1 / 15

FORESIGHT TECHNOLOGICZNY W ZAKRESIE MATERIAŁÓW POLIMEROWYCH

FORESIGHT TECHNOLOGICZNY W ZAKRESIE MATERIAŁÓW POLIMEROWYCH. Panel Roboczy W-8: Wykorzystanie Materiałów Polimerowych w Farbach i Lakierach. Zakres tematyczny panelu roboczego W8 obejmował:.

akamu
Download Presentation

FORESIGHT TECHNOLOGICZNY W ZAKRESIE MATERIAŁÓW POLIMEROWYCH

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. FORESIGHT TECHNOLOGICZNYW ZAKRESIE MATERIAŁÓW POLIMEROWYCH Panel Roboczy W-8: Wykorzystanie Materiałów Polimerowych w Farbach i Lakierach

  2. Zakres tematyczny panelu roboczegoW8 obejmował: • wyroby lakierowe rozpuszczalnikowe zawierające żywice naturalne i syntetyczne (nitrocelulozowe, alkidowe, poliestrowe, epoksydowe, akrylowe, poliuretany, poliwinylowe, aminowe, polimery chlorowcowane, silikonowe)- tradycyjne,medium solids, high solids, • wyroby lakierowe wodne: wodorozpuszczalne, dyspersyjne, • farby proszkowe: epoksydowe, poliestrowe, hybrydowe, poliuretanowe, utwardzane fotochemicznie, • wyroby lakierowe do utwardzania radiacyjnego (UV i EB), • systemy lakierowe hybrydowe i z zastosowaniem nanomateriałów, • systemy lakierowe funkcjonalne i specjalnego przeznaczenia, • pigmenty i wypełniacze, • rozpuszczalniki i środki pomocnicze.

  3. Polska na tle Europy i Świata Polski przemysł farb i lakierów tak jak i cała branża w Europie będzie podlegał licznym ograniczeniom, wynikającym z regulacji prawnych: • Dyrektywy: SED 1999/13/EC obejmująca procesy produkcyjne i 2004/42/EC dla farb dekoracyjnych, lakierów, lakierów samochodowych wykończeniowych, ograniczające emisję VOC • REACH • IPPC (Integrated Pollution Prevention and Control) • NEC (The National Emission Ceilings Directive) • The Paint Product Directive • Dyrektywa Produktów Biobójczych ( BPD 98/8/EC).

  4. Na rynku wyrobów lakierowych w Polsce, już od dłuższego czasu, panujekorzystna koniunktura, związana ze wzrostem zapotrzebowania na farby, od tych popularnych, dla budownictwa do malowania ścian wewnętrznych i elewacji, do wysokojakościowych wyrobów lakierowych o specjalistycznym przeznaczeniu. Zdecydowany wzrost produkcji wyrobów lakierowych nastąpił w ciągu dekady lat 90 - z 202 tys. ton w roku 1990 do 342 tys. ton w 2000 r. tj. o ponad 70 %, co w przeliczeniu stanowi średnio o ponad 7% rocznie. Od roku 2000 krajowa produkcja farb i lakierów odnotowuje nieco mniejszy wzrost, w porównaniu do lat 90-tych. Po okresie przekształceń własnościowych w Europie Centralnej, w Polsce jak również i w innych krajach tej części Europy (Węgry, Czechy i Słowacja) nastąpił okres stabilnego rozwoju w sektorze farb lakierów, szacuje się go obecniena 4-6 % rocznie. Według danych statystycznych GUS, produkcję wyrobów lakierowych w Polsce na przestrzeni lat 2000-2005 cechuje dalszy, stabilny wzrost, szczególnie w grupie farb na bazie polimerów w środowisku wodnym* *(Tabela:Tendencje ogólne w rozwoju farb i lakierów w latach 2000-2005 w Polsce)

  5. Tendencje ogólne w rozwoju farb i lakierów w latach 2000-2005 w Polsce

  6. SILNE STRONY • Wysoki poziom wiedzy. • Kontakty z ośrodkami naukowymi i rozwojowymi w świecie. • Prace badawczo-rozwojowe. • Wysoko wyspecjalizowany personel naukowy. • Wykwalifikowana kadra inżynieryjno-techniczna u producentów. • Przewaga nieskomplikowanych aparaturowo technologii. • Potencjalne zdolności produkcyjne. • Niskie koszty wytwarzania. • Niewielkie nakłady inwestycyjne przy uruchomieniu produkcji nowych wyrobów lakierowych. • Stosowanie standardów międzynarodowych. • Spełnianie kryteriów wyznaczonych przez przepisy dotyczące ochrony środowiska w zakresie emisji substancji szkodliwych.

  7. SŁABE STRONY • Małe nakłady na badania. • Przestarzała aparatura badawcza. • Wysokie koszty zakupu nowoczesnych technologii oraz aparatury. • Brak zainteresowania jednostek naukowych powiększaniem skali. • Brak wsparcia finansowego wdrożeń. • Brak nakładów na produkcję doświadczalną i prototypową. • Brak instalacji do aplikacji nowoczesnych wyrobów lakierowych. • Brak instalacji referencyjnych – przy sprzedaży technologii. • Niewystarczająca ilość instalacji pilotowych.

  8. SŁABE STRONY • Bariera finansowa, ograniczone możliwości inwestowania przez małe i średnie firmy. • Brak strategii długofalowego rozwoju w przedsiębiorstwach produkujących farby i lakiery. • Ograniczona krajowa baza surowcowa (w tym spoiw). • Duża zależność od cen światowych surowców. • Brak kształcenia techników i inżynierów o specjalizacji –technologia wytwarzania farb i lakierów. • Problemy z utrzymaniem wyspecjalizowanego personelu w kraju (niskie wynagrodzenia w ośrodkach krajowych). • Ograniczone możliwości szkolenia personelu ze względów finansowych oraz brak programów edukacyjnych w niektórych dziedzinach. • Niewystarczająca i nieprofesjonalna reklama wyrobów. • Wysokie koszty reklamy i promocji.

  9. STRATEGICZNE KIERUNKI ROZWOJU TECHNOLOGII • rozwój technologii w oparciu o wyroby wodorozcieńczalne i nanotechnologię • rozwój technologii farb utwardzanych radiacyjnie i temperaturowo

  10. ROZWÓJ TECHNOLOGII W OPARCIUO WYROBY WODOROZCIEŃCZALNEI NANOTECHNOLOGIĘ • siły i środki na badania i rozwój zostaną skierowane na zwiększenie obszarów zastosowań farb o obniżonej zawartości LZO, udoskonalanie istniejących wyrobów wodnych, poprawę ich właściwości użytkowych i ochronnych oraz na wykorzystanie zalet nanotechnologii jak np. uzyskiwanie większej odporności mechanicznej przy jednoczesnym zachowaniu elastyczności powłoki, odporności na działanie promieniowania UV/VIS, uzyskiwanie powłok funkcjonalnych np. takich jak powłoki samooczyszczające się • zmarginalizowana jest rola innych ekologicznych technologii: farb proszkowych utwardzanych radiacyjnie (UV i EB), farb typu „high solids” oraz farb proszkowych cienkowarstwowych do wypalania w temperaturach 80-130˚C do malowania drewna i innych powierzchni wrażliwych na temperaturę.

  11. ROZWÓJ TECHNOLOGII FARB UTWARDZANYCH RADIACYJNIE I TEMPERATUROWO • możliwość uzyskania braku emisji rozpuszczalników, prawie 100 % wykorzystanie materiału, powłoki o bardzo dobrej odporności na czynniki mechaniczne, korozyjne i chemiczne oraz oszczędność energii przy jednoczesnym bardzo szerokim obszarze zastosowań: malowanie metalu, drewna i tworzyw, malowanie detali samochodowych i karoserii – podkłady, farby barwne (tzw. bazowe)i lakiery nawierzchniowe, zabezpieczenia antykorozyjne – farby pigmentowane cynkiem, powłoki ochronne na włókna optyczne, malowanie reflektorów samochodowych, przezroczyste powłoki do uszczelniania i izolowania rurociągów, malowanie tworzyw sztucznych, uzyskiwanie powłok ochronnych na dyski komputerowe.

  12. Quo vadis? • W Polsce w 2005 r. wyprodukowano blisko 332 tys. ton farb dyspersyjnych akrylowych i winylowych (opartych na polioctanie winylu), czyli ok. 2-krotnie więcej niż w 2000 r. (ok. 176 tys. ton). Świadczy to o ogromnym tempie rozwoju sektorze farb i lakierów poliuretanowych, akrylowych i hybrydowych. • Dodatkowym bodźcem rozwoju wodnych farb i lakierów opartych na dyspersjach poliuretanowych, akrylowych i hybrydowych jest możliwość sterowania właściwościami powłok, w szczególności poprzez odpowiedni dobór rodzaju spoiwa, przy czym możliwe jest w tym przypadku zaprojektowanie nie tylko budowy chemicznej polimeru tworzącego spoiwo, ale również nanostruktury cząstki dyspersji wpływającej w zasadniczy sposób na nanostrukturę powłoki, a co za tym idzie – na jej właściwości.

  13. Quo vadis? Generalnie można wyróżnić następujące kierunki rozwoju wodnych farb i lakierów poliuretanowych, akrylowych i hybrydowych: • modyfikacja budowy chemicznej polimeru(ów) tworzącego(ych) spoiwo w kierunku wprowadzenia grup funkcyjnych zdolnych do sieciowania w określonych warunkach po naniesieniu farby lub lakieru na podłoże z wytworzeniem bardziej odpornej mechanicznie i chemicznie powłoki • modyfikacja procesu wytwarzania spoiwa (dyspersji wodnej) tak, aby cząstki powstającej dyspersji miały z góry określoną niejednorodną strukturę na poziomie nano • modyfikacja pozostałych składników farby lub lakieru (napełniaczy, substancji pomocniczych) tak, aby lepiej wiązały się ze spoiwem i tym samym lepiej współtworzyły z nim powłokę

  14. WYZWANIA • promocja działań wspierających prace B + R nad technologiami przyszłościowymi jak min. farby o projektowanych właściwościach powłok, technologie farb z wykorzystaniem ograniczonej kompatybilności polimerów samorozwarstwiających (self-stratifying), np. epoksydowo-akrylowe czy technologie farb i lakierów na dyspersjach z wbudowującymi się w strukturę środkami pomocniczymi • wzmocnienie współpracy między ośrodkami naukowymi a producentami, aby wykorzystać istniejący potencjał naukowy krajowych ośrodków badawczych.

  15. Kierownik panelu roboczego: Dr inż. Stefan Kubica Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników(Instytut IMPiB) Oddział Zamiejscowy Farb i Tworzyw w Gliwicach Skład Panelu Roboczego W-8: Imię i nazwiskoJednostka Stefan Kubica Instytut IMPiB – Kierownik PaneluHelena Kuczyńska Instytut IMPiB Małgorzata Zubielewicz Instytut IMPiB Elżbieta Kamińska-Tarnawska Instytut IMPiB Anna Ślusarczyk Instytut IMPiB Jerzy Kulawski Instytut IMPiB Zbigniew Bończa-Tomaszewski Instytut Chemii Przemysłowej Janusz Kozakiewicz Instytut Chemii przemysłowej Katarzyna Jaszcz Politechnika Śląska Maciej Umiński ICI Oddział w Pilawie – przedstawiciel przemysłu farb i lakierów