Diagnostyka u dzieci

1. Diagnostyka u dzieci Rodzaje badań dodatkowych Agata Bogaczyk i Ewa Gawrońska gr. J

2. Badania dodatkowe, uzupełniające • Diafanoskopia – test podświetlania zęba silnym źródłem światła, użyteczny w wykrywaniu pęknięć tkanek twardych korony zęba, ubytków i próchnicy wtórnej na powierzchniach stycznych zębów

3. Badania dodatkowe, uzupełniające • technika fluorescencji laserowej – wykorzystywana do oceny wczesnych zmian próchnicowych na powierzchniach gładkich i w obrębie wąskich i głębokich bruzd. W tej technice wykorzystuje się urządzenie Diagnodent posiadające dwa rodzaje sond: A – do diagnostyki bruzd i B – do diagnostyki powierzchni gładkich. Wiązka światła o długości 655nm przechodzi przez tkanki zęba i indukuje fluorescencję obszarów odwapnionych w skutek procesów próchnicowych. Wartości fluorescencji są przedstawiane liczbowo na wyświetlaczu i sprzężone z sygnałem dźwiękowym

4. Badania dodatkowe, uzupełniające • Badanie żywotności miazgi za pomocą testów termicznych: - rozgrzana gutaperka – reakcja na ciepło - chlorek etylu reakcja na zimno • Badanie żywotności miazgi za pomocą testów elektrycznych

5. Badania dodatkowe, uzupełniające Badanie żywotności miazgi • Reakcję badanego zęba porównujemy z reakcją zęba jednoiminnego • Zdrowa miazga na boźce reaguje bólem, który nasila się wraz ze wzrostem siły działającego bodźca i zanika natychmiast po jego ustąpieniu • Najbardziej miarodajnym sposobem u pacjentów w wieku rozwojowym jest badanie chlorkiem etylu • Badanie prądem faradycznym nie jest wskazane ponieważ reaktywność zębów niedojrzałych na bodźce elektryczne zależy od stopnia ukształtowania korzeni, czyli od wieku dziecka • Użycie laserowego przepływomierza dopplerowskiego (LDF) np. urządzenia PeriFlux, pozwala na obiektywną ocenę żywotności miazgi. Aparat ten stwarza możliwość ciągłego i nieinwazyjnego pomiaru przepływu krwi w mikronaczyniach miazgi

6. Badania dodatkowe, uzupełniające Kliniczna ocena stanu tkanek okołowierzchołkowych: • Test opukowy • Test Smerkera • Test akustyczny • Test palpacyjny

7. Badania dodatkowe, uzupełniające Inne badania dodatkowe: • Badania bakteriologiczne i w kierunku wykrwania grzybów • Testy ślinowe Dentocult SM i LB • Wyniki podstawowych badań dodatkowych

8. Badanie radiologiczne

9. Badanie radiologiczne Cel wykonania badania rentgenowskiego w stomatologii dziecięcej: • Wczesne wykrycie próchnicy, ocena stanu wypełnień • Diagnostyka zaburzeń w rozwoju narządu żucia • Diagnostyka zmian zapalnych w tkankach okołowierzchołkowych • Ocena zębów po urazach • Przed planowanym leczeniem endodontycznym • Kontrolne badanie po leczeniu biologicznym miazgi lub wypełnienia kanału • Wykrywanie patologicznych procesów toczących się w obrębie kości twarzy

10. Badanie radiologiczne Projekcje: • Zdjęcie tylno-przednie czaszki (P-A czaszki)

11. Badanie radiologiczne • Zdjęcie skośne żuchwy – płaszczyzna boczna • Zdjęcie przeglądowe żuchwy P-A – płaszczyzna czołowa

12. Badanie radiologiczne • Zdjęcie pantomograficzne

13. Badanie radiologiczne • Zdjęcie przeglądowe boczne czaszki

14. Badanie radiologiczne • Zdjęcia przeglądowe środkowego i górneo piętra czaszki twarzowej celowane w zatoki przynosowe

15. Obraz radiologiczny w różnych stadiach rozwoju narządu żucia

16. Obraz radiologiczny w różnych stadiach rozwoju narządu żucia • Analizując zdjęcia rentgenowskie wykonane kolejno w pewnych odstępach czasu, obserwujemy poszczególne etapy rozwoju zawiązków zębów stałych • najwcześniejszym objawem tworzenia się zawiązka jest przejaśnienie wyraźnie odgraniczone od tkanki kostnej gąbczastej • W miarę zwiększania się uwapnienia kości wokół przejaśnienia zaznacza się wąski cień tkanki kostnej zbitej stanowiący ścianę krypty kostnej

17. Obraz radiologiczny w różnych stadiach rozwoju narządu żucia • W dalszym rozwoju zawiązka na tle przejaśnienia, wewnątrz krypty kostnej pojawiają się nieregularne cienie – rozpoczynanie mineralizacji korony

18. Obraz radiologiczny w różnych stadiach rozwoju narządu żucia • Nieregularne cienie stopniowo powiększają się i przybierają kształt koron charakterystyczny dla poszczególnych zębów • Następnie zaczyna się mineralizacja korzenia i zawiązek wydłuża się w osi pionowej

19. Obraz radiologiczny w różnych stadiach rozwoju narządu żucia • W rozwoju korzenia wyróżnia się dwa okresy: - okres nieuformowanego wierzchołka (długość korzenia przekracza 2/3 ostatecznej długości, ściany korzenia są przywierzchołkowo ostro zakończone, ozębna wyraźnie zaznaczona wzdłuż ścian bocznych, gubi się w świetle szerokiego otworu wierzchołkowego) -okres niezamkniętego wierzchołka (obecna właściwa długość korzenia, kanał szeroki o ścianach równoległych, ozębna wzdłuż ścian korzenia wyraźnie zaznaczona, a w okolicy wierzchołka nieco poszerzona)

20. Obraz radiologiczny w różnych stadiach rozwoju narządu żucia • okres nieuformowanego wierzchołka • okres niezamkniętego wierzchołka

21. Obraz radiologiczny w różnych stadiach rozwoju narządu żucia • W okresie rozwojowym uzębienia bardzo przydaje się zdjęcie pantomograficzne, przedstawiające cały status zębowy jednocześnie zębów mlecznych i formujących się zawiązków zębów stałych

22. Cariogram – program komputerowy pomagający w ocenie ryzyka próchnicy u danego pacjenta. Zależności między szansą na uniknięcie nowych ubytków a czynnikami ryzyka wyrażono w programie za pomocą graficznego wykresu. Autorzy wykorzystali następujące czynniki wpływające na przebieg próchnicy: występowanie objawów próchnicy, choroby ogólnoustrojowe wpływające na próchnicę, dieta (skład i częstotliwość spożywania), obecność płytki nazębnej, występowanie bakterii Streptococcus mutans, fluoryzacja kontaktowa, ilość i zdolności buforowe śliny. Program wskazuje na potrzebę wykonania określonych zabiegów profilaktycznych u danego pacjenta. Szacowanie nasilenia próchnicy

23. Analiza diety i higieny • Dokładne informacje na temat zwyczajów żywieniowych i nawyków higienizacyjnych dziecka mogą być dla nas cennymi wskazówkami diagnostycznymi

24. Gracjas