250 likes | 478 Views
PROGRAMA. Enunciados e conxugacións. Os enunciados serven para axudar a recoñecer a conxugación dun verbo. MORFEMAS PERSOA-VOZ. Morfemas de tempo e modo. PRESENTE DE INDICATIVO. Verbos regulares. Estrutura. mone t. o s t mus tis nt. mone. Exemplo de conxugación.
E N D
Enunciados e conxugacións Os enunciados serven para axudar a recoñecer a conxugación dun verbo
PRESENTE DE INDICATIVO Verbos regulares
Estrutura mone t
o s t mus tis nt mone Exemplo de conxugación
NOTAS *amao > amo 3 conx. con vocal de unión -i en 2ª, 3ª persoa de singular e 1º e 2ª de plural 3º e 4º conxugación levan vocal de unión –u- en 3º de plural
NOTAS En primeira persoa a desinencia –r engádese á desinencia -o da voz activa : Amo / amor 3 conx. a vocal de unión e –e- en 2ª persoa de singular regeris, caperis En 2º persoa de singular existen dúas desinencias –ris, ou –re: amaris ou amare
Tradución de tempos • Tradúcense polo seu homónimo galego.
ImperfectoEstrutura mone ba t
Pretérito imperfecto de indicativo Verbos regulares
ImperfectoVogais de unión Os verbos da 3ª conxugación (consoante e -i-) e os da 4ª levan unha vogal de unión –e- entre raíz e morfema. Así que, tódolos verbos, agás os da primeira conxugación, leva antes do morfema –ba- un –e- (amabam) monebam regebam capiebam audiebam
Conxugar • Consiste en combinar unha raíz, un morfema de tempo coas desinencias de persoa. RAÍZ ama MORFEMA ba DESINENCIAS m s t mus tis nt
Tradución de tempos • Tradúcense polo seu homónimo galego.
Verbo SUM Presente Pretérito imperfecto indicativo