Dziecko z ADHD

1. Dziecko z ADHD

2. ADHD ≠ agresja, przemoc

3. Zróżnicowane przyczyny: geny, czynniki biologiczne oddziałujące negatywnie na centralny układ nerwowy w różnym okresie jego rozwoju choroby wirusowe, bakteryjne, zatrucia, uszkodzenia mechaniczne oddziaływania społeczno -emocjonalne

4. Definicja „ADHD jest to zaburzenie charakteryzujące się nieadekwatnymi do wieku rozwojowego deficytami uwagi, impulsywnością i nadpobudliwością ruchową, które nie ustępują przez ponad sześć miesięcy, a ich nasilenie powoduje znaczne trudności w funkcjonowaniu w najważniejszych obszarach życia”

5. Grupy symptomów Zaburzenia uwagi Impulsywność Nadruchliwość

6. Dziecko z zaburzeniami uwagi • bardzo szybko rozprasza się • ma trudność z wyborem najważniejszego bodźca • ma trudności z utrzymaniem ciągłej uwagi podczas wykonywania jednego zadania • zapominam polecenia • ma trudności z zastosowaniem się do następujących po sobie instrukcji (lecz nie z powodu niezrozumienia instrukcji!) • ma trudności z zapamiętaniem o zebraniu rzeczy niezbędnych do wykonania danej czynności

7. gubi i zapomina rzeczy • ma trudności ze zorganizowaniem sobie pracy, nauki, zabawy • szybko przerywa rozpoczętą pracę • ma trudności z zakończeniem rozpoczętych prac • trudność sprawia dziecku wykonanie jednej czynności do końca • podejmuje kolejną czynność nie kończąc poprzedniej.

8. Nadmierna impulsywność • działa pod wpływem impulsu • wyrywa się z odpowiedzią, zanim pytanie zostanie zadane w całości • ma trudności z zaczekaniem na swoją kolej • przerywa innym, np. wtrąca się do rozmowy • jest nadmiernie gadatliwe • ma trudności z planowaniem działań • często zmienia zajęcia.

9. Problemy z nadmierną impulsywnością Spokojna osoba: Pomysł STOP Ocena Decyzja Osoba z ADHD: Pomysł Brak „hamowania” Realizacja

10. Nadruchliwość • często porusza się • wierci się, kręci, macha rękami, nogami. Mówią o dziecku, że ma „niepokój w obrębie miejsca siedzenia”. • często wstaje z miejsca, chodzi po klasie, biega, wspina się na różne przedmioty • manipuluje różnymi przedmiotami, np. długopisem, gumką • dużo mówi. O takim dziecku mówimy, że ma nadruchliwość „w obrębie mięśni języka” • nadmiernie hałasuje podczas zabawy, ma trudności ze spokojnym bawieniem się • zaczepia, potrąca innych.

11. Symptomy ADHD a typy zaburzeń Podtyp mieszany impulsywność nadruchliwość deficyty uwagi Podtyp z przewagą nadruchliwości i impulsywności Podtyp z przewagą deficytów uwagi

12. Strategie radzenia sobie z nadmierną impulsywnością Przypominaj w odpowiednim momencie zasadę pamiętając by: • były to komunikaty jasne i krótkie, powtórzone tyle razy, ile dziecko tego potrzebuje, z towarzyszeniem dziecku aż do momentu zastosowania przez niego zasady. Przewiduj sytuacje, szczególnie niebezpieczne ze względu na impulsywność dziecka. Bądź konsekwentny. Wspólnie opracowuj sygnały, np. Nie przerywaj. Chcę coś powiedzieć. Nie teraz.

13. Strategie radzenia sobie z nadruchliwością Pozwalaj na celowy ruch (np. przyniesienie kredy, wytarcie tablicy, siedzenie na piłce dającej możliwość podskakiwania bez przeszkadzania innym). Przeplataj aktywności. Pozwól dziecku na niewielki niepokój ruchowy w obrębie miejsca siedzenia, by mogło skupić się na celowej czynności.

14. Strategie radzenia sobie z zaburzeniami uwagi Ograniczaj ilość bodźców docierających do dziecka podczas wykonywania zadań. Pomagaj w wybieraniu najważniejszych bodźców (np. zaznaczanie kolorem); Bądź „podpowiadaczem”, lecz nie „pomagaczem”. Dziel zadania na realne do wykonania części. Dostosuj czas wykonania zadań do możliwości psychofizycznych ucznia.

15. Mocne strony dziecka z ADHD rozwój intelektualny na poziomie powyżej przeciętnej zainteresowania (w tym szczególne zainteresowania danym przedmiotem) wysoka motywacja dobra spostrzegawczość sprawność motoryki małej i dużej uzdolnienia zasób wiedzy o otaczającym świecie łatwość nawiązywania kontaktów z innymi mobilizacyjna funkcja wzmocnień pozytywnych

16. Praca w grupach I grupa: Jak przywoływać uwagę dziecka z ADHD? II grupa: Jak pomóc pakować tornister? III grupa: Zasady skutecznego wydawania poleceń.

17. Jak przywoływać uwagę uwagę dziecka pobudzi materiał, którymi można eksperymentować, manipulować, segregować, dotykać często przypominamy co dziecko ma robić, podejść, spojrzeć w oczy, dotknąć ramienia, powiedzieć: teraz piszesz ... zwracamy uwagę hasłowo: Spójrz na mnie!, Zobacz!, Uwaga! i zatrzymujemy wzrok na dziecku możemy stanąć przy dziecku, poklepać po ramieniu, kucnąć i popatrzyć mu w oczy, prosić o powtórzenie jego słów - ważne by utrzymać kontakt wzrokowy. podkreślać ważne treści można stosować dodatkowe dla podkreślenia ważności komunikatu np. podniesienie ręki.

18. Zasady skutecznego pakowania tornistra plecak pakujemy wieczorem, dnia poprzedzającego pójście dziecka do szkoły zaznajamiamy się z planem lekcji dziecka na następny dzień prosimy, aby dziecko pakowało każdy przedmiot po kolei, pokazując nam każdy wkładany do tornistra zeszyt czy podręcznik. sprawdzamy zawartość piórnika sprawdzamy czy potrzebne są jakieś dodatkowe rzeczy – przybory plastyczne, muzyczne... po spakowaniu tornistra dziecko nie może go już samodzielnie otwierać, ani wyjmować żadnych rzeczy

19. Zasady skutecznego wydawania poleceń wydajemy tylko te polecenia, które jesteśmy gotowi wyegzekwować zanim wydamy polecenie, zastanówmy się, jakie możemy zastosować konsekwencje, jeśli dziecko je zignoruje dopilnujmy, aby dziecko wysłuchało naszego polecenia – kontakt wzrokowy z dzieckiem, wyłączenie czynników zakłócających uwagę (o ile jest to możliwe) polecenie powinno być możliwie krótkie wdajemy tylko jedno polecenie na raz jeżeli to konieczne, prosimy dziecko, aby powtórzyło polecenie. pozostajemy w bezpośrednim sąsiedztwie dziecka, aby upewnić się, czy zastosował się do polecenia nie należy oczekiwać, że dziecko od razu zacznie wykonywać wszystkie polecenia na początku każda najmniejsza poprawa to WIELKI sukces

20. Zalecenia dla rodziców: nie nagradzać zachowań dziecka, wynikających z ADHD; dobrze jest ustrukturalizować aktywności dziecka, aby miało stałe godziny wykonywania różnych aktywności; odpowiednia dyscyplina, nie oznaczająca nadmiernej surowości czy częstego karania, ale konsekwencje w podjętych decyzjach; nie reagowanie na impulsywne zachowania dziecka wybuchami złości, agresji; pozostanie spokojnym w trudnej sytuacji daje dobry przykład dziecku; dbanie o innych członków rodziny, aby stworzyć środowisko do terapii dziecka z ADHD; dbanie o własne potrzeby - warto ustalić i przestrzegać czasu "tylko dla siebie".

21. Konsekwencje w pracy z dzieckiem Konsekwencje powinny być: Ustalone wspólnie z dzieckiem, zanim dojdzie do trudnego zachowania. Zastosowane możliwie jak najszybciej po przewinieniu. Adekwatne do przewinienia. Stosowane w atmosferze życzliwości (bez gniewu i agresji ze strony dorosłych). Stosowane zawsze po zaistnieniu przewinienia. Stosowane przez wszystkie ważne osoby biorące udział w wychowaniu dziecka. Możliwe do wyegzekwowania. Stopniowalne: ich nasilenie ma zależeć od rodzaju i częstotliwości popełnianych czynów.

22. 10 próśb nadpobudliwego dziecka Pomóż mi skupić się na jednej czynności. Chcę wiedzieć, co się zdarzy za chwilę. Poczekaj na mnie, pozwól mi się zastanowić. Jestem w kropce, nie potrafię tego zrobić, pokaż mi wyjście z tej sytuacji. Chciałbym od razu wiedzieć, czy to, co robię, jest zrobione dobrze. Dawaj mi tylko jedno polecenie naraz. Przypomnij mi, żebym się zatrzymał i pomyślał. Dawaj mi małe zadania do wykonania, kiedy cel jest daleko, gubię się. Chwal mnie choć raz dziennie, bardzo tego potrzebuję. Wiem, że potrafię być męczący, ale czuję, że rosnę, kiedy okazujesz mi, jak mnie kochasz!

23. Zasady pracy z dzieckiem z ADHD W postępowaniu z dziećmi z ADHD, zarówno w szkole, jak i w domu należy przestrzegać trzech zasad (3 x R): regularności rutyny (przewidywalności) repetycji (powtarzalności)

24. Najczęściej stosowane terapie dla dzieci nadpobudliwych Terapie wspomagające rozwój osobowości dziecka, porządkujące jego stosunek do siebie i innych. Zaliczamy do nich: terapię zw. "holding" polegającą na trzymaniu dziecka w ścisłym kontakcie cielesnym po to, aby umożliwić mu otwarte wyrażenie agresji; terapię rodzinną poprawiającą komunikację w rodzinie i system jej funkcjonowania; terapię zachowania uczącą kontroli nad sobą i wytrwałości.

25. Terapie kierujące aktywnością ruchową dziecka i poprawiające jego zdolność skupienia uwagi i koncentracji muzykoterapia relaksacja arteterapia terapię przez ruch (metoda V. Sherborne, Kinezjologia Edukacyjna P. Dennisona) terapię integracji sensorycznej

26. Terapie lekowe farmakologia terapię homeopatyczną

27. Gdzie uzyskać pomoc? Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna ul. Obrońców Bydgoszczy 1 Tel. 52 322 52 06/07 Poradnia Zdrowia Psychicznego ul. Stawowa 1 Tel. 52 373 85 86 Wojewódzka Przychodnia Zdrowia Psychicznego ul. Sułkowskiego 58a Tel: 52 372 11 82