220 likes | 314 Views
Obowiązki pracownika na gruncie kodeksu pracy. Paulina Pakuła. Podstawowe źródła obowiązków pracownika Art. 22 k.p.
E N D
Obowiązki pracownika na gruncie kodeksu pracy Paulina Pakuła
Podstawowe źródła obowiązków pracownikaArt. 22 k.p. §1. Przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca – do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.
Podstawowe źródła obowiązków pracownikaArt. 100 k.p. §1. Pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę. §2. Pracownik jest obowiązany w szczególności: • 1. przestrzegać czasu pracy ustalonego w zakładzie pracy, • 2. przestrzegać regulaminu pracy i ustalonego w zakładzie pracy porządku, • 3. przestrzegać przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także przepisów przeciwpożarowych, • 4. dbać o dobro zakładu pracy, chronić jego mienie oraz zachowywać w tajemnicy informacje, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę, • 5. przestrzegać tajemnicy określonej w odrębnych przepisach, • 6. przestrzegać w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego.
Podstawowe źródła obowiązków pracownikaustawy szczegółowe • Ustawa prawo o szkolnictwie wyższym(Dz. U. 2005 nr 164 poz. 1365)- art. 111 ust. 1 • Ustawa o pracownikach samorządowych(Dz. U. 2008 nr 223 poz. 1458)- art. 24 i nast. • Ustawa o zawodach pielęgniarki i położnej(Dz. U. 2011 nr 174 poz. 1039)- art. 12.
Podstawowe źródła obowiązków pracownikaRegulamin pracy • Art. 104 k.p. §1. Regulamin pracy ustala organizację i porządek w procesie pracy oraz związane z tym prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników. §2. Regulaminu pracy nie wprowadza się, jeżeli w zakresie przewidzianym w §1 obowiązują postanowienia układu zbiorowego pracy lub gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 20 pracowników.
Art. 22 k.p. Pracownik zobowiązuje się do: • osobistego wykonywania pracy: a)określonego rodzaju, b) na rzecz pracodawcy, c) pod kierownictwem pracodawcy, d)w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę.
Art. 22 k.p.Osobiste wykonywanie pracy • Osobiste świadczenie pracy odróżnia stosunek pracy od większości umów o charakterze cywilnoprawnym, • pracownik nie może wywiązać się z obowiązku świadczenia pracy poprzez osobę trzecią(wyrok SN z dn. 1 października 1969r. I PR 246/69, wyrok SN z dnia 21 kwietnia 1999 r. I PKN 33/99).
Art. 22 k.p.Wykonywanie pracy określonego rodzaju • Rodzaj pracy musi być określony w akcie będącym podstawą stosunku pracy(umowa o pracę, akt mianowania, powołania, wyboru, spółdzielcza umowa o pracę). Rodzaj pracy oznacza zespół czynności, które będą należały do obowiązków pracownika. Może to być więcej, niż jeden rodzaj pracy. • W razie wykonywania kilku rodzajów pracy na rzecz tego samego pracodawcy, domniemuje się, że strony łączy jeden stosunek pracy(wyrok SN z dn. 14 lutego 2002 r. I PKN 876/00).
Art. 22 k.p.Wykonywanie pracy określonego rodzaju • Rodzaj pracy może być określony w dwojaki sposób: - bezpośrednio(czynności), -pośrednio(stanowisko). • Pracownik jest obowiązny do wykonywania pracy innego rodzaju, gdy wynika to z przepisów prawa pracy, tj. np. art. 42§4 k.p. lub art. 81§3 k.p..
Art. 22 k.p.Wykonywanie pracy na rzecz i pod kierownictwem pracodawcy • Cecha specyficzna stosunku pracy, • Kierownictwo pracodawcy oznacza możliwość wydawania przez niego poleceń. • Obowiązek podporządkowania się poleceniom pracodawcy nie jest bezwzględny, • Wykonywanie pracy na rzecz pracodawcy wiąże się z ponoszeniem przez pracodawcę ryzyka ekonomicznego, osobowego, socjalnego.
Art. 22 k. p.Wykonywanie pracy w miejscu i czasie wskazanym przez pracodawcę • Ustalenie to następuje w umowie o pracę, • Zmiana miejsca lub czasu wykonywania pracy co do zasady powinna nastąpić w drodze wypowiedzenia zmieniającego- art. 42 k.p.. • odmowa podjęcia pracy przez pracownika w godzinach nadliczbowych może skutkować rozwiązaniem umowy o pracę(uzasadnienie wyroku SN z dnia 13 czerwca 1973 r. I PR 160/73).
Art. 100 k.p.Sumienne i staranne wykonywanie pracy • Staranne wykonywanie pracy oznacza dołożenie przez pracownika staranności ogólnie wymaganej stosownie do rodzaju pracy(obiektywizacja kryterium), • Sumienność oznacza zróżnicowanie wymagań w stosunku do pracowników w zależności od ich cech indywidualnych, na przykład kwalifikacji, doświadczenia zawodowego lub rozwoju umysłowego(subiektywizacja kryterium).
Art. 100 k.p.Stosowanie się do poleceń przełożonych • Obowiązek o charakterze względnym; polecenie musi: - być niesprzeczne z przepisami prawa i umowy o pracę, - dotyczyć pracy.
Art. 100 k.p.Możliwość odmowy wykonania polecenia • naruszenie warunków, o których mowa w art. 100§1 k.p., • wystąpienie sytuacji, o której mowa w art. 210 k.p..
Art. 100 k.p.Tezy z orzecznictwa • W braku zwrócenia uwagi na bezcelowość lub bezprawność polecenia pracodawcy, pracownik może narazić się na zarzut niesumiennego lub niestarannego wykonywania obowiązków pracowniczych(wyrok SN z dnia 10 września 1997 r. I PKN 244/97), • Bezkrytyczne wykonywanie poleceń przełożonego może uzasadniać wypowiedzenie umowy o pracę(tamże), • bezprawna i świadoma odmowa wykonania polecenia, zagrażająca istotnym interesom pracodawcy może stanowić podstawę rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia(wyrok SN z dnia 12 czerwca 1997 r. I PKN 211/97).
Art. 100 k.p.Obowiązki porządkowe pracownika • przestrzeganie czasu pracy ustalonego u danego pracodawcy, • przestrzeganie regulaminu pracy i ustalonego u pracodawcy porządku, • przestrzeganie przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także przepisów przeciwpożarowych.
Art. 100 k.p.Obowiązek dbałości o dobro pracodawcy • zakres obowiązku zależy od pozycji pracownika w hierarchii struktury pracowniczej, • obowiązek nie jest tożsamy z koniecznością przedkładania swojego interesu nad interes pracodawcy.
Art. 100 k.p.Obowiązek przestrzegania tajemnicy • Dotyczy w znacznej mierze tajemnicy przedsiębiorstwa, • objęte tajemnicą są informacje niedostępne do wiadomości publicznej, o charakterze technicznym, technologicznym lub organizacyjnym co do których przedsiębiorca ma wolę, chociażby dorozumianą, aby utrzymać je w tajemnicy i ta wola jest dla innych rozpoznawalna(wyrok SN z dnia 3 października 2000 r., I CKN 304/00), • nie usprawiedliwia udostępnienia informacji publiczności fakt, że informacja ta byłą znana ograniczonemu gronu pracowników, zobowiązanych do dyskrecji.
Obowiązek przestrzegania tajemnicyUstawy szczególne • Ustawa z dnia 26 maja 1982 r.- prawo o adwokaturze(Dz. U. 2009 r. nr 146, poz. 1188), • Ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych(Dz. U. 2010 r. nr 10, poz. 65), • Ustawa z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty(Dz. U. 2008 r. nr 136, poz. 857), • Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r.- prawo bankowe(Dz. U. 2002 r. nr 72, poz. 665).
Art. 100 k.p.Obowiązek przestrzegania zasad współżycia społecznego • Zasady te mają charakter: - ogólny(zasady powszechnie akceptowane w społeczeństwie), - szczególny(zasady przyjmowane u danego pracodawcy).
Sankcje grożące pracownikowi z tytułu niewykonania obowiązków pracowniczych • odpowiedzialność materialna pracowników na gruncie art. 114 k.p. i nast. • odpowiedzialność porządkowa na gruncie art. 108 k.p. ------------------------------------------------------------------ • podstawa wypowiedzenia lub rozwiązania umowy o pracę.
Dziękuję za uwagę. Paulina Pakuła