80 likes | 228 Views
Konkurencyjność i budowanie gospodarki opartej na wiedzy w Polsce. Dr Krzysztof Piech Szkoła Główna Handlowa w Warszawie – Katedra Polityki Gospodarczej University College London – Centre for the Study of Economic and Social Change in Europe www.piech.prv.pl kpiech@sgh.waw.pl.
E N D
Konkurencyjność i budowanie gospodarki opartej na wiedzy w Polsce Dr Krzysztof Piech Szkoła Główna Handlowa w Warszawie– Katedra Polityki Gospodarczej University College London – Centre for the Study of Economic and Social Change in Europe www.piech.prv.plkpiech@sgh.waw.pl
Konkurencyjność polskiej gospodarki: wyniki badań Instytutu Rozwoju Zarządzania
Konkurencyjność polskiej gospodarki: wyniki badań Światowego Forum Gospodarczego
Czym jest gospodarka oparta na wiedzy?(na podstawie Instytutu Banku Światowego) Cztery filary oparte na fundamentach: • systemy innowacji (innowacyjne przedsiębiorstwa, komercyjne badania naukowe, wsparcie instytucji państwa) • technologie teleinformatyczne (telefonia, informatyzacja, internet) • edukacja (w tym kształcenie ustawiczne) • otoczenie instytucjonalno-prawne biznesu • fundamenty makroekonomiczne
Stan rozwoju gospodarki opartej na wiedzy w Polsce: wyniki badań Instytutu Banku Światowego,2004 r.
Strategia Lizbońska: wybrane opinie Cel Strategii Lizbońskiej – budowa gospodarki opartej na wiedzy, ale: • problemy z realizacją Strategii (niska motywacja krajów członkowskich UE) • zbyt duże nastawienie SL na cele społeczne (i ekologiczne) kosztem konkurencyjności i wzrostu gospodarczego • zmienione to zostało w marcu br. w Brukseli • od krajów członkowskich wymagane są „narodowe” strategie wskazujące kierunki wykorzystania funduszy unijnych, np. Narodowy Plan Rozwoju 2007-13 (Polska) • obecnie wdrażanie SL w UE „zamarło”: brak jest dokładniejszych celów ilościowych do osiągnięcia w perspektywie np. do roku 2010
Wybrane opinie nt. budowania GOW w Polsce – Strategia Lizbońska i NPR 2007-13 • Dr Grzegorz Grosse (Instytut Spraw Publicznych): Planowi brakuje spójnej wizji rozwoju Polski; jest zbiorem różnorodnych, często powtarzających się działań sektorowych. • Prof. Urszula Płowiec (Przewodnicząca KNE PAN): NPR powinien zainicjować myślenie nad innymi czynnikami wzrostu gospodarczego. • Prof. Zdzisław Sadowski (Prezes PTE): konieczność przygotowania operacyjnej koncepcji programowej budowania GOW w Polsce (Action Plan), wzorowanej np. na fińskiej. • Prof. Ewa Okoń-Horodyńska (PTE, UJ): rozwój gospodarczy UE (w tym Polski) powinien zostać oparty na koncepcji nowego paradygmatu – rozwoju napędzanego przez wiedzę. • J. M. Barosso i G. Verheugen (Komisja Europejska): „wiedza i innowacje będą bijącym sercem europejskiego wzrostu gospodarczego”. • Liderzy trzech czołowych opozycyjnych partii: PO, PiS, LPR: NPR to tylko kawałek papieru, nie jest potrzebny (nie będą popierali „planu prezydenta Kwaśniewskiego”). • Prof. Marian Paszyński (IKiCHZ): idea GOW powinna być zaakceptowana w NPR przez strategów gospodarczych niezależnie od opcji politycznej.
WNIOSKI • słaba, międzynarodowa konkurencyjność Polski • można ją wzmocnić poprzez budowanie gospodarki opartej na wiedzy • w UE jest korzystny klimat dla budowania GOW • w Polsce: duże poparcie idei GOW wśród naukowców, ale nie przełożyło się to na zrozumienia dla tej tematyki wśród polityków (gospodarczych) • wdrażaniem Strategii Lizbońskiej w Polsce, przygotowywaniem NPR i jego monitorowaniem, czy też ogólnie kwestiami przygotowywania i nadzoru nad wdrażaniem strategii rozwoju społeczno-gospodarczego w Polsce (opartej w dużej mierze na paradygmacie rozwoju napędzanego wiedzą) powinna zająć się apolityczna jednostka zajmująca się kwestiami strategicznymi • jaka przyszłość Polski? • obecny rozwój gospodarczy oparty o „podstawowe” czynniki (np. eksport produktów rolnych, mebli) zapewnić może rozwój maksymalnie w przedziale 4-6% rocznie; • dla przyspieszenia do 8-10% (co jest potrzebne Polsce dla „dogonienia” UE w realnej perspektywie czasowej) niezbędne są zdecydowane działania na rzecz budowy GOW, ujęte w średniookresowej (niezależnej od cyklu wyborczego) strategii rozwoju