220 likes | 576 Views
T: BROŃ CHEMICZNA. Historia broni chemicznej. Działanie rażące broni chemicznej. Charakterystyka bojowych środków trujących. Sposoby ochrony przed bojowymi środkami trującymi. Środki zapalające. Ochrona przed środkami zapalającymi. Historia broni chemicznej.
E N D
Historia broni chemicznej. • Działanie rażące broni chemicznej. • Charakterystyka bojowych środków trujących. • Sposoby ochrony przed bojowymi środkami trującymi. • Środki zapalające. • Ochrona przed środkami zapalającymi.
Historia broni chemicznej. Broń chemiczna stosowana była od zawsze, w zależności od pomysłowości dowódców. Przykładem zastosowania środków bojowych może być np. użycie przez Spartanw czasie trwania wojny peloponeskiej, /431-404 rok p.n.e./, dymów trujących na bazie siarki i mokrego drewna.
Historia broni chemicznej. cd. Jednak za skuteczny napad chemiczny czasów nowożytnych przyjęto zastosowanie chloru przez Niemców w 1915 r., pod Ypres w dniu 22 kwietnia. Napad polegał na opróżnieniu 6000 butli stalowych /ok. 180 ton/ w czasie 5 min na odcinku 6-km frontu. Dzięki sprzyjającym warunkom atmosferycznym wiatr 2-3 m/s zatruciu uległo ok. 20 000 żołnierzy przeciwnika. Zmusiło to wojska francuskie do wycofanie się na znacznym odcinku frontu. Napadu tego dokonano gwałcąc międzynarodowe umowy zawarte w Hadze w 1899 r., ratyfikowanego w 1907 r.
Rozwój broni chemicznej. • Po sukcesach niemieckich, po BST sięgnęły inne kraje ogółem w czasie I wojny wyprodukowano ok.150.000 ton. Zatruciu uległo 1.009.038 osób, w tym śmiertelnych zatruć było 78.390, co stanowi 7,7 % śmiertelności. • W czasie II wojny światowej Niemcy były przygotowane do wojny chemicznej. G.Schra”dera opracował szereg nowych, wysoko toksycznych związków z grupy tzw.. Trylonów /związków fosforoorganicznych/. • W latach powojennych od 1945 do 1958 na rozwój broni chemicznej w USA wydano sumę ok. 60 milionów dolarów, jednak nie użyto ich na szeroką skalę. • Współcześnie nieustannie trwają badania nad bojowymi środkami trującymi.
Działanie rażące broni chemicznej. Głównymi właściwościami BST są: • Zdolność masowego rażenia na dużych obszarach. • Zdolność przenikania do nieszczelnych pomieszczeń. • Zachowanie zdolności rażenia w powietrzu, w terenie, i skażonych przedmiotach przez określony czas w zależności od użytego środka chemicznego. • Wadą BST jest znikoma odporność na warunki meteorologiczne, zwłaszcza: • Wiatr; • Deszcz.
Co to są bojowe środki trujące BST ? • Są to substancje chemiczne; Mają na celu: • Nagłe zahamowanie funkcjonowania lub sparaliżowania organizmów żywych; • Porażenie wzroku, układu oddechowego, pokarmowego; • Środki niszczenia roślin stosowane są głównie w celu wyeliminowania kryjówek przeciwnika;
Porażenie BST następuje wskutek: • działanie skażonego powietrza na drogi oddechowe, oczy i skórę; • Spożywanie skażonych produktów i picia skażonej wody (oddziaływanie na układ pokarmowy); • Zetknięcie się ze środkami znajdującego się na przedmiotach. Charakterystykę toksyczności „k „oblicza się na podstawie iloczynu stężenia środka trującego „c” i czasu ekspozycji „t” K= c X t
Charakterystyka BST • Trwałe środki trujące /TST/ to: • V- gazy, • Sarin, • Soman, • Tabun, • iperyt, • luizyt, • Nietrwałe środki trujące /NST/to: • Kwas pruski, • Fosgen, • Chlorocyjan.
Ze względu na sposób działania BST podzielono na 6 grup. • Paraliżująco-drgawkowe (związki fosforoorganiczne). Przedstawiciele to: • V-gazy, • Sarin, • Soman, • Tabun. Przenikają błyskawicznie przez skórę, błony śluzowe, drogi oddechowe. Obawy pojawiają się po 30s a po 1min następuje utrata przytomności. Objawy: • Zwężenie źrenic, znieruchomienie oczu; • Wydzielina z jamy ustnej; • Zwolnienie akcji serca; • Gwałtowne drgawki; • Skurcze kręgosłupa z odchyleniem głowy do tyłu; • Utrata przytomności; • Zatrzymanie oddechu.
2.Parzące: • Iperyt; • Luizyt. Przenikają przez skórę, drogi oddechowe, błony śluzowe lub przewód pokarmowy. Objawy: • Na skórze: rumień, pęcherze wypełnione płynem surowiczym, głębokie owrzodzenia; • Na oczach i w oczach: gwałtowne łzawienie, światłowstręt, zapalenie spojówek, owrzodzenie wewnątrz oczu; • W układzie oddechowym: kaszel, chrypa, bezgłos, zapalenie dróg oddechowych, ropień płuc, uduszenie. • W przewodzie pokarmowym: owrzodzenie, bóle, nudności, wymioty, krwawienie, biegunka. 3. Duszące: • Fosgen; • Dwufosgen; • Chlor; Zatrucie następuje przez drogi oddechowe po kilku godzinnym utajnieniu. Objawy: • Porażenie dróg oddechowych, narastająca duszność, sinica skóry, jednolite słabe tętno, śmierć.
4.Ogólnotrujące: • Kwas pruski (cyjanowodór) • Chlorocyjany; Zatrucie następu przez drogi oddechowe lub błony śluzowe, układ pokarmowy i wilgotna skórę. Objawy: • Porażenie gardła; • Zawroty głowy; • Duszności; • Utrata przytomności; • Drgawki oraz porażenie centralnego układu nerwowego i oddechowego. 5.Psychochemiczne: • LSD-25 • Sernyl Do zatrucia dochodzi po przez układ pokarmowy lub oddechowy. Objawy: • Halucynacje, przewidzenia, złudzenia; • Uczucie strachu, • Zaburzenia ruchowe, zobojętnienie, zniechęcenie.
6.Drażniące: • Chloroacetofenon; • Adamsyt. Zatrucia z reguły następują przez układ pokarmowy lub oddechowy (zatrucia wodą). Objawy: • Łzawienie, • Kichanie, • Kaszel, • Nieżyt oskrzeli i tchawicy, • Obrzęk płuc.
Sposoby ochrony przed bojowymi środkami trującymi. Pod pojęciem op. chem. należy rozumieć wszystkie przedsięwzięcia mające na celu: • Zapewnienie maksymalnego bezpieczeństwa ludności; • Likwidacje skutków napadu powietrznego; Zadania te mogą być zrealizowane po przez organizacje sprawnych systemów: • Powiadamiania; • Obrony biernej; • Obrony czynnej.
System powiadamiania obejmuje: • Wykrycie napadu; • Rozpoznanie rodzaju środka BST; • Powiadomienie o napadzie. Środki obrony biernej stanowią: • Indywidualne środki ochrony/maska przeciw gazowa, odzież ochronna, narzutki z folii itp../; • Zbiorowe środki ochrony /schrony i ukrycia/; W skład obrony czynnej wchodzą: • Przedsięwzięcia organizacyjno – szkoleniowe; • Pierwsza pomoc oraz leczenie zatrutych i rannych; • Likwidacja skutków napadu chemicznego.
Środki zapalające. Środki zapalające także wchodzą w skład broni chemicznej. Służą do rażenia: • Ludzi; • Infrastruktury; • Urządzeń obronnych; • Zapasów; • Zasiewów; • Lasów itp..
Do przenoszenia środków zapalających mogą służyć: • Bomby lotnicze; • Pociski artyleryjskie; • Fugasy; • Granaty; • Miotacze ognia; • Inne środki przenoszenia ładunków bojowych.
Najczęściej stosowane środki zapalające to: • Napalm /800-1200°C/ bomby, pociski artyleryjskie, miotacze ognia, zbiorniki zapalające, fugasy; • Pirożel /1200-1600°C/ bomby lotnicze; • Magnez /1100-1200°C/ bomby lotnicze, pociski artyleryjskie miny, granaty; • Termit /3000°C/ bomby lotnicze, pociski artyleryjskie, granaty; • Fosfor biały /1000-1200°C/bomby lotnicze, pociski artyleryjskie, miny.
Ochrona przed środkami zapalającymi Bojowe środki zapalające wytwarzają bardzo wysoką temperaturę, są trudne do ugaszenia ze względu na swój skład. Z reguły gasi się je odcinając dopływ tlenu lub dużą ilością wody (z wyjątkiem termitu i fosforu - których nie wolno gasić wodą), piaskiem i za pomocą gaśnic. • Do ochrony ludzi stosuje się: - schrony, podpiwniczenia, stacje metra oraz inne ukrycia; • Polowe ukrycia terenowe (transzeje, szczeliny przeciwlotnicze); • Naturalne ukrycia terenowe (wąwozy, jaskinie, jary itp..) • Indywidualne środki ochrony przed skażeniami i specjalne ubiory. • Do ochrony sprzętu stosuje się: • Przykryte okopy i ukrycia; • Naturalne wąwozy i jary; • Płótno brezentowe oraz inne dostępne materiały; • Środki ppoż. (piasek, wodę, gaśnice itp..)