Jerzy Przedlacki Katedra i Klinika Nefrologii, Dializoterapii i Chorób Wewnętrznych, WUM

1. Najnowsze doniesienia ze zjazdu American Society for Bone and Mineral Research 2013 Jerzy Przedlacki Katedra i Klinika Nefrologii, Dializoterapii i Chorób Wewnętrznych, WUM Zdrowe Kości 2014 Poznań, 7-8.03.2014 Baltimore 4-7.10.2013

2. Zjazd ASBMR • Wykłady plenarne • Sympozja • Obrady okrągłego stołu • Grupy robocze • Meet-the-Professor sessions • Prezentacje ustne • Prezentacje plakatowe

3. Prezentacje ustne 112 prezentacji ustnych Wykładowcy z 14 krajów

4. Prezentacje plakatowe 1484 prezentacje plakatowe Prace z 46 krajów Po 2 prace z 4 krajów Po 1 pracy z 11 krajów Polska

5. Wybrane tematy • Leki - Leki dotychczas stosowane * Badania head to head * Nowe informacje - Nowe leki • Problemy kliniczne - Powikłania leczenia osteoporozy - Ocena ryzyka złamania kości - Sarkopenia - Choroby nerek • Wybrane choroby • Prezentacje polskie

6. Leki dotychczas stosowane Liczba prezentacji

7. Badanie head to head Alendronian - denosumab Changes in lumbar spine QCT, DXA, and TBS in postmenopausal women with low bone mass treated with denosumab, alendronate, or placebo. Thomas T et al. SA 0399 215 kobiet z osteoporozą pomenopauzalną w wieku 50-70 lat Podawano alendronian w dawce 70 mg/tydzień, denosumab w dawce 60 mg sc co 6 miesięcy lub placebo. Leczenie trwało 1 rok Oceniano zmiany QCT, DXA i TBS (trabecular bone score). Wyniki: W grupie placebo wszystkie wyniki uległy obniżeniu. W grupie otrzymującej alendronian wyniki uległy poprawie lub nie uległy zmianie. W grupie otrzymującej denosumab wszystkie wyniki uległy poprawie w porównaniu do grupy alendronianu i placebo.

8. Badanie head to head Denosumab - zoledronian Preliminary results of a randomized head to head study between denosumab and zoledronic acid in severe osteoporotic women. Invernizzi M et al. SU 0383 104 kobiety z co najmniej 1 złamaniem kręgu lub biodra i T-score <-3,0 w zakresie kręgosłupa lub biodra Podawano denosumab w dawce 60 mg sc co 6 miesięcy lub zoledronian w dawce 5 mg iv/rok. Oceniano zmiany stężeń/aktywności markerów metabolizmu kostnego (osteokalcyna, b-ALP i CTX) po 1 miesiącu i 1 roku leczenia. Wyniki: Uzyskano szybsze i większe obniżenie stężeń/aktywności wszystkich markerów po denosumabie w porównaniu do zoledronianu. Po denosumabie obserwowano mniej objawów ubocznych niż po zoledronianie.

9. Badanie head to head Bisfosfoniany - denosumab Denosumab significantly increases bone mineral density compared with ibandronate and risedronate in postmenopausal women previously treated with an oral bisphosphonate who are at higher risk for fracture. Brown JP et al. 1018 Analiza post-hoc dotyczyła kobiet z utrzymującym się wysokim ryzykiem złamania kości pomimo wcześniejszego stosowania doustnych bisfosfonianów. Po randomizacji, denosumab otrzymywały 852 kobiety, a ibandronian lub ryzedronian 851 kobiet. Leczenie trwało 1 rok Oceniano zmiany DXA. Wyniki: Po 1-rocznym leczeniu stwierdzono istotnie większy wzrost BMD w zakresie kręgosłupa lędźwiowego i biodra po denosumabie niż po ryzedronianie i ibandronianie.

10. Nowe drogi podania Teryparatyd Enhanced bioavailability of a nasal formulation of teriparatide with CriticalSorbTM compared to subcutaneous injection: a noninvsive approach for the treatment of osteoporosis. Jordan F et al. MO 0374 Badanie wykonano na zwierzętach (szczury i króliki). Zastosowano system CriticalSorb ułatwiający wchłanianie makromolekuł przez błony biologiczne. Porównywano stężenie teryparatydu w surowicy w ciągu pierwszych 6 godzin od podania teryparatydu donosowo i podskórnie. Biodostęponść donosowa wynosiła 79% u szczurów i 64% u królików. Wyniki: System CriticalSorb skutecznie ułatwia wchłanianie teryparatydu w jamie nosowej (u zwierząt) i pozwala na nieinwazyjne podawanie leku. Prowadzone są badania dotyczące farmakokinetyki donosowego leku u ludzi.

11. Nowe drogi podania Teryparatyd Teriparatide delivered orally with novel drug delivery technology – first in humans results. Galitzer H et al. FR 0378 Badanie wykonano u 12 ochotników. Wszyscy otrzymali jednorazowo teryparatyd w dawce 20 μg sc, a następnie 200 μg doustnie. Porównywano stężenia teryparatydu w surowicy w ciągu kilku godzin po podaniu leku. Tolerancja doustnej postaci leku była dobra, bez laboratoryjnych nieprawidłowości. Wyniki: Farmakokinetyczny profil teryparatydu podawanego doustnie jest podobny do tego po podskórnym podawaniu leku. Doustna forma leku może stać się alternatywą dla formy podskórnej.

12. Nietypowe podanie Teryparatyd Once-weekly teriparatide reduces vertebral fracture risk – subgroup analysis from the teriparatide once weekly efficacy research (TOWER). Sugimoto T et al. FR 0376 W badaniu randomizowanym z podwójnie ślepą próbą i użyciem placebo uczestniczyło 542 pacjentów z osteoporozą. Teryparatyd podawano podskórnie 1 raz w tygodniu w dawce 56,5 μg. W grupie leczonej teryparatydem wystąpiły złamania kręgów u 7/261 pacjentów (2,7%), a w grupie placebo u 37/281 (13,2%) (p<0,001). Wyniki: Teryparatyd podawany sc 1 raz w tygodniu zmniejsza ryzyko złamania kręgów u pacjentów z różnego stopnia ryzykiem złamania kości.

13. Jednocześnie Denosumab i teryparatyd The DATA extension study: 2 years of combined densoumab and teriparatide in postmenopausal women with osteoporosis: a randomized controlled trial. Leder B et al. 1019 Oceniano zmiany BMD w trakcie leczenia denosumabem, taryparatydem i obydwoma lekami jednocześnie. W badaniu wzięło udział 100 kobiet z wysokim ryzykiem złamania kości. Leczenie trwało 2 lata. Oceniano zmiany BMD. Wyniki: Uzyskano największy wzrost BMD w zakresie kręgosłupa lędźwiowego i biodra w grupie z łącznym leczeniem. Łączne leczenie denosumabem i teryparatydem może być istotna formą leczenia pacjentów z wysokim ryzykiem złamania kości.

14. Mężczyźni Denosumab Effect of densoumab treatment on bone histology and histomorphometry in men with low bone mineral density. Dempster D et al. SU 0400 Oceniono wpływ 1-rocznego leczenia denosumabem w grupie mężczyzn na wyniki badania histotmorfometrycznego kości. Badanie biopsyjne kości wykonano po 1-rocznym leczeniu. Badania wykonano u 29 pacjentów (17 denosumab i 12 placebo). Mineralizacja kości była prawidłowa. Statyczne i dynamiczne wskaźniki przemiany kostnej były niższe w grupie denosumabu. Wyniki: 1-roczne leczenie denosumabem mężczyzn z niską BMD spowodowało zmniejszenie przemiany kostnej i jakościową normalizację budowy tkanki kostnej. Wyniki te są zgodne z uzyskanymi w leczeniu osteoporozy pomenopauzalnej u kobiet po 1, 2, 3 i 5 latach leczenia.

15. Bezpieczeństwo Suplementacja wapnia Dietary and supplemental calcium intake and the risk of mortality in older men: the MrOS study. Bauer D et al. 1001 Część badań sugeruje zwiększone ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych, w tym zgonów, w następstwie suplementacji wapnia. Obserwacji poddano 5967 mężczyzn w wieku 74±6 lat. Średnie spożycie wapnia wynosiło 1142±590 mg/dz. Obserwacja trwała 10 lat. W czasie obserwacji zmarło 2022 mężczyzn, w tym 687 z przyczyn sercowo-naczyniowych. Wyniki: Po uwzględnieniu wieku, rasy, wykształcenia, BMI, sprawności fizycznej, zwyczajów zdrowotnych nie wykazano związku ryzyka wszystkich zgonów i zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych z wielkością całkowitego spożycia wapnia i wielkością suplementacji wapnia w grupie starszych mężczyzn.

16. Bezpieczeństwo Suplementacja wapnia The cardiovascular safety of calcium suplementation with or without vitamin D in elderly women: a collaborative meta-analysis of published and unpublished trial level evidence from randomised controlled trials. Lewis J et al. 1002 Część badań sugeruje zwiększone ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych, w tym zgonów, w następstwie suplementacji wapnia. Część zdarzeń sercowo-naczyniowych opisywanych jako bóle wieńcowe mogła zależeć od bólów brzucha (żołądka) związanych z przyjmowaniem soli wapnia. Oceniono częstość wszystkich zgonów, częstość zgonów i hospitalizacji związanych z chorobą niedokrwienną serca i zawałem serca. W metaanalizie uwzględniono 19 publikacji dotyczących 59844 kobiet w wieku >50 lat przyjmujących suplementację wapnia przez >1 rok z witaminą D lub bez witaminy D. Wyniki: Uzyskane dane nie potwierdzają poglądu, że suplementacja wapnia z witaminą D lub bez witaminy D zwiększa ryzyko choroby niedokrwiennej serca i całkowitą śmiertelność u starszych kobiet.

17. Bezpieczeństwo Witamina D Incidence of vitamin D toxicity: a population-based study in Olmsted county, Minnesota. Dudenkov D et al. 1098 Objawem toksyczności witaminy D jest hiperkalcemia. Badania przeprowadzono w latach 2002-2011 wśród wszystkich mieszkańców hr. Olmsted, USA. Oceniono 20380 oznaczeń 25(OH)D. Za hiperwitaminozę przyjęto wynik >50 ng/ml, za hiperkalcemię, >10,1 mg/dl. Wyników >50 ng/ml było 9,3%. Częstość hiperwitaminozy zwiększyła się z 10 do 260 na 100.000 oznaczeń. Częstość hiperkalcemii nie zwiększyła się. Wyniki: Częstość hiperwitaminozy zwiększyła się. Hiperkalcemia występowała często ale nie wykazano jej związku z hiperwitaminozą D.

18. Nowe leki Blosozumab Effect of blosozumab on estimated spine and hip strenght in postmenopausal women with low bone mineral density: finite element analysis of a phase-II dosing study. Keaveny T et al. 1023 Sklerostyna jest wydzielana przez osteocyty i hamuje aktywność osteoblastów. Blosozumab jest monoklonalnym przeciwciałem przeciw sklerostynie. Stymuluje tworzenie kości, hamuje resorpcję kości, zwiększa BMD u kobiet w okresie pomenopauzalnym z niską gęstością kości. Blosozumab podawano w dawce 180 i 270 mg sc co 2 i 4 tygodnie. Leczenie trwało 52 tygodnie. Oceniano zmiany wytrzymałości kości kręgosłupa lędźwiowego i biodra na podstawie zmian wyników QCT. Wyniki: W czasie leczenia za pomocą blosozumabu uzyskano istotny wzrost vBMD kręgosłupa lędźwiowego i biodra w zakresie kości beleczkowej i korowej proporcjonalny do dawki leku.

19. Nowe leki Romosozumab Effect of romosozumab on lumbar spine and hip volumetric bone mineral density (vBMD) assessed by quantitative computed tomography (QCT). Genant HK et al. 1022 Sklerostyna jest wydzielana przez osteocyty i hamuje aktywność osteoblastów. Romosozumab jest monoklonalnym przeciwciałem przeciw sklerostynie. Stymuluje tworzenie kości, hamuje resorpcję kości, zwiększa BMD u kobiet w okresie pomenopauzalnym z niską gęstością kości. Romosozumab podawano w dawce 210 mg sc co 1 miesiąc, a teryparatyd w dawce 20 μg sc dziennie. Leczenie trwało 12 miesięcy. Oceniano zmiany vBMD i BMC w zakresie kręgosłupa lędźwiowego (L1-L2) i total hip w obrębie kości beleczkowej i korowej. Wyniki: W czasie leczenia za pomocą romosozumabu uzyskano istotnie większy wzrost vBMD i BMC w zakresie kręgosłupa lędźwiowego i total hip w obrębie kości beleczkowej i korowej w porównaniu do teryparatydu i placebo.

20. Nowe leki KRN23 Pharmacokinetics and pharmacodynamics of a human monoclonal anti-FGF23 antibody (KRN23) after single-dose administration to patients with X-linked hypophosphatemia. Zhang X et al. SU 169 Zastosowano ludzkie p-ciała monoklonalne przeciw FGF-23(KRN23)u 38 pacjentów z osteomalacją hipofosfatemiczną. FGF-23 ≥ 30 pg/ml KRN23 podano jednorazowo dożylnie lub podskórnie iv (0,003-0,3 mg/kg) - 22 pacjentów (+ placebo) sc (0,1-1,0 mg/kg) - 16 pacjentów (+ placebo) Obserwacja trwała 50 dni. Wyniki: Uzyskano wzrost stężenia P i 1,25D w surowicy. Szczytowy wzrost: sc: po 8-15 dniach; iv: po 0,5-4 dniach Efekt większy i dłuższy po sc – przez 29 dni Nie było zmian stężenia Ca, PTH, Ca/DZM KRN23 może być podawany co 4 tygodnie.

21. Powikłania leczenia Liczba prezentacji

22. Powikłania leczenia Liczba prezentacji Zoledronian – bez niekorzystnego wpływu na czynność nerek

23. Powikłania Martwica żuchwy International consensus on diagnosis and management of osteonecrosis of the jaw. Khan A et al. LB SU 30 • ONJ jest związana głównie ze stosowaniem wysokich dawek dożylnych BP i denosumabu w onkologii. • Częstość ONJ w osteoporozie ocenia się na 0,001-0,01% i jest jedynie nieco wyższa niż w ogólnej populacji. • Wprowadzono stopień „0” ONJ, wczesną fazę bez zajęcia kości. W badaniu Rtg stwierdza się osteosklerozę kości i ścieńczenie blaszki zbitej wyrostka zębodołowego. • BP hamują czynność osteoklastów i komórek T (gamma delta) obok miejscowej infekcji, stanu zapalnego i martwicy. • Denosumab hamuje czynność osteoklastów i prawdopodobnie funkcje monocytów i makrofagów. • Badania diagnostyczne: TK, MRI, scyntygrafia, PET. • Higiena jamy ustnej jest zasadnicza w prewencji ONJ. • Nie ma dowodu, że wstrzymanie leków antyresorpcyjnych zmniejsza ryzyko ONJ. • Proponuje się odstawienie leków antyresorpcyjnych u pacjentów z wysokim ryzykiem ONJ (onkologicznych) po zabiegu chirurgicznym jamy ustnej do czasu wygojenia śluzówki. • Leczenia zachowawcze obejmuje podawanie antybiotyków miejscowo i ogólnie. • W najbardziej zaawansowanych przypadkach stosuje się leczenie chirurgiczne z powodzeniem w większości przypadków. Kanada, Niemcy, USA, N. Zelandia, Japonia, Włochy, UK, Jordania, Austria, Dania

24. Problemy kliniczne Liczba prezentacji

25. Ryzyko złamania Markery metabolizmu kostnego Bone turnover markers and prediction of fracture in a 15-year follow-up study of elderly women. Ivaska K et al. 1099 Celem pracy była ocena możliwości długoterminowego przewidywania (do 15 lat) zwiększonego ryzyka złamania kości na podstawie podwyższonego stężenia/aktywności markerów metabolizmu kostnego na początku obserwacji. Grupa liczyła 1044 kobiety w wieku 75 lat (na początku obserwacji). Obserwacja trwała 15 lat. Oceniano stężenie/aktywność: CTX, PINP, TRAP, fk-FZ, osteokalcyny w moczu. Po 5 latach złamanie kości wystąpiło u 214, po 10 latach u 399 i po 15 latach u 524 kobiet. Wyniki: Po 5 latach częstość złamań (poza złamaniami biodra) była największa w grupie z najwyższymi (tercyle) wynikami stężenia/aktywności markerów. Po 10 i 15 latach wysokie stężenia/aktywność markerów nie przewidywały zwiększonego ryzyka złamania kości. Stężenia markerów nie przewidywały ryzyka złamania biodra kiedykolwiek.

26. Ryzyko złamania Trabecular bone score Lumbar Spine Trabecular Bone Score (TBS) combined with FRAX improves fracture prediction: The Manitoba BMD Cohort. Leslie W et al. SA 0318 Trabecular bone score (TBS), metoda oceniająca jakość kości na podstawie oceny mikroarchitektury kości w oparciu o badanie DXA kręgosłupa lędźwiowego (skala szarości pikseli w obrębie badanej kości). Badania wykonano u 42170 kobiet w wieku >50 lat. Średni okres obserwacji wynosił 5,6 lat. Stwierdzono główne złamania kości u 2661 kobiet i złamania biodra u 674 kobiet. google Norma TBS ≥1,35 Badano możliwość przewidywania ryzyka złamania kości po uwzględnieniu poza metodą FRAX metody TBS. Wyniki: Uzupełnienie metody FRAX o metodę TBS zwiększyło zdolność przewidywania ryzyka złamania głównych kości i złamania biodra.

27. Sarkopenia Liczba prezentacji

28. Problemy kliniczne Sarkopenia Risk of non-spine fractures among men and women with sarcopenia, low bone mass or both. Chalboud D et al. 1003 Badano wpływ sarkopenii i obniżonej gęstości mineralnej kości oddzielnie i występujących razem na ryzyko pozakręgowych złamań kości u mężczyzn i kobiet w starszym wieku. Badanie wykonano u 6933 M i K w średnim wieku 73,7 lat. Obserwacja trwała 8 lat (K) i 9 lat (M). Oceniano: BMD szyjki kości udowej, siłę mięśniową (siła uścisku ręki – dynamometr), szybkość chodu (przejście 6 m) i masę tkanki mięśniowej (lean body mass – DXA). Wyniki: Sarkopenia występująca samodzielnie zwiększa ryzyko złamań kości u mężczyzn. Sarkopenia i obniżenie BMD występujące jednocześnie zwiększają ryzyko złamań kości u mężczyzn i kobiet.

29. Problemy kliniczne Sarkopenia Risk of non-spine fractures among men and women with sarcopenia, low bone mass or both. Chalboud D et al. 1003 Badano wpływ sarkopenii i obniżonej gęstości mineralnej kości oddzielnie i występujących razem na ryzyko pozakręgowych złamań kości u mężczyzn i kobiet w starszym wieku. Badanie wykonano u 6933 M i K w średnim wieku 73,7 lat. Obserwacja trwała 8 lat (K) i 9 lat (M). Oceniano: BMD szyjki kości udowej, siłę mięśniową (siła uścisku ręki – dynamometr), szybkość chodu (przejście 6 m) i masę tkanki mięśniowej (lean body mass – DXA). Wyniki: Sarkopenia występująca samodzielnie zwiększa ryzyko złamań kości u mężczyzn. Sarkopenia i obniżenie BMD występujące jednocześnie zwiększają ryzyko złamań kości u mężczyzn i kobiet.

30. Wybrane choroby Dysplazja włóknista A randomized, double-blind, placebo-controlled trial of alendronate treatment for fibrous dysplasia of bone; Boyce A et al. SA 0036 38 pacjentów: 15 dzieci i 23 dorosłych Alendronian w dawce zależnej od c.c.: 40 mg/dz przy c.c.>50 kg Leczenie trwało: 6 miesięcy, 6 miesięcy przerwy, 6 miesięcy Wyniki: W grupie z alendronianem w porównaniu do placebo: - Obniżenie stężenia markera resorpcji kości (N-telopeptyd), bez wpływu na stężenie markera tworzenia kości (osteokalcyna) - Bez istotnej zmiany nasilenia bólów kości - Bez istotnego wzrostu BMD w zmienionych miejscach szkieletu - Bez zmniejszenia ryzyka złamania kości

31. Wybrane choroby Dysplazja włóknista Rapid response to denosumab in fibrous dysplasia of bone. Report of two cases. Ganda K et al. MO 0171 Wcześniejsze leczenie bisfosfonianem (zoledronian) było nieskuteczne. Denosumab podawano w dawce 60 mg sc. Wyniki: Po 4-7 tygodniach u obu pacjentów markery tworzenia (PINP i w moczu deoxypyridinolina) uległy obniżeniu do wartości prawidłowych. U jednego pacjenta zmniejszyły się bóle kostne. U drugiego pacjenta zmniejszył się wychwyt izotopu w scyntygrafii kości.

32. Wybrane choroby Krzywica hipofosfatemiczna Cinacalcet as adjunct therapy in familial hypophosphatemic rickets: 18 months experience. Alon U, SA 0128 8 dzieci Podawano cynakalcet w dawce zależnej od c.c.: 30 mg (≤30 kg) lub 60 mg (c.c.>30 kg) dziennie Leczenie trwało 18 miesięcy. Wyniki: Uzyskano istotne obniżenie stężenia PTH i FGF23. Podawanie cynakalcetu umożliwiło zmniejszenie dawki doustnych fosforanów i kalcytriolu.

33. Wybrane choroby Krzywica hipofosfatemiczna Cinacalcet as adjunct therapy in familial hypophosphatemic rickets: 18 months experience. Alon U, SA 0128 8 dzieci Podawano cynakalcet w dawce zależnej od c.c.: 30 mg (≤30 kg) lub 60 mg (c.c.>30 kg) dziennie Leczenie trwało 18 miesięcy. Wyniki: Uzyskano istotne obniżenie stężenia PTH i FGF23. Podawanie cynakalcetu umożliwiło zmniejszenie dawki doustnych fosforanów i kalcytriolu.

34. Prezentacje polskie Ryzyko złamania FRAX calculator and Garvan nomogram in maleosteoporosispopulation Pluskiewicz W, Adamczyk P, Franek E, Sewerynek E, Leszczyński P, Wichrowska H, Napiórkowska L, Stuss P, Ptaszek A, Kostyk T, Golba K, Garbacz W, Drozdzowska B. MO 0349 Wnioski: Istnieje zgodność metody FRAX i metody Garvana w przewidywaniu ryzyka złamania biodra przy przyjęciu 3% ryzyka złamania. Wskazane jest opracowanie granicznych wartości ryzyka złamania dla każdej populacji i metody.

35. Prezentacje polskie Osteodystrofia nerkowa Two-yearbisphosphonatetreatment of renalosteodystrophy in a dialysispatient with chronickidneydisease Przedlacki J, Nawrot-Wawrzyniak K, Sawicki A, Roschger P, Dębiński A, Staszków M, Nawrot I, Matuszkiewicz-Rowińska J, Klaushofer K MO 0167 Wnioski: Dwuletnie leczenie bisfosfonianem (alendronianem) osteodystrofii nerkowej jest skuteczne i bezpieczne. Leczenie jest kontynuowane. Oceniano: obraz kliniczny, wyniki: histomorfometrię, DXA, markery metabolizmu kostnego.

36. Prezentacje polskie Denosumab - leczenie Effect of denosumabtwoyearstherapy in women with osteoporosis and contraindications to oralbisphosphonates on bonemineraldensity – one centre open studyresults Sawicki A SA 0383 Wnioski: Obserwowano wzrost BMD w zakresie kręgosłupa lędźwiowego, szyjki kości udowej i total hip. Uzyskane wyniki były podobne do wyników badania FREEDOM.

37. Przewlekła choroba nerek Obrady okrągłego stołu: • Leczenie osteoporozy związanej z PChN • Czy leki stosowane w osteoporozie mogą być stosowane w PChN – ZA i PRZECIW • Prezentacje plakatowe

38. Podsumowanie • Zjazd ASBMR jest ważnym spotkaniem środowiska lekarskiego dotyczącym osteoporozy. • Zjazd ASBMR stanowi przegląd wszystkich zagadnień dotyczących osteoporozy. • Istotny udział w zjeździe mają specjaliści z innych niż USA krajów. • Jednym z ważnych tematów zjazdu ASBMR była sarkopenia, co jest nowym i szerszym spojrzeniem na problem osteoporozy i ryzyka złamań kości.

39. Mechanizm działania FGF-23 Przytarczyce FGF-23 Kość PTH osteocyty osteoblasty Nerki 1α-hydroksylazy hipoksja kwasica akt. ukł. wsp. stężenia fosforu, wapnia, PTH, kalcytriolu w surowicy 1,25(OH)2D3 reabsorpcji P w cewkach Jelito wydalania P z moczem wchłaniania Ca i P

40. FGF-23 Czynnik wzrostu fibroblastów 23 Liu S et al., J Am SocNephrol, 2007, 18, 1637 Jest proteiną kodowaną przez gen FGF-23 (chromosom 12). Jest jednym z członków rodziny FGF odpowiedzialnym za gospodarkę fosforanową. Jest wydzielane przez osteocyty i osteoblasty w odpowiedzi na szereg czynników. Dla aktywacji FGF-23 konieczna jest obecność białka klotho wydzielanego przez osteocyty, które zwiększa łączenie FGF-23 z receptorem FGFR. Miyamoto K et al., Am J Nephrol, 2007, 27, 503

41. FGF-23 Główną funkcją FGF-23 jest regulacja stężenia fosforanów w surowicy. W cewkach proksymalnych nerek łączy się z receptorem FGFR i w obecności koreceptora klotho powoduje hamowanie ekspresji kotransportera Na/Pi IIa. Zmniejsza reabsorpcję fosforanów w cewkach proksymalnych nerek i zwiększa wydalanie fosforanów przez nerki. Liu S et al., J Am SocNephrol, 2007, 18, 1637 Kuro-o M, Curr Opin NephrolHypertens, 2006, 15,437 Miyamoto K et al., Am J Nephrol, 2007, 27, 503

42. FGF-23 w PChN Larsson T et al., KidneyInt, 2003, 64, 2272 Asai O et al., KidneyInt, 2012, 81, 539 Podwyższone stężenie FGF-23 jest spowodowane gł. retencją fosforanów i zmniejszonym przesączaniem kłębuszkowym. Ekspresja klotho zmniejsza się wcześnie w PChN wraz ze spadkiem GFR. Redukcja ekspresji klotho współistnieje czasowo (przyczynowo?) ze wzrostem FGF-23. Wpływ FGF-23 na przytarczyce jest niewielki ze względu na znacznie zmniejszoną ekspresję FGFR i klotho w przerośniętych przytarczycach. Hu MC et al., J Am SocNephrol, 2011, 22, 124

43. Nowe leki Romosozumab Effect of romosozumab on lumbar spine and hip volumetric bone mineral density (vBMD) ass assessed by quantitative computed tomography (QCT). Genant HK et al. 1022 Romosozumab jest monoklonalnym przeciwciałem przeciw sklerostynie. Stymuluje tworzenie kości, hamuje resorpcję kości, zwiększa BMD u kobiet w okresie pomenopauzalnym z niską gęstością kości. Sklerostyna jest wydzielana przez osteocyty i hamuje aktywność osteoblastów. Romosozumab podawano w dawce 210 mg sc co 1 miesiąc, a teryparatyd w dawce 20 μg sc dziennie. Leczenie trwało 12 miesięcy. Oceniano zmiany vBMD i BMC w zakresie kręgosłupa lędźwiowego (L1-L2) i total hip w obrębie kości beleczkowej i korowej. Wyniki: W czasie leczenia za pomocą romosozumabu uzyskano istotnie większy wzrost vBMD i BMC w zakresie kręgosłupa lędźwiowego i total hip w obrębie kości beleczkowej i korowej w porównaniu do teryparatydu i placebo.

44. Meet-the-Professor session • Alternatives to bisphosphonates for osteoporosis treatment • Breast and prostate cancer: cellular mechanisms of skeletal metastasis • Effects of osteoporosis therapeutics on osteocytes functional analysis of bone during growth and aging • Growth and nutritional disorders and bone • Interaction of PTH and b-adrenergic receptor • Paget’s disease • Prediction of fracture risk • TGF-beta influences on bone metabolism and coupling of resorption to formation

45. Identification of Vertebral Fractures • Impact of Diabetes and Bone: Cell and Molecular Mechanisms • Mechanotransduction • Medical Treatment of Osteoporosis in the Elderly • Models of Calcium Sensing Receptor Action • Notch Signaling • Primary Hyperparathyroidism • Steroids and Bone Health in Children • Vitamin D in Pregnancy

46. Bisphosphonates and Longevity • Cortical Remodeling with Age • How Long Should We Treat Osteoporosis? • Hypoparathyroidism • Mechanics Matters • Muscle-Bone Interactions – More than Physical! • Osteoporosis in Men • Stem Cells and Regenerative Medicine • Tracking Effects of Osteoporotic Drugs on Bone Material Properties in Animal Models

47. Fat and Bone • Fibrous Dysplasia, Bench to Bedside • Genetic Basis for Osteoporosis • Hip Structure by QCT • Physical Activity and Fracture Risk • Redox Balance in Bone Metabolism • Wnt Signaling • X-linked Hypophosphatemia

48. Nowe leki Liczba prezentacji

49. Nowe leki Eldecalcitol Active vitamin D3 analog (eldecalcitol) improves muscle strenght and dynamic balance in postmenopausal osteoporotic women. Saito K et al. SA 0396 Eldecalcitol jest aktywnym analogiem witaminy D3. Zwiększa masę kości u pacjentów z osteoporozą i zmniejsza częstość upadków. Eldecalcidol podawano w dawce 0,75μg dziennie łącznie z alendronianem (35 mg/tydz.) Wyniki porównywano do grupy leczonej jedynie alendronianem. Leczenie trwało 6 miesięcy. Wyniki: U pacjentów otrzymujących eldecalcitol stwierdzono większą siłę mięśniową tułowia, w tym mięśnia biodrowo-lędźwiowego.

50. Ryzyko złamania Trabecular bone score Lumbar Spine Trabecular Bone Score (TBS) combined with FRAX improves fracture prediction: The Manitoba BMD Cohort. Leslie W et al. SA 0318 Trabecular bone score (TBS), metoda oceniająca jakość kości na podstawie oceny mikroarchitektury kości w oparciu o badanie DXA kręgosłupa lędźwiowego (skala szarości pikseli w obrębie badanej kości.) Badania wykonano u 42170 kobiet w wieku >50 lat. Średni okres obserwacji wynosił 5,6 lat. Stwierdzono główne złamania kości u 2661 kobiet i złamania biodra u 674 kobiet. google Norma TBS ≥1,35 Badano możliwość przewidywania ryzyka złamania kości po uwzględnieniu poza metodą FRAX metody TBS. Wyniki: Uzupełnienie metody FRAX o metodę TBS zwiększyło zdolność przewidywania ryzyka złamania głównych kości i złamania biodra.