Rachunek kosztów działań

1. Rachunek kosztów działań Ćwiczenie 3

2. Istota TDABC • W TDABC pomija się etap określania działań realizowanych na wydziale, unika się kosztownego, czasochłonnego i obarczonego subiektywizmem ankietowania dotyczącego działań, typowego dla konwencjonalnego rachunku, stosuje się zaś równania czasowe, które bezpośrednio i automatycznie przypisują koszty zasobów do wykonanych działań i przetworzonych transakcji

3. Etapy TDABC Aby rozwiązać równania czasowe konieczne jest oszacowanie się dwóch parametrów: • Jednostkowego kosztu zdolności produkcyjnych wydziału: • Zużycia zdolności produkcyjnych przez każdą transakcję przetworzoną na wydziale: wykorzystuje się do tego szacunek długości czasu potrzebnego do realizacji każdego działania, bezpośredni, bądź na podstawie wywiadu (precyzja nie jest najważniejsza).

4. Równania czasowe • Równania czasowe konstruuje się dla poszczególnych czynności, uwzględniając wszystkie ich możliwe warianty. Wdrożenie równań czasowych jest proste dzięki systemom ERP, przechowującym dane dotyczące tych czynności i ich cech. • Równania czasowe pozwalają również na symulację przyszłości analiz scenariuszy, model ten może być również włączony w proces budżetowania.

5. Wydajność zasobów • teoretyczna wielkość przerobu zasobu - jest to wielkość przerobu, jaką przedsiębiorstwo teoretycznie może osiągnąć, tzn. gdy będzie w 100% eksploatować zasób (w praktyce nieosiągalna z tytułu np. awarii, przerw itp.), • praktyczna wielkość przerobu zasobu - jest to wielkość przerobu, jaką przedsiębiorstwo osiąga w normalnych (standardowych) warunkach produkcyjnych. • Ta właśnie wydajność jest wykorzystywana jako podstawa odniesienia do obliczania kosztów niewykorzystanych zasobów. • rzeczywista wielkość przerobu zasobu - jest to wielkość przerobu, jaką przedsiębiorstwo wykonało z tytułu realizacji określonego planu produkcyjnego.