60 likes | 290 Views
10. kafli. Að beygja orðin á ýmsa lund. 1. Beygingakerfi fallorða hefur lítið breyst. Enn eru 4 föll í íslensku meðan t.d. enska og Norðurlandamál nema færeyska hafa 2. Hins vegar hafa beygingar einstakra orða breyst t.d.: nf. kettir nf. skildir
E N D
10. kafli Að beygja orðin á ýmsa lund
1. Beygingakerfi fallorða hefur lítið breyst. Enn eru 4 föll í íslensku meðan t.d. enska og Norðurlandamál nema færeyska hafa 2. Hins vegar hafa beygingar einstakra orða breyst t.d.: nf. kettir nf. skildir þf. köttu þf. skjöldu Veik beyging nafnorða verður algengari, jafnvel þó orðin eigi að taka sterkri beygingu. Orðið drottning er dæmi um þetta en þá hafa öll aukaföllin sömu endingu. Rétt beyging er: drottning-drottningu-drottningu-drottningar
1.Spurning frh. • Sagnorðabeygingar eru í meginatriðum eins og í öndverðu. Þó hafa beygingarendingar breyst svolítið: ek valda-ég valdi; við kallim-við köllum; miðmynd var: kallask, er nú kallast. • Allar tökusagnir beygjast veikt: fíla-fílaði-fílað.
1.spurning frh. • Beygingar lýsingarorða hafa lítið breyst en hin algenga ending lýsingarorða -legur var áður –ligr. Hins vegar hafa merkingar lýsingarorða breyst mikið sbr. orðið sæmilegur. Það má því segja að beygingakerfið hafi sama og ekkert breyst.
2. spurning • Veik beyging: Eignarfall eintölu endar á sérhljóða: hæna hænu hænu hænu Sterk beyging: Eignarfall eintölu endar á samhljóða: bíll bíl bíl bíls
3.Tökusagnir eru veikar. • 4. Tvítala var fornafn sem táknaði tvo. Þetta voru fornöfnin við og þið, sem var sem sé notað um tvo. Nú merkja þessi fornöfn fleirtölu en gamla fleirtalan,vér og þér, er orðin þérun.