130 likes | 378 Views
بسم الله الرحمن الرحیم. مهم نیست قفل ها دست کیست،مهم این است که کلیدها دست خداست. خلاصه سلسله سخنرانی های استاد شجاعی به صورت پاور پوینت. معرفی استاد شجاعی.
E N D
بسم الله الرحمن الرحیم مهم نیست قفل ها دست کیست،مهم این است که کلیدها دست خداست. خلاصه سلسله سخنرانی های استاد شجاعی به صورت پاور پوینت
معرفی استاد شجاعی استاد محمد شجاعی متولد 1343 در شهرری است. ایشان طلبه دروس خارج فقه و دانش آموخته رشته فلسفه از دانشگاه تهران و دارای 9 جلد کتاب شامل: آشتی با امام زمان علیه السلام، عزادار حقیقی، دّر و صدف، بازتاب نور و ضرورت خود شناسی، پرتوی از اسرار روزه، کمالات وجودی انسان، ترجمه مناجات شعبانیه، پیرامون امام زمان علیه السلام و صلوات ذکر اعظم(تابستان91) است.ضمناً کتاب انسان و ابدیت ایشان هم اکنون آماده چاپ می باشد. درمجموعه مباحث و سخنرانی های ایشان بیش از 68 مجموعه صوتی در موضوعات گوناگون معرفتی و تعدادی مقاله اخلاقی و خانوادگی منتشر و در دسترس علاقمندان قرار دارد. سخنرانی های ایشان توسط مؤسسه فرهنگی هنری منتظران منجی علیه السلام از چند سال پیش تاکنون در حسینیه اثنی اعشری (هیئت قرائت قرآن) ، مسجدالنبی در شهرری، سعادت آباد و شهر قم و بسیاری از شهرهای کشور بصورت دوره و کارگاه برگزار می شود و همچنان ادامه دارد.
سلسله جلسات انسان شناسی از تاریخ 4/ 7/ 87 در سعادت آباد تهران با سخنرانی استاد شجاعی تشکیل گردیده است که بحث زیر تحت عنوان فکر هم یکی از مباحث مطرح شده در این جلسات است .
در قرآن كريم مكرراً از ما دعوت به تفكر شده است و خداوند روي اين قضيه خيلي تأكيد داشتهاند. خداوند بندگاني را كه اهل فكر هستند بسيار دوست دارد و يكي از عبادات بزرگ و ارزنده اولياء خدا تفكر است. در داستان سفر پيامبر در ايام نوجواني در خارج از مكه راهب نصراني از حضرت سؤال ميكند؟ به چه چيزي بيشتر علاقه داري؟ حضرت ميفرمايد: به تفكر كردن.
خود گوش كردن هم نوعي فكر كردن است. (جانور فربه شود از راه نوش / آدمي فربه شود از راه گوش) حضرت امير علیه السلام فرمودند: «الفكر عبادت»؛ فكر عبادت است. در هنگام قرآن خواندن همتت اين نباشد كه سوره و يا آيه را تمام كني بلكه روي آن فكر كن تا قرآن خواندن عمق پيدا كند. حضرت ميفرمايد: بالاترين عبادت فكر كردن است.
انسان دارای سه مرحله حیات است؛ قبل از دنیا، دنیا و بعد از دنیا. در مرحله بعد از دنیا دارای چهار مرحله حیات آخرتی هستی؛ 1 ـ وفات 2 ـ زندگی برزخی 3 ـ قیامت که شامل 50 هزار سال است و هر هزار سال یک ایستگاه دارد که در هر ایستگاه یک سؤال پرسیده میشود که این سؤالات نه کتبی است و نه شفاهی بلکه تکوینی است و باید در نهاد انسان باشد. مثل رابطه جنین با دنیا است که با تولد نوزاد به دنیا مشخص میشود جنین سالم است یا نه. بعد از قیامت مرحله چهارم حیات است که دوران حیات ابدی است و هرگز تمامی ندارد. مراحل زندگی ما بسیار شگفتانگیز است و ما در دنیا دوران رحمی خود را طی میکنیم و با وفات تازه زندگی ما آغاز میشود. «و إنّ الدارالآخره لهی الحیوان»
فکر هم برای دنیا و هم برای آخرت سازنده است. بدون داشتن یک فکر سالم نمیتوانیم روح و جسم سالم تحصیل کنیم. یعنی وضعیت جسمی ما هم تا حدود بسیار زیادی به وضعیت روحی و فکری ما مربوط است.
فکر هم در حرکت ما به سمت اصل و ریشهمان و مسائل ماوراء طبیعی کمک میکند، هم در تنظیم روابط خودمان و با دیگران، هم اینکه به یک شناخت دقیقی از خودمان میرسیم و هم یک ارزیابی درستی از خودمان پیدا میکنیم. نگذاریم آنقدر سرمان شلوغ شود که فرصت فکر از ما گرفته شود و در این بیفکریها تصمیم بگیریم و عمل کنیم.
کسانی که بیشتر فکر میکنند، کمتر شکست میخورند.اکثر انسانها در مورد تصمیمهای گذشتهشان تخصصی عمل نکردهاند و در موردش فکر نکردهاند. برای همین اگر در آینده از آنها سؤال شود که الان کارهای گذشتهات را انجام میدهی یا نه؟ میگویند: نه.
حضرت علی علیه السلام فرمودند: «کیف یعرف غیره من یجهل نفسه»؛ چگونه دیگران را میشناسد کسی که خود را نمیشناسد؟ اگر بخواهیم در کار یا ارتباط با دیگران موفق شویم، باید حتماً خودمان را بشناسیم بدون اینکه خودمان را بشناسیم نمیتوانیم دیگران را بشناسیم. پس ما در ارتباطاتمان با اشیاء و اشخاص هم باید خودمان را بشناسیم.
همه بدبختیهای آدم برای تنبلی و بیحوصلگی است. تنبلی مال کسی است که کار را شروع نمیکند. بیحوصلگی مال کسی است که کار را شروع میکند اما ادامه نمیدهد. مثل کسی که از پزشک دارو میگیرد و عمل نمیکند. اگر میخواهیم یک مسلمان حقیقی باشیم که قرآن او را شاد و آرام میداند. «المؤمن دائم النشاط» تولید نشاط دائمی روی مسئله ایمان است که پایه آن فکر است. تمام مذهبیهایی که خواستند بدون فکر و یقین و معرفت ایمانسازی کنند، نتیجهاش این شده که به فرمایش امام صادق7 بعد از 60 سال نماز خواندن یک رکعت آن هم قبول نشده است.
به پایان آمد این دفتر حکایت همچنان باقیست!