930 likes | 1.06k Views
„ Lokalne Partnerstwa Spo ł eczne i ich znaczenie”. Czym s ą partnerst wa ?. Partnerstwo m iędzysektorowe to strategiczne przymierze... organizacji reprezentujących różne sektory życia społecznego; zawarte w celu współpracy; do którego wszyscy partnerzy wnoszą swoje kompetencje i zasoby;
E N D
Czym są partnerstwa? Partnerstwo międzysektorowe to strategiczne przymierze... • organizacji reprezentujących różne sektory życia społecznego; • zawarte w celu współpracy; • do którego wszyscy partnerzy wnoszą swoje kompetencje i zasoby; • w którym wspólnie ponoszą ryzyko i koszty; • oraz dzielą się korzyściami wynikającymi z osiągnięcia wspólnych celów partnerstwa i celów poszczególnych partnerów.
Podstawowe, krajowe regulacje prawne związane z zasadą partnerstwa • Konstytucja RP (Dz. U. Nr 78, poz. 483) • Ustawa o samorządzie wojewódzkim z dnia 5 czerwca 1998 r. • Ustawa o samorządzie gminnym z 8 marca 1990 r. • Ustawa o samorządzie powiatowym z dnia 5 czerwca 1998 r. • Ustawa o finansach publicznych z dnia 26 listopada 1998 r. • Ustawa o pomocy społecznej z dnia 2 marca 2004 r. • Ustawa o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie z 24 kwietnia 2003 r.
Podstawowe, unijne regulacje prawne związane z zasadą partnerstwa • Rozporządzenia Rady (WE) z dnia 11 lipca 2006 r. nr 1083/2006, ustanawiającego przepisy ogólnedotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999
Art. 11.Zgodnie z zasadą subsydiarności w skład partnerstw należy włączać przede wszystkim: • władze regionalne i lokalne oraz inne właściwe władze publiczne, • parterów gospodarczych i społecznych, • inne kompetentne ciała w tych ramach.
W rozporządzeniu 1083/2006 mówi się, iż „partnerstwo realizowane jest z pełnym poszanowaniem odpowiednich kompetencji instytucjonalnych, prawnych i finansowych każdej kategorii partnerów (...)”. Oznacza to, że partnerzy powinni być dobrani do realizacji przedsięwzięcia zgodnie z właściwym dla siebie obszarem działania. Wskazuje się także, iż partnerstwo powinno obejmować przygotowanie, finansowanie, monitorowanie i ocenę pomocy, czyli całość realizacji przedsięwzięcia włącznie z jego rozliczeniem i oceną efektywności.
„Żaden człowiek nie jest samotną wyspą, każdy stanowi ułamek kontynentu.” John Donne
Rodzaje partnerstw a) partnerstwa publiczno – prywatne (PPP) – to umowa instytucji publicznej i organizacji prywatnej, zawarta w celu zrealizowania określonego przedsięwzięcia ze sfery zadań publicznych. b) partnerstwa projektowe – cele partnerstwa są ściśle określone w projekcie, a powołanie takiego partnerstwa jest często związane z wymogami konkursowymi, stawianymi przez podmiot, który finansuje realizację zadania. c) partnerstwa branżowe/sektorowe – to platforma porozumienia organizacji/instytucji prowadzących zbliżoną działalność. d) partnerstwa lokalne/trójsektorowe – to porozumienie instytucji publicznych, przedsiębiorstw i organizacji pozarządowych, które chcą wspólnie działać na rzecz swojego regionu, osiedla, gminy, powiatu.
Rodzaje partnerstw Najbardziej ogólnym z możliwych wyszczególnień form funkcjonowania partnerstw lokalnych jest podział partnerstw na: a) partnerstwa o strukturze formalnej, posiadające osobowość prawną oraz b) partnerstwa o strukturze nieformalnej, które tej osobowości nie posiadają.
Rodzaje partnerstw Mając na względzie sposób realizacji działań przez partnerstwo, możemy wyróżnić dwa zasadnicze rodzaje partnerstw lokalnych: a) partnerstwo koordynujące - w jego ramach może być wdrażanych wiele różnych działań prowadzonych w rozmaitych obszarach i dziedzinach; nie angażuje każdorazowo w poszczególne działania całego swojego zasobu sił i środków. Za realizację konkretnych działań odpowiadają grupy zadaniowe (robocze), złożone z poszczególnych partnerów; b) partnerstwo wykonawcze - tutaj cały zasób sił i środków partnerów jest zaangażowany w realizację jednego działania lub wdrażanie jednej inicjatywy. Partnerstwa tego typu mają na ogół charakter krótko- bądź średnioterminowy, realizują jeden konkretny projekt i działają w jednym, ściśle określonym obszarze. Partnerstwa tego typu na ogół kończą swoją działalność w momencie zakończenia realizacji projektu, do wykonania którego zostały utworzone.
Rodzaje partnerstw Można również dzielić partnerstwa w zależności od tego kto był ich inicjatorem: • partnerstwo tworzone z inicjatywy osób fizycznych, często lokalnych partnerów, którzy chcą aktywnie wpływać na swoje otoczenie; • lokalne partnerstwa budowane z inicjatywy przedsiębiorców, organizacji gospodarczych lub zawodowych; • partnerstwa tworzone z inicjatywy ciał publicznych.
Identyfikacja partnerów wg. klucza • geograficznego – udział organizacji instytucji reprezentujących pełny obszar partnerstwa, • kompetencyjnego – uczestnictwo organizacji zajmujących się szeroko pojętym tematem partnerstwa np. poprawą sytuacji na rynku pracy.
Zasada zrównoważonego rozwoju Wg Tennyson i Warner’a partnerstwa są: • odpowiedzią na instytucjonalną i organizacyjną słabość w osiąganiu rezultatów zrównoważonego rozwoju, • środkiem na łączenie biznesowych i społecznych celów i kompetencji z poprawą programowania i realizacji celów sektora publicznego.
Zasada zrównoważonego rozwoju Rozwój zrównoważony – rozwój społeczno-gospodarczy, w którym następuje proces integrowania działań politycznych, gospodarczych i społecznych z zachowaniem równowagi przyrodniczej oraz trwałości podstawowych procesów przyrodniczych w celu zagwarantowania możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb poszczególnych społeczności lub obywateli, zarówno współczesnego pokolenia, jak i przyszłych pokoleń (Art. 3 Ustawy z dn. 27.04.2001 r. Prawo ochrony środowiska).
Partnerstwo lokalne Partnerstwo ujmuje się jako: platformę współpracy pomiędzy różnorodnymi partnerami, którzy wspólnie w sposób systematyczny, trwały i z wykorzystaniem innowacyjnych metod oraz środków planują, projektują, wdrażają i realizują określone działania i inicjatywy, których celem jest rozwój lokalnego środowiska społeczno-gospodarczego i budowa tożsamości lokalnej wśród członków danej społeczności.
Partnerstwo lokalne • Niezmiernie ważną cechą partnerstw lokalnych jest współpraca partnerów na każdym etapie realizacji określonych działań prorozwojowych. • Istotnym czynnikiem, jakim wyróżnia się partnerstwo lokalne jest zaangażowanie w prace partnerów reprezentujących różne sektory, takie jak gospodarka, rynek pracy, kultura, edukacja i opieka społ. • Ważne jest, aby byli to partnerzy zainteresowani rzeczywistą i efektywną – a nie tylko deklaratywną i efektowną współpracą.
Model lokalnego partnerstwa Głównym celemwdrażania Modelu Partnerstwa Lokalnego jest budowanie trwałego partnerstwa pomiędzy instytucjami rządowymi, lokalnymi przedsiębiorstwami, samorządem i organizacjami pozarządowymi, instytucjami infrastruktury oraz mieszkańcami społeczności lokalnej na rzecz ożywienia gospodarczego oraz poprawy sytuacji na rynku pracy. Program Partnerstwa Lokalnego (PPL) polega na zaangażowaniu lokalnych społeczności we wspólne definiowanie i rozwiązywanie lokalnych problemów. Program Wdrażania Modelu Partnerstwa Lokalnego na terenie Polski pod honorowym patronatem Prezydenta RP
Cechy charakterystyczne Modelu Partnerstwa Lokalnego bazowanie na inicjatywach oddolnych; udział znaczącej reprezentacji społeczności lokalnej, a zwłaszcza środowiska biznesu; budowanie partnerstwa poprzez doświadczenie; • proces, a nie jednorazowa aktywność; • metody wielokrotnego użytku; • uzupełnia, a nie zastępuje;
Model Partnerstwa Lokalnego Ośrodki szkoleniowe Biura Pośrednictwa Pracy Izby Handlowe, Rzemiosło Władze lokalne Firmy Związki zawodowe 1. Lokalne Ożywienie Gospodarcze Agencje Rozwoju Organizacje pozarządowe 2. Szybkie Reagowanie 3. Konkurencyjność przedsiębiorstw 4. Komponent Środków Finansowych Ośrodki Pomocy Społecznej Radni gmin, powiatu, województwa Lokalne media PUP, WUP
Model lokalnego partnerstwa Komponenty składowe modelu: • Lokalne Ożywienie Gospodarcze (LOG) • Szybkie Reagowanie i Wsparcie Koleżeńskie • Wzmacnianie Konkurencyjności Istniejących Przedsiębiorstw (Szybki start) • Pozyskiwanie środków finansowych.
Lokalne Ożywienie Gospodarcze (LOG) – pomaga społecznościom lokalnym w systematycznej aktywizacji lokalnego rozwoju gospodarczego i tworzeniu nowych miejsc pracy na terenach dotkniętych bezrobociem. Liderzy lokalnych władz z kręgów biznesu, bankowcy, przedsiębiorcy, związki zawodowe, organizacje środowiskowe, instytucje samorządowe, izby handlowe, agencje rozwoju zostają zaproszone do wzięcia udziału w cyklu czterech warsztatów Lokalnego Ożywienia Gospodarczego (każdy warsztat w odstępie jednego miesiąca).
Proces Lokalnego Ożywienia Gospodarczego • Zaproszenie do udziału w warsztatach roboczych: • liderów gospodarczych; • władz samorządowych; • mieszkańców; • Zapoznanie uczestników z zasadami rozwoju gospodarczego; • Ocena lokalnych zasobów i potrzeb; • Wypracowanie i ocena nowych propozycji projektów; • Wybór i wdrożenie projektów gospodarczych.
Lokalne Ożywienie Gospodarcze Celem warsztatów jest: • zdiagnozowanie przez jego uczestników warunków gospodarczych lokalnego środowiska, • poznanie i zastosowanie zasad ożywienia gospodarczego, • wypracowanie konkretnych projektów gospodarczych, • wdrożenie najlepszego projektu (czasem kilku projektów) na rzecz lokalnego rozwoju gospodarczego.
Szybkie Reagowanie i Wsparcie Koleżeńskie Działania podejmowane są w odpowiedzi na potrzeby zagrożonych zwolnieniami i zwalnianych pracowników. Podstawowym celem jest ułatwienie procesu powtórnego zatrudnienia pracownikom, których dotknęły zmiany związane z restrukturyzacją gospodarki. Na ich potrzeby inicjuje się powstanie: • Zespołów Przystosowania Zawodowego, • Zespołów Wsparcia Koleżeńskiego. Głównym celem Zespołów jest koordynowanie szeregu usług na rzecz zwalnianych i zagrożonych zwolnieniami pracowników z zakresu pomocy prawnej, edukacyjnej, organizacyjnej i psychologicznej. Świadczone usługi powinny skrócić czas potrzebny pracownikom restrukturyzowanych przedsiębiorstw na znalezienie nowej pracy.
Szybkie Reagowanie i Wsparcie Koleżeńskie Założenia idei Wsparcia Koleżeńskiego: • Pokazanie ludziom, że nie są pozostawieni sami sobie; • Utwierdzanie poczucia godności i własnej wartości pracowników; • Okazanie zrozumienia dla ludzkich przeżyć; • Przekonywanie ludzi, ze ich uczucia są naturalne; • Pomaganie ludziom w tworzeniu strategii działania. Celem Szybkiego Reagowania jest wczesna interwencja. Według badań pozwala ona skrócić czas potrzebny pracownikom na znalezienie nowej pracy o około 50%.
Wsparcie Koleżeńskie stałe doraźne Realizowane w zakładzie pracy Realizowane w społeczności lokalnej
Program Wsparcia Koleżeńskiego realizuje zwykle przeszkolona grupa Kolegów - Doradców
Lokalny Zespół Przystosowania Zawodowego (powiatowy lub gminny) Stanowi alternatywę dla zespołu zakładowego. Zakładany jest w przypadku gdy firma nie chce współpracować lub istnieje konieczność obsługi kilku zwolnień. Gromadzi osoby decyzyjne. Działa na rzecz tworzenia miejsc pracy i kreowania polityki lokalnej. Zespół może być inicjowany przez Specjalistę Partnerstwa Lokalnego
Zespół Przystosowania Zawodowego Pomaga utrzymać produktywność Zmniejsza negatywne skutki restrukturyzacji zatrudnienia Promuje dobre stosunki pomiędzy pracownikami i pracodawcami Władze lokalne Stowarzyszenia Izby Przewodniczący Handlowe Zapewnia Jest oddzielony wsparcie społeczne od procesu negocjacji Pracownicy Kierownictwo MOPS Organizacje Pozarządowe Urząd Pracy Agencja Pracy Agencja Rozwoju Ułatwia podstawowe Lokalnego usługi przystosowawcze Przyczynia się do personalizacji usług Koordynuje świadczenia usług dla zwalnianych pracowników Służy jako forum komunikacyjne
Wzmacnianie Konkurencyjności Istniejących Przedsiębiorstw „Szybki Start” Jest to podejmowanie działań dla wzmocnienia konkurencyjności firm, które utrzymały się na rynku oraz utrzymania istniejących miejsc pracy poprzez różnorodne szkolenia i działania wspierające.
Szybki Starty - zalety metodologii Uczestnicy szkoleń pozyskują umiejętności zawodowe w szybki i efektywny sposób; Uczestnicy szkoleń mają zapewnione zatrudnienie po ukończeniu kursu; Pracodawcy pozyskują wykwalifikowanych pracowników na konkretne stanowiska w ramach swojego przedsiębiorstwa; Pracodawcy pozyskują pracownika przeszkolonego pod potrzeby w krótkim okresie czasu.
Pozyskiwanie środków finansowych Komponent ten wiąże się z pozyskiwanie źródeł finansowania na realizację zadań wynikających z poprzednich trzech komponentów.
Model Partnerstwa Lokalnego Model Partnerstwa Lokalnego pomaga: • społecznościom poprzez Warsztaty Lokalnego Ożywienia Gospodarczego, • pracownikom poprzez zastosowanie metod Szybkiego Reagowania, • firmom poprzez wzmacnianie konkurencyjności przedsiębiorstw.
Model Partnerstwa Lokalnego Cechy charakterystyczne Modelu Partnerstwa Lokalnego: bazowanie na inicjatywach oddolnych, • udział znaczącej reprezentacji społeczności lokalnej, a zwłaszcza środowiska biznesu, • budowanie partnerstwa poprzez doświadczenie, • proces, a nie jednorazowa aktywność, • metody wielokrotnego użytku, • uzupełnia, a nie zastępuje.
Model Partnerstwa Lokalnego Czynniki inicjujące zawiązanie partnerstwa lokalnego: 1. kwestia inspiracji, w tym – środowisk lokalnych, które przyczyniły się do powstania danego partnerstwa lokalnego • zasada oddolności i „spontaniczności”, • czynnik założycielski” - trzy zasadnicze rodzaje sił sprawczych przyczyniających się do powstania partnerstwa lokalnego: • lokalni liderzy • lokalny biznes • lokalne instytucje publiczne
Lokalne pakty na rzecz rozwoju Różnicepomiędzy partnerstwem a paktem: • pakty na rzecz rozwoju stanowią strukturę większą i tematycznie bardziej rozległą; • często skupiają w swoich ramach kilka partnerstw lokalnych działających na mniejszym obszarze i w węższym zakresie; • ich głównym zadaniem jest koordynowanie działań prorozwojowych prowadzonych przez różne podmioty w ramach określonego środowiska społeczno-gospodarczego.
Sukces partnerstwa Sukces partnerstwa związany jest z przestrzeganiem następujących zasad: • równość praw sygnatariuszy, • dobrowolność uczestnictwa, • wspólne rozwiązywanie problemów = zaangażowanie partnerów, oraz • otwartość na rozszerzenie partnerstwa, • konsekwencja w realizacji działań, • uczciwość i wzajemne zaufanie,
Sukces partnerstwa • Partnerstwo nie zastępuje władzy lokalnej, ale z nią współpracuje! • Partnerstwo umożliwia w większym niż dotychczas stopniu zaabsorbowanie środków z funduszy strukturalnych, szczególnie EFS! • Partnerstwo uaktywnia obywateli w procesie zmian – wpływ na środowisko działania biznesu, rozwój przedsiębiorczości obywateli, integracji środowiska dla podejmowania działań lokalnych!
Trwałość partnerstwa Ćwiczenie 4 Co przemawia za trwałością partnerstwa? Wskaż min. 5 elementów, mając na uwadze, że podstawowe z nich to: • zdolność do dalszego działania, • stabilność finansowa (str. 17).
Etapy budowania partnerstwa • Etap 1. Analiza środowiska problemu • Etap 2. Analiza potencjalnych partnerów • Etap 3. Analiza potencjalnych przeciwników • Etap 4. Spotkanie potencjalnych partnerów
Etapy budowania partnerstwa Etap 1. Analiza środowiska problemu – obejmuje ona wszystkie instytucje i zjawiska związane z danym problemem. Społeczność lokalna zawiera wiele podmiotów i tylko niektóre z nich mogą być związane z danym problemem. Analizy dokonuje się poprzez: • określenie instytucji lub organizacji oraz zjawisk sprzyjających naszym działaniom, • określenie instytucji lub organizacji oraz zjawisk hamujących nasze działania.
Etapy budowania partnerstwa Etap 2. Analiza potencjalnych partnerów – dokonując analizy odpowiadamy na następujące pytania: v Jaki jest status prawny potencjalnego sojusznika? v Jakie są jego główne cele i klienci, którym pomaga? v Dlaczego jest istotny dla rozwiązania problemu? v Co może wnieść do partnerstwa? v Co może zyskać na współpracy z innymi? Analiza ta jest podstawą do określenia ludzi bądź instytucji, które warto pozyskać do współpracy.
Etapy budowania partnerstwa Etap 3. Analiza potencjalnych przeciwników – uświadomienie sobie ich obecności przyczynia się do poszerzenia naszego widzenia rzeczywistości.
Etapy budowania partnerstwa Etap 4. Spotkanie potencjalnych partnerów – w trakcie spotkania/spotkań powinno się doprowadzić do: v Wzajemnego poznania się partnerów, v Ustalenia obowiązujących reguł i wartości, v Ustalenia przez wszystkich partnerów wspólnego kierunku działań. Wspólne spotkania to okazja do znalezienia odpowiedzi na następujące pytania: Jakie mamy podejście do problemu, w sprawie którego się spotkaliśmy? • Co nas łączy? • Co chcemy wspólnie zrobić? • Co jest nam potrzebne, aby zrealizować nasze cele?
Fazy budowania partnerstwa • Tworzenie wzajemnego zaufania i wyznaczanie celów • Tworzenie wspólnych projektów i budowanie struktury działania • Realizacja projektów • Monitoring realizacji i korekta działań • Kreowanie nowych inicjatyw
Jak i dlaczego znaleźć partnerów? Mamy! Komu możemy pomóc? Potrzebujemy! Kto nam może pomóc?