1 / 17

DYSLEKSJA ROZWOJOWA, CZYLI SPECYFICZNE TRUDNOŚCI W CZYTANIU I PISANIU.

DYSLEKSJA ROZWOJOWA, CZYLI SPECYFICZNE TRUDNOŚCI W CZYTANIU I PISANIU. mgr Anna Grygny. DYSLEKSA ROZWOJOWA – to termin określający zespół specyficznych trudności w uczeniu się czytania i pisania, u dzieci o prawidłowym rozwoju umysłowym. Ich przyczyną są parcjalne zaburzenia rozwoju:

delta
Download Presentation

DYSLEKSJA ROZWOJOWA, CZYLI SPECYFICZNE TRUDNOŚCI W CZYTANIU I PISANIU.

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. DYSLEKSJA ROZWOJOWA, CZYLI SPECYFICZNE TRUDNOŚCI W CZYTANIU I PISANIU. mgr Anna Grygny

  2. DYSLEKSA ROZWOJOWA – to termin określający zespół specyficznych trudności w uczeniu się czytania i pisania, u dzieci o prawidłowym rozwoju umysłowym. Ich przyczyną są parcjalne zaburzenia rozwoju: • Deficyty w sferze poznawczej: • - zaburzenia percepcji wzrokowej w zakresie analizy i syntezy elementów składających się na obraz; • zaburzenia percepcji słuchowej – zaburzenia analizy • i syntezy dźwięków mowy; • Deficyty w sferze rozwoju ruchowego – głównie w sferze manualnej.

  3. W Polsce najczęściej stosuje się następującą terminologię: • DYSLEKSJA – nazwa całego zespołu trudności • w czytaniu i pisaniu; • DYSORTOGRAFIA – specyficzne trudności • z opanowaniem poprawnej pisowni (błędy ortograficzne); • - DYSGRAFIA – trudności w opanowaniu pożądanego poziomu graficznego pisma; • - DYSKALKULIA – trudności z uczeniem się matematyki; • - DYSMUZJA – specyficzne trudności w uczeniu się muzyki np. zapisie nut.

  4. OBJAWY DYSLEKSJI ROZWOJOWEJ: • Specyficzne trudności w czytaniu i pisaniu ujawniają się dopiero w szkole, podczas gdy już w okresie przedszkolnym można zauważyć objawy, które cechują tzw. dzieci ryzyka dysleksji: • opóźniony rozwój mowy; • mała sprawność i koordynacja ruchów podczas zabaw ruchowych, samoobsługi, rysowania i pisania (brzydkie pismo); • wadliwa wymowa, trudności z wypowiadaniem złożonych słów, błędy gramatyczne; • trudności z różnicowaniem głosek podobnych oraz z wydzieleniem sylab, głosek ze słów i ich syntezą; • trudności z wykonywaniem układanek i odtwarzaniem wzorów graficznych; • oburęczność; • mylenie prawej i lewej ręki; • trudności w czytaniu pomimo dobrej inteligencji oraz braku zaniedbania środowiskowego i dydaktycznego; • trudności z opanowaniem poprawnej pisowni: pismo zwierciadlane, mylenie liter podobnych pod względem kształtu (p-b-d-g), liter odpowiadających głoskom zbliżonym fonetycznie, opuszczanie liter, błędy ortograficzne pomimo znajomości zasad ortografii.

  5. SYMPTOMY DYSLEKSJI U GIMNAZJALISTÓW

  6. JĘZYK POLSKI: • Czytanie: wolne tempo czytania połączone z trudnością jego zrozumienia i zapamiętania; niechęć do czytania długich i grubych książek. • Pisanie: błędy ortograficzne i gramatyczne; trudności z organizacją tekstu, trudne do odczytania pismo.

  7. MATEMATYKA: • Arytmetyka: trudności z zapisywaniem i odczytywaniem liczb wielocyfrowych, dodawaniem w pamięci, przekształcaniem wzorów. • Geometria: trudności z zadaniami angażującymi wyobraźnię przestrzenna, niski poziom wykresów i rysunków.

  8. BIOLOGIA: • Trudności z opanowaniem terminologii, systematyki, zapamiętaniem i zapisem reakcji biochemicznych, z organizacją przestrzenną schematów i rysunków. • CHEMIA: • Problemy z zapamiętaniem terminologii, danych przedstawionych przestrzennie (na przykład tablica Mendelejewa), błędne zapisywanie łańcuchów reakcji chemicznych.

  9. GEOGRAFIA: • Trudności z zapamiętywaniem nazw geograficznych, z rysowaniem i czytaniem map, z orientacją w czasie i przestrzeni. • HISTORIA I WIEDZA O SPOŁECZEŃSTWIE: • Trudności z zapamiętywaniem nazw i nazwisk, zła orientacja w czasie, chronologii, datach i na mapach historycznych.

  10. SZTUKA: • Trudności z czytaniem nut, szczegółowym analizowaniu obrazów, rysowaniem i organizacją przestrzenną prac plastycznych. • WYCHOWANIE FIZYCZNE: • Problemy z opanowaniem układów gimnastycznych, trudności z bieganiem, ćwiczeniami równoważnymi oraz grami wymagającymi użycia piłki.

  11. POZASZKOLNE OBSZARY AKTYWNOŚCI – ŻYCIE CODZIENNE: Czynności użyteczne: trudności z wypowiadaniem się, artykulacją złożonych wyrazów, problemy z wypełnianiem formularzy, prowadzeniem samochodu, zapamiętaniem układów tanecznych, zapamiętywanie nazw i danych – trudności z zapamiętaniem i dokładnym przekazaniem informacji odebranych przez telefon. Liczby: trudności z płynnym wymienieniem wszystkich nazw miesięcy, mylenie numerów autobusów, mylenie kolejności cyfr przy wybieraniu numeru telefonicznego, mylenie dat i godzin. Orientacja w czasie i przestrzeni: kłopoty z planowaniem, organizacją i zarządzaniem czasem, trudności z odróżnieniem strony prawej od lewej, problemy z czytaniem mapy i orientowaniem się w nieznanym terenie.

  12. WSKAZANIA DO PRACY: • zapoznać się z opinią PPP lub innej poradni specjalistycznej i realizować zalecenia i wskazania do pracy, • dostosować wymagania edukacyjne do specyficznych trudności dziecka, • indywidualne podchodzić do dziecka (zawarcie kontraktu – ustalenie sposobu pracy na lekcji i w domu) • współpraca z pedagogiem, terapeutą, psychologiem, • współpraca nauczycieli (wymiana informacji i doświadczeń) w ramach zespołów istniejących w szkole, • różnorodne metody i formy pracy z dzieckiem dyslektycznym w zespołach kompensacyjno-korekcyjnych, • kierować procesem samokształcenia i samokontroli ucznia, • pokazać uczniom dyslektycznym ich mocnych stron (podnoszenie poczucia własnej wartości np. „WSZYSCY DYSLEKTYCY TO UCZNIOWIE ZDOLNI I INTELIGENTNI”, ukazanie postaci sławnych dyslektyków-gazetka, wystawka), • tworzenie map pamięci, • tworzenie schematów pracy/notatki • współpraca z domem (zajęcia otwarte dla rodziców, podsuwanie literatury i pomocy dydaktycznych).

  13. ZASADY OCENIANIA UCZNIÓW Z DYSLEKSJĄ: • zindywidualizować wymagania zgodnie z zaleceniami opinii (np. wydłużenie czasu oczekiwania na odpowiedz ustną i pisemną, nieodpytywanie z czytania na forum klasy, tolerancyjne ocenianie błędów ortograficznych, wymaganie znajomości zasad ortograficznych), • doceniać wkład pracy, starania dziecka, systematyczność, wytrwałość, ambicje, • ważne, aby zeszyt ucznia oceniać według jego możliwości, • u uczniów z głęboką dysgrafią wskazane jest zastąpienie niektórych sprawdzianów pisemnych sprawdzianami ustnymi.

  14. MOTYWOWANIE UCZNIÓW: • rozmowa z uczniem i jego rodzicami (kontrakt na piśmie), • konsekwencja nauczyciela, • pozytywne wzmacnianie poprzez pochwały, nagrody; • pochwała na forum klasy, • karta samooceny, • ocena za aktywność.

  15. Pracując w klasie, w której są uczniowie dyslektyczni, należy zwrócić uwagę na: • przestrzeń klasy (jasno podzielona, organizowana wspólnie z uczniami) • metody pracy i pomoce oddziałujące na wszystkie zmysły, • zmienne tempo lekcji, • praca w grupach (podział pracy przez nauczyciela), • wspólne czytanie tekstu w klasie (np. inscenizacja, podział na role), • praca domowa dostosowana do możliwości ucznia, • zwrócenie uwagi na treści zawarte w podręczniku.

  16. DEKALOG NAUCZYCIELA UCZNIA DYSLEKTYCZNEGO: • TAK POSTĘPUJ: • Staraj się zrozumieć swojego ucznia, jego możliwości i ograniczenia, tak, aby zapobiec pogłębianiu się jego trudności szkolnych i wystąpieniu wtórnych zaburzeń emocjonalnych. • Spróbuj jak najwcześniej zaobserwować trudności dziecka, skieruj go do Poradni, skonsultuj ze specjalistą. • Współpracuj z terapeutą dziecka, jego rodzicami, aby jak najskuteczniej mu pomóc. • Opracuj program indywidualnych wymagań wobec ucznia, dostosowany do jego możliwości. • Bądź wobec ucznia życzliwy i wyrozumiały. • W TAKI SPOSÓB NIE POSTĘPUJ: • Nie traktuj ucznia jak chorego, kalekiego, niezdolnego, złego lub leniwego. • Nie wyśmiewaj ucznia sądząc, że to go zmobilizuje do pracy. • Nie łudź się, że w końcu sam z dysleksji wyrośnie. • Nie spodziewaj się, że kłopoty dyslektyka ograniczają się do czytania oraz pisania i skończą się w pierwszych klasach szkoły podstawowej. • Nie ograniczaj uczniowi zajęć pozalekcyjnych, aby miał niby więcej czasu na naukę.

More Related