540 likes | 802 Views
N AUKA O P RZEDSIĘBIORSTWIE TEMAT: Istota funkcjonowania przedsiębiorstwa. dr inż. Andrzej KIJ. TEMATYKA WYKŁADU. Przedsiębiorstwo jako przedmiot naukowego poznania Podstawy wykształcenia się nauki o przedsiębiorstwie na gruncie ekonomii Przedsiębiorstwo a ewolucja nauk o zarządzaniu
E N D
NAUKA O PRZEDSIĘBIORSTWIETEMAT: Istota funkcjonowania przedsiębiorstwa dr inż. Andrzej KIJ
TEMATYKA WYKŁADU Przedsiębiorstwo jako przedmiot naukowego poznania Podstawy wykształcenia się nauki o przedsiębiorstwie na gruncie ekonomii Przedsiębiorstwo a ewolucja nauk o zarządzaniu Współczesne koncepcje zarządzania zmianami w przedsiębiorstwie Tendencje i perspektywy rozwoju nauki o przedsiębiorstwie
PODSTAWY DEFINIOWANIA PRZEDSIĘBIORSTWAInterdyscyplinarny charakter badanego obiektu Przedsiębiorstwo to ZŁOŻONY UKŁAD, na którego funkcjonowanie wpływają różne rodzajowo czynniki NAUKOWE POZNANIE PRZEDSIĘBIORSTWA - wymaga jego zbadania z różnych punktów widzenia uznanych za istotne Niezbędne jest zatem konstruowanie stosownych MODELI PRZEDSIĘBIORSTWA - właściwych danej płaszczyźnie analizy Poszczególne modele przedsiębiorstwa funkcjonują na gruncie różnych DYSCYPLIN NAUKOWYCH
DEFINIOWANIE PRZEDSIĘBIORSTWAModele przedsiębiorstwa (I) • MODEL EKONOMICZNY (Teoria ekonomii) • przedsiębiorstwo to byt ekonomiczny opisywany w kategoriach efektywności użycia zasobów - różnicy między efektami i nakładami • różnice w podejściu do przedsiębiorstwa na gruncie poszczególnych kierunków i prądów w ekonomii - ekonomia klasyczna, ujęcie szumpeterowskie, (neo)instytucjonalne i in. 2. MODEL FINANSOWY(Analiza finansowa przedsiębiorstwa) • przedsiębiorstwo to system zasobów o określonej wartości, przekształcanych w strumienie finansowe • kapitał przedsiębiorstwa traktowany jest jako wartość, a nie jako zestaw materialnych czynników produkcji • cel firmy - maksymalizacja jej wartości w dłuższym okresie czasu
DEFINIOWANIE PRZEDSIĘBIORSTWAModele przedsiębiorstwa (II) 3. MODEL PRODUKCYJNY -Technologiczny (Nauki techniczne) • przedsiębiorstwo to układ techniczny przetwarzający energię i materię w produkt o założonych parametrach użytkowych • przedsiębiorstwo nie wytwarza wartości dodanej lecz musi najpierw wyprodukować dobra lub usługi 4. MODEL ORGANIZACYJNY (Organizacja i zarządzanie) • przedsiębiorstwo to jednostka zorganizowana - szczególny przypadek instytucji podlegającej zasadom racjonalnej organizacji • występują PROCESY DECYZYJNE - kluczowa przesłanka uznania modelu organizacyjnego za wiodący w formułowaniu interdyscyplinarnych podstaw nauki o przedsiębiorstwie
DEFINIOWANIE PRZEDSIĘBIORSTWAModele przedsiębiorstwa (III) 5. MODEL CYBERNETYCZNY (Cybernetyka, logistyka) • przedsiębiorstwo to układ złożony, podobny do żywego organizmu, kierujący się kryterium najdłuższego zachowania przy życiu • traktowane jako system względnie odosobniony w otoczeniu, posiadający szereg wewnętrznych, oddziaływujących na siebie podsystemów 6. MODEL SOCJOPSYCHOLOGICZNY - Behawioralny (Socjologia, psychologia) • przedsiębiorstwo to system społeczny - jednostki, grupy, ich zachowania, motywacje, wzajemne relacje itp. • głównym aktywem przedsiębiorstwa są LUDZIE
DEFINIOWANIE PRZEDSIĘBIORSTWAModele przedsiębiorstwa (IV) 7. MODEL PRAWNY (Prawo cywilne, prawo handlowe) • przedsiębiorstwo to szczególny podmiot praw i obowiązków • forma i ustrój przedsiębiorstwa są zawsze określone w danym systemie prawnym 8. MODEL (ASPEKT) ETYCZNY (Etyka biznesu, socjologia kultury) • analiza zachowań w przedsiębiorstwie pod kątem obowiązujących w społeczeństwie norm moralnych i wzorców akceptowanych zachowań
ATRYBUTY WSPÓŁCZESNEGO PRZEDSIĘBIORSTWA (I) Atrybuty przedsiębiorstwa to jego stałe specyficzne cechy odróżniające przedsiębiorstwo od innych jednostek 1. Przedsiębiorstwo jest powołane do prowadzenia działalności w sposób trwały (przez dłuższy czas) 2. Służy otoczeniu - dynamiczny, otwarty system, nastawiony na uczenie się 3. Wymienia produkty z otoczeniem w drodze transakcji kupna –sprzedaży 4. Posiada pochodzące od właściciela(i) zasoby kapitałowe (dobra materialne oraz wartości niematerialne i prawne), a także nazwę i reputację firmy (goodwill)
ATRYBUTY WSPÓŁCZESNEGO PRZEDSIĘBIORSTWA (II) 5. Posiada samodzielność decyzyjną (zasada autonomii przedsiębiorstwa), prowadząc działalność w ramach obowiązujących norm prawnych 6. Koszty i podatki pokrywa uzyskiwanymi przychodami (zasada równowagi finansowej, samofinansowanie), wykazując stan majątkowy i wyniki finansowe w stosownych dokumentach (bilans, rachunek zysków i strat) 7. Dąży do uzyskania ze swej działalności określonych korzyści - maksymalizacji dochodowości zaangażowanego kapitału 8. Prowadzi działalność na swoje ryzyko - liczy się z możliwością strat
ELEMENTY TYPOLOGII PRZEDSIĘBIORSTWPodstawy wyodrębnienia (I) • Szeroki zestaw szczegółowych kryteriów klasyfikacji przedsiębiorstw – wielkość, zakres, przedmiot, rodzaj działalności, lokalizacja itp. • Formy prowadzenia działalności gospodarczej wynikają przede wszystkim z obowiązującego systemu prawnego • Formy te są swoistymi wzorcami prawno-organizacyjnymi określającymi w szczególności - wymagania założycielskie - strukturę władzy - odpowiedzialność w przedsiębiorstwie • Wyższy stopień zróżnicowania form prawno-organizacyjnych (indywidualizacji rozwiązań) świadczy o elastyczności systemu i jego zorientowaniu na rozwój przedsiębiorstw • W formach prawno-organizacyjnych odzwierciedla się w szczególności WŁASNOŚĆ PRZEDSIĘBIORSTWA
ZARZĄDZANIE JAKO PROCES DECYZYJNY PLANOWANIE ORGANIZOWANIE NAKŁADY z otoczenia zasoby ludzkie zasoby finansowe zasoby fizyczne zasoby informacyjne CELE osiągnięte sprawnie skutecznie KONTROLOWANIE PRZEWODZENIE (kierowanie ludźmi) Zestaw działań skierowanych na zasoby i wykonywanych z zamiarem osiągnięcia celów organizacji (przedsiębiorstwa) w sposób sprawny i skuteczny
PODSTAWY PODMIOTOWOŚCI WSPÓŁCZESNEGO PRZEDSIĘBIORSTWA W PROCESIE ZARZĄDZANIA • WYODRĘBNIENIE EKONOMICZNE • wyodrębnienie własnościowe • wyodrębnienie przedmiotowe i przestrzenne • wyodrębnienie rynkowe • wyodrębnienie finansowe • WYODRĘBNIENIE TECHNICZNO-ORGANIZACYJNE • WYODRĘBNIENIE SOCJOLOGICZNE (aspekt społeczny) • WYODRĘBNIENIE PRAWNE • aspekt rynkowy • aspekt organizacyjny
CYKL ŻYCIA PRZEDSIĘBIORSTWA (II)Wzrost i rozwój a wielkość przedsiębiorstwa Nadanie kierunku, odrodzenie Duże Rozwój pracy zespołowej Kontynuacja dojrzałości Dodanie wewnętrznych systemów Potrzeba rewitalizacji Schyłek Potrzeba walki z biurokracją Wytyczenie kierunku WIELKOŚĆ PRZEDSIĘBIORSTWA Kreatywność Potrzeba delegacji uprawnień i kontroli Potrzeba przywództwa Małe Etap Etap Etap Etap przedsiębiorcy wspólnoty formalizacji przekształcenia ETAP ROZWOJU PRZEDSIĘBIORSTWA
PRODUKCJA-definicja • Jest to użytkowanie różnego rodzaju surowców, materiałów, wyposażenia technicznego oraz usług dla wytwarzania produktów zaspakajających potrzeby i wymagania nabywców.[1] • Koncepcja produkcji (w orientacji przedsiębiorstwa na rynek) jest jedną z najstarszych. Według tej koncepcjikonsumenci będą faworyzować te produkty, które są szeroko dostępne i mają niską cenę. Kierownicy organizacji zorientowanych na produkcję, koncentrują się na osiągnięciu wysokiej wydajności produkcji i szerokiej dystrybucji. [2] [1] Tadeusz Sztucki, Encyklopedia marketingu, Agencja Wydawnicza „Placet”, Warszawa 1998 [2] Philip Kotler, Marketing, Warszawa, 1994
PRODUKCJA- filozofia IN PUT OUT PUT PROCESY PRODUKCJI PROCESY ZASILANIA PROCESY DYSTRYBUCJI
PRODUKCJA- filozofia, procesy PROCES zestaw wzajemnie powiązanych lub wzajemnie oddziałujących działań, które przekształcają wejście w wyjście proces WEJŚCIE WYJŚCIE działanie - operacja, podproces, transformacja; wejście - stan początkowy, przedmiot transformacji; wyjście - stan końcowy, skutek transformacji.
Produkcja – procesy (logistyczne) Pojęcie procesu nie jest jednoznaczne. Inne znaczenia ma dla przedstawicieli różnych dyscyplin naukowych Cechą wspólną różnych interpretacji jest następstwo pewnych zdarzeń i do niego się odwołujemy przy formułowaniu definicji procesu – procesu biznesowego • PROCES • to sekwencja lub częściowo • uporządkowany zbiór powiązanych • ze sobą działań zintegrowanych przez: • czas, • koszty, • łączną ocenę wykonania • i realizowanych, aby osiągnąć • określony cel organizacji.
Popyt rynkowy – agregacja krzywych popytu P p2 p1 D1 D2 q1 q2 Q
Popyt rynkowy – agregacja krzywych popytu P p2 p1 D1 +D2 D1 D2 q1 q2 q1+q2 Q
Agregacja krzywych popytu: przykład Mamy dwie liniowe krzywe popytu: q1(p) = 10-5p q2(p) = 25-5p Zagregowana krzywa popytu wynosi: 25-5p dla p(2; 5> 35-10p dla p<0; 2> Q=
Podaż rynkowa – agregacja krzywych podaży S1 S2 P p1 p2 Q
Podaż rynkowa – agregacja krzywych podaży S1 S2 S1 +S2 P p1 p2 S2(p1) Q
S(p) D(p) q* Równowaga rynkowa Równowaga: D(p*)=S(p*) P W równowadze ilość którą konsumenci chcą kupić po danej cenie jest równa ilości, którą producenci chcą, po danej cenie, dostarczyć. p* Q
q* Odwrócone krzywe popytu i podaży Równowaga: P Chociaż na rynku konkurencyjnym cena rynkowa jest niezależna od działań każdego pojedynczego podmiotu, to działania wszystkich podmiotów razem określają cenę rynkową. p* Q
Przykład algebraiczny (1) Przyjmijmy liniowe krzywe popytu i podaży: D(p) = a – bp S(p) = c + dp Jakie są optymalne p* i q*? Przyrównujemy: D(p) = a – bp = c + dp = S(p) Otrzymujemy: Ilość w stanie równowagi:
Przykład algebraiczny (2) Cenę i ilość równowagi możemy także znaleźć wykorzystując funkcje odwrotne do funkcji popytu i podaży. Przyrównujemy: Otrzymujemy:
S p0 D qD qS Cena powyżej ceny równowagi: nadwyżka podaży P p0 > p* Nadwyżka p* q*
S D Niedobór qS qD Cena poniżej ceny równowagi: nadwyżka popytu P p2 < p* p* p2 q*
D S S’ P* p2 q* q2 q1 Wzrost podaży Spadek ceny równowagi Wzrost ilości w równowadze
D D’ S p* p2 q* q2 Wzrost popytu Wzrost ceny równowagi Wzrost ilości w równowadze q1
p1 p* D D’ S S’ S’’ q* q1 Wzrost popytu i podaży Kierunek zmian ceny równowagi nie jest jednoznaczny Wzrost ilości w równowadze p2 q2
Przypadki szczególne Gdy krzywa podaży jest sztywna (niezależna od ceny): podaż doskonale nieelastyczna. Gdy krzywa podaży jest wyjątkowo wrażliwa na cenę (konkurencja doskonała w długim okresie): podaż doskonale elastyczna.
D Przypadek szczególny nr 1: sztywna podaż S W równowadze Ilość jest określona przez podaż a cena przez popyt p* q*=c
D’ D Przypadek szczególny nr 1: wzrost popytu S p1 p0 q*=c
D Przypadek szczególny nr 1: wzrost podaży S S’ p0 p1 q0 q1
D Przypadek szczególny nr 2: podaż doskonale elastyczna W równowadze ilość jest określona przez popyt a cena przez podaż. S p* q*
D’ D Przypadek szczególny nr 2: wzrost popytu S p* q0 q1
D Przypadek szczególny nr 2: wzrost podaży S p0 S’ p1 q0 q1
Nadwyżka producentów i konsumentów W sytuacji gdy nie ma dyskryminacji, wszyscy konsumenci płacą jednakową cenę: p*, i jednocześnie wszyscy producenci otrzymują za swoje towary tą samą cenę: p*. Nadwyżka konsumenta wskazuje na korzyść z konsumowania n jednostek dobra minus wydatki na to dobro. Jest to różnica pomiędzy maksymalną ceną jaką konsument jest skłonny zapłacić za daną jednostkę dobra a ceną faktyczną, tzn. zapłaconą. Analogicznie, nadwyżka producenta jest różnicą pomiędzy minimalną sumą, za jaką producent jest skłonny sprzedać n jednostek a sumą faktyczną.
P* Q* Nadwyżka konsumenta i producenta: doskonała konkurencja P Suma nadwyżek konsumenta wyraża nadwyżkę konsumentów. S Suma nadwyżek producenta wyraża nadwyżkę producentów. Nadwyżka konsumentów D Nadwyżka producentów Q
Przedsiębiorstwo jest podstawowym podmiotem gospodarki rynkowej. Kreuje ono zarówno podaż jak i popyt (na czynniki produkcji, materiały maszyny, pracę). Własność prywatna - konkretne osoby rozporządzają przedsiębiorstwami decydując o ich działaniu, mogąc je sprzedać, ponosząc odpowiedzialność za efekty pracy. Własność kolektywna - oznacza przekazanie praw do dysponowania przedsiębiorstwem grupie osób gospodarujących wspólnie. W przypadku przedsiębiorstw państwowych grupą tą jest całe społeczeństwo, a reprezentantem administracja państwowa 78
Cele działalności przedsiębiorstwa Z ekonomicznego punktu widzenia celem działalności przedsiębiorstw jest maksymalizacja zysku. Zysk jest to różnica utargu całkowitego i kosztu całkowitego. Utarg całkowityjest to wartość dóbr sprzedanych przez przedsiębiorstwo w pewnym okresie. Koszt całkowityjest to suma wartości czynników produkcji zużytych w analizowanym okresie. Dywidenda - część zysku netto (po opodatkowaniu podatkiem dochodowym) spółki kapitałowej przeznaczona do podziału pomiędzy akcjonariuszy lub udziałowców. W ustalaniu wielkości zysku wygospodarowanego w pewnym okresie pomagają dokumenty finansowe przedsiębiorstwa, z których najważniejsze to rachunek wyników(ang. net income statement) i bilans(ang. balance sheet). 79
Krzywa możliwości produkcyjnych Zbiór kombinacji różnych wielkości produkcji dwóch dóbr, przy których przedsiębiorstwo lub kraj w pełni wykorzystuje posiadane zasoby
Krzywa możliwości produkcyjnych Dobro y A B Dobro x
Czynniki przesuwające krzywą możliwości produkcyjnych Zmiana wielkości zasobów Technologia Specjalizacja pracy Efekty skali Handel (wymiana zasobów)
Kształty krzywej dochodowości 2. 1. y A B x y A B Ilość jednego dobra, z której trzeba zrezygnować, aby zwiększyć produkcje drugiego dobra rośnie wraz ze wzrostem produkcji x Ilość jednego dobra, z której trzeba zrezygnować, aby zwiększyć produkcje drugiego dobra jest stała wraz ze wzrostem produkcji
Utargi Utarg całkowity(ang. total revenue - TR) jest to iloczyn liczby sprzedanych jednostek dobra, Q, i ceny, P (TR=P*Q). Popyt i utarg całkowity przedsiębiorstwa wolnokonkurencyjnego 84
Jeśli warunkiem zwiększenia sprzedaży jest obniżenie ceny, rynek jest rynkiem konkurencji niedoskonałej. Od pewnej wielkości sprzedaży dalsze obniżanie ceny powoduje zmniejszenie utargu (rys. b). Popyt i utarg całkowity przedsiębiorstwa na rynku konkurencji niedoskonałej 85
Koszty i funkcja produkcji Koszt całkowity (ang. Total Cost-TC) jest to wartość zużytych czynników produkcji. O poziomie kosztu całkowitego decyduje metoda produkcji i ceny czynników. Metodę produkcji danej ilości dobra będziemy nazywali technicznie nieefektywną, jeśli wymaga ona zużycia większej ilości przynajmniej jednego czynnika produkcji i nie mniejszej ilości każdego innego czynnika, niż inne metody. Funkcja produkcji przyporządkowuje technicznie efektywne metody wytwarzania poszczególnym wielkościom produkcji. 86
Przykład funkcji produkcji NK – nakład kapitału NP – nakład pracy KK- koszt kapitału KP – Koszt pracy TC – Koszt całkowity Na przykład, dla drugiej metody wytworzenia 15 jednostek dobra stosunek liczby zużytych jednostek kapitału i pracy wynosi 2:6 = 1/3, a dla metody pierwszej 4:4 = 1. Oznacza to, że metoda pierwsza jest trzy razy bardziej kapitałochłonna od drugiej 87