1 / 26

Uszkodzenie tkanek miękkich, patofizjologia i wpłYw na gojenie złamań.

Uszkodzenie tkanek miękkich, patofizjologia i wpłYw na gojenie złamań. Marcin Ferenc Katedra i Klinika Ortopedii i Traumatologii PAM. Patofizjologia. Stan tkanek miękkich po urazie jest zdeterminowany przez: rodzaj zadanej rany (tłuczona, cięta, kłuta, zmiażdżenie) siłę urazu

carlo
Download Presentation

Uszkodzenie tkanek miękkich, patofizjologia i wpłYw na gojenie złamań.

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript

  1. Uszkodzenie tkanek miękkich, patofizjologia i wpłYw na gojenie złamań. Marcin Ferenc Katedra i Klinika Ortopedii i Traumatologii PAM

  2. Patofizjologia • Stan tkanek miękkich po urazie jest zdeterminowany przez: • rodzaj zadanej rany (tłuczona, cięta, kłuta, zmiażdżenie) • siłę urazu • kierunek działania siły • miejsce urazu • zanieczyszczenie rany • ogólny stan pacjenta

  3. Patofizjologia • Każdy uraz powoduje uszkodzenie tkanek miękkich i krwawienie • Aktywacja czynników humoralnych i komórkowych w celu zatrzymania krwawienia i ochrony przed infekcją • Proces gojenia rozpoczyna się natychmiast po urazie i można go podzielić na 3 fazy.

  4. Gojenie tkanek miękkich Faza wysiękowa (zapalna) • Odsłonięty w następstwie urazu kolagen pod śródbłonkiem naczyń powoduje agregację płytek • Kaskadowa aktywacja krzepnięcia • Skurcz naczyń – serotonina • Cytokiny – chemotaksja i namnażanie makrofagów, neutrofili, limfocytów, fibroblastów

  5. Gojenie tkanek miękkich Faza wysiękowa (zapalna) • Makrofagi usuwają uszkodzone komórki i bakterie (fagocytoza) • Niedokrwienie – hypoksja, martwica • Martwica = infekcja • Chirurgiczne oczyszczenie rany = wspomaganie makrofagów

  6. Gojenie tkanek miękkich Faza proliferacyjna i naprawcza • Czynniki mitogenne stymulują fibroblasty i komórki śródbłonka • Wrastanie naczyń, powstawanie ziarniny • Kolagen typu I zastępowany przez typ III • Blizna

  7. Problemy • Otwarte uszkodzenie - kontaminacja • Zamknięte uszkodzenie – trudności w ocenie ilościowej i jakościowej • Brak jasnych kryteriów różnicowania pomiędzy odwracalnymi i nieodwracalnymi uszkodzeniami.

  8. Diagnostyka • Wywiad – kiedy? Gdzie? Jak? • Mechanizm urazu, kierunek działania i wielkość siły.

  9. Diagnostyka • Badanie ukrwienia kończyny • Tętno, ucieplenie, wypełnienie włośniczkowe • W przypadku wątpliwości – angiografia.

  10. Diagnostyka • Badanie neurologiczne • Odruchy, reakcje na ból u pacjentów nieprzytomnych.

  11. Diagnostyka • Otwarte uszkodzenie tkanek • Usunięcie opatrunku w warunkach bloku operacyjnego • Ewentualnie jednorazowa zmiana opatrunku celem ogólnej oceny zakresu uszkodzeń

  12. Leczenie • Oczyszczenie rany z zanieczyszczeń

  13. Leczenie • Metodyczna ocena żywotności poszczególnych tkanek i ewentualne ich usunięcie • Ocena tkanki kostnej i jej ukrwienia • Wybór metody stabilizacji • Po 24-48 godzinach ponowne chirurgiczne oczyszczenie rany w razie potrzeby

  14. Zespół ciasnoty przedziałów powięziowych • Wzrost ciśnienia tkankowego w obrębie zamkniętych przedziałów powięziowych powyżej ciśnienia perfuzji mikrokrążenia • Zaburzenie funkcji tkankowej • W dowolnym momencie w ciągu kilku dni po urazie.

  15. Ciśnienie różnicowe • Perfuzja tkankowa w przedziałach powięziowych zależy od stosunku średniego ciśnienia tętniczego do ciśnienia tkankowego w przedziale • Hypotensja może również doprowadzić do zaburzeń perfuzji • Pacjenci z politraumą , hypowolemią i hypoksją szczególnie narażeni

  16. Zespół ciasnoty przedziałów powięziowych • wzrost ciśnienia tkankowego • utrudnienie odpływu żylnego • zaburzenie krążenia tętniczego • deficyt metaboliczny tkanek

  17. Przyczyny • zmniejszenie objętości przedziału - szczelne szycie - ciasne opatrunki - uciski z zewnątrz • zwiększenie zawartości przedziału - krwiak - implanty

  18. Przyczyny • zwiększona przepuszczalność naczyń włosowatych - zator, zakrzep, ucisk przez odłamy, leki, jady • podwyższone ciśnienie w naczyniach włosowatych - przerost mięśni, nadmierna praca mięśni

  19. Miejsce występowania • podudzie • przedramię • ręka • stopa • udo • ramię • bark

  20. Następstwa zespołu powięziowego • całkowita lub częściowa martwica mięśni • uszkodzenia nerwów (axonotmesis) • wtórne deformacje • zaburzenia zrostu kostnego

  21. Rozpoznanie zespołu przy towarzyszącym złamaniu • Może być utrudnione • pierwotne uszkodzenie nerwów i mięśni • nie współpracujący pacjent • nieodpowiednia wiedza lub brak doświadczenia

  22. Diagnostyka • Ból nieustępujący po standardowych dawkach leków p/bólowych • Ból przy palpacji i biernym rozciągnięciu mięśni • Ubytki neurologiczne (późny objaw) • Tętno wyczuwalne (różnicowanie z uszkodzeniem tętnicy) • Pomiar ciśnienia powięziowego

  23. Leczenie • Leczeniem z wyboru jest odbarczenie wszystkich przedziałów za pomocą dermatofasciotomii • Kryta fasciotomia nie zapewnia pełnej dekompresji

  24. Leczenie • ciśnienie różnicowe < 30 mm Hg powinno być wskazaniem do natychmiastowej dekompresji

  25. Dziękuję za uwagę

More Related