Od narratologii do narratywizmu

1. Od narratologii do narratywizmu Narracja – reprezentacja – doświadczenie. Miejsce Franka Ankersmita w narratywistycznej filozofii historii

2. Frank Ankersmit = „badacz labiryntowy”

3. Narracja, logika narracyjna (NarrativeLogic,1983) • Przedstawianie i reprezentacja historyczna (HistoricalRepresentation, 2001) • Doświadczenie historyczne (SublimeHIstoricalExperience, 2004). Trzy główne tematy

4. Krytyczna (epistemologiczna) filozofia historii – zajmuje się zdaniami i ich odniesieniem do faktycznie istniejącej rzeczywistości • Narratywistyczna filozofia historii – zajmuje się tekstami historiograficznymi i problemem reprezentacji. Krytyczna vs narratywistyczna filozofia historii

5. „Ten kot jest czarny” – zdanie prawdziwe lub nie, jeśli kot, do którego się ono odnosi jest lub nie jest czarny. • „Wielka Rewolucja Francuska była wielkim osiągnięciem ducha ludzkiego” – niemożliwość stwierdzenia prawdziwości Zdanie vs narracja

6. Zdania: • „To miasto ma 200 tysięcy mieszkańców”, • „Porównując ten kraj do innych, możemy powiedzieć, że jest mały”. • Reprezentacje: • mapa miasta • Stwierdzenia w rodzaju: „To miasto jest jak przekleństwo”, czy „To miasto jest piękne”. Zdanie i reprezentacja

7. Odnoszą się do pewnych zjawisk, które istnieją obiektywnie Zdanie i reprezentacja – cechy wspólne

8. Zdania „reprezentacyjne” – odnoszą się do rzeczywistości nie tylko na sposób prawdziwościowy, ale również stanowią pewną propozycję całościowego ujęcia, interpretacji opisywanego przedmiotu, która jest niesprawdzalna (o której nie można powiedzieć, że jest prawdziwa lub nie). Zdanie i reprezentacja - różnice

9. socjologia (Giddens), • psychologii (Bruner), • historia (Ankersmit, LaCapra), • filozofia (Agamben), • estetyka (Shusterman), • historia idei (Jay), • historia kultury (Berman), • językoznawstwo (Lakoff i Johnson), • antropologia (Geertz, Turner), • literaturoznawstwo (Nycz) Doświadczenie we współczesnej humanistyce

10. Metafora (przenośnia) – propozycja całościowego ujęcia danego przedmiotu poprzez cechy innego przedmiotu. Ujęcie przez metaforę „stwarza” to, co ujmowane. Metafora – główne narzędzie reprezentacji

11. pojawia się np. poprzez kontakt z istniejącymi przedmiotami historycznymi • jest „oszołomieniem chwilą”; • W jego efekcie „historyk ma wrażenie bycia w bezpośrednim i absolutnie autentycznym kontakcie z przeszłością”; • Jest domeną dotyku. Doświadczenie historyczne

12. Modernizm – prawda Postmodernizm – przedstawienie Post-postmodernizm - doświadczenie

13. Wyrwanie się z logocentryzmu (idea, rozumienie itd.) poprzez włączenie w dyskurs humanistyczny takich kategorii, jak: • emocje, • aintelektualne doznania oraz nawyki zmysłowe. Pożytki z „doświadczenia”

14. 1. Rozziew między przedmiotem i podmiotem, ustanawiający „wiedzę” • Brak rozziewu. Co w zamian? • Ankersmit: harmonia; • Nycz: współprzenikanie Podmiot poznania vs podmiot doświadczenia