radyal’ çizgiler çizer. Kağıdın sağ tarafına benzer şekilleri çizerken dirseğini vücuduna doğru yaklaştırır.
ÇOCUK RESİMLERİNİN GELİŞİM AŞAMALARI 1) Karalama dönemi (2-4 yaş) 2) Şema öncesi dönem (4-7 yaş) 3) Şematik dönem (7-9 yaş) 4) Gerçekçilik dönemi (9-12 yaş) 5) Görünürde doğalcılık dönemi (12-14 yaş)
Karalama Dönemi: Normal bir gelişim sürecini izleyen her çocuğun içgüdüsel olarak gerçekleştirdiği ilk eylemler rast gele, belirsiz, bilinçli olmayan kontrolsüz karalamalar şeklindedir. Bu karalamalar sınırlılık- mekan kavramı olmaksızın yüzeyin her tarafını gelişigüzel kaplamaktadır.
Şema Öncesi Dönem: • Çizgilerinde semboller şemalara dönüştürülerek anlam zenginleştirilmiştir. Ev; ağaç ve insan resimleri şemalarla anlatılır. • Mekan düşüncesi henüz gelişmediğinden eşyalar yüzeysel olarak yana yatık olup görünmeyen tarafları gösterilir. Örneğin bir masanın dört ayağının bir arada çizilmesi gibi. • Çizdikleri çizgiler büyük ölçüde gerçekleri yansıtmasına rağmen gördüklerinden daha çok düşündüklerini çizmeye eğilimlidirler. • İnsan figürü çizimlerinde giysi ve cinsiyet özellikleri belirginleşir.
Şematik Dönem: • Dekoratif süsleme ve renk kullanımı etkindir, özel durumların dışında genellikle canlı renkler tercih edilir. • Çizim ve boyamada önemli parçaların abartılarak gösterilmesi, önemsizlerin ise yok edilmesi fark edilir. • Resimde planlama, kompozisyon duygusu belirgindir. • Mekan kavramı gelişmiştir.
Gerçekçilik Dönemi: • Geometrik çizgilerden uzaklaşılmıştır. • Resimlerde katı gerçekçilik egemendir. • İnsan figürlerinde önemli gelişme cinsiyet ayırımları ile resimlerine yansır. • Renk kavramının geliştiği renkleri anlamına ve amaçlarına uygun olarak tercih ettikleri görülür.
Doğalcılık Dönemi: Çizim ve boyama işlemlerinde daha dikkatlidirler. Odaklaştığı konularda kendi çabalarıyla başarılı olabilirler. Genellikle bu döneme kadar insan giysileri, cinsiyet ayırımında önemli bir belirtgeç olarak görülüyordu. Oysa ki mantık döneminde giysiler önemli bir aksesuar olarak dikkati çeker. Örneğin bir hareket sonucunda giysi kıvrımları görülebilir. Işık, renk, gölge ve oran gibi faktörler üzerinde çok fazla dururlar.imgesel ve taklit çizimlere eğilim gösterirler.
Kavram Benzer özelliklere sahip olay, fikir ve nesneler grubuna verilen ortak isim Özel isimler dışında kalan kelimeler kavramdır * Örn, ağaç - çok sayıda nesneyi temsil eder - toprağa kök salma - dik durma - gövdesi - dalları ve yaprakları olma Kız, kitap, ev birer kavramdır
Kavramların yararları Çevrenin karmaşıklığını azaltır Nesnelerin tanınmasını kolaylaştırır Nesne/ olaylarla her karşılaşmada yeniden öğrenme gereğini azaltır Etkinlikleri planlama ve onlara yön vermeye yardım eder Nesne/ olay sınıflarını ilişkilendirme ve sıralandırmaya yardımcı olur Düşünmeyi kolaylaştırma ve kesinleştirmeyi sağlar Sağlıklı iletişim için gereklidir
Kavram öğrenme Bilişsel gelişimin en önemli konularından biridir Yaşamın ilk günlerinden başlar Her çocuk algıladığı uyaranların benzer yönlerini görmeye, seçmeye ve kavramsal olarak birleştirmeye çalışır Bu uğraşılar çocuğun çevresi ile etkileşiminde büyük kolaylık sağlar
ÇOCUKTA KAVRAM GELİŞİMİ Çocuğun algısallıkla egemen dünyası zamanla yetişkinin kavramsal dünyasına dönüşür Çocukta algısal uyarıcıları düzenleme yeteneği gelişir Düzenlemenin yolu, uyarıcıları çeşitli sınıf/ takımlara ayırmaktır Sınıf A’ nın Sınıf B’ den ayrı olduğunu anlayabilmesi için Sınıf A kavramı oluşmuş olmalıdır
ÇOCUKTA KAVRAM GELİŞİMİ Örn, çocuk ilk önce hayvanlar sınıfını, nesneler sınıfına ayırır * Daha sonra değişik hayvanlar arasında ayırımlar yapar * En sonunda bir hayvan örneğin köpek türlerini köpek sınıfının altsınıfları olarak seçebilir
ÇOCUKTA KAVRAM GELİŞİMİ Kavramlarda örgütlenme Yatay: Yaklaşık olarak, benzer/ eş içerikli kavramları kapsar. Kedi, köpek, at vb. Dikey:Gitgide artan içerikli aşamalı kavramları kapsar Çomar, köpek, hayvan vb. Aşamalı olan dikey örgütlenmede mantıksal sıraya dayalı bir soyutlama görülür
Yatay örgütlenme İlk kavramları yatay örgütlüdür Kısıtlı deneyim ve söz dağarcığını yansıtır hav hav/ köpek gibi kavramlar yalnızca köpeklere değil kedi, tavşan,hayvan resimleri gibi çeşitli nesnelere de uygulanır Algının kesinleşmesi, artan ve çeşitlenen deneyimler ve gelişen söz dağarcığı ile çocuğun kavramları farklılaşmaya başlar ve daha kesin olarak ayırt edebilir
Yatay örgütlenme 2-3 yaşta köpek ve at, kız ve erkek, birbirlerinden farklılaşmıştır Ancak hala somutturlar, gerçek nesnelere ve bu nesnelerin dış özelliklerine bağlıdır Kavramları betimleyemez ve kıyaslayamaz • Kavramların özelliklerini düşünüp, onlar hakkında konuşabildiği zaman, gerçek kavram edinir Gerçek kavram okul öncesi yılların sonlarına doğru başlar
Dikey örgütlenme Üst-düzey kavramları içerir Kavramları, daha soyut ortak öğeleri ile tanımaya dayanır Genellikle okul yıllarına kadar başarılamaz Örn, elma ve şeftali ne bakımdan birbirine benzer? sorusu ancak normal 7 yaş çocuğu tarafından yanıtlanabilir
Dikey örgütlenme (6 yaşına kadar) Çocuk kavramları kendi deneyim ve etkinlikleri ile belirler Buna bağlı olarak tutarsızdır Kesin değildir Basittir Nesnenin algısal özellikleri ile yakından ilişkilidir Kavramlar okul çağı süresince ve yetişkinliğe dek farklılaşır/mantıksal olur
Dikey örgütlenme (2-6 yaş) Çocuğun dili Oyun anlayışı Dünya görüşü Kural anlayışı gelişirken Kavramların gelişiminde de birtakım özellikler göze çarpar • Örneğin, sayıları ezber yoluyla öğrenebilir. 10’a, 20’ye,100’e kadar sayabilir
Dikey örgütlenme (2-6 yaş) Sınıflama ve gruplama yapamaz Çiçekler grubu olup, gelinciğin, papatyanın bu grubun birer parçası olduğunu, Hayvanlar grubu olup, kedinin köpeğin bu grubun birer parçası olduklarını kavrayamaz
Çocuk geliştikçe Sayı,zaman,büyük-küçük, kendisi ve başkalarına ilişkin kavramlarında değişiklikler olur Kavramlarının gelişimi okul başarısının en açık belirtilerinden biridir Akademik becerilere (matematik, okuma-yazma gibi) temel oluşturur Okulöncesi yıllarda gelişen kavramlar ve öğrenme biçimleri önemlidir
1. KAVRAMLARIN ÖZELLİKLERİ Aynı- Farklı Kavramları Şekil,renk,büyüklük, sınıf/ işlev açısından a. Verilen bir örneğin aynısını çeşitli resimler arasından seçme b.Verilen resimler arasından farklı olanı ayırma c.Verilen bir çift resmin benzer ya da farklı olduğunu belirtme d.Çift olarak verilen resmin aynı ve farklı olanları ayırma
Büyüklük İlişkisi a.Verilen nesne büyüklüğünde başka bir nesne bulma b.Verilen nesneden farklı büyüklükte bir nesne bulma c.Değişik büyüklükte bir dizi nesne ve onların bir parçası verildiğinde, nesne ve parçasını eşleştirebilme d.Değişik büyüklükte bir dizi nesne verildiğinde, belirtilen büyüklüğe uygun olanı bulma e.Verilen değişik büyüklükte bir dizi nesneyi büyüklük sıralarına göre dizme f.Verilen değişik büyüklükte bir dizi nesneyi bir dizidekilerle eşleştirme
TEMEL KAVRAMLAR Şekil kavramı 3-6 yaşlar arasında gelişim gösterir Şekilleri ayıredetme, yani farklı olarak algılama, şekil kavramı geliştiği anlamına gelmez Çeşitli nesneler arasında yuvarlak olanları bir tarafa ayırması istendiğinde bunu başarır Ör. top, portakal vb. nesneleri diğerlerinden ayırabilirse şekil kavramı edinmiş olur
Büyüklük kavramı 2-6 yaşta gelişme gösterse de, yetişkinler gibi kavram edinilmez Bazı adlandırmalar (büyük, küçük vb.) oluşur, ancak tüm büyüklük kavramları aynı anda gelişmez Örn. 3 ayrı boy (büyük,orta, küçük) oyuncağın ayırdedilmesinde okulöncesi çocuk büyük olanı kolaylıkla seçtiği halde küçük ve orta olanları seçmekte güçlük çeker
Büyüklük kavramı (2-6 yaş) Yaş ile büyüklük arasındaki ilişkiyi de anlamayamazlar Uzun ağaç kısa ağaçtan daha yaşlıdır Büyüklüğün yaşa işaret ettiğini düşünür
Renk kavramı 2-6 yaşta hızlı bir gelişme gösterir Az bir renk ya da parlaklık değişiklikliğini bile algılar, ayırdeder
Mekan Kavramı 1 yaşında bir cismi yerden alır, ağzına götürür 1-1,5 yaşında bir engelin önünde/ arkasında olma ilişkisini görür Kendisi ile almak istediği oyuncak arasında bir başka obje varsa, onun farkına varır. Engeli iter, oyuncağı alır
2 yaşında yukarda, içeri, dışarı, uzağa git gibi sözcükleri kullanır 3 yaşında hangi sokakta oturduğunu söyler, ancak numarayı bilemez 5 yaşında tek başına evin yakın çevresinde dolaşır Okula, bakkala giderken kullandığı yolu gösteren basit kroki ile çizer
TEMEL KAVRAMLAR Mekan Kavramı Okulöncesi yıllarda Nesneler mekanda anlam kazanır Bir dereceye kadar ben merkezcilikten kurtulur Kendisinden soyut olarak, nesnelerin yer değiştirebileceğini hisseder Örn. topu koltuğun altına atan bir çocuk, kanepenin altında aramaz
Topun koltuğun altından geçerek arkasına, yani odanın başka bir yerine gittiğini anlar Koltuğun arkasına dolanıp topu orada arar Örgütlü-bağımsız bir mekan kavramı kullanır
Nicelik ve Para Kavramı Erken çocukluk döneminde nesne kavramı bilişsel yapısının bir parçası olur Bir nesne/ olayın birden çok görünümü olduğunu anlamaya başlar Nesne/ olayın özelliklerini ve özellikleri sıralama yollarını öğrenme gereksinimi doğar Sayı/ nicelik kavramı önemli olur
Sayı kavramı, nesneleri sınıflara ayırmak, seriler oluşturmak ve ilişkileri anlatmak için bu işlemleri birleştirme yeteneğini içerir * Örn, 4 rakamı dört birimden oluşan bir sınıfı ifade eder (nesne/ olay) * Örn, boncuk, araba, millet, vb. Sayı kavramı gelişme ve deneyimler sonucu oluşur
Okulöncesi dönemde çocuğun doğrudan algılamasına dayanan somut kavramları vardır Birimlerin yeniden düzenlenmesi sonucu toplam miktarın değişmeyeceğini anlayamaz 8=8(2+3+3) Niceliği ayırdedici / kritik özelliklerine ilişkin kavramı yoktur