Verknopen door verbinden

1. Verknopendoor verbinden Joris Claes en Itte Van Hecke

2. Verhalen uit het AWW • 25% van de meerderjarige hulpvragers zijn 18-25 jarigen • Thuisloosheidsrisico • Fragmentering van het hulpverleningstraject met breukmoment op 18 jaar: zelf oplossen, onbeschikbaar vervolgaanbod, niet gewerkt aan perspectief • Knelpunten in de regelgeving

3. Sociale uitsluiting en marginalisering: té-jongeren • Dakloos • Sociale administratie • Psychische/psychiatrische problemen • Schulden • Kinderen • Verslavingsproblemen • Beperkt of uitgeput netwerk

4. Gedeelde betrokkenheid en zorg • Zoeken naar gepaste ondersteuning, maatzorg want • JOVO met beperkte vaardigheden om concrete en constructieve vragen te stellen • Andere omgangsnormen • Geen correcte inschatting van eigen mogelijkheden • … • In het werken aan • Zelfredzaamheid en zelfvertrouwen • Verantwoordelijkheid opnemen • Sociaal netwerk opbouwen • Realistisch toekomstperspectief

5. Handicapspecifieke deskundigheid • Hoe herken je een licht verstandelijke handicap? • Wat betekent dit op de verschillende domeinen? • Hoe hiermee omgaan in de begeleiding? • Hoe kan je handicap en doorverwijzing ter sprake brengen? • Hoe verloopt de aanvraagprocedure bij het VAPH? • Nood aan een hands-on vertaling van gespecialiseerde expertise

6. Sen en “jongeren” • SEN werkt een aangepast aanbod uit voor professionelen die dagelijks werken met ‘jongeren met een beperking die uit de boot (dreigen) te vallen’. • Dit is een moeilijke en complexe vraag omwille van: • de ingewikkelde materie, • de veelheid van factoren die bepalen of een jongere moeilijk is of wordt, • de verschillende lagen en perspectieven waarmee je naar dit thema kan kijken. • De veelheid van actoren die hierbij betrokken zijn • De aankondiging van extra middelen voor CAW’s voor het opzetten van inclusieve trajecten voor jongeren (tussen 17 en 25 jaar) met een beperking: • Kans om intensief samen te werken met het algemeen welzijnswerk en het SAW • Kans om handicapspecifieke expertise te delen en te verspreiden in het AWW

7. Samenwerking tussen SEN en SAW • De speerpunten van een goede samenwerking: • Het uitbouwen van (lerende) netwerken • Een regionale inbedding voor het verspreiden en delen van (handicapspecifieke) expertise • Een regionale benadering • Combinatie van terreinkennis, sectorinhoudelijke én handicapspecifieke expertise

8. Handicapspecifieke expertise • Wat betekent ‘handicapspecifieke’ expertise in de context van een CAW: • Hoe schat de hulpverlener het functioneren van de jongere in? • Welk traject kan je als hulpverlener met de jongere doorlopen (eventueel los van zijn/haar erkenning door het VAPH) • Wat betekent ‘handicapspecifiek’ voor de communicatie met de jongere? • Welke implicaties heeft het handicapspecifieke voor het hulpverleningsplan? • Hoe vertaal je gespecialiseerde expertise in een voor de hulpverlener en cliënt herkenbare en bruikbare elementen? • Het kunnen de CAW’s omgaan met het VAPH gegeven: • De complexe regelgeving • De mogelijk onvermoede effecten van hulpverlening (bijvoorbeeld effect op de plaats op de wachtlijst).

9. Hoe nu verder … • De eerste verkenning (inhoudelijk en organisatorisch) is achter de rug. • Concretiseren van de samenwerken: • Uitwerken van een gedragen aanbod voor de CAW’s • Organiseren van een duurzame ‘leeromgeving’ • SEN als facilitator van inbreng van ‘handicapspecifieke’ expertise • Met een intersectorale bril kijken • Doel van deze samenwerking moet zijn: • Een meer duurzame oplossing voor deze doelgroep • Intersectoraal samenwerken voor een optimaal handelingsplan voor deze jongvolwassenen