530 likes | 1.01k Views
PROF.Dr .Osman GENÇ Kütahya DumlupInar Üniversitesi TIp Fakültesi Fizyoloji Anabilim DalI. Hirudo Medicinalis salgIsInda bulunan bazI maddeler ve etki mekanİzmalarI. Hirudin Hementin Hementerin Ghilanten Anti- statin Calin Decorsin Destabilase Eglin Bdellin. Hirudo Medicinalis.
E N D
PROF.Dr.Osman GENÇKütahya DumlupInar ÜniversitesiTIp FakültesiFizyoloji Anabilim DalI
HirudoMedicinalissalgIsInda bulunan bazI maddeler ve etki mekanİzmalarI • Hirudin • Hementin • Hementerin • Ghilanten • Anti-statin • Calin • Decorsin • Destabilase • Eglin • Bdellin
HirudoMedicinalis 1-Dolaşım Hacamat etkisi Perfüzyon artırıcı etki 2-Nöronal Sinir uyarısı Nörotrofik etki 3-Salgısı antikoagülan etki fibrinolitik etki nörotrofik etki
Hirudin • Hirudin, 1884 yılında Haycraft tarafından ilk defa izole edilmiştir. • Hirudin, heparinle kıyaslandığında daha etkilive seçicitrombin inhibitörü olarak görev yapar. • Hirudin, heparinin aksine aktive olabilmek için antitrombin-3’e ihtiyaç duymaz. • Hirudin, trombineafinitesini arttıran sülfat gruplarına sahiptir.
Hirudin • Hirudintrombini doğrudan inhibe edici bir etkiye sahiptir, ve aynı zamanda aktif Faktör X’e karşı etkinliğe sahip olabilir. • Hirudin, trombin’inen güçlü doğal inhibitörüdür. Direkt olarak trombine bağlanarak etkisini gösterir. • Trombin’inhem aktif bölgesine hem de fibrinojenin bağlandığı bölgeye (exosite 1) bağlanarak etkisini gösterir. Böylece trombİnile fibrinojen bağlanamaz ve fibrin oluşumu engellenir.
Hementin • Haementeriaghilianiitükrük bezinden salgılanan bir antikoagulantproteazdır. Aynı zamanda hirudomedicinalis salgısında bulunmaktadır. • Etkisini fibrinojendeki peptid bağlarını kırıp fibrinojeni parçalayarak gösterir.
Hementin Etki Mekanizması • Fibrinojendeki α, β, ve γzincirlerini parçalar. • Hementinçapraz bağlanmış veya bağlanmamış fibrin pıhtılarını parçalar. Ancak bu etkisi fibrinojen üzerine olan etkisine göre belirgin olarak daha azdır. • ADP ve kollojen tarafından indüklenen trombositagregasyonunu önler.
Hementin • Plazma proteazinhibitörlerin tarafından etkilenmemektedir. • Fibrinojen dışındaki plazma proteinleri üzerinde etkili değildir. • Hementin varlığında kan pıhtılaşma faktörü II, V, VII-XII, Prekallikreinseviyeleri değişmemektedir.
Hementerin • Haementeriadepressatükrük bezinden salgılanır. Hirudomedicinalis salgısında vardır. • Hementerin80 kD moleküler kütleye sahip olan bir tek polipeptid zincirinden oluşur. • Fibrinojenolitikaktivitesi vardır.
Hementerin Etki Mekanizması • Hementerin fibrinojendeki alfa, gama ve betazincirlerini parçalayarak etkisini gösterir. Çapraz bağlı fibrin ipliklerini parçalar. • Buna ek olarak, hementerin bir nitriderjik yolun aktivasyonu ile kollojen tarafından uyarılan trombositagregasyonunuinhibe eder. • İnhibisyonmuhtemelen artmış nitrik oksit sentaz aktivitesi ile elde edilir. • Kalsiyumbu olayda kofaktördür.
HementerinEtki Mekanizması • Ca+2bağımlı metalloproteinaz olan hementerinözellikle plazminojenaktivasyonuna bakmaksızın fibrinojeni hidrolize eder. • Hementerinfibrinihidrolize edebilir. Böylece kan pıhtılarını parçalar.
Ghilanten • Haementeriaghilianii (Amazon sülüğü) ve Hirudomedicinalis’intükrük bezinden salgılanır. • Sisteinbakımından zengindir. • Güçlü disülfit bağlı olan bu protein, Faktör Xa’nın inhibitörüdür.
Ghilanten Etki Mekanizması • Koagülanenzim olan Faktör Xa’nın aktif bölgesini güçlü bir şekilde bloklayaraketkisini engeller. • Antikoagülanolarak tedavi edici etki gösterir.
Anti-statin • Hementeriaofficinalis ve Hirudomedicinalis’intükürük bezinden salgılanır. • 15 kD moleküler ağırlığa sahiptir. • Anti-statinfaktör Xa’ya bağlanarak aktivitesini engeller. • Böylelikle protrombinintrombine dönüşümünü engelleyerek pıhtılaşma mekanizmasını bu aşamada keser.
Calin • Hirudomedicinalistükrük bezi tarafından salgılanır. • 65kD moleküler ağırlığa sahip bir proteindir. • Kollojen tarafından indüklenmiş trombositagregasyonunuinhibe eder. • Ayrıca Tip I kollajenfibril süspansiyonların topaklanmasına neden olur.
Calin Etki Mekanizması • Calin, trombositmembranında bulunan glikoproteinIb ile kollojen arasında bağlantıyı kuran vonWillebrandfaktörün (vWF) kollojene bağlanmasını engeller. • Böylelikle trombositlerinkollojeneagregasyonunuengeller.
Decorsin • Macrobdelladecora ve Hirudomedicinalis’ten izole edilmiştir. • 39 a.a.’den oluşan ve 4,4 kDmoleküler ağırlığında bir polipeptitdir.
Decorsin Etki Mekanizması • Etkisini trombositagregasyonunuinhibe ederek gösterir. • Bu etkisini, hücre adezyon reseptörleri olan glikoproteinIIb-IIIa’ya bağlanarak trombositlerinfibrinojene bağlanmasını engelleyerek yapar.
Destabilase • 12,3 kD’lukbir proteindir. • Trombositlerin kendiliğinden oluşan agregasyonunuengeller. • Ayrıca ADP-, PAF- ve kollojenle indüklenmiş trombositagregasyonunuda engeller. • Q-carboxamide ve O-lysine amino grupları arasındaki bağlantıları kırar.
Destabilase Etki Mekanizması Fibrinogen Prothrombinase Thrombin Prothrombin Fibrin Destabilase F XIII (-) Stabil Fibrin(Pıhtı)
Eglin • Hirudomedicinalistarafından üretilen küçük proteindir. • 70 a.a.’lık ve 8,1 kD ağırlığındaki tek zincirli bir proteindir. • Eglins (elastase-cathepsin G leechinhibitors) • Eglin serin benzeri proteinazdır.
Eglin Etki Mekanizması • Nötrofil aracılı trombosit aktivasyonunu inhibe eder. • Kimotripsinve subtilisin-benzeri serin proteinazlarınnon-katyoniksubstratlarıüzerindeki etkisini inhibe eder.
Bdellin • Hirudomedicinalistükrük bezinden salgılanmaktadır. • 20kD ağırlığında bir proteindir. • Proteinaz inhibitörü olarak görev yapmaktadır.Tripsin benzeri enzimlerin güçlü bir inhibitörüdür.
Bdellin Etki Mekanizması • Nöritsitümüle etme etkisine sahiptir. • Bdellin, antiplazminaktivitesi ile kanama zamanını uzatır. • plateletagregasyonunuinhibeederl.
SİNİR SİSTEMİ MERKEZİ PERİFERİK DUYUSAL MOTOR OTONOM SOMATİK
rakamlar İnsan beyninde yaklaşık 1012 nöron, Herbir nöronda yaklaşık 1000 sinaptik sonlanma, ve yaklaşık 1015 sinaps vardır.
rakamlar İnsan beyninde yaklaşık 1012 nöron, Herbir nöronda yaklaşık 1000 sinaptik sonlanma, ve yaklaşık 1015 sinaps vardır.
Nörotrofik Faktörler Sinir büyüme faktörü (Nerve growth factor= NGF) Beyin kökenli nörotrofik faktör (Brain-derived neurotrophic factor= BDNF) Nörotrofin-3 (NT-3) Nörotrofin-4/5 (NT-4/5) Nörotrofin-6 (NT-6) Değiştirici büyüme faktörü-3 (Transforming growth factor-3= TGF-3) Temel fibroblast büyüme faktörü (Basic fibroblast growth factor=bFGF) Asidik fibroblast büyüme faktörü (aFGF) Glia kökenli nörotrofik faktör (Glial-derived neurotrophic factor= GDNF) Siliar nörotrofik faktör (CNTF) Kolinerjik gelişme faktörü (Cholinergic development factor= CDF) Platelet kökenli nörotrofik faktör (Platelet-derived neurotrophic factor= PDNF) Insüline bağımlı büyüme faktörü (Insulin-dependent growth factor= IDGF) Epidermal büyüme faktörü (Epidermal growth factor= EGF) Proaptotik reseptörler (P75) Antiaptotik reseptörler (TrkA) Carvey, 1998: Stahl, 2000; Sah ve diğ., 2003
Nöroembriyolojik araştırmalar intrauterin donemde nöronalmigrasyonun tamamlanmasın dan sonra SSS’ninmaturasyonu için iki önemli olayın daha gerçekleşmesi gerektiğini göstermiştir.
Bunlardan birincisi aksonların gelişmesi ile beynin farklı bölgeleri arasında bağlantı kurulması, • ikincisi ise uygun nöron çiftleri arasında sinaptik bağlantıların oluşmasıdır.
Sonuçta aksonların uzaması ve sinapsların oluşumu ile nöronal ağ tamamlanır. Bu süreçte, tüm hücrelerarası iletişim olaylarında olduğu gibi bazı sinyal molekülleri, bunların reseptörleri ve ikincil haberci moleküller işlev görürler.
Hücre yüzeyinde bulunan hücre adezyon molekülleri (CAM), ilgili reseptörlerine bağlandıktan sonra hücre içinde bulunan kinazlar, fosfatazlar ve proteazlar gibi sinyal moleküllerini aktive ederler.
Bir çalışmada fare korteksinden elde edilmişnöron kültürüne BDNF uygulandığında dendrit ve sinapslarda gelişmenin arttığı gözlenmiştir (78).
Bir başka çalışmada ise fare striatumunda hücrelerin bir grubuna BDNF geni implante edildikten sonra tüm hücrelere nörotoksin uygulanmış, implantasyon yapılan hücrelerde diğer hücrelerin tersine serotonin ve dopamin kaybıgelişmediği gözlenmiştir (79).
Bu çalışmalar BDNF’ nin • nöronlar üzerinde koruyucu etkisi olduğu ve nöroplastisite ile ilişkili olduğunu göstermektedir.
KAYNAKLAR • Neurotrophins: role in neuronal development and functions: Annu. Rev. Neurosci. Vol. 24. 2001, • Kandel, Schwartz, Jessel (2000): Principals of Neuroscience, McGraw-Hill • Blum, Konnerth (2005) Neurotrophin-mediated rapid signaling in the central nervous system, Physiology 20:70-78 • Howe, Mobley (2005) Long-distance retrograde neurotrophic signaling, CurrOpinNeurobiol, 15:40-48.