1 / 33

Makroekonomia 1 Gospodarka otwarta: podstawowe pojęcia Mgr Łukasz Matuszczak

Makroekonomia 1 Gospodarka otwarta: podstawowe pojęcia Mgr Łukasz Matuszczak. Spis treści. Autarkia, a gospodarka otwarta Bilans płatniczy (BP) Definicja Podwójne księgowanie Rachunki BP Podstawowa tożsamość BP Nierównowaga BP BP a SNA

byron
Download Presentation

Makroekonomia 1 Gospodarka otwarta: podstawowe pojęcia Mgr Łukasz Matuszczak

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Makroekonomia 1 Gospodarka otwarta: podstawowe pojęcia Mgr Łukasz Matuszczak

  2. Spis treści • Autarkia, a gospodarka otwarta • Bilans płatniczy (BP) • Definicja • Podwójne księgowanie • Rachunki BP • Podstawowa tożsamość BP • Nierównowaga BP • BP a SNA • Podstawowa tożsamość SNA w gospodarce otwartej i zamkniętej • Kurs walutowy • System kursowy • Kwotowanie • Zmiana kursu walutowego • Kurs kupna a kurs sprzedaży

  3. Gospodarka zamknięta - autarkia • Gospodarka otwarta

  4. Szybkie zadanie • Posługując się danymi z bazy danych Banku Światowego porównaj stopień otwarcia różnych gospodarek. Czy widoczne są jakieś prawidłowości, jeśli chodzi o relację między otwarciem a wielkością gospodarek, stopniem ich rozwoju ekonomicznego? • Jak w porównaniu z innymi krajami można ocenić stopień otwarcia gospodarki Polski? • Jak to jest możliwe, że niektóre kraje mają stopień otwarcia (mierzony eksportem do PKB) powyżej 100%?

  5. Bilans płatniczy • Zestawienie wszystkich transakcji zawieranych w jakimś okresie między rezydentami a nierezydentami danego kraju: • Co to znaczy rezydent? • Typy transakcji • Bilans jako kategoria strumieniowa (jak PKB)

  6. Kto odpowiada za kompilację bilansu płatniczego? • Kompilacją bilansu płatniczego zajmuje się NBP. Sporządzane są następujące dokumenty: • Kwartalny Bilans Płatniczy Rzeczpospolitej Polskiej • Miesięczny Bilans Płatniczy Rzeczpospolitej Polskiej • Coroczna publikacja bilansu płatniczego • Międzynarodowa pozycja inwestycyjna

  7. Skąd pochodzą definicje? • Balanceof Payments and International Investment Position Manual Sixth Edition (BPM6) • Manual on Statistics of InternationalTrade in Services 2010 (MSITS 2010) • System of NationalAccounts(SNA 2008) • European System of Accounts (ESA 2010)

  8. Podwójny zapis • Konwencja podwójnego księgowania • po stronie kredytowej • po stronie debetowej

  9. Co oznaczają te zapisy? • Zapis po stronie debetowej oznacza wzrost aktywów zagranicznych posiadanych przez rezydentów lub zmniejszenie się ich zobowiązań wobec zagranicy (przychody) • Zapis po stronie kredytowej oznacza wzrost zobowiązań wobec zagranicy (np. wzrost aktywów krajowych posiadanych przez zagranicę) lub spadek należności rezydentów (rozchody)

  10. Zapisy po stronie kredytowej • Po stronie kredytowej bilansu płatniczego zapisujemy: • eksport dóbr i usług • dochody rezydentów należne z zagranicy • transfery otrzymane z zagranicy • zwiększenie krajowych zobowiązań wobec zagranicy • zmniejszenie aktywów zagranicznych posiadanych przez rezydentów • Z punktu widzenia rynku walutowego zapisy po stronie kredytowej powodują zwiększanie się podaży walut obcych

  11. Zapisy po stronie debetowej • Po stronie debetowej bilansu płatniczego zapisujemy: • import dóbr i usług • dochody nierezydentów należne z kraju • transfery dla zagranicy • spadek krajowych zobowiązań wobec zagranicy • wzrost aktywów zagranicznych posiadanych przez rezydentów • Z punktu widzenia rynku walutowego zapisy po stronie debetowej powodują zwiększanie się popytu na waluty obce

  12. Struktura bilansu płatniczego Bilans płatniczy składa się z kilku rachunków, gdzie zapisywane są poszczególne typy transakcji 1. Rachunek obrotów bieżących • Towary (dobra nabyte/zbyte, złoto niemonetarne, merchanting, uszlachetnianie, naprawy) • Usługi (transportowe, turystyczne, komunikacyjne, ubezpieczeniowe, finansowe itd.) • Dochody czynników produkcji • Wynagrodzenia siły roboczej • Dochody inwestycyjne z kapitału • Inne dochody • Transfery bieżące

  13. Struktura bilansu płatniczego 2. Rachunek obrotów kapitałowych – obejmuje transfery kapitałowe, do których zalicza się dary i środki z tytuł pomocy bezzwrotnej, dokonane z wyraźnym przeznaczeniem na finansowanie Śródków trwałych, jak również umorzenie długów oraz nabywanie/zbywanie aktywów kapitałowych o charakterze niefinansowym (patenty, licencje, prawa własności, znaki handlowe, grunty pod budowę ambasad)

  14. Struktura bilansu płatniczego 3. Bilans obrotów finansowych • Inwestycje bezpośrednie – transakcje związane z ustanawianiem trwałych i bezpośrednich więzi ekonomicznych (nabycie co najmniej 10% udziałów w kapitale firm) • Inwestycje portfelowe – płatności z tytułu zakupu i sprzedaży udziałowych (nie będących inwestycjami bezpośrednimi) oraz dłużnych papierów wartościowych • Pozostałe inwestycje – transakcje finansowe, które nie są ujmowane z inwestycjach bezpośrednich, inwestycjach portfelowych ani oficjalnych aktywach rezerwowych, a które wpływają na krajowe należności i zobowiązania

  15. Struktura bilansu płatniczego 4. Saldo błędów i opuszczeń – wynika z transakcji niezarejestrowanych lub nieprawidłowo ujętych w sprawozdaniach 5. Oficjalne aktywa rezerwowe – transakcje dokonywane przez bank centralny w zakresie obrotów na rachunkach bieżących i lokat w bankach zagranicznych, obrotów zagranicznymi papierami wartościowymi, transzy rezerwowej MFW oraz zakupów i sprzedaży złota monetarnego.

  16. Podstawowa tożsamość bilansu płatniczego • Podstawowa tożsamość bilansu płatniczego (z zasady podwójnego księgowania): CA + KA + FA + SD + RES = 0 • Gdzie: • CA – currentaccount (rachunek bieżący) • KA – capital account (rachunek kapitałowy) • FA – financial account (rachunek finansowy) • SD – statisticaldiscrepancy (saldo błędów) • RES – reserves (zmiana rezerw) • Bilans płatniczy zawsze sumuje się do 0 (w sensie księgowym)!

  17. (Nie)równowaga bilansu płatniczego • Bilans płatniczy w sensie księgowym zawsze sumuje się do 0. Dlaczego zatem mówi się o nadwyżce, deficycie lub równowadze bilansu płatniczego? • O równowadze bilansu płatniczego (lub nierównowadze w postaci nadwyżki bądź deficytu) mówimy jedynie w odniesieniu do rachunków bilansu z wyłączeniem pozycji finansujących (czyli oficjalnych aktywów rezerwowych). • Pozycje bilansu płatniczego z wyłączeniem rezerw nazywa się bilansem płatniczym w wąskim rozumieniu: BP = CA + KA + FA + SD • Jeśli suma sald powyższych rachunków jest dodatnia, mówimy o nadwyżce bilansu płatniczego w wąskim rozumieniu. Gdy jest ujemna – mówimy o jego deficycie

  18. Nierównowaga BP a zmiana rezerw • Z definicji bilansu płatniczego w wąskim rozumieniu wynika, że: BP = −RES • Oznacza to, że bilans płatniczy jest w równowadze, gdy saldo rezerw nie zmienia się. • Deficyt bilansu płatniczego oznacza sytuację, w której obserwujemy zmniejszenie się rezerw (UWAGA: zmniejszenie rezerw księgowane jest po stronie kredytowej ze znakiem dodatnim, gdyż jest to zmniejszenie się aktywów zagranicznych posiadanych przez rezydentów; na rynek walutowy napływają waluty obce). • Odwrotnie w przypadku nadwyżki BP

  19. Zadania dotyczące BoP Posługując się danymi dotyczącymi polskiego bilansu płatniczego w okresie 1994-2013, oceń prawdziwość następujących stwierdzeń: • Gospodarka Polski charakteryzuje się trwałą nadwyżką na rachunku obrotów finansowych i deficytem na rachunku obrotów kapitałowych. • W ostatnich latach, dwoma składnikami rachunku obrotów bieżących o dodatnim saldzie były usługi i transfery. • Deficyt rachunku obrotów bieżących finansowany jest przede wszystkim z inwestycji bezpośrednich. • W ostatnich latach obserwujemy dodatnie saldo błędów i opuszczeń. • W 2010 roku bilans płatniczy Polski w wąskim rozumieniu zamknął się deficytem. • Wejście Polski do UE znalazło swoje odzwierciedlenie w polskim BP między innymi w postaci wzrost dodatniego salda transferów netto z zagranicy. Które kraje UE mają nadwyżkę, a które deficyt rachunku obrotów bieżących? Czy to trwałe, czy nietrwałe - odwołaj się do danych z przeszłości?

  20. Od wydatków do dochodu rozporządzalnego w gospodarce zamkniętej • PKB = C + I + G • PNB = PKB • PNN = PNB – Amort. • DN = PNN - TVAT • DDO = DN + B – TPIT • DDO = C + S • Czyli C + I + G – Amort. – TVAT + B – TPIT = C + S • I = S + (TVAT + TPIT- B – G) + Amort. • Inwestycje = Oszczędności prywatne + Oszczędności rządu + Amortyzacja • Inwestycje = Oszczędności prywatne + Saldo budżetu państwa + Amortyzacja • Inwestycje netto = Oszczędności prywatne + Saldo budżetu państwa

  21. Od wydatków do dochodu rozporządzalnego w gospodarce otwartej • PKB = C + I + G + NX • PNB = PKB + dochody netto z własności za granicą (R) • PNN = PNB – Amort. • DN = PNN + transfery jednostronne z zagranicy (TR)– TVAT • DDO = DN + B – TPIT • DDO = C + S • Czyli C + I + G + NX+ R – Amort. + TR – TVAT + B – TPIT = C + S • I = S + (TVAT + TPIT- B – G) - (NX + R + TR) + Amort. • Inwestycje = Oszczędności prywatne + Oszczędności rządu + Oszczędności zagranicy + Amortyzacja • Inwestycje = Oszczędności prywatne + Saldo budżetu państwa – Saldo rachunku obrotów bieżących + Amortyzacja • Inwestycje netto = Oszczędności prywatne + Saldo budżetu państwa – Saldo rachunku obrotów bieżących I = S – deficyt budżetu – CA

  22. Tożsamość oszczędności i inwestycji: interpretacja • I = S – deficyt budżetu – CA • S = I + deficyt budżetu + CA • W gospodarce zamkniętej źródłem finansowania inwestycji są tylko oszczędności krajowe; w gospodarce otwartej można je finansować z oszczędności zagranicznych • Gospodarka zamknięta może przeznaczyć oszczędności prywatne na inwestycje lub finansowanie deficytu budżetowego • Gospodarka otwarta może przeznaczać oszczędności na budowę własnego zasobu kapitału, finansowanie deficytu budżetowego lub na zakup aktywów zagranicznych (inwestowanie zagranicą, pożyczanie zagranicy)

  23. Tożsamość oszczędności i inwestycji: interpretacja • W przeciwieństwie do gospodarki zamkniętej, gospodarka otwarta mająca zyskowne możliwości do inwestowania nie musi zwiększać krajowych oszczędności, aby je wykorzystać • Możliwe jest jednoczesne zwiększanie inwestycji i zwiększanie zadłużenia zagranicznego, bez zmiany krajowych oszczędności

  24. Deficyty bliźniacze: przykład USA Zadanie • W latach dziewięćdziesiątych w polityce fiskalnej krajów należących do UE obserwowaliśmy redukcję wydatków wymuszoną w dużej mierze przez kryteria konwergencji z Maastricht, od spełnienia których zależało przyjęcie kraju do UGW. • Znajdź informacje o saldzie budżetu, saldzie rachunku obrotów bieżących oraz oszczędnościach krajowych za lata 1994 - 2004 kraju, który miał ogromne kłopoty ze spełnieniem fiskalnych kryteriów konwergencji - Belgii. • Czy w przypadku Belgii zadziałał mechanizm opisywany przez teorię deficytów bliźniaczych. Jeśli nie, to czemu mogło się tak stać? • Powiązanie miedzy saldem rachunku obrotów bieżących, inwestycjami oraz prywatnymi i rządowymi oszczędnościami jest tożsamością i nie bazuje na żadnej teorii ekonomicznej, nie możemy prognozować skutków polityki bez jakiegoś modelu gospodarki • W okresie prezydentury Ronalda Reagana w pierwszej połowie lat osiemdziesiątych, Stany Zjednoczone obniżyły podatki i podniosły niektóre wydatki rządowe, znacznie zwiększając deficyt budżetowy oraz gwałtownie pogłębiając deficyt rachunku obrotów bieżących • Wydarzenia te doprowadziły do pojawienia się opinii, że deficyt rządowy i rachunku obrotów bieżących to tzw. „deficyty bliźniacze” • CA = S – I – (G-T) • Jeśli rośnie deficyt rządowy (G – T rośnie), a oszczędności prywatne i inwestycje nie zmieniają się znacząco, nadwyżka rachunku obrotów bieżących musi spaść o mniej więcej tyle samo, o ile wzrósł deficyt fiskalny

  25. Kurs walutowy • Kurs walutowy jest ceną jednej waluty wyrażoną w innej walucie • Każdy kurs walutowy można wyrazić na dwa sposoby: • w kwotowaniu bezpośrednim – podając cenę walut obcych w walucie krajowej • w kwotowaniu pośrednim – podając ile kosztuje waluta krajowa w walutach obcych • Jeden sposób kwotowania jest odwrotnością drugiego • W Polsce najczęściej posługujemy się kwotowaniem bezpośrednim • Zapis 3,08 PLN/USD oznacza kurs (cenę) dolara wyrażony w złotych • Często posługujemy się zapisem: USD/PLN 3,08

  26. System walutowy danego kraju • System walutowy (system kursowy, reżim kursowy) to zamierzony przez władze monetarne zakres zmienności kursu walutowego • Władze mogę zdecydować, iż kurs w ogóle nie powinien się wahać lub że może zmieniać się dowolnie w zależności od sytuacji rynkowej (układu popytu i podaży) lub wybrać różne warianty pośrednie

  27. Systemy walutowe S T O P I E Ń P Ł Y N N O Ś C I K U R S U W A L U T O W E G O System kursu stałego System kursu sztywnego System kursu pełzającego Pasmo wahań System kursu płynnego Stały i nieodwracalnie usztywniony poziom kursów. O poziomie kursu zdecydował parlament / rząd Kurs stały, ale z możliwością zmiany jego poziomu przez BC. O poziomie kursu decyduje BC/ rząd etc. Kurs wyznacza BC, ale z góry ustala ścieżkę jego zmian (np. tempo dewaluacji ) BC wyznacza kurs oficjalny, ale kurs rynkowy może wahać się wokół niego w ramach ustalonego przez BC pasma wahań Kurs ustalany tylko przez rynek (mechanizm popytowo-podażowy)

  28. Skąd się bierze kurs walutowy w systemie kursu płynnego? • Kurs walutowy to cena • Cena jest parametrem ustalanym na rynku • W systemie kursu płynnego kurs walutowy jest wynikiem interakcji miedzy popytem a podażą na waluty na rynku walutowym

  29. Kurs ustala się na rynku Podaż waluty, czyli oferta sprzedaży waluty (np. euro) w zależności od jej ceny wyrażonej w drugiej walucie (np. w złotych) Kurs Ms E1 E0 Popyt na walutę, czyli chęć kupna waluty (np. euro) w zależności od jej ceny wyrażonej w drugiej walucie (np. w złotych) Md2 Md1 Ilość walut obcych M1 M2

  30. Popyt i podaż walut obcych • Kurs ustala się pod wpływem popytu na daną walutę i jej podaży; przykładowe czynniki powodujące ich zmiany: • Handel zagraniczny, np. jeśli polska firma eksportuje swój produkt do Niemiec, jej kontrahent płaci należność w euro. Firma ponosi koszty w złotych (płace pracowników, surowce, energia itp.), a zatem musi sprzedać euro na rynku walutowym (zamienić je na złote)  podaż euro rośnie • Wynagrodzenia czynników produkcji zatrudnionych zagranicą, np. jeśli amerykańska firma ma filie w Polsce działającą na polskim rynku, osiąga ona zyski w złotych, a zysk firmy transferowany jest do USA – najpierw złote muszą zostać zamienione (na rynku walutowym) na dolary  popyt na dolary rośnie • Przepływ kapitału, np. fiński fundusz emerytalny kupuje obligacje polskiego rządu; fundusz ma euro, zaś rząd sprzedaje obligacje za złotówki; nabywca obligacji musi najpierw na rynku walutowym kupić złote  podaż euro rośnie

  31. Rynek i kurs walutowy „w praktyce” • Rynek walutowy opiera się o instytucję pośrednika • Pośrednik sprzedaje i skupuje waluty zarabiając na różnicy ceny kupna i sprzedaży • Kurs bid i ask • Widełki kursowe (spread) Źródło: http://kantory.pl/?id=kursy

  32. Zadania dotyczące kursów walutowych Znajdź definicję kwotowania amerykańskiego i europejskiego kursu walutowego • Porównaj kwotowania tych samych par walut w Polsce i UK, • Pokaż na danych Paradoks Siegela. Korzystając z portalu prezentującego dane historyczne o kurach walutowych: http://www.oanda.com/currency/historical-rates/ • oceń jak w okresie ostatnich 36 miesięcy zmieniał się kurs CHFwzględem PLN Jak wpływało to na sytuację eksportów, a jak importerów Szwajcarii oraz USA. ?

  33. Makroekonomia I Ćwiczenia Dostępne kraje OECD (Organization for EconomicCo-operation and Development):

More Related